📍 دوربین مخفی با مزه #پزشکیان یا #جلیلی ؟ مسأله اینست ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

🔴روشن شد؟؛ دیدار روحانی و پزشکیان 🔹در صورت رأی آوردن پزشکیان، حسن روحانی رئیس جمهور خواهد شد! ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

صفحه حجاب... .... @zandahlm1357

📗کتاب صوتی #دختران_آفتاب بخش ۴۹ تا ۵۲ ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

🎥 گریه کردن #امام_زمان عج به #حجاب خانم های شیعه... 🎙 استاد دانشمند ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

🇮🇷 📝 پاورپوینت چادر پرچم است. ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

شخص بيمارى بدانيم كه از خوردن داروى تلخ خوددارى مى كند. يك پرستار يا پزشك مهربان، نخست مى كوشد بيمارش را قانع كند تا از دارو بخورد. ولى اگر قانع نشد، يا از مقدار دارو كم مى كند يا ماده شيرينى به داروى تلخ اضافه مى كند. در مبارزه با منكرى مانند بدحجابى نيز بايد همين روش را به كار برد. گفتنى است اغلب، برخوردها و شيوه تذكر دادن آمران به معروف به خانم هاى بدحجاب، در گذشته خشن و تند بوده است و اين افراد، ذهنيت خوبى به تذكر ديگران ندارند. ازاين رو گاه حساسيت آنها به تذكر ديگر افراد دوچندان مى شود و در مقابل آن موضع گيرى تندى دارند. بنابراين، هنگام برخورد اصلاح گرانه با افراد بدحجاب، بايد به دو نكته توجه داشت: نخست اينكه به شخصيت فرد احترام بگذاريم و هرگز با او با كينه و دشمنى سخن نگوييم. بلكه فقط عمل او، يعنى بدحجابى را نقد كنيم. در حقيقت، عملش را به گونه اى به او نشان دهيم و زشتى آن را برايش توضيح دهيم كه خودش از آن متنفر شود. دوم اينكه احتمال برخورد نامناسب و توهين آميز را از طرف مقابل داشته باشيم؛ زيرا همان گونه كه گفتيم، او مانند فرد بيمارى است كه به اين عادت بد مبتلا شده است و به احتمال زياد، در مقابل داروى تجويز شده ما مقاومت خواهد كرد. اين نكته را نيز نبايد فراموش كرد كه اغلب، تذكر براى همه افراد حتى خود ما تلخ است و فرد بايد چنان خودساخته باشد كه تذكر ديگران را بپذيرد. هر چه ما در تذكر و برخورد اوليه خود، نرم تر، حساب شده تر و محترمانه تر عمل كنيم، مقاومت طرف مقابل كمتر و پذيرش او بيشتر خواهد بود. شايد بتوان با چند مثال، مطلب را روشن تر بيان كرد. جمله‌ها و كلمه هايى كه براى تذكر دادن به افرادى كه پوشش مناسب ندارند، انتخاب مى كنيم، مى تواند مانند اين جمله‌ها باشد: «به من اجازه مى دهيد، مطلبى را به شما بگويم؟ » اگر جوابشان مثبت بود، در ادامه مى گوييد: «اگر حجابتان را كامل تر كنيد، بهتر است؛ زيرا نگاه هاى توهين آميز بعضى به شما كمتر خواهد شد». يا بگوييد: «اگر حرفى به شما بگويم، ناراحت نمى شويد؟ » اگر گفتند نه، همان جمله گذشته يا چيزى شبيه آن را بگوييد. اگر در اين دو جمله دقت كنيد، مى بينيد كه با اجازه گرفتن از طرف مقابل، به او تذكر داده ايد. همچنين تذكر شما همراه با احترام و ادب بوده است. بنابراين اگر طرف مقابل نيز تذكر شما را نپذيرد، برخوردى توهين آميز با شما نخواهد كرد. جمله ديگرى كه مى توان در تذكر به حجاب به كار برد اين است كه بگوييد: «مرا ببخشيد، مطلبى در ذهن بنده است كه مى ترسم اگر نگويم، براى بى توجهى ام، خداوند مرا مؤاخذه و مجازات كند. اجازه دارم آن را بگويم؟ » اگر طرف مقابل اجازه داد، ادامه دهيد: «شما حجابتان كامل نيست. از ديدگاه اسلام بر زنان واجب است تمام زيبايى هايشان را در مقابل نامحرم بپوشانند». يا بگوييد: «يكى از وظايف مهم زنان مسلمان، رعايت حجاب كامل است. اسلام بر زنان واجب كرده كه در مقابل نامحرم، حتى يك تار موى شان نيز آشكار نباشد و از هيچ نوع آرايشى استفاده نكنند». اين نكته را نيز به ياد داشته باشيد كه اگر زنى همراه شوهرش بود، حتماً اين جمله‌ها را به شوهرش بگوييد و در حضور او هرگز به خانم تذكر ندهيد. #راهکار_تقویت_فرهنگ_حجاب ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

شفاعت امامان در دنيا حضرت آية اللّه العظمى حاج آقا سيّد جمالدّين گلپايگانى (اعلى اللّه مقامه الشّريف) براى آية اللّه سيّد محمّد حسينى تهرانى نقل مى كرد: در مرحله اى از مراحل سير و سلوك حال عجيبى پيدا كردم. به اين كيفيّت كه نفس خود را افاضه كننده علم و قدرت و رزق و حيات به جميع موجودات مى ديدم به اين صورت كه هر موجودى از موجودات از من امداد مى گيرد و من عطاكننده و مبداء فيض هستم. اين حال من بود و از طرفى مى دانستم كه اين حال خوبى نيست، چون پروردگار متعال منشاء همه خيرات است و افاضه كننده رحمت. چند شبانه روز اينحال در من وجود داشت و هر چه به حرم مطهّر حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام مشرّف شدم و در دل تقاضاى برطرف شدن اين حالت را نمودم سودى نبخشيد تا بالاخره تصميم گرفتم به كاظمين مشرّف شوم و باب الحوائج حضرت موسى بن جعفر عليه السلام را شفيع قرار دهم تا پروردگار متعال مرا از اين ورطه نجات دهد. هوا سرد بود. به قصد زيارت مرقد مطهّر امام هفتم عليه السلام از نجف عازم كاظمين شدم و چون وارد شدم يكسره به حرم مشرّف شدم. فرشهاى جلوى ضريح را برداشته بودند. سرِ خود را در مقابل ضريح، روى سنگهاى مرمر گذاشتم و آنقدر گريه كردم كه آب اشك چشمم بر روى سنگها جارى شد. هنوز سر از زمين برنداشته بودم كه حضرت شفاعت نمودند و حال من عوض شد و فهميدم كه من كيستم. من ذرّه اى هم نيستم. من به قدر پرِ كاهى هم قدرت ندارم. اينها همه مال خداست و بس. اوست منبع فيض مطلق و زنده و زنده كننده و مالك و علم بخشنده و قادر و قدرت دهنده و رازق و روزى رساننده و نفس من آيتى از ظهور آن نور مطلق است. در اينحال برخاستم و زيارت و نماز را بجا آوردم و به نجف اشرف مراجعت نمودم و چند شبانه روز باز پروردگار را آنگونه كه هست در تمام عوالم مى ديدم تا اينكه يكبار به حرم مطهّر آقا اميرالمؤ منين عليه السلام مشرّف شدم و در وقت مراجعت به منزل در ميان كوچه حالتى به من دست داد كه از توصيف خارج است. قريب ده دقيقه سر به ديوار گذاردم و قدرت بر حركت نداشتم. اين حالى بود كه اميرالمؤ منان عليه السلام مرحمت نمودند و از حال بدست آمده در حرم آقا موسى بن جعفر عليه السلام عالى تر بود و آن حال مقدّمه حصول اين حال بود. آرى! اين شاهد زنده اى است از شفاعت آن امامان وسروران. (۷۷) #داستانهایی از علماء ✍محمدتقی صرفی پور ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357