#حکمت_سی_و_هفتم 🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_37 ☘وقال عليه السلام وقد لقيه عند مسيره إلى الشام دهاقين الاَنبار فترجّلوا لهى واشتدّوابين يديه: مَا هذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ؟ فقالوا: خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا. فقال عليه السلام : وَاللهِ مَا يَنْتَفِعُ بِهذَا أُمَرَاؤُكُمْ! وَإِنَّكُمْ لَتَشُقُّونَبِهِ عَلَى أَنْفُسِكْمْ [فِي دُنْيَاكُمْ،] وَتَشْقَوْنَبِهِ فِي آخِرَتِكُمْ، وَمَا أخْسرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ، وَأَرْبَحَ الدَّعَةَمَعَهَا الاََْمَانُ مِنَ النَّارِ!☘ اين سخن را امام عليه السلام هنگامى فرمود كه در مسير حركتش به شام كدخدايان شهر انبار با او ملاقات كردند. و بخاطر امام عليه السلام از مركب پياده شدند و با سرعت بسوى او شتافتند (و مراسمى كه نشانه ذلت در برابر امراء بودانجام دادند) امام عليه السلام فرمود اين چه كارى بود كه شما كرديد؟ عرض كردند اين آدابى است كه ما اميران خود را با آن بزرك مى داريم. امام فرمود: به خدا سوگند با اين عمل زمامداران شما بهره مند نمي شوند، و شما با اين كار در دنيا مشقت بر خود هموار مى سازيد. و در قيامت بدبخت خواهيد بود. و چه زيان بار است مشقتى كه پشت سر آن مجازات الهى باشد. و چه پرسود است آرامشى كه با آن امان از عذاب دوزخ باشد.