.......: ✍ آیا گفتن کلمه حاجی یا کربلایی به کسی که به حج یا کربلا نرفته جایز است؟ گرچه معنای اصلی «حاجی» و «کربلایی» شامل افرادی می‌شود که به حج و زیارت مشرف شده باشند، اما عرف جامعه، این کلمات را منحصراً به معنای فردی که واقعاً حج و کربلا رفته قلمداد نمی‌کند، بلکه امروزه از لحاظ عرفی یک معنای آن را می‌توان فرد بزرگوار و محترم و یا شخص روحانی دانست. بر این اساس، نمی‌توان گفت که افراد با مخاطب قرار دادن اشخاصی که به حج و زیارت کربلا نرفته‌اند با چنین عناوینی مرتکب دروغ حرام شده است، زیرا نه مخاطبان و نه حضار، چنین برداشتی از این کلمات نداشته و عملاً خبر دروغی به آنها منتقل نشده است. ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1] حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی): اگر به نحوى باشد که دروغ محسوب نشود، مانع ندارد. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): فی نفسه اشکال ندارد. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی): حرام نیست. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): حاجی کسی است که حج تمتع انجام داده ولی گفتن آن به کسی که عمره بجا آورده نیز مانعی ندارد و گفتن حاج آقا به روحانیون یک اصطلاح عرفی است. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی): اگر مستلزم نسبت کذب نباشد مانعی ندارد. [1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست.

#سوال👇 آیا مرد می تواند به تک خوانی زن گوش دهد؟ #پاسخ👇: آیت الله خامنه ای: گوش دادن به خوانندگی زن که غالباً مشتمل بر مفسده است، جایز نیست. آیت الله مکارم: سرود دسته جمعی بانوان در مکانهای مخصوص به بانوان اشکالی ندارد، مشروط بر این که صدا و آهنگ آن مناسب مجالس لهو و فساد نباشد؛ امّا در جایی که مردان حضور دارند جایز نیست. —--------------- سایت آیات عظام خامنه ای ( استفتائات موسیقی و غنا ) و مکارم شیرازی (‌احکام موسیقی)

✍ آيا امام زمان(عج) به شهادت ميرسند يا به مرگ طبيعي از دنيا ميروند؟ آيا اين روايت درسته که ائمه همه يا شهيد مي شوند يا با زهر کشته مي شوند؟ قرآن مي فرمايد: "هر نفسي مرگ را مي چشد". [1]طبق اين آيه که بيان کننده سنت الاهي در باره هم? مخلوقات است، امام زمان (ع) نيز پس از برقراري عدالت جهاني و ايجاد حکومت جهاني از اين دنيا مي روند. اما آيا به مرگ طبيعي يا به شهادت؟ از دسته‌اي روايات استفاده مي‌شود که آن حضرت به مرگ طبيعي از دنيا مي‌رود. روايات زير از آن جمله‌اند: 1. ام سلمه از پيامبر خدا (ص) چنين نقل مي‌کند: مهدي از خاندان من و از فرزندان فاطمه است.... او در ميان مردم به سنت پيامبرشان عمل مي‌کند، پس هفت سال درنگ مي‌کند و آن گاه از دنيا مي‌رود و مسلمانان بر او نماز مي‌گزارند.[2] 2. در روايتي که در تفسير آيه شريفه: "ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَيهِم"[3]؛ پس از [چندي] دوباره شما را بر آنان چيره مي‌کنيم، از امام صادق (ع) نقل شده چنين آمده است: [منظور] خروج [امام] حسين(ع) با هفتاد تن از يارانش [در زمان رجعت است] در حالي که کلاه‌خودهاي زريني که دو رو دارد بر سر دارند و اعلام کنندگاني به مردم برسانند: اين حسين است که خارج شده است، تا آن جا که مؤمنان هيچ شک و ترديد درباره او نکنند و بدانند که او دجّال و شيطان نيست، و او است حجّت قائم [به حق] در ميان شما و چون معرفت به اين که آن حضرت همان حسين (ع) است در دل‌هاي شيعيان استقرار يافت، حضرت حجّت را مرگ فرا مي‌رسد و کسي که آن جناب را غسل مي‌دهد و کفن و حنوط مي‌کند و به خاک مي‌سپارد همان حسين [بن علي](ع) خواهد بود. جز وصي و امام هيچ کس متصدّي [کار کفن و دفن] وصي نشود.[4] 3. در روايت ديگري نيز امام صادق (ع) در پاسخ به اين پرسش که اولين کسي که به دنيا رجعت خواهد کرد چه کسي است مي‌فرمايد: [امام] حسين (ع) در پي قائم (ع) خروج مي‌کند... حسين (ع) به همراه آن گروه از يارانش که با او به شهادت رسيدند، به پيش مي‌آيد در حالي که هفتاد پيامبر او را همراهي مي‌کنند، آن گونه که به همراهي موسي بن عمران فرستاده شدند. قائم (ع) انگشتر خود را به او واگذار مي‌کند. پس حسين (ع) نخستين کسي است که عهده‌دار غسل و کفن و حنوط آن حضرت مي‌شود و ايشان را در قبر خود قرار مي‌دهد.[5] از دسته ا‌ي ديگري از روايات استفاده مي‌شود که آن حضرت به شهادت خواهند رسيد: 1. از امام حسن مجتبي (ع) روايت شده است: "به خدا سوگند، پيامبر خدا با ما پيمان بسته است که اين امر [امامت] را دوازده‌ تن امام از فرزندان علي و فاطمه به دست خواهند گرفت و هيچ کدام از ما نيست، مگر اين که مسموم يا کشته مي‌شود".[6] 2. امام صادق (ع) نيز در اين باره مي‌فرمايد: "به خدا قسم هيچ‌يک از ما نيست، مگر اين که کشته شده و به شهادت مي‌رسد.[7] 3. از امام رضا (ع) نيز مشابه همين تعبير، روايت شده است.[8] با توجه به اين دو دسته روايات اظهار نظر صريح و قطعي در مورد چگونگي وفات امام‌مهدي (ع) مشکل به نظر مي‌رسد. اما با توجه به اين که رابطه بين مرگ و شهادت عموم و خصوص مطلق است، يعني مرگ اعم از مردن طبيعي و شهادت است و شهادت نيز نوعي از مرگ است نه خارج ار آن، از اين رو مي توان روايات دست? اول را حمل بر شهادت نمود و تعارض ظاهري را رفع نمود چون روايات دست? اول در مقام بيان اصل مرگ هستند نه کيفيت آن. [1]. آل عمران، 185. [2]. علامه مجلسي، بحارالانوار، ج 51، ص 104، ح 39. [3]. اسراء، 6. [4]. کليني، الکافي، ج 8، ص 250، همچنين ر. ک: بحارالانوار، ج 53، ص 94، ح 103. [5]. بحارالانوار، ج 53، ص 103، ح 130. [6]. بحارالانوار، ج 27، ص 217، ح 19. [7]. همان، ص 209، ح 7. [8]. همان، ص 214، ح 16.

