«بلوغ ازدواج» آن است که دختر و پسر، علاوه بر رسیدن به سنّ بلوغ تکلیفی، توانایی اداره زندگی و انجام مسئولیت‌های آنرا داشته باشند. چرا که در این مسئله، تنها بلوغ جنسی و سنّ قانونی، راهگشا و کافی نیست. چند تذکّر الف: گرچه بلوغ، شرط تکلیف است، ولی معنایش آن نیست که افراد نابالغ بکلّی رها باشند. قرآن گاهی به افراد نابالغ خطاب و دستور دارد، مثل اینکه: بدون اجازه وارد اتاق و منزلی نشوند و هنگام خلوت و استراحت پدر و مادر، از آنها اجازه بگیرند. (۷۵) و نیز، حضرت لقمان به فرزندش دستور می‌دهد که: ای پسرکم! نماز بخوان و امر بمعروف ونهی از منکر کن. «یَبُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَوةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْکَرِ» (۷۶) ب: گرچه بلوغ، شرط تکلیف است، ولی والدین، باید نونهالان خود را پیش از بلوغ، با مراسم وسنّت‌های دینی، بخصوص نماز وروزه آشنا کنند و گاهی برای جدی نشان دادن آنها و عقوبت ترک نماز و... از تنبیه هم بهره بگیرند. ج: بلوغ شرط تکلیف است، ولی اگر نابالغی به کسی زیان مالی رساند، اولیاءش باید جبران کنند، زیرا حساب مردم از حساب خدا جداست. د: بلوغ، شرط تکلیف است ولی نونهالان در برابر اعمال نیکشان پاداش دارند و اگر خطایی مرتکب شوند و یا ناسزا بگویند، یا عمل زشتی انجام دهند، تعزیز و تنبیه می‌شوند. ۲- قدرت قدرت و توانایی، شرط تکلیف است. هر کس ناتوان باشد. مکلّف نیست و از هر کس به اندازه وسع و توان او انتظار است. در تکالیف الهی هم این محدوده قدرت رعایت شده است. خداوند می‌فرماید: «لَا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلّا وُسْعَعها» (۷۷) هیچ کس را جز به قدر توانایی اش تکلیف نمی کنیم. و می‌فرماید: «ما جَعَل اللَّه عَلیکُم مِنْ حَرَجٍ» (۷۸) خداوند، در دین بر شما سختی و فشار و زحمت قرار نداده است. البته فشاری خارج از حدّ توان، وگرنه دینداری، همراه با زحمت و فشار است. حتی در مورد جهاد هم که سراسر مشکلات ودشواری است، از افراد بیمار وعلیل ونابینا وکسانی که توانایی جهاد ندارند، ساقط است. ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

‏‪ایرانسل ۶۲: 🌙بسم الله الرحمن الرحیم🌙 🕋دعای بسیار بسیار پربرکت قبل افطار که جبرئیل به پیامبر آموزش داد: «امام صادق فرمودند: رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: ابا الحسن ماه رمضان نزديك شده است، قبل از افطار دعا كن، جبرئيل پيش من آمد و گفت: يا محمد كسى كه در ماه رمضان، با اين دعا، قبل از افطار، دعا كند، خداوند دعاى او را مستجاب، نماز و روزه او را قبول و ده دعاى او را مستجاب مى‏كند، گناه او را بخشيده، غم و غصه او را از بين برده، گرفتاريهايش را برطرف كرده، حاجات او را برآورده نموده، او را به مقصودش رسانيده، عمل او را با عمل پيامبران و صديقين بالا برده و در روز قيامت چهره او درخشانتر از ماه شب چهارده خواهد بود. گفتم: چه دعايى است؟ جبرئيل گفت:(( ترجمه‏المراقبات ص : 209 )) اللَّهُمَ‏ رَبَ‏ النُّورِ الْعَظِيمِ‏ وَ رَبَّ الْكُرْسِيِّ الرَّفِيعِ وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ وَ رَبَّ الشَّمْعِ الْكَبِيرِ وَ النُّورِ الْعَزِيزِ وَ رَبَّ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ الْعَظِيمِ أَنْتَ إِلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ إِلَهُ مَنْ فِي الْأَرْضِ لَا إِلَهَ فِيهِمَا غَيْرُكَ وَ أَنْتَ جَبَّارُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ جَبَّارُ مَنْ فِي الْأَرْضِ لَا جَبَّارَ فِيهِمَا غَيْرُكَ وَ أَنْتَ مَلِكُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَلِكُ مَنْ فِي الْأَرْضِ لَا مَلِكَ فِيهِمَا غَيْرُكَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْكَبِيرِ وَ نُورِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ [الْمُنِيرِ] وَ بِمُلْكِكَ الْقَدِيمِ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي أَشْرَقَ بِهِ كُلُّ شَيْ‏ءٍ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي صَلَحَ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ بِهِ يَصْلُحُ الْآخَرُونَ يَا حَيٌّ [حَيّاً] قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ وَ يَا حَيُّ [يَا حَيّاً] بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي يُسْراً وَ فَرَجاً قَرِيباً وَ ثَبِّتْنِي عَلَى دِينِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى هُدَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ اجْعَلْ عَمَلِي فِي الْمَرْفُوعِ الْمُتَقَبَّلِ وَ هَبْ لِي كَمَا وَهَبْتَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ فَإِنِّي مُؤْمِنٌ بِكَ وَ مُتَوَكِّلٌ عَلَيْكَ مُنِيبٌ إِلَيْكَ مَعَ مَصِيرِي إِلَيْكَ وَ تَجْمَعُ لِي وَ لِأَهْلِي وَ لِوُلْدِي الْخَيْرَ كُلَّهُ وَ تَصْرِفُ عَنِّي وَ عَنْ وُلْدِي [وَالِدِي‏] وَ أَهْلِي الشَّرَّ كُلَّهُ أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ تُعْطِي الْخَيْرَ مَنْ تَشَاءُ وَ تَصْرِفُهُ عَمَّنْ تَشَاءُ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين‏ إقبال الأعمال (ط - القديمة) ؛ ج‏1 ؛ ص113 🌸🌙🌸🌙🌸🌙🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

نقل است جوانی نزد شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی آمد و گفت: سه قفل در زندگی‌ام وجود دارد و سه کلید ازشما می‌خواهم! قفل اول این است که دوست دارم یک ازدواج سالم داشته باشم، قفل دوم اینکه دوست دارم کارم برکت داشته باشد وقفل سوم اینکه دوست دارم عاقبت بخیر شوم. شیخ نخودکی فرمود: برای قفل اول، نمازت را اول وقت بخوان. برای قفل دوم نمازت را اول وقت بخوان. و برای قفل سوم هم نمازت را اول وقت بخوان! جوان عرض کرد: سه قفل با یک کلید؟! 🍀شیخ نخودکی فرمود: نماز اول وقت «شاه کلید» است. 📚منبع:نشان از بی نشانها •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

