تلاش‌های بسیار امام رضا (علیه السلام) در مقابله با اینگونه جریان‌ها و بالأخره پیروزی نسبی بر آنها، به گونه ای بود که در پایان امامت امام (علیه السلام)، یک انسجام نسبی در میان شیعیان امامیه پدید آمده بود و زیرساخت‌های این انسجام به قدری قدرتمند بودکه حتی بحران‌های بعدی همچون کودکی امام جواد (علیه السلام) و امام هادی (علیه السلام) در آغاز امامتشان نیز نتوانست این یکپارچگی را از بین ببرد و از این رو در دوران آن دو امام (علیه السلام) کمتر شاهد پدید آمدن فرقه‌های درون شیعی می‌باشیم، و از اینجاست که می‌توان گفت: این قدرت، تلاش و جایگاه امام (علیه السلام) بود که توانست بر این جریان‌های درون شیعی فائق آید. [۱] در واقع تلاش‌ها و روشنگری‌های امام (علیه السلام) و برخی اصحاب خاص آن حضرت (علیه السلام) در نقاط مختلف، موجب شد که معارف و احادیث شیعی تا حدّ زیادی از دستبرد تحریف و جعل، در امان بماند و همچنین باعث نجات بسیاری از شیعیان از افتادن در دام گمراهی و ضلالت شد. از جمله اصحاب آن حضرت (علیه السلام) یونس بن عبدالرحمن و محمد بن ابی عمیر بودند که در شمار اصحاب اجماعند. این دو تن از جمله راویان از امام هفتم و هشتم (علیهماالسلام) هستند و دارای تألیفات بسیار بوده اند و به عنوان نمونه، ابن ابی عمیر علاوه بر تألیفات شخصی، نزدیک به صد اصل از اصول روایی شیعه را نیز حدیث کرده است. [۲] یونس بن عبدالرحمن نیز، هزاران جلد کتاب در رد مخالفان نگاشته است، [۳] درجات علمی وی تا آنجا بوده که وقتی عبدالعزیز بن مهتدی خدمت امام رضا (علیه السلام) رسیده و عرض کرده بود که در هر زمان و همه وقت، نمی تواند به خدمت امام (علیه السلام) برسد، در این صورت برای فراگیری معالم و معارف دینی اش چه کند؟ امام (علیه السلام) او را به مراجعه به نزد یونس بن عبدالرحمن راهنمایی کرد. [۱] میزان فقاهت او به حدی بوده که فضل بن شاذان دربارۀ او چنین گفته است: در اسلام، کسی فقیه تر از سلمان فارسی نیامده و پس از وی، کسی فقیه تر از یونس بن عبدالرحمن ظاهر نشده است. [۲] همچنین در روایت دیگری به سلمان در عصر خودش، تشبیه شده است. [۳] از دیگر اصحاب برجستة امام رضا (علیه السلام)، زکریابن آدم قمی بود که نجاشی (م ۴۵۰ ق) از وی با تعبیر «ثقۀ، جلیل، عظیم القدر و کان له وجه عندالرضا (علیه السلام) » یاد کرده است. [۴] شیخ طوسی (م ۴۶۰ ق) نیز او را جزء وکلای ممدوح ائمه: معرفی کرده است. [۵] کارگزاران سازمان وکالت که نمایندگان ائمه: شمرده می‌شدند، مهم ترین مرجع و ملجأ در حل معضلات علمی و اعتقادی شیعیان بودند. آنان گاه این وظیفه را شخصاً انجام می‌دادند (در صورت وجود شرایط لازم علمی و معرفتی)، و گاه از طریق اخذ و ارسال نامه‌های حاوی سؤالات شیعیان به معصومین: و متقابلاً تحویل پاسخ آنها به شیعیان؛ و از آنجا که برخی از وکلای ائمه: از رتبه‌های علمی خوبی برخوردار بودند، با اصرار و تأکید ائمه هدی: گاه در مسند افتا و یا بحث و مناظره می‌نشستند. [۶] چنانکه امام رضا (علیه السلام) در پاسخ به علی بن مسیّب که اظهار می‌داشت به دلیل دوری محل سکونتش از امام (علیه السلام) در هر زمان، توان ملاقات امام (علیه السلام) را ندارد، در این صورت معارف و معالم دینی اش را از چه کسی فراگیرد؟ امام (علیه السلام) فرمود: از زکریا بن آدم، که بر دین و دنیا امین است. [۱] ---------- [۲]: ر. ک: صفری فروشانی، پیشین، صص ۵۹ ۶۰. [۱]: ر. ک: صفری فروشانی، پیشین، صص ۵۹ ۶۰. ص ۶۰. [۲]: ر. ک: جباری، پیشین، ص ۷۴. [۳]: ر. ک: طوسی، اختیار معرفۀ الرجال، تحقیق میرداماد، محمد باقر حسینی، سید مهدی رجائی، پیشین، ج ۲، ص ۷۸۰، رقم ۹۱۷. [۱]: ر. ک: طوسی، اختیار معرفۀ الرجال، تحقیق میرداماد، محمد باقر حسینی، سید مهدی رجائی، پیشین، ج ۲، ص ۷۷۹، رقم ۹۱۰. [۲]: ر. ک: طوسی، اختیار معرفۀ الرجال، تحقیق میرداماد، محمد باقر حسینی، سید مهدی رجائی، پیشین، ج ۲، ص ۷۸۰، رقم ۹۱۴. [۳]: ر. ک: طوسی، اختیار معرفۀ الرجال، تحقیق میرداماد، محمد باقر حسینی، سید مهدی رجائی، پیشین، ج ۲، ص ۷۸۱، رقم ۹۱۹. [۴]: نجاشی، پیشین، ص ۱۷۴. [۵]: ابی جعفر محمد بن حسن طوسی، کتاب الغیبۀ، مکتبۀ نینوی الحدیثه، تهران، بی تا، ص ۲۱۱. [۶]: جباری، سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه:، پیشین، ج۱، ص ۳۲۱. [۱]: طوسی، اختیار معرفۀ الرجال، پیشین، ص ۸۵۸، رقم ۱۱۱۲. جایگاه و مقام علمی والای برخی اصحاب امام رضا (علیه السلام) که به چند تن آنها اشاره شد نشان دهندة رشد و توسعۀ تفکر شیعی در دورة امامت امام رضا (علیه السلام) می‌باشد که البته این به معنای رشد وتوسعه صحیح تفکر شیعی و آن هم در بین همة شیعیان نیست، چنانکه در روایتی آمده که زکریا بن آدم به علت ازدیاد و کثرت نادانان در بین خاندانش، قصد خروج از میان آنها را داشت و زمانی که این مسأله را به اطلاع امام رضا (علیه السلام) رساند، امام (علیه السلام) به او

