🔰 سلسله #پوسترهای_وظایف_منتظران 13 شماره 3⃣1⃣ 🔷 برای ظهورش قدمی برداریم

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

📗کتاب صوتی #قرارگاه_محمود فصل 5⃣ "حافظان امنیت "

🔸تا کجا باید جنگید؟ 🔹شهیدهمت، فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) به خوبی تشریح می‌کند که ما به عنوان مردم یک جامعه اسلامی باید تا کجا بجنگیم؟ ⭕️ محمد ابراهیم همت فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله. #اللھم‌عجل‌لولیڪ‌الفࢪج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🌹 https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

قوله علیه السلام: وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَی مَنْ مَرَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ مِنْ جُمْلَةِ خَلْقِکَ. « أرضی »: أفعل تفضیل است، یعنی قرار بده ما را از راضی ترین کسی که مرور کرده بر او لیل و نهار از جمله خلق خودت. بعد بدان که: اشرف ترین اخلاق سالکین الی اللّه یکی مقام رضا است، و یکی مرتبه تسلیم. ولی مقام رضا مقدّم است شرفاً بر مرتبه تسلیم ؛ زیرا که تسلیم بر امری قهراً و جبراً می‌شود، ولی ابداً به قسرِ قاسر رضا ممکن نیست، باری، چون خوشنودی انسان به کلّ واردات الهیه خیلی صعب و دشوار است، لهذا از خدا استغاثه آن مقام را می‌نماید. کما فی الحدیث: « خذ لنفسک رضاها [۳] من نفسی » [۴]، أی اجعل نفسی راضیة لکل ما یرد علیها منک، ولی عدم رضای انسان بر تقادیر خدا از باب عدم علم او است به نتیجه و مقصود ؛ چه آدم مادام الحیاة واقع در تحت تصرّفات و تدبیر و تربیت ربّ الأرباب - جل شأنه - است، به واسطه آن که او را یوماً فیوماً، بل آنا فاناً از مقام نقصان، ارتقا به درجه کمال و از غفلت و نسیان او را به ظهور آیات انفسی در وجود خودش، یعنی: گاهی به مرض و گاهی به صحّت، گاهی به خوف و گاهی به امن، گاهی به فقر و گاهی به غنا - الی غیر ذلک - مُخبر و متنبّه می‌نماید، کما قال تعالی: « فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَآءِ وَ الضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ [۱] » لذا در حدیث قدسی می‌فرماید: « من لم یرض بقضائی و لم یصبر علی بلائی و لم یشکر علی نعمائی فلیخرج من أرضی و سمائی و لیطلب ربًّا سوائی ». [۲] چه، علی أیّ حال، ربّ نسبت به مربوب خود جز اراده خیر قصدی ندارد، کما ورد: « إذا أراد اللّه بقوم خیراً ابتلاهم » [۳]، « فمن رضی فله الرضا، و من سخط فله السخط ». [۴] قال المولوی: پوست از دارو بلاکش می‌شود چون ادیم طائفی خوش می‌شود [... ] تلخ و ترش [۵] و مالش بسیار ده تا شود زفت [۶] و لطیف و با فره ور نمی تانی رضا ده ای عیار که [۷] خدا رنجت دهد بی اختیار [۸] از اینجا است که: « من اطلع علی سرّ القدر فقد استراح » [۹]، و « من عرف اللّه کلَّ لسانه » [۱۰] . ---------- [۳]: ۱ - اصل: رضی. [۴]: ۲ - مصباح الکفعمی، ص ۴۲ ؛ فلاح السائل، ص ۲۵۴ ؛ إقبال الاعمال، ص ۱۹۱ ؛ بحارالأنوار، ج ۸۳، ص ۱۱۹. [۱]: ۳ - سوره مبارکه انعام، آیه ۴۲. [۲]: ۴ - بسنجید: جامع الأخبار، ص ۱۱۳ ؛ متشابه القرآن، ج ۱، ص ۱۹۶ ؛ شرح نهج البلاغه، ج ۱۸، ص ۹۲: « من لم یرض بقضائی و لم یشکر علی بلائی، و لم یصبر علی بلائی فیطلب رباً سوائی ». [۳]: ۵ - جامع الاخبار، ص ۱۱۳ ؛ بحارالأنوار، ج ۶۴، ص ۲۳۶. [۴]: ۶ - الکافی، ج ۲، ص ۲۵۳ ؛ الخصال، ص ۱۸، با اختلاف کمی. [۵]: ۱ - مصدر: تیز. [۶]: ۲ - مصدر: پاک. [۷]: ۳ - مصدر: گر. [۸]: ۴ - مثنوی معنوی، مولوی، د ۴، ص ۸۲۰: « حکایت آن واعظ که هر آغاز ». [۹]: ۵ - در مصادر معتبر یافت نشد. [۱۰]: ۶ - مشکاة الانوار، ص ۱۷۶. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

دانش ایاس ایاس نگاهش به سه زن افتاد که از چیزی ترسیدند و فریاد کشیدند. ایاس گفت: این زن آبستن و دیگری شیرده و سومی باکره است. علت را سؤال کردند. گفت: اولی موقع فریاد دست بر شکم خود گذاشت، دومی دست بر سینه هایش و سومی دست بر فرجش. * روزی ایاس چشمش به مرد غریبی افتاد. گفت: وی از مردم واسط و معلم کودکان است و غلام سیاهی از او فرار کرده است. چون پرس و جو کردند فهمیدند راست گفته است. از او پرسیدند چگونه متوجه شده است؟ ایاس گفت: هنگام راه رفتن به این سو و آن سو نگاه می‌کرد، فهمیدم غریبه است. بر لباسش گرد و خاک سرخ نشسته بود، فهمیدم از واسط است. چون به کودکان می‌گذشت، سلام می‌کرد و به بزرگان توجهی نداشت، فهمیدم معلم کودکان است. چون به سیاه چهره ای می‌رسید در او دقت می‌کرد، فهمیدم غلام سیاهش گم شده است. جمله هشت جمله ای که محل از اعراب دارند عبارتند از: وصفیه، مانند: مررت برجل ابوه قائم. حالیه، مانند: جاء زید یضحک. خبریه، مانند: زید ابوه منطلق. مضاف الیها، مانند: هذا یوم ینفع الصادقین صدقهم. محکیه، مانند: قلت زید قائم. جمله ای که عامل معلق از آن است، مانند: علمت ما زید منطلق و علمت لزید منطلق. جمله شرط و جزا، مانند: ان قام زید قام عمروٌ. هشت جمله ای که محلی از اعراب ندارند عبارتند از: جمله صله، مانند: جاء زید الذی هو قائم. مبتدء، مانند: زید قائمٌ. شرط و جواب، مانند: اذا قام زید قام عمرٌ. جواب قسم، مانند: واللّٰه ان زیداً قائم. مفسره، مانند: زید ضربته. حشویه یا معترضه، مانند: بلغتها که بین اسم و خبر انّ فاصله شده است. ان الثمانین و بلغتها قد احوجت سمعی الی الترجمان. تحضیض، مانند: هذا زید ضربته. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه روایت تاریخ @zandahlm1357