.......: فصل دوازدهم در بیان آنکه حبدنیا باعث تشتّت خیال است در اشاره به آن که حبدنیا منشأ تشتت خیال و مانع از حضور قلب است و در بیـان عـلاج آن به قد میسور . باید دانست که به حسب فطرت و جبلّت قلب به هر چه علاقه و محبت پیدا کرد، قبله توجه آن همان محبوب اس ت. و اگر اشتغال به امرى مانع از تفکّر در حال محبوب و جمال مطلـوب شـود به مجرّد آنکه آن اشتغال کم شود و آن مانع از میان برخیزد، فوراً قلب به سـوى محبـوب خـود پرواز نموده متعلّق به دامن آن شود . اهل معارف و صاحبان جذبه الهیـه اگـر داراى قـوت قلـب باشند و متمکّن در ج ذبه و حب باشند، در هر مرآتى جمال محبوب و در هـر موجـودى کمـال مطلوب را مشاهده نموده و ما رایت شَیئاً الّا ]و [ رایت اللَّه فیه و معه گوینـد . و اگـر سـرور آنهـا فرماید: لَیغانُ على قَلْبى و انّى لَاستَغْفرُ اللَّه فى کُلِّ یومٍ سبعینَ مرَّة (88 (براى آنست که جمـال محبوب را در مرآت، خصوصاً مرائى کدره چون مرآت بوجهلى، دیدنْ خود کـدورت بـراى کمـل است. و اگر قلب آنها قوى نباشد و اشتغال به کثرات مانع از حضور شـود، بـه مجـرّد آن کـه آن اشتغال کم شود طائر قلوب آنها به آشیانه قدس خود پرواز کند و دست آویز جمال جمیل گردد. و طالبان غیر حق، که در نظر اهل معرفت همه طالب دنیا هستند، نیز هر چه مطلوب آنها است به همان متوجه و متعلّقند . آنها نیز اگر در حب مطلوب خود مفرطند و حب دنیا مجـامع قلـوب آنها را گرفته، هیچگاه از توجه به آن مسلوب نشوند و در هر حال و هر چیز بـا جمـ ال محبـوب خود بسر برند . و اگر حب آنها کمتر باشد، در وقت فراغت قلب آنها به محبوب خود رجوع کنـد . آنان که حب مال و ریاست و شرف در دل آنها است، در خواب نیز مطلوب خـود را مـى بیننـد و در بیدارى به فکر محبوب خود بسر مى برند؛ و مادامى که در اشتغال به دنیـا بـسر مـى برنـ د بـا محبوب خود هم آغوشند؛ و چون وقت نماز شود، دل حالت فراغتى مـى یابـد و فـوراً متعلّـق بـه محبوب خود مى شود، گویى تکبیرة الاحرام کلید درِ دکّان یا رافع حجـاب بـین او و محبـوب او است؛ یک وقت به خود مى آید که سلام نماز را گفته در صورتى که هیچ توجه به آن نداشـته و ه مهاش را با فکر دنیا هم آغوش بوده . اینست که چهل- پنجاه سال نماز ما را در دل اثـرى جـز ظلمت و کدورت نیست؛ و آنچه باید معراج قرب حضرت حق و مایه انس بـه آن مقـام مقـدس باشد، ما را از ساحت قرب مهجور و از عروج به مقام انس فرسنگها دور کرده . اگر نماز مـا بـویى از عبودی ت داشت، ثمره اش خاکسارى و تواضع و فروتنى بود، نه عجـب و خودفروشـى و کبـر و افتخار که هر یک براى هلاکت و شقاوت انسان سببى مستقلّ و موجبى منفرد است . بالجمله، دل ما چون با حبدنیا آمیخته شده و مقصد و مقصودى جز تعمیـر آن نـدارد، ناچـار این حب مانع از فراغت قلب و حضور آن در محضر قدس شود . و علاج این مرض مهلک و فساد خانمانسوز با علم و عمل نافع است . اما علم نافع براى این مرض، تفکّر در ثمرات و نتایج آن و مقایـسه کـردن بـین آنهـا و مـضارو مهالک حاصله از آن است . نویسنده در شرح اربعین شرحى در این باب نگاشته و به قدر میـس ور . ام در بیان آن به تفصیل پرداخته در این مقام نیز به شرح بعض احادیث اهل بیت عصمت اکتفـا مىکنم: فى الکافی عن ابى عبد اللَّه علیه الـسلام، قـال : رأْس کُـلِّ خَطیئَـۀٍ حب الـدنْیا (89 .(و ( روایات کثیره دیگر نیز به این مضمون با اختلاف تعبیر وارد است 90 .