📗کتاب صوتی #گلستان_سعدی با روایت دکتر اسماعیل آذر قسمت 2⃣2⃣

دانش و ستمگر نیز به یارانش فرمود: دانش بیاموزید، و برای دانش آرامش و بردباری فراگیرید، و از دانشمندان ستمگر نباشید که دانش شما نتواند در برابر جهلتان مقاومت کند. مَثل دانشمند بی عمل عیسی علیه السلام می‌گوید: مثل دانشمندان بد، صخره ای است بر دهانه رودخانه، نه از آب می‌نوشد و نه آن را رها می‌کند تا آب به زراعت برسد. وقت دانش آموزی از سخنان رمزی حکماء این است که: روزگار بهار خالی از دانشمند نیست، معنای این جمله این است که بدست آوردن کمال در همه ی آن ممکن است. چه در جوانی یا کهولت یا پیری، پس بازنشستن از کسب فضیلت در هیچ وقتی روا نیست. و چه خوش گفته که: دل را خوش کن که بهار رسیده است، رفیق! دست مرا از جام شراب خالی مگذار که بلبل می‌گوید: عمر گذشت و گذشته باز نیاید. هذا زمن الربیع عالج کبدی یا صاح لا تخل من الراح یدی البلبل یتلوا و یقول انتبهوا العمر مضی و ما مضی لم یعد #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب @zandahlm1357

.......: ۱۷- بهانه یا تحقیق؟ پرتوی از اسرار نماز » بهانه یا تحقیق؟ با توجه به آنچه گذشت، معلوم می‌شود که کسانی هستند که روحیه تعبّد و تسلیم ندارند و در پی بهانه اند تا شانه از بار تکلیف و دینداری خالی کنند. از این رو مسئله «تحقیق» را عنوان می‌کنند و برای هر دستور دینی، دنبال فلسفه و دلیل می‌گردند و خیلی هم خود را روشنفکر جا می‌زنند. قرآن کریم نسبت به برخی از اینگونه افراد درباره اعتقاد به قیامت می‌فرماید: «بَلْ یُرِیدُ الْإِنسَنُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ، یَسْئَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَمَةِ؟ » (۱۳۹) گروهی می‌خواهند راه گناه را در پیش گیرند، می‌پرسند: روز قیامت کی است؟ آنان مثل کودکان بهانه گیری هستند که هر لحظه بهانه می‌گیرند و آن که انجام شد، بهانه ای دیگر. قرآن درباره چنین کسانی می‌گوید: «وَإِن یَرَوْاْ ءَایَةً یُعْرِضُواْ وَیَقُولُواْ سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ» (۱۴۰) اگر نشانه ای از قدرت خدا و معجزات انبیاء مشاهده کنند اعراض کرده، می‌گویند: این هم همان سحر و جادوی معمولی و همیشگی است! اینان در مقابل مکانیک وپزشک ومدهای خارجی ووسوسه‌های نفس و تمایلات شیطانی تسلیم اند وچون وچرا ندارند، ولی وقتی نوبت به دستور دین می‌رسد، اهل تحقیق و استدلال می‌شوند و قیافه هم می‌گیرند. یک برخورد روزی کسی پرسید: چرا نماز صبح دو رکعت است؟ گفتم نمی دانم. دستور خداوند است و باید انجام دهیم. همین که فهمید نمی دانم، قیافه روشنفکری گرفت و گفت: دنیا، دنیای علم است، امروز دیگر دین بدون علم صحیح نیست و... پرسیدم: حال تو بگو: چرا برگ درخت انار کوچک است ولی برگ درخت انگور بزرگ و پهن؟ گفت: نمی دانم، من هم همان قیافه را گرفته، گفتم: دنیا، دنیای علم است، علم باید ثابت کند و... اندکی از غرورش کاسته شد. گفتم برادر! قبول داریم که دنیا، دنیای علم است، ولی نه به این معنی که همه اسرار هستی را باید همین امروز بدانیم. حتماً میان برگ باریک انار و برگ پهن انگور و مزه میوه هایشان، رابطه ای در کار است که هنوز، برگ شناس و خاک شناس و گیاه شناس و میوه شناس، آنرا کشف نکرده است. پس وجود اسرار را می‌پذیریم ولی ادعای فهمیدن همه آنها را هرگز از هیچکس قبول نمی کنیم. راستی... اگر ما قبل از عمل، اوّل فلسفه احکام را بدانیم، آنگاه عمل کنیم، پس خدا پرستی و تسلیم کجا می‌رود؟ وحی، برتر از علم و اسرار آمیزتر از دانش بشری است. روشنفکران چرا هر قانون و برنامه را می‌پذیرند ولی در برابر قوانین خدا و دین، در تنگنا قرار می‌گیرند و اهل منطق! می‌شوند؟ دینی (قرآن و حدیث) بشناسیم، سپس به جزئیات و اسرار آن برسیم. اینک، به گوشه ای از نظرهای مکتب وحی پیرامون نماز، توجه کنید: نماز، از مهمترین سفارش‌های انبیا بوده و از بارزترین مصادیق عبادت است. حضرت لقمان به فرزندش می‌گوید: پسرکم! نماز را بر پای دار: «یَبُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَوةَ» (۱۴۱) نماز، داروی نسیان و وسیله ذکر خداوند است: «أَقِمِ الصَّلَوةَ لِذِکْرِی » (۱۴۲) نماز، پیمان خداوند است. .......: #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

