💠 کــتاب صـوتـی- «خــدای خـوب ابــراهیــــــم» 🔴 حــاوی صدوهفتـــادو هشـــت خــاطــره دربــاره ویــژه گـــیهای قـــرآنــی شـــهیـــد ابـــراهـــیــم هـــادی قـــسمـــت : 10 🎧 🎧 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: شرح صحیفه سجادیه اشاره بسم اللّه الرحمن الرحیم ربّ یسّر! الحمدللّه الذی جلّ جلاله عن توصیف الواصفین و نعت الناعتین، و استغنی ذاته عن حمد الحامدین و تنزیه المسبحّین. و وسع کنه حقیقته عن أن یکون محاط عقول الکاملین من الأنبیاء المصطفین و الملائکة المقربین الأبرار، المقدّسین عن شهوات النفوس و أرجاس الأشرار. و أظهر آیاته لعیون الناظرین أولوا الأبصار، جاعل الفلک الدوّار، و أوجد فیها الأضواء و الأنوار، و جعلها مساکن ملائکة الْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً [۱] و الزّاجِرَاتِ زَجْراً. [۲] و أصلّی و أسلّم، علی جمیع أنبیائه المرسلین و سفرائه الراشدین، لاسیّما أشرف الأنبیاء و خاتم الأوّلین و الآخرین، و علی وصیّه و وزیره أمیرالمؤمنین و یعسوب الدین، أبی الأئمة المعصومین، و علی أحد عشر من أولاده الأمجاد و أحفاده الأوتاد، الذین کانوا شموس فلک الولایة و أقمار سماء الهدایة و أعلام الدرایة فی کلّ دورة و کورة. بعد می‌گوید این عبد فانی « حاج میرزا محمد ابراهیم سبزواری » که: بعد از مراجعت سفرِ طهران - صانه اللّه عن الحدثان - چون ملاحظه شد که وجه قلب از باب دین دنیا و حبّ هوی و استیلای وساوس شیطانی و هواجس نفسانی کدر، و خاطر سلیم کلیل و علیل، معرضٌ عن المولی، و مقبلٌ علی الدنیا شدةً، از خدا رفع غطا و کشف غشا درخواست نموده، از باب آن که: « إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَآئِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُوا فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ [۱] » چنان به خاطر فاتر خطور نمود که تنزیه و تطهیر نمایم صفحه قلب خود را به عون ملکِ منّان از خطرات شیطان به اشتغال به تحریر و ترقیم برخی از معانی دقیقه و اسرار خفیه بعضی از فقرات غامضه صحیفه سجادیه. یعنی بقدر الفهم تفسیراً و تأویلاً، تصریح و تشریح نمایم. « وَ اللَّهُ یَقُولُ الْحَقَّ وَ هُوَ یَهْدِی السَّبِیلَ [۲] ». ---------- [۱]: ۱ - اقتباس از سوره مبارکه نازعات، آیه ۵: «فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً». [۲]: ۲ - اقتباس از سوره مبارکه صافات، آیه ۲: « فَالزّاجِرَاتِ زَجْراً ». [۱]: ۱ - سوره مبارکه اعراف، آیه ۲۰۱. [۲]: ۲ - سوره مبارکه احزاب، آیه ۴. 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: جوانی گفت پیری را چه تدبیر که یار از من گریزد چون شوم پیر جوابش داد پیر نغز گفتار که در پیری تو هم بگریزی از یار بر آن سرکاسمان سیماب ریزد چو سیماب از همه شادی گریزد مولوی سنگ باشد سخت روی و چشم شوخ می نترسد از جهانی پر کلوخ کاین کلوخ از خشت زن یک لخت شد سنگ از صنع الهی سخت شد خادم خوب از صفات نیک خادم این است که، کتمان سر کند، ضرر نرساند، کم هزینه باشد، کم بگوید، احسان را شکر کند، شیرین سخن باشد، با اشاره بفهمد، عفیف بوده و تن پرور نباشد. فضل #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_220 و قال عليه‌السلام لَيْسَ‌ مِنَ‌ الْعَدْلِ‌ الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ‌ بِالظَّنِّ‌. امام عليه السلام فرمود: داورى در حق افراد مورد اطمينان، با تكيه بر گمان، رسم عدالت نيست.

