eitaa logo
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
1.4هزار دنبال‌کننده
47.7هزار عکس
34.7هزار ویدیو
1.6هزار فایل
#نذر_ظهور ارتباط با ما @Zh4653 @zandahlm1357 سلام خدمت بزرگواران این کانال پیروفرمایشات امام خامنه ای باب فعالیت درفضای مجازی ایجاد شده ازهمراهی شما سپاسگزاریم درصورت رضایت ؛کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/zandahlm1357
مشاهده در ایتا
دانلود
پیش گفتار معتقدان به ادیان آسمانی، بر این باورند که پیامبران الهی هر چند از نظر جسمی مانند همه مردمند [۱]، امّا از نظر روحی و قدرت معنوی با دیگران تفاوت دارند و دارای ویژگیهایی اند [۲]، به دلیل چنین ویژگیهای معنوی و روحی بوده است که خداوند آنان را برگزیده و رسالت سنگین پیامبری و رهبری مردم را بر دوش اینان نهاده است. بدیهی است که پیامبران برای اینکه مردم به آنان اعتماد کنند و پیام و هدایت آنان را بپذیرند، باید دلایلی روشن داشته باشند تا اثبات کنند که آنان نه تنها افرادی معمولی نیستند، بلکه با پروردگار متعال، ارتباطی ناگسستنی دارند. در قرآن کریم آیات فراوانی را می‌توان یافت که از این ویژگی پیامبران و معجزات ایشان یاد کرده است که به نمونه‌هایی از آن اشاره می‌شود: «لَقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ [۳] » ما رسولان خویش را با نشانه‌ها - یعنی معجزات - فرستادیم. «وَ لَقَد أَرسَلنا مِن قَبلِکَ رُسُلاً إلی قَومِهِم فَجاءُوهُم بِالبَیِّناتِ [۴] » پیش از تو رسولانی، به سوی قومشان فرستادیم. پس آنها با نشانه‌ها - و معجزات - نزدشان آمدند. «ثُمَّ أرسَلنا مُوسی وَ أخاهُ هرُونَ بِایاتِنا وَ سُلطانٍ مُبِینٍ [۵] » پس موسی و برادرش هارون را با نشانه‌های خویش و حجّتی آشکار فرستادیم. در برخی از آیات قرآن کریم به نمونه‌هایی از نشانه‌ها و معجزات پیامبران پرداخته شده است. در سوره انبیاء درباره حضرت ابراهیم علیه السلام این گونه می‌خوانیم: «قالُوا حَرِّقُوهُ وَ انصُرُوا الِهَتَکُم إن کُنتُم فاعِلِینَ. قُلَنا یَا نَارُ کُونِی بَردا وَ سَلاما عَلی إبراهِیمَ [۱] ». گفتند: اگر کاری می‌کنید، او را بسوزانید و خدایانتان را یاری دهید. گفتیم: ای آتش، برای ابراهیم سرد و بی آسیب باش. حضرت ابراهیم علیه السلام به دست کفرپیشگان در آتش افکنده شد، ولی به خواست خدا آتش بدن او را نسوزاند و وی بی هیچ گزندی، از دل شعله‌های آتش بیرون آمد..... ---------- [۱]: کهف ۱۸، آیه ۱۱۰. [۲]: انعام ۶، آیه ۶۸. [۳]: حدید ۵۷، آیه ۲۵. [۴]: روم ۳۰، آیه ۴۷. [۵]: مؤمنون ۲۳، آیه ۴۵. [۱]: انبیاء ۲۱، آیه ۶۸ و ۶۹. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
پیش گفتار معتقدان به ادیان آسمانی، بر این باورند که پیامبران الهی هر چند از نظر جسمی مانند همه مردمند [۱]، امّا از نظر روحی و قدرت معنوی با دیگران تفاوت دارند و دارای ویژگیهایی اند [۲]، به دلیل چنین ویژگیهای معنوی و روحی بوده است که خداوند آنان را برگزیده و رسالت سنگین پیامبری و رهبری مردم را بر دوش اینان نهاده است. بدیهی است که پیامبران برای اینکه مردم به آنان اعتماد کنند و پیام و هدایت آنان را بپذیرند، باید دلایلی روشن داشته باشند تا اثبات کنند که آنان نه تنها افرادی معمولی نیستند، بلکه با پروردگار متعال، ارتباطی