آبگرم یئدی بولوک سردابه، اردبیل استان اردبیل با دارا بودن بیش از 118 چشمه آبگرم از مراکز مهم آب معدنی و آبگرم کشور محسوب می‌شه که این آبگرم ها در شهرهای سرعین، نیر، خلخال، مشگین شهر ، گیوی و اردبیل پراکنده اند. چشمه ی یئدی بولوک ۷ دهانه داره و دل طبیعت دامنه زیبای سبلان و در ۲۰ کیلومتری شهر اردبیل با فواصل مختلف و به صورت پراکنده قرار گرفته. خاصیت بیشتر این آب های معدنی برای بهبود امراض پوستی و درد مفاصل هستش... این آبگرم ها به عنوان حمام برای اهالی روستاهای پیرامون و عشایر منطقه مورد استفاده قرار می گیره و در فصل تابستان مورد استفاده مسافران نیز قرار می گیرد. https://eitaa.com/zandahlm1357

🔸حمام مهدی قلی بیک 🔹حمام مهدی قلی بیک یکی از جاذبه های گردشگری مشهد است که مربوط به دوره شاه عباس صفوی است. مسجد مهدی قلی بیگ از بزرگترین حمام‌های ایران و تنها حمام باقی مانده در بافت تاریخی مشهد است. 🔹مشهد، حرم امام رضا، کنار خروجی ضلع غربی صحن جامع رضوی (جنب مسجد شاه) https://eitaa.com/zandahlm1357

طبیعت بهاری بستک هرمزگان بستک از شهرهای استان هرمزگان، با قدمتی تاریخی، در قدیم محلی برای استراحت کاروان‌ها بوده‌است. شهر بستک در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد که از شمال و غرب به استان فارس و از شرق و جنوب به استان هرمزگان متصل است. مردم بستک به زبان اچمي با گویش بستکی سخن می‌گویند که از دستهٔ زبانهای پارسی جنوب غربی ایران است. . جاذبه های دیدنی بستک گنبدهای نمکی، کاروانسرای بستک، مسجد جامع قدیم بستک، حمام خان، قنات های دهنگ، آرامگاه شیخ احمد شیخ راشد مدنی، کوخرد، مدرسه مصطفویه، موزه مردم شناسی جناح، مجموعه بازار بستک، مجموعه کریکی، آب گرم فاریاب، آب گرم فتویه، آب گرم تودرویه . صنایع دستی بستک: عبابافی، چادر شب بافی، خوس دوزی، سفال گری، گلابتون دوزی . غذاهای محلی بستک: من بلی، مفلک، دیخی، دال، مسما، قاتق مشوَکی https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه اولیاء الله .......: @zandahlm1357

*حکایت جالب عباس چایی خور* در این شب رحمت که متعلق به ابا عبد الله هست این کلیپ را منتشر کنید

شبی انس با قران ..... @zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇👇

🏴🍃🏴🍃🏴🍃🏴🍃🏴🍃🏴🍃🏴🍃🏴 #لالایی_خدا ۲۳۱ #سوره_آل_عمران آیه ۱۸۸ #محسن_عباسی_ولدی #نمایشنامه (قصه منافقین)

