🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴 #شماره_78 ومن كلام له عليه السلام : للسائل لما سأله: أَكان مسيرنا إِلى الشام بقضاءٍ من الله وقدر؟ بعد كلام طويل هذا مختاره: طوَيْحَكَ! لَعَلَّكَ ظَنَنْتُ قَضَاءًلاَزِماً، وَقَدَراًحَاتِماً وَلَوْ كَانَ ذلِكَ كَذلِكَ لَبَطَلَ الثَّوَابُ والْعِقَابُ، وَسَقَطَ الْوَعْدُ وَالْوَعِيدُ. إِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ أَمَرَ عِبَادَهُ تَخْيِيراً، وَنَهَاهُمْ تَحْذِيراً، وَكَلَّفَ يَسِيراً، وَلَمْ يُكَلِّفْ عَسِيراً، وَأَعْطَى عَلَى الْقَلِيلِ كَثِيراً، وَلَمْ يُعْصَ مَغْلُوباً، وَلَمْ يُطَعْ مُكْرِهاً، وَلَمْ يُرْسِلِ الاََْنْبِيَاءَ لَعِباً، وَلَمْ يُنْزِلِ الكُتُبَ لِلْعِبَادِ عَبَثاً، وَلاَ خَلَقَ السَّماوَاتِ وَالاََْرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلاً، . سخن ذيل را امام(ع) در پاسخ آن مرد شامى فرمود كه از او پرسيدآيا مسير ما بسوى شام به قضا، و قدر خداوند است.؟ -البته اين سخن طولانى بوده كه قسمتى از آن بر گزيده شده- واى بر تو(اى مرد شامى كه گمان ميكنى قضا و قدر به معنى اجبار است) گويا تو گمان كردى قضاء لازم و قدر حتمى را. اگر چنين بود ثواب و عقاب و وعد و وعيد الهى بيهوده بود، خداوند سبحان بندگان خود را امر كرده و مخير ساخته، و نهى كرده و بر حذر داشته، و تكاليف آسانى بر دوش آنان گذارده، هرگز تكليف سنگينى نكرده، و در برابر كار كم پاداش زياد قرار داده و هيچگاه كسى از روى اجبار او را معصيت نكرده و اطاعت از روى اكراه نبوده. و پيامبران را بيهوده نفرستاده و كتب آسمانى براى بندگان را عبث نازل نكرده است، آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنها استباطل و بى هدف نيافريده، «اين گمان كسانى است كه كافرند واى بر كافران ازآتش دوزخ» (سوره انبياء(21) ،آيه27.)