ناگسستنی دارند. در قرآن کریم آیات فراوانی را می‌توان یافت که از این ویژگی پیامبران و معجزات ایشان یاد کرده است که به نمونه‌هایی از آن اشاره می‌شود: «لَقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ [۳] » ما رسولان خویش را با نشانه‌ها - یعنی معجزات - فرستادیم. «وَ لَقَد أَرسَلنا مِن قَبلِکَ رُسُلاً إلی قَومِهِم فَجاءُوهُم بِالبَیِّناتِ [۴] » پیش از تو رسولانی، به سوی قومشان فرستادیم. پس آنها با نشانه‌ها - و معجزات - نزدشان آمدند. «ثُمَّ أرسَلنا مُوسی وَ أخاهُ هرُونَ بِایاتِنا وَ سُلطانٍ مُبِینٍ [۵] » پس موسی و برادرش هارون را با نشانه‌های خویش و حجّتی آشکار فرستادیم. در برخی از آیات قرآن کریم به نمونه‌هایی از نشانه‌ها و معجزات پیامبران پرداخته شده است. در سوره انبیاء درباره حضرت ابراهیم علیه السلام این گونه می‌خوانیم: «قالُوا حَرِّقُوهُ وَ انصُرُوا الِهَتَکُم إن کُنتُم فاعِلِینَ. قُلَنا یَا نَارُ کُونِی بَردا وَ سَلاما عَلی إبراهِیمَ [۱] ». گفتند: اگر کاری می‌کنید، او را بسوزانید و خدایانتان را یاری دهید. گفتیم: ای آتش، برای ابراهیم سرد و بی آسیب باش. حضرت ابراهیم علیه السلام به دست کفرپیشگان در آتش افکنده شد، ولی به خواست خدا آتش بدن او را نسوزاند و وی بی هیچ گزندی، از دل شعله‌های آتش بیرون آمد..... ---------- [۱]: کهف ۱۸، آیه ۱۱۰. [۲]: انعام ۶، آیه ۶۸. [۳]: حدید ۵۷، آیه ۲۵. [۴]: روم ۳۰، آیه ۴۷. [۵]: مؤمنون ۲۳، آیه ۴۵. [۱]: انبیاء ۲۱، آیه ۶۸ و ۶۹. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
حضرت موسی علیه السلام نُه دلیل و معجزه ارائه کرد که یکی از آن معجزات، عصایی بود که چون موسی آن را بر زمین می‌افکند، به ماری بزرگ تبدیل می‌شد. «قالَ ألقِها یا مُوسی، فَألقها فَاِذا هِیَ حَیَّةٌ تَسعی [۲] ». حضرت عیسی علیه السلام به مردمش می‌گفت: «... أنّی قَد جِئتُکُم بایَةٍ مِن رَبِّکُم أنّی أخلُقُ لَکُم مِنَ الطّینِ کَهَیئَةِ الطَّیرِ فَأنفُخُ فِیهِ فَیَکُونُ طَیرا بِاِذنِ اللّه ِ وَ اُبرِئُ الأکمَهَ وَ الأبرَصَ وَ اُحیِ المَوتی بِاِذنِ اللّه ِ وَ اُنَبِّئُکُم بِما تَأکُلُونَ وَ مَا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِکُم [۳] ». من از سوی پروردگارتان برای شما نشانه ای آورده ام: ۱- از گِل، مجسمه ای به شکل پرنده می‌سازم و سپس در آن می‌دمم، آن مجسّمه گِلی به اجازه الهی، پرنده ای می‌شود (و پرواز می‌کند). ۲- کور مادرزاد و بیمار جذامی را شفا می‌دهم. ۳- به اجازه خداوند مرده را زنده می‌کنم. ۴- به شما خبر می‌دهم که چه خورده اید و چه چیزی در خانه هایتان انباشته اید. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نیز برای اثبات پیامبری خویش معجزات گوناگونی را به مردم ارائه کرد که برخی از آن معجزات، خبر از آینده می‌داد و برخی حسّی بود که قرآن کریم در سوره «قمر» به یکی از معجزات حسّی پیامبر صلی الله علیه و آله اشاره فرموده است: «اِقتَرَبَتِ السّاعَةُ، وَ انشَقَّ القَمَرُ، وَ إن یَرَوا آیَةً یُعرِضُوا وَ یَقُولُوا سِحرٌ مُستَمِرٌّ [۱] ». قیامت نزدیک شد، و ماه شکافته شد، و اگر - کافران و مشرکان - نشانه ای ببینند روی گردانند و گویند سحری است همیشگی. اکثر مفسران عامّه و خاصّه روایت کرده اند که این آیات