( و بس است براى انسان بیدار همین حدیث شریف؛ و کفایت مى کند بـراى ایـن خطیئـه بـزرگ مهلک همین که سرچشمه تمام خطاها و ریشه و پایه جمیع مفاسد است . با قدرى تأمل معلـوم شود که تقریباً تمام مفاسد اخلاقى و اعمالى از ثمرات ایـن شـجره خبیثـه اسـت . هـیچ دیـن و مذهب باطلى تأسیس د ر عالم نشده و هیچ فسادى در دنیا رخ نداده مگر به واسطه ایـن موبقـه عظیمه- قتل و غارت و ظلم و تعدى نتایج این خطیئه اسـت، فجـور و فحـشاء و دزدى و سـایر فجایع زاییده این جرثومه فساد است . انسانِ داراى این حـب از جمیـع فـضائل معنویـه برکنـار است: شجاعت، عفت، سخاوت، عدال ت که مبدأ تمام فضائل نفسانیه است، بـا حـب دنیـا جمـع نمىشود. معارف الهیه، توحید در اسماء و صفات و افعال و ذات، و حق جویى و حقبینى با حـب دنیا متضادند؛ طمأنینه نفس و سکونت خاطر و استراحت قلب، که روح سعادت دو دنیـا اسـت، با حبدنیا مجتمع نشود . غناى قلب و بز رگوارى و عزّت نفـس و حرّیـت و آزاد مـردى از لـوازم بىاعتنایى به دنیا است؛ چنانچه فقر و ذلّت و طمع و حرص و رقّیت و چاپلوسـى از لـوازم حـب دنیا است . عطوفت، رحمت، مواصلت، مودت، محبت، با حب دنیا متخالفند . بغض و کینه و جـور و قطع رحم و نفاق و دیگر اخلاق فاسده از ولیدههاى این ام الأمراض است . و فى مصباح الشّریعۀ قالَ الصادقُ علیه السلام : ال

دنْیا بِمنْزِلَۀِ صورةٍ : رأْسها الْکبرُ، وعینُها الْحرص، و اذُنُها الطَّمع ،و لسانُها الرِّیاء ،و یدها الشّهوةُ، و رِجلُها الْعجب،و قَلْبه ا الغَفْلَـۀُ، و کَونُهـا الفَنـاء ،و حاصلُها الزَّوالُ . فَمنْ احبها، اورثَتْه الْکبرَ؛ ومنْ استَحسنَها، اورثَتْه الْحرْص؛ ومـنْ طَلَبهـا، اوردتْـه الَى الطَّمعِ؛ و منْ مدحها، الْبستْه الرِّیاء؛ و منْ ارادها، مکَّنَتْ ه من الْعجبِ؛ و منْ اطْمانَّ [خ ل رکن ]الَیها، اولَتْه الَغْفَلَۀَ؛ و منْ اعجبه متاعها، افْنَتْه؛ و منْ جمعها و بخلَ بِها، ردتْه الى مستَقَرِّها و هى النّار(91 .( و دیلمى در ارشاد القلوب از حضرت امیر المؤمنین علیه السلا م روایت کند که رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و آله فرمود : در شب معراج خداى تعالى فرمود : اى احمد، اگر بنده اى نماز اهل آسمان و زمین را بخواند و روزه اهل آسمان و زمین را بگیرد و چون ملائکه طعام نخورد و جامه عابدان را بپوشد پس از آن در قلب او ببینم ذره اى از ح بدنیا یا سمعه آن یا ریاست آن یا اشـتهار آن یا زینت آن، با من مجاورت نمى کند در منزلم و از قلب او محبت خود را بیرون مى کنم و قلـب او را تاریک مى کنم تا مرا فراموش کند و نمى چـشانم بـه او شـیرینى محبـت خـود را .(92 (پـر واضح است که محبت دنیا با محبت خداى تعالى جمع نشود . و احادیث در ایـن بـاب بیـشتر از آن است که در این اوراق بگنجد . و چون معلوم شد که حب دنیا مبدأ و منشأ تمام مفاسد اسـت، بـر انـسان عاقـل علاقمنـد بـه سعادت خود لازم است این درخت را از دل ریشه کن کند . و طریق علاج عملـى آن اسـت کـه معامله به ضدکند : پس اگر به مال و منال علاقه دارد، با بسط ید و صدقات واجبـه و مـستحبه ریشه آن را از دل بکند . و یکى از نکات صدقات همین کم شدن علاقـه بـه دنیـا اسـت، و لهـذا مستحب است که انسان چیزى را که دوسـت مـى دارد و مـورد علاقـه اش هـست صـدقه دهـد، چنانچه در کتاب کریم الهى مى فرماید: لَنْ تَ ( نالُوا البِرَّ حتَّى تُنْفقُوا مما تُحبون 93 .