🍂 🔻#زندان_الرشید ۲۱۷ خاطرات سردار گرجی‌زاده بقلم، دکتر مهدی بهداروند آن روز سعد با ما خداحافظی کرد و برای رفتن به خانه از زندان خارج شد. محمد گفت: «یعنی می شود یک روزی ما هم همین طور و به همین سادگی آزاد شویم و به منزل برویم؟» - بله، چرا نمی شود. از خدا بخواه حتما می دهد. سومین کسی که در زندان به ما کمک کرد عريف محمود بود. او سومین رئیس محجر بود. روز اولی که وارد زندان شد مثل بقیه می خواست هیبت نظامی اش را به رخ ما بکشد. قیافه اش را عبوس و عصبانی نشان داد و همه ما را از زیر نگاهش گذراند و گفت: حواستان را جمع کنید. اهل بی نظمی نیستم. هیچ کس حق ندارد تخلف کند. هر کس این کار را کرد به بدترین وجه تنبیه‌ش می‌کنم.» عادت داشتیم شخصیت هر زندانبان یا رئیسی که وارد زندان می‌شد را روانشناسی و تحلیل کنیم تا بدانیم چطور آدمی است. معمولا بعد از دو جلسه می‌گفتیم فلانی آدم خشن یا مهربانی است. اهل تفاهم است یا خودسر؛ ساده دل است یا خبیث. روز بعد که باز عريف محمود آمد و بعد از ساعتی رفت، جلسه جمع بندی ما تشکیل شد. هر کس حرفی می زد. گفتم: «احساس میکنم عريف محمود آدم ساده ای باشد و مطلب را دیر می‌گیرد. مطمئنم بر خلاف ظاهرش، آدم خشنی نیست و بر عکس مهربان است.» روز سوم، عريف محمود درِ تمام سلول ها را که باز کرد با فریاد گفت: «همگی سریع بروید دست شویی و زود برگردید.» کنار در سلول نزدیک او ایستادم و محترمانه گفتم: «عریف، قانونا ما ربع ساعت وقت داریم دستشویی برویم و نمی شود در این زمان کم همگی دستشویی برویم و برگردیم. تا الان با ما این طور رفتار نشده است.» وقتی دید بی اینکه ترسی از او داشته باشم راحت اعتراض می کنم، گفت: «آخر کار دارم و باید زود بروم. راهی غیر از اینکه شما سریع بروید و برگردید نیست.» قدری خودم را عصبانی نشان دادم و گفتم: «این حرفها یعنی چه؟ حق نداری این طور رفتار کنی.» - مثل اینکه خیلی رو داری؟ - روداری نیست. این حق ماست! او زندانی ها را وارد سلولها کرد و بعد از بستن درها رفت. از پشت پنجره صدا زدم: «عریف محمود، خوب گوش کن. ما مثل شما نیستیم. ما اهل نظافت و آراستگی هستیم. این بدو بدو گفتن‌های تو کار درستی نیست. پانزده ساعت در این سلول خراب شده حبسیم و تمام راحتی ما در این ربع ساعت است. اگر قرار باشد این وقت را هم این طوری بر ما حرام کنی که کار درستی نیست!» یک مرتبه عریف از راه رفتن ایستاد. وقتی دید همین طور مسلسل وار دارم اعتراض می کنم برگشت و فحش داد. توجهی نکردم. وقتی دید چیزی نمی گویم گفت: "اخرب دینک" (دینت خراب بشود.) این حرف را که شنیدم، طاقتم را از دست دادم. هر چه اکبر دستم را گرفت که حرفی نزنم تحمل نکردم و محکم فریاد زدم: «عریف، تو حق نداری به دین من توهین کنی!» عريف بدجور قاتی کرد و جواب داد: «ببین، اعصاب ندارم. بلایی سرتان می آورم که فراموش نکنید. تا حالا کسی برای من قلدری نکرده. پدرتان را در می آورم. شما ایرانی ها فکر می کنید که هستید؟» تا آمدم جوابش را بدهم، نامردی را به حد اعلی رساند و به امام خمینی ناسزا گفت. تا این فحش را شنیدم. سرم را محکم به پنجره کوبیدم و بلند فریاد زدم: «عريف محمود، تو گُه می‌خوری به امام خمینی فحش بدهی. این فحش‌ها لایق توست نه امام من، تو آدم نیستی، مرد باشی فحش نمیدهی. تو مرد نیستی.» در حالی که صدایش می لرزید گفت: «علی، به من فحش می‌دهی؟» . ۔ جواب فحش، فحش است. چرا به رهبرم فحش دادی؟ - علی بیچاره ات می‌کنم! روزگارت را سیاه می کنم تا عبرت باقی اسیران ایرانی شود! حالا نشانت می دهم! - پس عریف تو هم گوش کن. من هم بلایی سرت می آورم که باورت نشود. چنان بدبختت کنم که عبرتی برای باقی درجه داران عراقی باشد. اگر من روزگار تو را مثل رنگ صورتت سیاه نکنم مرد نیستم. فکر کردی می توانی هر کاری دلت خواست بکنی و کسی کارت نداشته باشد. حالا ببین چه بلایی سرت می آورم! . لحظاتی بین من و عريف سکوت حاکم شد. با خودم گفتم: «این چه حرفی بود زدی؟ چه قدرتی داری؟ چه کار می توانی با رئیس محجر بکنی؟ روزگارت را سیاه می کنم یعنی چه؟» برای یک لحظه دل به خدا دادم و گفتم: «خدایا! این نامرد به بنده خوب تو توهین کرد. امام خمینی مرجع و امام من است. چون او نماینده امام زمان است. او را دوست دارم. کمکم کن مقابل این فرد ایستادگی کنم.» تمام این حرفها و درددل ها در عرض چند ثانیه گذشت. همراه باشید ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