پس از آن نازل شد که مشرکان قریش در مکه تقاضای معجزه از پیامبر صلی الله علیه و آله نمودند، آن حضرت به ماه اشاره کرد و ماه دو نیم گشت. براساس برخی از روایات این جریان در شب چهاردهم ذی الحجة رخ داده، که قرص ماه کامل بوده است [۲] . مهم ترین معجزه جاویدان پیامبر صلی الله علیه و آله قرآن است که شامل اعجاز علمی، معرفتی و خبرهایی از آینده می‌باشد، و تاکنون هیچ کس نتوانسته حتی یک آیه همانند آن را بیاورد و هر کس ادعای آوردن مثل آن را کرده، رسوا و شرمنده گردیده است..... ---------- [۲]: طه ۲۰، آیه ۱۹ و ۲۰. [۳]: آل عمران ۳، آیه ۴۹. [۱]: قمر ۵۴، آیه ۱ و ۲. [۲]: بنگرید به: ترجمه تفسیرالمیزان، ۱۹/۸۷ و ۸۸؛ تفسیر نمونه، ۲۳ / ۱۲؛ منتهی الآمال ۱ / ۸۰. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
.......: آیا معجزه، ویژه پیامبران بوده است؟ «معجزه» به معنای «انجام کار خارق العاده برای اثبات نبوّت»، ویژه پیامبران بوده است، امّا در قرآن کریم، نام کسانی را می‌توان دید که پیامبر نبوده اند ولی کارهایی خارق العاده از آنان سر زده است که انسانهای معمولی تاب و توان انجام آن را ندارند. کارهای شگفت و خارق العاده ای که از سوی جز پیامبران انجام می‌گیرد «کرامت» نامیده می‌شود. به سخنی دیگر، «معجزه» و «کرامت» هر دو به کارهای شگفت و خارج از توان بشر معمولی، گفته می‌شود با این فرق که: معجزه، کارهای خارق العاده انبیاست که بر آنند با آن، درستی ادّعای رسالت خود را اثبات کنند، ولی کرامت، کارهای خارق العاده انسانهای بزرگ و بندگان محبوب خداست که ادّعای پیامبری ندارند، بلکه به پیامبران الهی باور دارند و از آن رو که در راه بندگی خدا به جایگاه و پایگاه ویژه ای دست یافته اند، خداوند به آنان توان، دانش و ویژگیهایی را ارزانی داشته است تا بدین وسیله ایشان را بر دیگران برتری بخشد. در قرآن کریم، کرامتهایی برای جز پیامبران بازگو شده است که برای نمونه به یک مورد از آن اشاره می‌نماییم. در سوره نمل، آیه ۴۰، خداوند متعال فرموده است که چون سلیمان، ملکه سرزمین سبأ [۱] را به سوی خود فرا خواند، برای نشان دادن قدرت خود به وی آهنگ آن کرد تا تخت فرمانروایی او را به سرعت و به گونه ای شگفت، پیش از آن که وی نزد او آید، حاضر سازد. از این رو، سلیمان به اطرافیانش گفت: آیا کسی توان چنین کاری را دارد؟ یکی از کسانی که بهره ای از دانش کتاب ---------- [۱]: سبأ، سرزمینی است از سرزمینهای شهر «مأرب» در یمن. معجم البلدان، ۳ / ۱۸۱. (علم الکتاب [۱] ) را داشت، پاسخ داد: من در چشم بر هم زدنی، می‌توانم آن تخت را از سرزمین دور به این جا بیاورم. پس سلیمان چون نگریست، تخت را بی درنگ، در برابر خود یافت. در حدیثی آمده است: «ابوسعید خدری» از حضرت رسول صلی الله علیه و آله پرسید: آن که بهره ای از دانش کتاب را داشت و توانست چنین کار شگفتی را انجام دهد، چه کسی بود؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: وی وصیّ سلیمان بود. ---------- [۱]: مراد از «علم کتاب» آگاهی بر کتب آسمانی است؛ آگاهی عمیقی که به انسان امکان می‌دهد دست به چنین کار خارق عادتی بزند. و بعضی احتمال داده اند منظور لوح محفوظ باشد، همان لوح علم خداوند که این مرد به گوشه ای از آن علم آگاهی داشت، و به همین دلیل توانست تخت «ملکه سبا» را در یک چشم بر هم زدن نزد سلیمان حاضر کند. تفسیر نمونه ۱۵ / ۴۶۹. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
