همه برای پیروزی حق بر باطل تلاش میکنند. این جنگ نعمتی است که خداوند برای وحدت بیشتر در میان امت ایران قرار داد، و الحق که این مردم خوب از این نعمت استفاده میکنند و برادری و اخوت در میان آنها رو به ازدیاد است. همه یکدیگر را برادر خطاب میکنند و به عنوان یک مؤمن به یکدیگر احترام میگذارند. اما این دوستیها و صمیمیتها در قسمتهای مختلف، کم و زیاد است. معمولا در نیروهای رزمنده و آنانی که سلاح در دست گرفته اند و قرار است در شب و یا روز عملیات، آتش گلولههای دشمن را به جان بخرند، روحیههای دوستی و صمیمیت و برادری بیشتر است، و در مراحل پشتیبانی و عقبتر کمی کم رنگتر. شاید این کم و زیادی به خاطر میزان درک واقعیتهای جنگ باشد. آن واقعیتی که وقتی به زمین میخورد، شکافی بزرگ ایجاد میکند و لحظات شهادت را نزدیک میسازد.
آن که در مراتب پشتیبانی و به دور از خمپاره و آتش مستقیم دشمن است، باید از راه دل به معنویات جنگ برسد، ولی آن کس که در خط مقدم است. به طور مستقیم و با درک آتش و گلوله، خود را در قلب جنگ و نبرد مییابد و در نتیجه از لحاظ روحی و روانی آماده تر و عارفتر است. ولی روحیات جنگ مثل آب، روان و گویاست. به هر جا میرسد، دیگران را مجذوب خود میکند. حتی آنهایی را که در شهرها نشسته اند، چه برسد به کسانی که
لباس رزم پوشیده اند،
[صفحه ۱۷۱]
ولی بنا به مقتضیات و شرایط در جایی غیر از گردان و خط اول قرار گرفته اند، و اساسا هر عملیات نظامی نیاز به پشتیبانی و تدارکات دارد. و نیروهایی که کمی عقبتر نشسته اند، نیروهای رزمنده را تجهیز میکنند.
[صفحه ۱۷۲]
دفاع مقدس
سینای شلمچه
https://eitaa.com/zandahlm1357
#وقتی_فرمانده_مزدش_را_یکجا_گرفت...!!
🌷قرار بود صبح روز عید غدیر برود به خدمت آقا و درجهی سرلشکری اش را بگیرد. همه تبریک گفتند. خودش میگفت: «درجه گرفتن فقط ارتقای سازمانی نیست! وقتی آقا درجه را روی دوشم بگذارند؛ حس میکنم ازم راضی هستند. وقتی ایشان راضی باشد امام عصر (عج) هم راضیاند. همین برایم بس است. انگار مزد تمام سالهای جنگ را یکجا بهم داده اند.»
🌹خاطره ای به یاد امیر سپهبد شهید علی صیاد شیرازی
🍃🌱 عاقبت صياد دلها، صبح روز ٢١ فروردين سال ٧٨، صيد شهادت شد. روحش شاد.
#شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
اثر گناه اسرافکاری در بستر احتضار بود و چون به او کلمه توحید (B لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اللّٰهُ) را تلقی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تهمت
حکیمی گوید: کسی را ندیدم مگر اینکه گمان بردم از من بهتر است، چون در باره ی خود یقین دارم و در باره ی او شک.
ابن الوقت
از شبلی سؤال شد چرا صوفی را ابن الوقت مینامند؟ پاسخ داد چون بر گذشته تأسف نمی خورد و منتظر آینده نیست.
#کشکول شیخ بهاء
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
《محمود سلطانی- گفتار ۵۷۶》
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_6014713128061767878.mp3
13.82M
《تعلیم و تربیت - محمود سلطانی》
- مقدمه
#تعلیم_و_تربیت ۱
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
نگاه سوم به تربيت نگاه باغبان وگُل است. باغبان يك بوته گُل مي كارد، جوانه مي زند و بيرون مي آيد و بع
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اگر ما رشد را ستون فرض كنيم، تربيت مي شود قالب بتن ساختن. اگر رشد را گُل فرض كنيم، تربيت مي شود هرس كردن. اگر رشد را شكل دادن (سفالگری) فرض كنيم، تربيت مي شود گِل درست كردن. و اگر رشد را جاده ببينيم چون گفتيم رشد يعني حركت و حركت در جاده اتفاق مي افتد، "امنيت" جاده را صاف و هموار مي كند و تربيت آن را علامت گذاري مي كند پس تربيت مي شود رعايت علامت گذاري.
دو كلمه اي كه هميشه تأكيد مي کنم اخلاق ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ادب
اخلاق يعني علامت گذاري جاده ي رشد. يك راننده زماني ايمن عمل خواهد كرد كه به علائم آن جاده هنگام رانندگي توجه كند. عمل به علائم يعني عمل به اخلاق كه مي شود تربيت. اگر به اين علائم بي توجه باشيم دچار حادثه خواهيم شد و اگر زياده روي كنيم و دچار وسواس شويم باز هم گرفتار حادثه خواهيم شد. ما گاهي اصلاً توجه به تربيت كودكمان نداريم و گاهي هم اصلاً از اين توجه بيرون نمي آييم و اين عين افراط و تفريط است. تربيت يعني ايمن سازي جاده رشد و اخلاق يعني علامتگذاري.
جوامعي كه اخلاق ندارند و علامتگذاري نمي كنند به بيراهه كشيده مي شوند. رانندگي بدون علامت ها، رانندگي خطرناكي مي شود كه دچار انحراف خواهد شد. ما از بعضي از كلمات ذهنيت خوبي نداريم مثلاً وقتي ميگيم اخلاق، ياد نصيحت و موعظه و.. مي افتيم اما منظور ما اين نيست. اخلاق بر پايه ي اصول و ارزش ها است و برپايه ي ارزش هاي يك جامعه است. اين ارزش ها باعث مي شود كه ما از جاده ي زندگي به انحراف كشيده نشويم. اما وقتي ما اين ارزش ها را نمي بينيم و سنت ها را طرد مي كنيم و وقتي اصل و اصول را نمي شناسيم، به طبع اخلاق را هم نمي بينيم در نتيجه امكان انحراف و خطر زياد مي شود. اگر قرار است كه بچه هاي ما در جاده ي زندگي رانندگي ياد بگيرند و رشد كنند اول بايد علائم را بشناسند. هنگام اخذ گواهينامه چه كار مي كنيم؟ امتحان آيين نامه مي دهيم.
#تربیت {قسمت14}
[مباحث کودک متعادل ]