فرمود: چنین مکن، زیرا که از اهل بیت تو، به واسطۀ تو دفع بلا می‌شود، چنان که از اهل بغداد به واسطة ابی الحسن کاظم (علیه السلام) دفع بلا می‌شود. [۲] از شواهد دیگر انحراف در تفکر شیعی در این زمان، وجود و فعالیت گستردة فرقه‌های مختلف درون شیعی می‌باشد. در پایان یادآور می‌شویم که در زمان مأمون که به علما و دانشمندان توجه بسیار شد، و امام رضا (علیه السلام) به عنوان ولیعهد به دربار خلافت آورده شد، شعرای شیعی از جمله دعبل خزاعی که در مدح اهل بیت: و ذمّ دشمنانشان، شعرهایی در خور ستایش سروده بودند، به عرصة اجتماع آمده و در ملأ عام، از مصیبت‌ها و ظلم و جور فراوانی که بر ائمه: رفته بود، پرده برداشته و از ظلم و جور بنی عباس که گناهشان بیشتر از بنی امیه بود، سخن راندند. [۳] از دیگر شاعران برجستة این زمان، می‌توان به ابراهیم بن عباس صولی که نابغة زمان خود در نظم ونثربود، ونیز ادیب و شاعر بزرگ رزین بن علی که دوست دعبل خزاعی بود، اشاره کرد. [۱] به طور کلی وجود آزادی و آسایش نسبی در دهة آخر حکومت هارون، چنانکه گذشت و نیز آزادی عمل بیشتر از آن، در دورة بعدی یعنی در زمان حکومت امین، و همچنین سیاست صلح و سازش و مسالمت آمیز مأمون با علویان و شیعیان در دورة مورد بحث، و نیز علم دوستی مأمون و حمایت وی از علما و دانشمندان؛ همه نشان دهندة شرایط بسیار مساعد و مناسب سیاسی و در نتیجه فرهنگی در زمان مذکور می‌باشد که در صورت اتحاد بین شیعیان و جمع شدن زیر پرچم امامت اصیل یعنی امام رضا (علیه السلام)، این شرایط مساعد و فرصت طلایی و ارزشمند به عنوان نقطة اوج و عطفی مهم، وحتی عصری طلایی برای شیعۀ امامی مطرح می‌شد، و اثراتی گران بها به دنبال داشت. هرچند تلاش والای امام رضا (علیه السلام) و شیعیان ---------- [۲]: طوسی، اختیار معرفۀ الرجال، پیشین، صص ۸۵۷ ۸۵۸، رقم ۱۱۱۱. [۳]: برای آگاهی از متن برخی اشعار و قصاید وی، ر. ک: صدوق، پیشین، صص ۲۸۱ و ۲۹۴ ۲۹۶. [۱]: ر. ک: باقر شریف قرشی، پیشین، ج۲، ص ۳۲۵. خاص و خالص ایشان، این نقطة عطف را به وجود آورد؛ ولی به نظر می‌رسد بیشترین توان وتلاش امام رضا (علیه السلام) در خالص سازی و پاکسازی شیعه و تشیع از غبار انحرافات و کژی‌ها صرف شد؛ و ایشان تمام تلاش خود را برای تعمیق سازی و رشد کیفی تشیع، و از سویی هشدارها و برحذر داشتن دیگر شیعیان از این آلودگی‌ها و انحرافات و انشعابات به کار بردند. و اگرچه در زمان جدّ بزرگوارشان، امام صادق (علیه السلام) گسترش شیعه و ایجاد مکتب شیعی را شاهدیم؛ در این زمان، پاکسازی و نگهداری شیعیان را که در ورطة نابودی به سر می‌بردند را مرهون مجاهدت‌های امام رضا (علیه السلام) هستیم. #فرقه_های_درون_شیعی ✍نعمت الله صفری https://eitaa.com/zandahlm1357