✍ تکلیف افراد عقب مانده ذهنی در قیامت چیست؟ اگر این فرد واقعا خوب و بدش را نمی فهمد خدا از او تکلیفی نمی خواهد و در قیامت با لطف خود با او برخورد می کند. اما اگر برخی از چیز ها را می فهمیده (خوب و بد و زشت و زیبا) ولی نه کامل، خدا با همین احکام عقلی و فطری که می فهمیده از او بازخواست می کند. در خصوص این افراد و این که سرنوشت این ها در قیامت چگونه است و چگونه و به چه قاعده ای برای آن ها جایگاه و مقام آخرتی تعیین می گردد، از دیرباز بحث های گوناگونی در بین اندیشمندان وجود داشته و در کتاب های اعتقادی به آن ها پرداخته شده است. از نظر عقل و نقل، این گونه افراد چون از ادراک متناسب و قابل قبول که شرط هر تکلیف و مسئولیتی است، بی بهره اند، در دنیا هم تکلیفی بر عهده آنان نیست. در نتیجه، گناهی برای آنان ثبت نمیشود و عقوبت و مجازات هم نمیشوند و بر همین اساس سوال و جواب قبر و مانند آن در خصوص ایشان بی معناست. اما در مورد جایگاه اخرویشان نظرات گوناگونی ارائه شده از جمله آنکه اگر از خانوادهای مسلمان باشند، به دنبال پدر و مادر خویش - شاید به عنوان پاداش و مایه خوشحالی ایشان - به بهشت خواهند رفت. اما اگر وابسته به کفار و ظالمان باشند، به واسطه قصور ادراکی خود، در قیامت عذاب نخواهند شد. در برخی منابع آمده است: علم آن را به خدا واگذارید؛ یعنی درباره آن سؤال نکنید؛ خدا بهتر میداند با آن ها چه کند.[۱] در برخی روایات در باره اطفال شیعیان آمده است که در عالم برزخ فاطمه زهرا (س) آنان را تربیت میکند.[۲] ذکر شده که حکم دیوانگان، مانند اطفال است.[۳] البته در پاره ای از روایات نیز ذکر شده که این افراد به شکل خاصی در قیامت مورد آزمون قرار می گیرند تا وضع تسلیم یا متمرد بودن آن ها در برابر تکالیف الهی معین باشد. بعید نیست متناسب با وضع آخرت و میزان ادراکات آن ها در آن جهان آزمونی از ایشان گرفته شود. در حدیثی زراره از امام باقر (ع)نقل می‌کند: «وقتی قیامت می‌شود، خداوند با پنج دسته بحث می‌کند: طفل کسی که در دوران فترت بمیرد؛ کسی که در زمان پیامبر ابله باشد (سبک عقل)؛ دیوانهای که عقل نداشته باشد و بالأخره کر و لال. همه آن ها بر خدا اعتراض و یا عرض می‌کنند: تقصیری نداشتیم. اگر حجت ‌داشتیم، اطاعت می‌کردیم. خداوند فرشتهای را می‌فرستد و آتشی آماده می‌کند. سپس به آن پنج گروه می‌گوید: خداوند به شما امر فرموده است داخل آتش شوید. هر کدام از آن ها پذیرفتند و داخل آتش شدند. خداوند آتش را بر آن‌ها سرد و خنک می‌کند و از سوختن نجات شان می‌دهد؛ ولی عده ای که نپذیرفتند، به سوی آتش جهنّم سوق داده می‌شوند».[۴] پی نوشت: ۱- کافی، نشر دار الکتب لاسلامیه، تهران، ۱۳۸۰ ق، ج ۳، ص ۲۴۸ ۲- همان، ج ۵، ص ۲۸۹ و ج ۶، ص ۲۲۹ ۳- کافی، ج ۳، ص ۲۴۸ ۴- رعد (۱۳)، آیه ۱۷

⚪️استاد رائفی پور #عفاف_و_حجاب امروز زن خانه دار در امریکا پز میده به چه علت!!!