🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_103 وَرُئِيَ عَلَيْهِ إِزَارٌ خَلَقٌ مَرْقُوعٌ فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِکَ. الاْخِرَةَ وَعَادَاهَا، وَهُمَا بِمَنْزِلَةِ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، وَمَاش بَيْنَهُمَا; کُلَّمَا قَرُبَ مِنْ وَاحِد بَعُدَ مِنَ الاْخَرِ، وَهُمَا بَعْدُ ضَرَّتَانِ! لباس کهنه و وصله دارى بر اندام آن حضرت ديده شد، کسى درباره آن سؤال کرد. (که چرا امام(عليه السلام) با داشتن امکانات چنين لباسى را براى خود انتخاب کرده است). امام(عليه السلام) فرمود: قلب به سبب آن خاضع مى شود و نفس سرکش با آن رام مى گردد و مؤمنان به آن اقتدا مى کنند (و از آن سرمشق مى گيرند). دنيا و آخرت دو دشمن متفاوت و دو راه مختلف اند، لذا کسى که دنيا را دوست بدارد و به آن عشق ورزد آخرت را دشمن مى دارد و با آن دشمنى مى کند. اين دو به منزله مشرق و مغرب اند و انسان همچون کسى که در ميان اين دو در حرکت است هر زمان به يکى نزديک مى شود از ديگرى دور مى گردد و اين دو همچون دو همسر يک مردند (که معمولا با هم رقابت شديد دارند).