.......: سپس ابوسعید پرسید: کسی که دانش کتاب نزد اوست و خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است: «مَنْ عِندَهُ عِلمُ الکِتابِ [۲] » کیست؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «ذلک أخی علی بن ابی طالب [۳] »، «او برادرم علی بن ابی طالب است». در برخی از روایات آمده است که اسم اعظم الهی [۴]، هفتاد و سه حرف است که یک حرف آن نزد «آصف بن برخیا» - وصیّ سلیمان - بود که توانست آن کار شگفت را انجام دهد. ---------- [۲]: رعد ۱۳، آیه ۴۳. [۳]: برای اطلاع بیشتر بنگرید به: نوراللّه تستری، احقاق الحق، تحقیق و تعلیق شهاب الدین مرعشی، ۳/۲۸۰. [۴]: در اینکه «اسم اعظم» خداوند کدامیک از نامهای پروردگار است میان دانشمندان اسلامی بحث و اختلاف نظر وجود دارد، ولکن آنچه مسلم است و از روایات استفاده می‌شود این است که هر کس از این اسم باخبر باشد، با استفاده از آن می‌تواند به فرمان خداوند در جهان طبیعت تصرّف کند و کارهای مهم و خارق العاده انجام دهد. نزد امامان اهل بیت علیهم السلام هفتاد و دو حرف آن هست و یک حرف آن ویژه ذات پاک خداوند است [۵] . بنابراین، آنچه از متون روایی برمی آید، آن است که امامان معصوم علیهم السلام که جانشینان راستین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بوده اند، از توان و قدرتی خارق العاده و شگفت بهره مندند، که در پرتو آن می‌توانند بندگان خدا را به سوی راه حق هدایت کنند و اینان را در مسیر معارف قرآنی و سنّت نبوی راهنما باشند. ---------- [۵]: بنگرید به: اصول کافی، ۱ / ۲۳۰. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
معجزه پیامبران و کرامت اولیا به اجازه خداوند است آنچه بر هر مسلمان و شیعه خاندان عصمت و طهارت واجب است، اعتقاد به قدرت مطلق و بی چند و چون خداوند است که هیچ قدرتی مستقل از قدرت او نیست. بنابراین اگر پیامبران و امامان علیهم السلام معجزه یا کرامتی از خود نشان می‌دهند به اذن پروردگار هستی بخش است و اینان از خود توان چنین کاری را ندارند. افتخار پیامبران و امامان علیهم السلام این بوده است که بندگان خدایند و سر بر آستان بندگی او فرو آورده اند. بنابراین مؤمنان راستین کسانی اند که با اعتقاد به معجزه و کرامت، از توجّه به قدرت بی چند و چون الهی غافل نیستند و خواست و اراده خداوند را باور دارند. اگر عیسی علیه السلام کور مادرزاد را شفا می‌داد و یا بیماران بی درمان را به گونه ای شگفت شفا می‌بخشید، بر آن بود تا مردم را به سوی خداوند فرا خوانَد و یاد آورَد که چنین کارهایی را به اجازه پروردگار انجام می‌دهد. امامان علیهم السلام نیز اگر کرامتی از خود نشان می‌دهند، از آن روست تا زائران و دوستانِ آنان با دیدن آن کرامتها، به خداوند توجّه کنند و راه امامان را که همان راه پیامبر صلی الله علیه و آله و راه قرآن است در پیش گیرند، از گناهان پرهیز کنند و به بندگی و فرمانبری خداوند، روی آورند. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
