🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_228 و قال عليه‌السلام مَنْ‌ أَصْبَحَ‌ عَلَى الدُّنْيَا حَزِيناً فَقَدْ أَصْبَحَ‌ لِقَضَاءِ اللَّهِ‌ سَاخِطاً، وَ مَنْ‌ أَصْبَحَ‌ يَشْكُو مُصِيبَةً‌ نَزَلَتْ‌ بِهِ‌ فَقَدْ أَصْبَحَ‌ يَشْكُو رَبَّهُ‌، وَ مَنْ‌ أَتَى غَنِيّاً فَتَوَاضَعَ‌ لَهُ‌ لِغِنَاهُ‌ ذَهَبَ‌ ثُلُثَا دِينِهِ‌، وَ مَنْ‌ قَرَأَ الْقُرْآنَ‌ فَمَاتَ‌ فَدَخَلَ‌ النَّارَ فَهُوَ مِمَّنْ‌ كَانَ‌ يَتَّخِذُ آيَاتِ‌ اللَّهِ‌ هُزُواً، وَ مَنْ‌ لَهِجَ‌ قَلْبُهُ‌ بِحُبِّ‌ الدُّنْيَا الْتَاطَ‍‌ قَلْبُهُ‌ مِنْهَا بِثَلَاثٍ‌: هَمٍّ‌ لَا يُغِبُّهُ‌، وَ حِرْصٍ‌ لَا يَتْرُكُهُ‌، وَ أَمَلٍ‌ لَا يُدْرِكُهُ‌. امام عليه السلام فرمود: كسى كه براى دنيا غمگين باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است و آن كس كه از مصيبتى كه به او رسيده شكايت كند از پروردگارش شكايت كرده است و كسى كه در برابر ثروتمندى به علّت ثروتش تواضع كند، دو سوم دين خود را از دست داده است! و كسى كه قرآن بخواند و پس از مرگ وارد آتش دوزخ گردد از كسانى بوده است كه آيات خدا را استهزاء مى‌كرده و آن كس كه قلبش با محبت دنيا پيوند خورده سه چيز او را رها نخواهد كرد: اندوه دائم، حرصى كه هرگز او را ترك نمى‌كند و آرزويى كه هيچ‌گاه به آن نخواهد رسيد!