ز اين سخنان بسي برتر و منزه است. سليمان عرض كرد: سرورم، من كه عرض كردم اراده مانند سمع و بصر و علم است، مأمون گفت: واي بر تو اي سليمان! چقدر مخالطه و تكرار مي‌كني، اين بحث را تمام كن و به سراغ موضوع ديگري برو؛ چون از عهده پاسخ آن بر نمي آيي. حضرت فرمود: او را به حال خود بگذار اي اميرالمؤمنين سؤالش را قطع نكن؛ مبادا آن را بهانه قرار دهد، ادامه بده سليمان، سليمان گفت: عرض مي‌كردم كه اراده مثل سمع و بصر و علم است، حضرت فرمود: بسيار خوب، به من بگو آيا اراده يك معنا دارد يا چند معنا؟ سليمان عرض كرد: يك معنا دارد، حضرت فرمود: پس همه اراده‌ها به يك معنا هستند؟ سليمان عرض كرد: آري، حضرت فرمود: اگر معناي همه اراده‌ها يكي باشد پس اراده ايستادن همان اراده نشستن است و اراده زندگي همان اراده مرگ، اگر اراده در همه اينها به يك معنا باشد در آن صورت هيچ يك از آنها بر ديگري تقدم نخواهد داشت و هيچ يك با ديگري متفاوت و مختلف نخواهد بود، همگي يك چيز خواهد بود، سليمان عرض كرد: معناي آنها با هم متفاوتند، حضرت فرمود: به من بگو كه آيا مريد همان اراده است يا چيز ديگري است؟ سليمان عرض كرد: خير، همان اراده است. حضرت رضا (ع) فرمود: اگر همان اراده است، پس به نظر شما مريد بايد مختلف و گوناگون باشد، سليمان عرض كرد: سرورم! اراده همان مريد نيست، حضرت فرمود: پس اراده حادث است و گرنه لازم مي‌آيد كه چيز ديگري همراه خداوند باشد، دقت كن، و باز هم به سؤالاتت ادامه بده. سليمان عرض كرد: پس، اراده نامي از نامهاي خداست. حضرت رضا (ع) فرمود: آيا او خود را به اين نام خوانده است؟ سليمان عرض كرد: خير، او خود را به اين نام نخوانده است، حضرت فرمود: پس تو حق نداري نامي را بر او بگذاري كه او خود برخويشتن ننهاده است، سليمان عرض كرد: اما او خودش را با صفت مريد وصف كرده است، حضرت فرمود: اين كه خودش را با صفت مريد وصف كرده معنايش اين نيست كه خواسته است بگويد كه او اراده است و يا اين كه اراده نامي از نامهاي اوست، سليمان عرض كرد: چون اراده اش (عين) علم اوست، حضرت رضا (ع) فرمود: اي نادان! پس اگر چيزي را بداند يعني آن را اراده كرده است؟ سليمان عرض كرد: همين طور است، حضرت فرمود: پس اگر آن را اراده نكند يعني بدان علم هم ندارد؟ سليمان گفت: همين طور است، حضرت فرمود: از كجا چنين سخني مي‌گويي، و چه دليلي داري بر اين كه اراده او همان علم است؟ در حالي كه ممكن است خداوند چيزي را بداند ولي هرگز آن را اراده نكند؛ خداي عزّوجلّ چنين ميفرمايد: (و اگر بخواهيم آنچه را به تو وحي كرديم ببريم) ۲۲ خدا مي‌داند كه چگونه آن را ببرد ولي هرگز نمي برد، سليمان عرض كرد: علتش اين است كه خداوند از كار فارغ شده است و ديگر چيزي بر آن (چه آفريده و مقدار كرده است) نمي افزايد، حضرت رضا (ع) فرمود: اين كه سخن يهود است، پس چرا خداوند عزّوجلّ فرموده است (مرا بخوانيد شما را اجابت مي‌كنم) ۲۳ سليمان عرض كرد: مقصودش اين است كه او بر اين كار قادر است، حضرت فرمود: يعني خداوند وعده اي مي‌دهد كه بدان وفا نمي كند؟! اگر از اين كار فارغ شده (و ديگر كاري به كار عالم و آدم ندارد) پس چگونه فرموده است (آنچه را كه بخواهد به مخلوقات مي‌افزايد) ۲۴ و نيز فرموده است (محو مي‌كند آنچه را بخواهد و اثبات مي‌كند و‌ام الكتاب نزد اوست) ۲۵ سليمان جوابي نداد. حضرت رضا (ع) فرمود: اي سليمان! آيا خداوند مي‌داند كه انساني موجود خواهد شد و اراده نكند كه ابداً انساني را خلق كند، و مي‌داند كه انساني امروز مي‌ميرد و اراده نكند كه امروز بميرد؟ سليمان عرض كرد. بله، حضرت رضا (ع) فرمود: پس آيا آنچه را كه اراده كرده است موجود شود، مي‌داند كه موجود مي‌شود، يا آنچه را كه اراده نكرده است موجود شود مي‌داند كه موجود مي‌شود؟ سليمان عرض كرد: مي‌داند كه هر دو موجود خواهند شد، حضرت فرمود: بنابر اين او مي‌داند كه يك انسان در آن واحد هم زنده است هم مرده، هم ايستاده است هم نشسته، هم نابيناست و هم بينا، و اين محال است، سليمان عرض كرد: قربانت گردم، او مي‌داند كه يكي از آن دو تحقق خواهد يافت . حضرت فرمود: بسيار خوبن حال كدام يك موجود خواهد شد: آيا چيزي كه خداوند اراده كرده است موجود شود يا آن كه اراده نكرده است موجود شود؟ سليمان عرض كرد: آن چيزي كه خداوند اراده كرده است موجود شود، حضرت رضا (ع) خنديد و مأمون و دانشمندان حاضر در مجلس خنديدند. حضرت رضا (ع) فرمود: مخالطه كردي و اين گفته خود را وانهادي: كه او مي‌داند انساني امروز خواهد مرد در حالي كه اراده نكرده است كه امروز بميرد، و مخلوقاتي را مي‌آفريند در حالي كه اراده نمي كند آنها را بيافريند) زيرا وقتي شما جايز نمي دانيد كه علم به آنچه كه اراده نكرده وجود يابد تعلق گيرد پس فقط به چيزي تعلق مي‌گيرد كه اراده كرده است موجود شود. سليمان عرض كرد: سخن من اين است كه اراده نه همان خداست و نه غير او، حضرت رضا (ع) فرمود: اي نادان