.......: نگاهی به کرامتهای رضوی اشاره زائران بسیاری که از راههای دور و نزدیک به زیارت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام آمده و می‌آیند، چه بسا گوشه ای از عنایات و نگاههای مهرآمیز آن امام را یا دیده اند و یا از افرادی مطمئن شنیده اند. در این باره کتابهای بسیاری نوشته شده است و موارد ثبت شده در آستان قدس رضوی فراوان است، ولی در این جا نمونه وار، به چند مورد کوتاه اشاره خواهیم داشت. خوابهای صادق و خوابهای دروغ لازم به یادآوری است که نقل این گونه رخدادها بدان معنی نیست که خواب هر کس را باور کنیم، زیرا به طور کلی، خواب به دو دسته خوابهای صادق و دروغ تقسیم می‌شود. علاوه بر این برخی افراد ناآگاه یا فرصت طلب برای فخرفروشی یا اهداف نادرستِ دیگر به دروغ، خوابهایی را نقل می‌کنند و حتّی از مردم می‌خواهند آن را برای دیگران بازگویند یا بنویسند. زائران محترم باید بدانند که خوابهای صادق و راست، دارای نشانه‌های صدق است، همانند خوابی که خادم امام رضا علیه السلام در این واقعه دیده بود و نشانه صدق آن این بود که در عالم واقع، آن زائران راه گم کرده، دیده شدند و از مرگ رهایی یافتند. بنابراین، خوابهایی که در پشت کتابها و بی دلیل و نشانه قطعی نوشته می‌شود، پذیرفتنی نیست. باید مطالب دینی و حتّی این گونه مسایل را از دانشمندان دینی دریافت که پرهیزکارند و پیش از هر چیز درستی و یا نادرستی هر نکته و مطلبی را از آنان پرسید، زیرا شیطان صفتها و فرصت طلبها همیشه می‌کوشند از هر راهی به ایمان و اعتقاد مردم آسیب رسانند. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
.......: ویژگی‌های خواب و رؤیای درست خواب و رؤیای درست چنین ویژگیهایی را داراست: ۱- دارای نشانه‌های صدق خارجی است. ۲- با باورهای دینی و قرآنی سازگار است. ۳- با احکام و برنامه‌های دینی همسازی دارد. ۴- دانشمندان و کارشناسان آن را تأیید می‌کنند. از این رو هرگاه یکی از این نشانه‌ها در نقل خواب نباشد به آن خواب اعتنا نمی شود و نباید آن را بازگفت. ۲- آگاهی امام از خواسته‌های قلبی زائران قطب الدین راوندی که یکی از محدثان شیعه است، از «ریّان بن صلت» نقل کرده است که وی گفت: «به دیدار امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در خراسان رفتم، در میان راه با خود گفتم: چه خوب بود که امام از سکّه‌هایی که به نامشان ضرب شده است، به من هدیه می‌کردند. به منزل امام رسیدم و وارد شدم. [سلام کردم و اجازه خواستم بنشینم]. هنوز آرزوی خود را بازگو نکرده بودم، که آن حضرت به خدمتکار خود فرمود: میهمان ما دوست دارد از سکّه‌هایی که نام من بر آن نقش بسته است، هدیه بگیرد. سی درهم بیاور و به وی تقدیم کن! [وقتی این لطف و محبّت را از امام دیدم ]در دل گفتم: ای کاش امام از لباسهایی که تاکنون پوشیده اند، به من هدیه دهند! هنوز در این فکر بودم که امام دوباره به خدمتکار خود رو کرد و فرمود: از لباسهایم بیاور و در اختیار این میهمان بگذار [۱] ». آگاهی پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان علیهم السلام به گفتگوهای قلبی دوستان و مؤمنان و زائران خود، یکی از باورهای شیعه امامیه است زیرا در نظر شیعه، خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام به دلیل جایگاه و منزلتی که نزد او دارند، چنین توان و قدرتی را داده است تا دلیلی باشد بر حقّانیت آنها و نشانه ای باشد بر درستی راه و خط مشی آنها. شیخ صدوق رحمه الله به سندش از ابی بصیر نقل می‌کند که او به امام صادق علیه السلام گفت: چرا خداوند به انبیاء و رسولان و شما معجزه عطا کرده است؟ حضرت فرمود: برای اینکه دلیلی باشد بر صدق آورنده آن [۲] . در روایت دیگری آمده است: در یکی از روزها حضرت جواد الائمه علیه السلام در کنار دجله ایستاده بود، فردی به آن حضرت گفت: «شیعیان شما بر این باورند که شما به آنچه در این رودخانه وجود دارد آگاهید و حتّی وزن آن را هم می‌دانید! حضرت فرمود: آیا خداوند می‌تواند این دانش را به موجودی کوچک و ---------- [۱]: قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۲ / ۷۶۸؛ بحار الانوار، ۴۹ / ۵۶. [۲]: علل الشرایع، ص ۱۲۲؛ بحار الانوار، ۱۱/۷۱. ضعیف چون پشه ارزانی کند؟ آن فرد پاسخ داد: آری خدا چنین قدرتی دارد. امام فرمود: پس چندان شگفت نخواهد بود اگر خدا این دانش را به یک انسان که نزد او گرامی تر است عطا کرده باشد [۱] ---------- [۱]: حسین بن عبدالوهاب، عیون المعجزات، ص ۱۲۴؛ سید هاشم بحرانی، مدینة المعاجز، ص ۵. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
- پاسخ امام به نامه ناخوانده «هنگامی که امام موسی بن جعفر علیه السلام به شهادت رسید، امامت به علیّ بن موسی علیه السلام رسید. ولی برخی شیعیان و یاران موسی بن جعفر علیه السلام، هنوز به این امر باور نداشتند و نمی دانستند که به راستی امام پس از موسی بن جعفر علیه السلام کیست. از این رو تلاش می‌کردند که از راههای ممکن، امام راستین را بشناسند. حسن بن علی وشّاء [۲]، یکی از یاران امام موسی بن جعفر علیه السلام می‌گوید: هنوز به امامت علی بن موسی علیه السلام یقین نیافته بودم و می‌خواستم به این یقین دست یابم، از این رو چندین پرسش را در نامه ای نوشتم، تا بدین سان وی را بیازمایم. در حالی که نامه را در زیر لباس پنهان کرده بودم، نزد ایشان رفتم و منتظر بودم تا اجازه ورود بیابم، ناگاه جوانی از خانه بیرون آمد و با صدای بلند گفت: کدام یک از شما «حسن بن علی وشّاء است»؟ گفتم: منم. جوان نوشته ای را به من داد و گفت: علیّ بن موسی الرضا علیه السلام این نامه را برای تو نوشته است. نامه را گرفتم، آن را گشودم و دیدم که علی بن موسی پرسشهای مرا، یک به یک پاسخ داده است، در حالی که پرسشها هنوز نزد من بود و به ایشان نداده بودم. این گونه بود که امامت آن گرامی را باور کردم و به آن اعتقاد یافتم [۳] ». در اندیشه شیعی، امامان معصوم علیهم السلام به گونه ای فوق بشری از علوم نبوی و معارف الهی برخوردارند و افزون بر آن، خداوند دانشهای دیگری را نیز به آنان داده است که می‌توانند نامه ناخوانده یا سخن ناگفته را دریابند. اما باید توجه داشت، این نوع کرامتها که از امامان علیهم السلام دیده می‌شود، خود راهی است که به جایگاه و منزلت معنوی و الهی آنان پی برده شود و از ایشان آموزه‌های دین آموخته گردد و گام در راه پرستش و فرمانبرداری پروردگار متعال نهاده شود. پس زائران آگاه پیش از آن که در زیارت خود، برآورده شدن حاجتها و نیازهای خود را در نظر داشته باشند، به این حقیقت توجّه کنند که باید درس توحید و دینداری و دین خواهی را از امامان فرا گرفت و از مکتب اهل بیت علیهم السلام برای درس آموزی و دین شناسی بهره برد و از آستان مهر و