🔹 آموزش نماز برای کودکان و جوانان 🌸 لطفا به اشتراک بگذارید ثواب این عمل اجر دنیوی و اخروی دارد

🌸آموزش #نماز به کودکان ✍ ویژه والدین،مربیان تربیتی ❇️ محتوای ناب و تربیتی

.......: فصل دوم در بعض آداب اباحه مکان است سالک الى اللَّه چون مراتب مکان را به حسب مقامات و نشئات و جودیـه خـود فهمیـد، در آداب قلبیه اباحه آنها باید بکوشد تا نماز او از تصرّفات غاصبانه ابلیس پلید خارج شود . پس، در مرتبه اولى به آداب صوریه عبودیت و بندگى قیام کند و وفا به عهود سـابقه عـالم ذر و یـوم المیثـاق بنماید و دست تصرّف ابلیس را از ملک طبیعت خود دور ک ند تا با صاحب بیت مراوده و محابـه پیدا نماید و تصرّفاتش در عالم طبیعت غاصبانه نباشد . بعضى از اهل ذوق گوید کـه معنـى آیـه ( شریفه یا ایها الَّذینَ آمنُوا اوفُوا بِالعقُوداحلَّت لَکُم بهیمۀُ الْانْعام 171 .(به حسب باطن، آن اسـت که حلّیت بهیمه انعام موقوف به وفاء به عهد ولایت است . و در احادیـث شـریفه وارد اسـت کـه جمیع ارض از امام است و غیر شیعیان غاصـب آن هـستند (172 .(و اهـل معرفـت ولـى امـر را مالک جمیع ممالک وجود و مدارج غیب و شهود دانند و تصرّف کسى را در آن بى اذن امـام روا ندارد نویسنده گوید : ابلیس لعی ن عدواللَّه است و تصرّفات او و هر تـصرّف ابلیـسى در عـالم طبیعـت جائرانه و غاصبانه است؛ پس، سالک الى اللَّه اگر خود را از تحت تصرّفات آن پلیـد بیـرون کـرد، تصرّفش رحمانى گردد و مکان و ملبس و مطعم و منکح او مباح و پاکیزه شود . و به هـر انـدازه که در تحت تصرّف ابلیس واقع شود، از حلّیت بیفتد و شرك شیطان در آن دست یابد : پس اگر اعضاء ظاهره انسان در تصرّف ابلیس واقع شد، اعضاء ابلیسیه شود و غاصب مملکت حـق شـود؛ چنانچه عکوف قواى ملکوتیه در مسجد بدن وقتى مبـاح و عادلانـه اسـت کـه آن قـوا از جنـود رحمانى باشد، و الّا جنود ابلیس ر ا حقِّ تصرّف در مملکت بدن انـسانى، کـه ملـک حـق تعـالى است، نمى باشد. و چون دست تصرّف شیطان را از مملکت قلب، که منزلگاه خـاص حـق اسـت، کوتاه نمود و قلب خود را خالص براى تجلّیات حق نمود و غیر حق را که ابلیس راه است در آن راه نداد، مساجد ظاهره و باطنه و امکنه ملکیه و ملکوتیه مباح بـراى او گـردد و صـلاة او صـلاة اهل معرفت گردد. و بدین وِزانْ طهارت مسجد نیز معلوم گردد . مقصد چهارم در آداب قلبیه وقت است و در آن دو فصل است فصل اول بدان که اهل معرفت و اصحاب مراقبه را به قدر قوت معرفـت آنهـا بـه مقـام مقـدس