#امام_زمان عج #سبک_زندگی 🔹یکی از آفات داشتن ضریب هوشی بالا❗️ پیروزی👈غرور 👈تنبلی 👈شکست 👈یأس @zandahlm1357

👇👇👇👇👇👇 قابل توجه اعضاء محترم این مجموعه از فایلها تاریخشون به روز نیست @zandahlm1357

🎥 کارتون زیبای شهر موشکی 📼 قسمت هفدهم : اولی ها 🇮🇷 بچه ها ! با هم این کانال و تبلیغ کنیم @zandahlm1357 #کارتون #شهر_موشکی

مجموعه کلیپ های روایتگری 👌 هر روز روایتی از شهدا بشنوید❤️ #روایتگری شماره ۱۹ کاری از گروه راویان سردار شهید حاج عبد الحسین برونسی 🌹

اَلسَّلامُ عَلی مَنْ اَنْزَلَ اللهُ فیهِ: (وَاِنَّهُ فی اُمِّ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکیمٌ). سلام بر کسی که خدا در حقّش این آیه را نازل کرد: «به راستی در اصل کتاب نزد ما علّی حکیم است». اَلسَّلامُ عَلی صِراطِ اللهِ الْمُسْتَقیمِ سلام بر راه راست خدا اَلسَّلامُ عَلَی الْمَنْعُوتِ فِی التَّوْریة وَالْاِنْجیلِ وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ، وَرَحْمَة اللهِ وَبَرَکاتُهُ سلام بر وصف شده در تورات و انجیل و قرآن حکیم و رحمت و برکات خدا بر او باد. پس می‌اندازی خود را بر ضریح و می‌بوسی آن را و می‌گوئی: یا اَمینَ اللهِ، یا حُجَّه اللهِ، یا وَلِیَّ اللهِ یا صِراطَ اللهِ زارَکَ عَبْدُکَ وَوَلِیُّکَ اللاّئِذُ بِقَبْرِکَ، وَالْمُنیخُ رَحْلَهُ بِفِنآئِکَ، الْمُتَقَرِّبُ اِلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَالْمُسْتَشْفِعُ بِکَ اِلَی اللهِ، زِیارَة مَنْ هَجَرَ فیکَ صَحْبَهُ وَجَعَلَکَ بَعْدَ اللهِ حَسْبَهُ. ای امین خدا، ای حجّت خدا، ای ولیّ خدا ای راه خدا، زیارت کرد تو را بنده و دوستت، آن که به قبرت پناه آورده، و بار حاجاتش را به درگاهت افکنده. به وسیله تو تقرّب جست و شفیع خواه به درگاه خداست، و زیارتش زیارت کسی است که به خاطر تو دست از رفیقان شسته و تو را پس از خدا برای خویش کافی دانسته. اَشْهَدُ اَنَّکَ الطُّورُ وَالْکِتابُ الْمَسْطُورُ، وَالرِّقُ الْمَنْشُورُ، وَبَحْرُ الْعِلْمِ الْمَسْجُورِ شهادت می‌دهم که تو طور و کتاب مسطور و نامه گشوده و دریای جوشان دانشی. یا وَلِیَّ اللهِ اِنَّ لِکُلِّ مَزُور عِنایَة فیمَنْ زارَهُ وَقَصَدَهُ وَاَتاهُ وَاَ نَا وَلِیُّکَ وَقَدْ حَطَطْتُ رَحْلی بِفِنائِکَ وَلَجَأْتُ اِلی حَرَمِکَ، وَلُذْتُ بِضَریحِکَ، لِعِلْمی بِعَظیمِ مَنْزِلَتِکَ وَشَرَفِ حَضْرَتِکَ، وَقَدْ اَثْقَلَتِ الذُّنُوبُ ظَهْری، وَمَنَعَتْنی رُقادی ای ولیّ خدا برای هر زیارت شده ای نسبت به کسی که او را زیارت کرده، و قصد او را نموده و به زیارت وی آمده عنایتی است و من دوست توام، و بارم را به درگاهت فرود آورده‌ام و به حرمت پناهنده شده ام، و به پناه ضریحت آمده ام، به خاطر آگاهی‌ام به بزرگی مقامت و شرافت پیشگاهت، درحالی که گناهان پشتم را سنگین کرده، و خوابم را ربوده فَما اَجِدُ حِرْزاً وَلا مَعْقِلاً، وَلا مَلْجَأً اَلْجَأُ اِلَیْهِ اِلاَّ اللهَ تَعالی وَتَوَسُّلی بِکَ اِلَیْهِ، وَاسْتِشْفاعی بِکَ لَدَیْهِ، فَها اَ نَا ذا نازِلٌ بِفِنائِکَ وَلَکَ عِنْدَ اللهِ جاه عَظیمٌ وَمَقامٌ کَریمٌ فَاشْفَعْ لی عِنْدَ اللهِ رَبِّکَ یا مَوْلایَ. در نتیجه پناهگاه و جای امن و ایمنی نمی یابم که به آن پناه برم جز به خدای تعالی و توسّلم به وسیله تو به درگاهش، و شفاعت خواهی‌ام به تو در پیشگاهش. اینک همانم که به درگاهت فرود آمده ام، و تو را نزد خدا منزلت بزرگ و مقام کریم است، پس نزد خدا شفیع من باش ای مولای من. پس ببوس ضریح را و روی خود را به قبله کن و بگو: اَللَّهُمَّ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ، وَیا اَبْصَرَ النّاظِرینَ وَیا اَسْرَعَ الْحاسِبینَ، وَیا اَجْوَدَ الْاَجْوَدینَ بِمُحَمَّد خاتَمِ النَّبِیّینَ، رَسُولِکَ اِلَی الْعالَمینَ وَبِاَخیهِ وَابْنِ عَمِّهِ الْاَنْزَعِ الْبَطینِ، الْعالِمِ الْمُبینِ عَلِیّ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ الْاِمامَیْنِ الشَّهیدَیْنِ وَبِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعابِدینَ وَبِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیّ باقِرِ عِلْمِ الْاَوَّلینَ وَبِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد زَکِیِّ الصِّدِّیقینَ، وَبِمُوسَی بْنِ جَعْفَر الْکاظِمِ الْمُبینِ، وَحَبیسِ الظّالِمینَ وَبِعَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا الْاَمینِ وَبِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیّ الْجَوادِ عَلَمِ الْمُهْتَدینَ وَبِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّد الْبَرِّ الصّادِقِ سَیِّدِ الْعابِدینَ وَبِالْحَسَنِ بْنِ عَلِیّ الْعَسْکَریِّ وَلِیِّ الْمُؤْمِنینَ وَبِالْخَلَفِ الْحُجَّه صاحِبِ الْاَمْرِ مُظْهِرِ الْبَراهینِ اَنْ تَکْشِفَ ما بی مِنَ الْهُمُومِ، وَتَکْفِیَنی شَرَّ الْبَلاءِ الْمَحْتُومِ وَتُجیرَنی مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ. خدایا! به پیشگاهت تقرّب می‌جویم، ای شنواترین شنوایان، ای بیناترین بینا، ای سریع ترین حساب رسان، ای بخشنده ترین بخشندگان؛ به محمّد خاتم پیامبران فرستاده ات به جانب جهانیان، و به برادر و پسر عمویش، آن فراخ سینه، و عالم آشکارکننده علی امیر مؤمنان، و حسن و حسین دو امام شهید، و به علی بن الحسین زین العابدین، و به محمّد بن علی شکافنده دانش پیشینیان، و به جعفر بن محمّد آن پاکیزه گروه صدیقان، و به موسی بن جعفر فروبرنده خشم، و نمایان کننده حق، و زندانی شدن به دست ستمکاران، و به علی بن موسی الرّضای امین، و به محمّد بن علی جواد پرچم راه یافتگان، و علی بن محمّد آن نیکوکار صادق، سرور عبادت کنندگان، و به حسن بن علی

عسکری زمامدار مؤمنان و به یادگار بزرگوار، آن حجّت صاحب امر، و آشکارکننده دلایل روشن که اندوه‌های مرا برطرف کنی، و بلای حتمی را از من کفایت کنی و از آتشی که دارای بادهای پرحرارت زهرآگین است مرا پناه دهی، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان. پس دعا کن برای هرچه بخواهی و وداع نما آن حضرت را و برگرد. #هفتمین_زیارت ✍#فاطمه_سادات_درچه_ای https://eitaa.com/zandahlm1357