(و اگر علاقـه به فخر و تقدم و ریاست و استطالت دارد، اعمال ضد آن را بکند و دماغ نفس اماره را بـه خـاك بمالد تا اصلاح شو باید انسان بداند که دنیا طورى است که هر چه آن را بیشتر تعقیب کند و در صـدد تحـص یل آن بیشتر باشد، علاقه اش به آن بیشتر شـود و تأسـفش از فقـدان آن روز افـزون گـردد، گـوئى انسان طالب چیزى است که به دست او نیست . گمان مىکند طالب فلان حد از دنیـا اسـت، تـا آن را ندارد از آن تعقیـب مـى کنـد و در راه آن تحمـل مـشاقّ مـى کنـد و خـود را بـه مهالـک مىاندازد؛ همین که آن حد از دنیا را به دست آورد، براى او یک امر عادى مـى شـود و عـشق و علاقهاش مربوط مى شود به چیز دیگرى که بالاتر از آن است و خـود را بـراى آن بـه زحمـت و مشقّت مى اندازد و هیچ گاه عشقش فرو ننشیند، بلکه هر دم روزافزون شود و زحمـت و تعـبش بیشتر گردد . و این فطرت و جبلّت را هر گز وقوفى نیست . و اهل معرفت با ایـن فطـرت اثبـات بسیارى از معارف کنند که بیان آن از حوصله این اوراق خارج است و اشاره به بعض این مطالب در احادیث شریفه شده؛ چنانچه در کافى شریف از حضرت باقر العلوم ) ع( روایت نموده که مثَل حریص به دنیا مثَل کرم ابریشم است که هر چه به دور خود آن را بیشتر مـى پیچـد از خـلاص شدن دورتر شود تا آن که از اندوه بمیرد(94 .( و از حضرت صادق علیه السلام مروى است که مثَل دنیا مثَل آب دریا است که هـر چـه انـسان تشنه از آن بخورد تشنهتر گردد تا او را بکشد(95 .( تتمیم در اعراض دادن نفس است از دنیا پس، اى طالب حق و سالک الى اللَّه، چون طـائر خیـال را رام نمـودى و شـیطان واهمـه را بـه زنجیر کشیدى و خلع نعلین حب زن و فرزند و دیگر شئون دنیـوى را نمـودى و بـا جـذوه نـار عشق فطرت اللّهى مأنوس شدى و انّى آنَست ناراً (96 (گفتى و خود را خالى از موان ع سیر دیدى و اسباب سفر را آماده کردى، از جاى برخیز و از این بیـت مظلمـه طبیعـت و عبورگـاه تنـگ و تاریک دنیا هجرت کن و زنجیرها و سلسله هاى زمان را بگسلان و از این زندان خود را نجات ده و طائر قدس را به محفل انس پرواز ده . تو را ز کنگره عرش مىزنند صفیر ندانمت که در این دامگه چه افتادست (97( پس، عزم خود را قوى کن و اراده خویش را محکم نما که اول شرط سلوك عزم اسـت و بـدون آن راهى را نتوان پیمود و به کمالى نتوان رسید . و شیخ بزرگوار، شاه ( آبادى 98 ،(روحى فداه آن را مغز انسانیت تعبیر مىکردند بلکه توان گفت که یکى ا ز نکات بزرگ تقـوى و پرهیـز از مـشتهیات نفـسانیه و تـرك هواهـاى نفسانیه و ریاضات شرعیه و عبادات و مناسک الهیه، تقویت عزم و انقهار قواى ملکیـه در تحـت ملکوت نفس است، چنانچه پیش از این ذکر شد . و ما اکنون این مقالـه را بـا تحمیـد و تـسبیح ذات مقدس کبریا جلّ و علا و نعت و ثنا

ى سید مصطفى و نبى مجتبـى و آل اطهـارش علـیهم سلام اللَّه ختم مى کنیم و از روحانیت آن ذوات مقدسه استمداد مى کنیم براى این سفر روحانى و معراج ایمانى . مقاله ثانیه در مقدمات نماز است و ذکر بعض آداب قلبیه آن و در آن چند مقصد است مقصد اول در طهارت است و در آن چند فصل است #آداب الصلاة امام خمینى رضوان االله تعالی علیه https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه پرسش و پاسخ @zandahlm1357

⭕️ سوال ⁉️ آیا این درسته کودکی که تازه به دنیا آمده است با گریه هایش پدر و مادر را دعا می کند؟ 🎙 استاد محمدی شاهرودی 📎 #ماه_رمضان 📎 #بهار_معنویت