🔸 برنامه تلویزیونی "درسگفتار" 🏷 #آسیب_شناسی_مهدویت 💎 جلسه سوم 👤 استاد محمد شهبازیان ♦️ حتماً این جلسات را پیگیری کنید

🔰 سلسله #پوسترهای_وظایف_منتظران 3 شماره 3⃣ 🔷 برای ظهورش قدمی برداریم

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

📻📻📻 #سپاه #کتاب_صوتی 📚 #نخلها_و_آدمها ✍ نعمت الله سلیمانی 6⃣ فصل ششم (۶) 📚 از رمانهای بلند دفاع مقدسی که در سال ۸٠ برنده جایزه بهترین کتاب شد .

🎥 خیبر خیبر یا صهیون! 🔹رجزخوانی مهدی رسولی برای صهیونیست‌ها https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: صحیفه اعمال یا قبر و حسنه در آن قوله علیه السلام: وَ امْلاَءْ لَنَا مِنْ حَسَنَاتِنَا صَحَائِفَنَا. یعنی: پُر و مملّو نما از اعمال حسنات و اخلاق مرضیات صحایف قلوب ما را، قبل از آن که مملوّ شود از سیئات و اخلاق رذایل. بعد بدان که: مراد به صحیفه انسان دل او است، که اولاً چون مرآت صافیه خالی از تمام نقوش است و به هر چه رو آرد رنگ آن پذیرد، و از برای او دو صفحه است، روئی به باطن که جانب به یمین و نشأه ملکوت و عالم آخرت است، و روئی به ظاهر که جهت شمال و عالم دنیا و ملک باشد. و از باب انقلاب او به این دو جهت که گاهی متوجّه به این جهت و گاهی به آن جهت است او را « قلب » نامیده اند. کما فی الحدیث: « یا مقلّب القلوب والأبصار، ثبّت قلبی علی دینک » [۳]، و هو واقع بین أصابع الملک و أصابع الشیطان، یعنی در تحت تصرّف دو قوه است، شهویه و عقلانیه، و به حسب قوه شهویه نایل شود لذّات بدنیه را از جذب اغذیه و اشربه و لذت مرکوب و منکوح و غیره، و به قوّه عقلانیه نائل شود علوم و معارف حقّه یقینیه را. و اگر مسخّر و منقاد نمود جنود شیطان را که شهوت و غضب است در تحت غلبه عقل حزب اللّه و جنود ملائکه است به آن که مملوّ نماید صفحه قلب خود را به اخلاق و صفات حسنه و ملکه حمیده صار ملکاً مسدّد الی الصواب. و اگر غلبه نمود شهوت او بر عقل یعنی عقل جزئی را در تصرّفات شیطان، صرف در طریقه حیل در اکتساب و تحصیل وسایل و تهیه شهوات قرار داد لابد غلبه جنود شیطان مملوّ شود صفحه قلب او از صفات بهیمیه و سبعیه و شیطانیه، و معرکه دل او محلّ تردّد کلب غضب و خنزیر شهوت گردیده، ملک از آنجا اعراض نماید، از این جهت عرض می‌نماید که مملوّ نما قلب ما را اوّلاً از حسنات که اخلاق ملائکه است. ---------- [۳]: ۴ - مصباح المتهجد، ص ۳۶۵ ؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۴۹. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357