محبّت ایشان، به اطاعت و بندگی خدا رسید، حرام الهی را کنار نهاد و تکالیف واجب را انجام داد؛ چیزی که امامان را خشنود می‌سازد و لطف و محبّت و دعای آنان را ارزانی می‌دارد. ---------- [۲]: عزیزاللّه عطاردی، مسند الامام الکاظم ۳ / ۳۵۶. [۳]: قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح ۲ / ۷۶۷؛ محمدبن حسن عاملی حرّ عاملی، اثبات الهداة ۶ / ۹۰، با شرح و ترجمه احمد ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
۴ - آگاهی امام به آینده دِعبل خُزاعی یکی از شاعران بزرگ روزگار امام علی بن موسی علیه السلام بود که با وجود شرایط دشوار آن زمان، در برابر مخالفان اهل بیت علیهم السلام در مدح و ستایش اهل بیتِ عصمت و طهارت علیهم السلام شعر می‌سرود و با اشعار خود، امامان را به همه مردم می‌شناساند. «در یکی از مجالسی که دعبل شعری درباره حضرت رضا علیه السلام و کرامتهای آن بزرگوار سروده بود، آن امام مهربان سکّه‌هایی از نقره که نام رضوی بر آن نقش بسته بود، به وی هدیه داد. دعبل که از سر محبّت و ارادت شعر سروده بود و پول و هدیه ای را چشم نداشت، پولها را نپذیرفت و بازگرداند. امّا امام فرمود: این سکّه‌ها را بگیر زیرا به آن نیاز خواهی یافت! دِعبل می‌گوید: از مجلس امام بیرون آمدم و به خانه بازگشتم، چون به خانه رسیدم، خانه را از اسباب و اثاث، خالی دیدم و دریافتم که، اموال خانه دزدیده شده است. این جا بود که سکّه‌های نقره را فروختم و مردم به بهای خوبی از من خریدند، چه نام امام بر آن نقش بسته بود و مردم در برابر سکّه ای نقره، سکّه ای طلا به من می‌دادند و بدین گونه آنچه را نیاز داشتم فراهم ساختم [۱] ». سخاوتمندان و گشاده دستان، هیچ نیازمندی را از خویش ناامید و بی بهره برنمی گردانند. خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام که مهر و جود و سخاوت را از پیامبر صلی الله علیه و آله به ارث برده اند، زائران خویش را بی پاسخ نخواهند گذاشت، ولی چه زیباست که زائران نیز همچون دعبل، از سر مهر و محبّت و با معرفت، به زیارت امام آیند و بدانند که این خاندان، دوستان خود را وانمی نهند و حتّی نیازهای آینده آنان را نیز در نظر دارند. ---------- [۱]: قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح ۲ / ۷۶۹؛ بحارالانوار ۴۹/۵۶. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357
سخنی از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله این نوشته را با این سخن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به پایان می‌بریم که فرمود: «سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنّی بِأَرْضِ خُراسانَ. ما زارَها مَکْرُوبٌ إلاّ فَرَّجَ اللّه ُ کُرْبَتَهُ وَ لامُذْنِبٌ إلاّ غَفَر اللّه ُ ذُنُوبَهُ» [۱] . پاره ای از تن من در سرزمین خراسان دفن خواهد شد. هیچ کسی وی را زیارت نمی کند مگر خداوند گرفتاریها و اندوه هایش را از میان می‌برد و گناهان او را می‌آمرزد. ---------- [۱]: أمالی صدوق، ص ۱۱۹. چه شایسته و زیباست که زائران حرم رضوی نیز، امیدوار و با شناخت امام خویش، در این حرم گام گذارند و با آن حضرت پیمان بندند که از این پس پاکی خود را پاس دارند و دامان خویش را به گناه و معصیت نیالایند. ملکوت https://eitaa.com/zandahlm1357