داستان شب @zandahlm1357

📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت دویست و هفتاد و دوم شبی که به این خانه وارد شدم، به قدری خسته و درمانده بودم که نفهمیدم با پای خودم به خانه یک روحانی شیعه وارد شده و با دست خودم چقدر کار خودم را سخت‌تر کرده‌ام که مجید در خانه اهل سنت و حتی زیر فشار ترس و تهدید وهابیت، قدمی عقب‌نشینی نکرد و حالا من در جمع یک خانواده مقید شیعه، باید برایش تبلیغ تسنن می‌کردم، هر چند من هم دیگر شور و شعار روزهای اول ازدواج‌مان را از دست داده و دیگر برای سُنی کردن مجید، به هر آب و آتشی نمی‌زدم که انگار از صبوری مجید، دلِ من هم آرامش گرفته و بیش از اینکه بخواهم عقیده‌اش را تغییر دهم، از حضور گرم و مهربانش لذت می‌بردم تا سرِ حوصله و با سعه صدر، دلش را متوجه مذهب اهل سنت کنم. شاید هم تحمل این همه مصیبت در کمتر از یکسال، آنچنان رمقی از من کشیده بود که حالا به همین زندگی آرام و دلنشین، راضی بودم و همین که می‌توانستم در کنار عزیز دلم با خاطری آسوده زندگی کنم، برایم غنیمت بود. با اینهمه، شرکت در مراسم متعدد جشن و عزاداری شیعیان چندان خوشایندم نبود که هنوز هم فلسفه اینهمه سینه زدن و گریه کردن و از آن طرف پخش شربت و شیرینی را درک نمی‌کردم و می‌دانستم هر مجلسی که در این خانه برپا می‌شود، مجید را دلبسته‌تر می‌کند و کار مرا سخت‌تر! می‌دیدم بعد از هر مراسم، چه شور و حالی پیدا کرده که آیینه چشمانش از صفای اشک‌های عاشقی‌اش می‌درخشید و صورتش از هیجان عشق به تشیع، عاشقانه می‌خندید! در هر حال، من هم عضوی از اعضای این خانواده شده و چاره‌ای جز تبعیت از سبک زندگی‌شان نداشتم، حتی اگر می‌دانستند من از اهل سنتم، باز هم دلم نمی‌آمد در برابر اینهمه محبت‌های بی‌دریغ‌شان کاری نکنم و برای جبران زحماتشان هم که شده، در هر کاری همراهشان می‌شدم. در جلسات صبحگاهی قرآن مامان خدیجه شرکت می‌کردم، در مراسم مولودی و عزاداری، کمک دست‌شان بودم و گاهی همراه مامان خدیجه و زینب‌سادات، راهی مسجد شیعیان می‌شدم و نمازم را به امامت آسید احمد می‌خواندم. در هنگام ادای نماز در مسجد شیعیان، طوری که کسی متوجه نشود، دستانم را زیر چادر بندری‌ام روی هم می‌گذاشتم و چادرم را روی صورتم می‌انداختم تا در هنگام سجده، بتوانم کنار مُهر روی زمین سجده کنم و این بلا را هم وهابیت به سرم آورده بود که از ترس برملا شدن هویت پدر وهابی‌ام، مجبور بودم سُنی بودن خودم را هم پنهان کنم، ولی باز هم همیشه نگران بودم که از روی نا‌آگاهی حرفی بزنم یا پاسخی بدهم که در جمع شیعیان راز دلم را بر ملا کند و از روی همین دلواپسی بود که در اکثر جلسات، در سکوتی ساده، گوشه‌ای می‌نشستم و بیشتر شنونده بودم. البته این همراهی، چندان هم خالی از لطف نبود که پای درس احکام مامان خدیجه، مسائل جالبی یاد می‌گرفتم و نکات بسیار شیرینی از تفسیر آیات قرآن می‌شنیدم که تازه متوجه شده بودم مامان خدیجه تحصیلات حوزوی دارد و برای خودش بانویی فاضله و دانشمند است. پای منبر آسید احمد هم حرف‌های جدیدی از مسائل سیاسی و اعتقادی می‌شنیدم که گرچه با مواضع علمای اهل سنت هماهنگ بود، ولی از زاویه‌ای دیگر مطرح می‌شد و برایم جذابیت دیگری پیدا می‌کرد. مجید هم که دیگر پای ثابت مسجد شده و علاوه بر اینکه عضوی از اعضای دفتر مسجد شده بود، تمام نمازهایش را هم به همراه آسید احمد در مسجد می‌خواند. من و مامان خدیجه و زینب‌سادات، از فرصت نبودن آسید احمد و مجید در خانه استفاده کرده و بدون حجاب و با خیالی راحت در حیاط کار می‌کردیم تا بساط جشن امشب مهیا شود و دقایقی به اذان مغرب مانده بود که همه کارها تمام شد. دیس شیرینی را روی میز فلزی کنار حیاط چیده و بسته‌های کوچک میوه و شکلات را کف ایوان گذاشته بودیم تا در هنگام ختم مراسم از میهمانان پذیرایی شود. اتاق‌ها را هم جارو کرده و کارهای سخت‌تر را به عهده مردها گذاشته بودیم تا بعد از نماز مغرب و عشاء که به خانه باز می‌گردند، کمک‌مان کنند. https://eitaa.com/zandahlm1357