صفحه #من_نهج_البلاغه_میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه.....👇👆

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_303 و قال عليه‌السلام النَّاسُ‌ أَبْنَاءُ الدُّنْيَا، وَ لَا يُلامُ‌ الرَّجُلُ‌ عَلَى حُبِّ‌ أُمِّهِ‌. امام عليه السلام فرمود: مردم، فرزندان دنيا هستند و كسى را نمى‌توان به سبب محبت به مادرش سرزنش كرد.

شرح و تفسير مردم، فرزند دنيا هستند امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به واقعيتى اشاره مى‌كند كه كاملاً منطقى است، مى‌فرمايد:«مردم، فرزندان دنيا هستند و كسى را نمى‌توان به سبب محبت به مادرش سرزنش كرد»؛ (النَّاسُ‌ أَبْنَاءُ الدُّنْيَا، وَ لَا يُلامُ‌ الرَّجُلُ‌ عَلَى حُبِّ‌ أُمِّهِ‌) . تشبيه دنيا به مادر به سبب آن است كه همه چيز ما از اين آب و خاك آفريده شده و در دامان اين جهان متولد شده و در آن پرورش يافته‌ايم، بنابراين دنيا را تشبيه به مادر كردن كاملاً مناسب است و تعبير وطن به مادر كه بسيار رايج است نيز در واقع ناظر به همين معناست كه ما وقتى در كشورى متولد شده و در فضاى آن پرورش يافته‌ايم، آن كشور به منزلۀ مادر ماست و علاقه داشتن به مادر امرى طبيعى است، بنابراين، هم علاقۀ به وطن و هم علاقۀ به دنيا امرى طبيعى است و جاى تعجب نيست. در اين‌كه هدف اصلى امام عليه السلام از بيان اين حقيقت چيست‌؟ در ميان شارحان نهج البلاغه اختلاف نظر است. بعضى آن را نوعى مذمت و نكوهش نسبت به محبت دنيا شمرده‌اند و بعضى به عكس، محبت دنيا را امرى طبيعى مى‌دانند. حقيقت اين است كه امام عليه السلام مى خواهد بفرمايد: نه از علاقۀ خودتان به دنيا نگران باشيد و نه از علاقۀ ديگران نسبت به آن، چراكه پيوندى بسيار مستحكم ميان شما و دنياست. از آن بترسيد كه اين علاقه افراطى شود و به شكل دنياپرستى درآيد. شبيه همين معنا روايت ديگرى است كه در آن مى‌خوانيم: كسى حضور اميرمؤمنان عليه السلام برخاست و عرض كرد: اى اميرمؤمنان! چرا ما دنيا را دوست داريم‌؟ امام عليه السلام فرمود: چون ما از دنيا آفريده شده‌ايم. آيا مى‌شود كسى را به سبب محبتش نسبت به پدر و مادر سرزنش كرد؟»؛ (رُوِىَ‌ عَنْ‌ أميرِ الْمُؤْمِنينَ‌ عليه السلام أنَّ‌ رَجُلاً قامَ‌ إِلَيْهِ‌، فَقالَ‌: يا أَمِيرَ الْمُؤْمِنينَ‌ ما بالُنا نُحِبُّ‌ الدُّنْيا، قالَ‌: لِأنّا مِنْها وَ هَلْ‌ يُلامُ‌ الرَّجُلُ‌ بِحُبِّهِ‌ لِأبِيهِ‌ وَ أُمِّهِ‌؟ قالَ‌: وَ أَنْشَدَنا أبُو عَبْدِ اللّهِ‌ الْأَزْدي) . ١ بنابراين هرگز نبايد علاقۀ مردم به مال و زن و فرزند و خانه و شهر و كشورشان را مورد ملامت قرار داد و حتى نبايد انتظار داشته باشيم كه مردم به همۀ اين امور پشت پا زنند. مهم اين است كه براى رسيدن به دنيا آلودۀ به گناه نشوند و ايمان و شرف خود را به آن نفروشند. در حديث معروفى مى‌خوانيم: «لَيْسَ‌ مِنَّا مَنْ‌ تَرَكَ‌ دُنْيَاهُ‌ لِآخِرَتِهِ‌ وَ لا آخِرَتَهُ‌ لِدُنْيَاهُ‌؛ كسى كه دنياى خود را براى آخرتش ترك كند از ما نيست، همچنين كسى كه آخرتش را براى دنيا ترك گويد». ٢ به تعبير ديگر دنيايى خوب است كه وسيلۀ رسيدن به آخرت باشد نه آن‌كه هدف اصلى انسان را تشكيل دهد، همان‌گونه كه در ساير كلمات امام عليه السلام آمده است. «مَنْ‌ أَبْصَرَ بِهَا بَصَّرَتْهُ‌ وَ مَنْ‌ أَبْصَرَ إِلَيْهَا أَعْمَتْهُ‌؛ آن‌كس كه به‌وسيلۀ دنيا بنگرد به او بصيرت و بينايى مى‌بخشد و آن‌كس كه به دنيا بنگرد نابينايش مى‌كند». ٣ آرى دنيا وسيله است نه هدف. بنابراين آنچه به عنوان نكوهش دنيا در روايات مختلف آمده است ناظر به روش كسانى است كه ارزش‌هاى والاى انسانى و اسلامى را فداى منافع مادّى مى‌كنند و دل و دين بر سر دنيا مى‌نهند وگرنه زندگى آبرومندانه و بهره‌گيرى معقول از نعمت‌هاى خدا هرگز در اسلام ممنوع و نكوهيده نيست. قرآن مجيد نيز به اين حقيقت اشاره دارد و مى‌فرمايد: «زُيِّنَ‌ لِلنّاسِ‌ حُبُّ‌ الشَّهَواتِ‌ مِنَ‌ النِّساءِ وَ الْبَنِينَ‌ وَ الْقَناطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ‌ مِنَ‌ الذَّهَبِ‌ وَ الْفِضَّةِ‌ وَ الْخَيْلِ‌ الْمُسَوَّمَةِ‌ وَ الْأَنْعامِ‌ وَ الْحَرْثِ‌ ذلِكَ‌ مَتاعُ‌ الْحَياةِ‌ الدُّنْيا وَ اللّهُ‌ عِنْدَهُ‌ حُسْنُ‌ الْمَآبِ‌» ؛محبّت امور مادى، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسب‌هاى ممتاز و چهارپايان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛(تا در پرتو آن، آزمايش و تربيت شوند؛ ولى) اين‌ها (در صورتى كه هدف نهايى آدمى را تشكيل دهند،) سرمايۀ زندگى پست (مادى) است؛ و سرانجام نيك (و زندگىِ‌ والا و جاويدان)، نزد خداست». ١ اين تزئين در واقع يك تزئين طبيعى است منتها نبايد انسان فقط‍‌ به آن بينديشد و در آن غرق شود. بايد فراموش نكند كه مطابق آنچه در ذيل آيه آمده، اين‌ها متاع دنياست؛ متاعى ناپايدار و گذرا. مهم سراى جاويدان و حيات ابدى است.

