🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌹#حکمت_شماره_260
و قال عليهالسلام
كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ، وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ، وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ. وَ مَا ابْتَلَى اللّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ.
امام عليه السلام فرمود:
چه بسيارند كسانى كه بهوسيلۀ احسان الهى به آنها غافلگير مىشوند و به سبب پردهپوشى خدا بر آنها مغرور مىگردند و براثر تعريف و تمجيد از آنان فريب مىخورند و خداوند هيچكس را به چيزى مانند مهلت دادن (و ادامۀ نعمتها و ترك عقوبت) نيازموده است. ١
سيّد رضى مىگويد:«اين سخن سابقاً (در حكمت ١١٦) گذشت جز اينكه در اينجا اضافۀ خوب و مفيدى دارد»؛
(قالَ الرَّضِيُ: وَقَدْ مَضى هذَا الْكَلامُ فِيما تَقَدَّمَ، إِلَّا أنَّ فِيهِ هاهُنا زِيادَةٌ جَيِّدَةٌ مُفيدَةٌ) .