ربوبیـت و اشتیاق آنها به مناجات حضرت بارى عزّ اسمه، از اوقات صـلوات، کـه میقـات مناجـات و میعـاد ملاقات با حق است، مراقبت و مواظبت بوده و هست . آنان که مجذوب جمال جمیل و عاشق و دلباخته حسن ازلنـد و از جـام محبـت سرمـست و از پیمانه الست بیخودند، از هر دو جهان رسته و چشم از اقالی م وجود بسته و به عزّ قـدس جمـال اللَّه پیوسته اند؛ براى آنها دوام حضور است و لحظه اى از ذکر و فکر و مشاهدت و مراقبت مهجور نیستند. و آنان که اصحاب معارف و ارباب فضائل و فواضلند و شریف النّفس و کـریم الطّینۀانـد، چیزى را به مناجات حق اختیار نکنند و از خلوت و منا جات حقْ خود او را طالبند و عزّ و شرف و فضیلت و معرفت را همه در تذکّر و مناجات با حق دانند . اینان اگر توجه به عالم کنند و نظـر به کونین اندازند، نظر آنها عارفانه باشد، و در عالم حق جـو و حـق طلبنـد و تمـام موجـودات را جلوه حق و جمال جمیل دانند - عاشقم بر همه عالم ( که همه عالم از اوست 173 .(اینان اوقـات صلوات را به جان و دل مواظبت کنند و از وقت مناجات با حق انتظـار کـشند، و خـود را بـراى میقاتگاه حق حاضر و مهیا کنند . دل آنها حاضـر اسـت و از محـضرْ حاضـر را طلبنـد و احتـرا محضر را براى حاضر کنند، و عبودیت را مراودت و معاشرت با کامل مطلق دانند و اشتیاق آنهـا براى عبادت از این باب است . و آنان که مؤمن به غیب و عالم آخرت و شیفته کرامات حضرت حق جلّ جلاله انـد و نعمتهـاى ابدى بهشتى و لذّتها و بهجتهاى دائمى سرمدى را با حظوظ داثره دنیاویه و لذائذ ناقصه موقّتـه مشوبه مبادله نکنند، نیز در وقت عبادات که بذر نعم اخرویه است قلوب خود را حاضر نماینـد و از روى دلچسبى و اشتیاق قیام به امر کنند، و از اوقات صلوات، که وقت حصول نتـایج و کـسب ذخایر است، انتظار کشند، و چیزى را به نعم جاویدان اختیار نکنند . اینان نیز چون قلب آنهـا از عالم غیب با خبر است و ایمان قلبى به نعم همیشگى و لذّات دائمه عالم آخرت آوردنـد، اوقـات خود را غنیمت شمارند و تضییع اوقات خود نکنند . اولئک اصـحاب الجنَّـۀِ و اربـاب النعمـۀِ هـم فیها خالدون . این طوایف که ذکر شد، و بعض دیگر که ذکر نشد، خود عبادات نیز براى آنها لـذّاتى اسـت بـه حسب مراتب آنها و معارف آنان؛ و کلفـت تکلیـف بـراى آنهـا بـه هـیچ وجـه نیـست . ولـى مـا بیچارههاى گرفتار آمال و امانى و بسته زنجیرهاى هوى و هوس و فرورفتگـان در بحـر مـسجور ظلمانى عالم طبیعت که نه بویى از محبت و عشق به شامه روحمان ر