پایان

صفحه گلدان من🌳🌳🌳🌳 با ما همراه باشید👇👇👇 @zandahlm1357

گیاه مقاوم و جان سخت ✅ فیلودندرون این گیاه به طرز شگفت انگیزی نیاز‌‌هایش را به شما می‌‌گوید برگهایش زرد شده ؟ گیاه در معرض آفتاب است برگ‌‌ها کوچک مانده ؟ گیاه ب کود احتیاج دارد ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

گیاه مقاوم و جان سخت ✅ ساکولنت کالانکوئه این ساکولنت زیبا مراقبت زیادی نمی‌‌طلبد مانند اغلب ساکولنت‌‌ها در نور زیاد و گاهی مستقیم رشد بهتری دارد. برای آبیاری مجدد باید خاک خشک شود ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

مناسب ترین گیاهان پاسیو * بگونیا گیاه بگونیا انواع مختلفی دارد، از بگونیا مومی تا بگونیا غده ای، این گیاه یکی از مناسب ترین گیاهان پاسیو است که در تمامی شرایط توانایی رشد را دارد. این گیاه هم سایه دوست است و هم آفتاب دوست. به همین دلیل این گیاه حتی در سایه نیز گل می دهد. گیاه بگونیا دارای ساقه و برگ ضخیم است، به همین دلیل نیاز به آبیاری مداوم ندارد. نکته مهم در آبیاری این گیاه این است که خاک آن آبیاری شود، نه ساقه و برگش. چرا که رطوبت باعث می شود ساقه و برگ این گیاه کپک بزنند. پس از زمستان نوع گلدار بگونیا نیاز به استراحت دارد و برخی افراد این حقیقت را نمی دانند و گلدان پر از شکوفه را دور می ریزند ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357

گل حسن یوسف این گیاه نور خورشید فیلتر شده را دوست دارد و حتی در یک مکان تا حدودی سایه نیز خوب رشد می کند. اگر گیاه شروع به پژمرده شدن کرد، آبیاری آن را تنظیم کنید تا مجددا رشد کند و تازه شود. این گیاه خیلی مقاوم در برابر سرما نیست، بنابراین جزو گیاهانی است که می توانید قبل از اولین یخبندان به داخل خانه منتقل کنید ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄ 💯@zandahlm1357