شرح و تفسير سوء ظن دربارۀ دوستان ثقه ظلم است امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه، به نكتۀ قابل ملاحظه‌اى مربوط‍‌ به روابط‍‌ اجتماعى اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد:«داورى در حق افراد مورد اطمينان، با تكيه بر گمان، عدالت نيست»؛ (لَيْسَ‌ مِنَ‌ الْعَدْلِ‌ الْقَضَاءُ عَلَى الثِّقَةِ‌ بِالظَّنِّ‌) . مى‌دانيم يكى از دستورات قرآنى و روايى اين است كه در حق مسلمانان سوء ظن نداشته باشيد. قرآن مجيد مى‌گويد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِنَ‌ الظَّنِّ‌ إِنَّ‌ بَعْضَ‌ الظَّنِّ‌ إِثْمٌ‌» ؛اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از بسيارى از گمان‌ها بپرهيزيد، چرا كه بعضى از گمان‌ها گناه است». ١ در حكمت ٣٦٠ نيز بر اين معنا تأكيد شده است. آنجا كه امام عليه السلام مى‌فرمايد: «لَا تَظُنَّنَّ‌ بِكَلِمَةٍ‌ خَرَجَتْ‌ مِنْ‌ أَحَدٍ سُوءاً وَ أَنْتَ‌ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مُحْتَمَلاً ؛هر سخنى كه از دهان كسى خارج شد تا احتمال صحت در آن مى‌دهى حمل بر فساد مكن». دليل آن هم روشن است، زيرا سوء ظن پايه‌هاى اعتمادِ عمومى را كه سرچشمۀ همكارى است متزلزل مى‌سازد. حال اگر آن شخصى كه انسان به او سوء ظن پيدا مى‌كند كسى باشد كه سوابق حسنۀ او بر ما روشن است و در يك كلمه به تعبير امام عليه السلام،«ثقه» محسوب شود به يقين قضاوت دربارۀ چنين شخصى با ظن و گمانِ‌ بدون دليل، عادلانه نيست. بعضى از شارحان نهج البلاغه اين گفتار حكيمانه را به صورت مسئله‌اى اصولى (اصول فقه) عنوان كرده‌اند و آن اين است كه هر گاه مطلبى به دليل معتبر ثابت شود، عدول از آن جز با دليل معتبر جايز نيست و حديث معروف باب استصحاب: «لا تَنْقُضِ‌ الْيَقينَ‌ بِالشَّكِ‌» ١را اشاره به آن مى‌دانند. بعضى از شارحان نيز قضاء را در اينجا به معناى قضاوت مصطلح؛ يعنى داورى براى فصل خصومت گرفته‌اند كه قاضى نمى‌تواند در برابر شخص مورد اعتماد، با ظن و گمانش قضاوت كند. ولى ظاهر اين است كه اين حديث شريف معناى وسيع و گسترده‌اى دارد و اشاره به يك مفهوم گستردۀ اخلاقى است كه عدالت در آن مانع از داورى دربارۀ اشخاص مورد اعتماد به ظن و گمان مى‌شود. البته افراد متهم؛ يعنى كسانى كه سوء سابقه دارند يا ظاهر آنها ظاهر قابل اعتمادى نيست از اين حكم خارج اند. البته نه به اين معنا كه انسان بى‌دليل آنها را متهم كند، بلكه به اين معنا كه انسان از آنها احتياط‍‌ نموده و بر حذر باشد. شبيه اين گفتار حكيمانه احاديث ديگرى است كه با تعبيرات متفاوتى اين موضوع را دنبال مى‌كند: در غرر الحكم از آن حضرت نقل شده كه فرمود: «سُوءُ الظَّنِ‌ّ بِالْمُحْسِنِ‌ شَرُّ الْإثْمِ‌ وَ أقْبَحَ‌ الظُّلْمِ‌ ؛سوء ظن به نيكوكار بدترين گناه و زشت‌ترين ستم‌هاست». ٢ در حديث ديگرى در همان كتاب مى‌خوانيم: «سُوءُ الظَّنِ‌ّ بِمَنْ‌ لا يَخُونُ‌ مِنَ‌ اللُّؤْمِ‌ ؛سوء ظن به كسى كه خيانت نمى‌كند نشانۀ پستى و لئامت است». ٣ در حديث جالب ديگرى در همان كتاب آمده است كه امام عليه السلام مى‌فرمايد: «شَرُّ النّاسِ‌ مَنْ‌ لا يَثِقُ‌ بِأحَدٍ لِسُوءِ ظَنِّهِ‌ وَ لا يَثِقُ‌ بِهِ‌ أحَدٌ لِسُوءِ فِعْلِهِ‌ ؛بدترين مردم كسى است كه به سبب سوء ظنى كه دارد به هيچ كس اعتماد نمى‌كند و (نيز) هيچ كس به سبب سوء فعلش به او اعتماد ندارد». ١ كوتاه سخن اين‌كه از نظر آداب اخلاقى افزون بر مباحث قضاوت و احكام اصولى هر گاه كسى به وثاقت شناخته شد، سوء ظن نسبت به او كارى ظالمانه است.