‍ ‍ #هرروزیک_آیه ✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ ✨إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ✨يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿۵۶) ✨براستى که خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستد؛ ✨اى کسانى که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید ✨و کاملاً تسلیم فرمان او باشید(۵۶) 📚سوره مبارکه الأحزاب ✍آیه ۵۶

📽تلاوتی بسیار زیبا وکمیاب از استاد شعبان عبدالعزیز صیاد

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: سياست ضد علوى عباسيان از آنچه گذشت تا حدى به نفوذ علويان و به ارجمنديشان در نظر عموم مردم پى برديم. ديديم چگونه اين خاندان عامل اساسى تهديد عليه عباسيان و دستگاه حكومتشان بشمار مى رفتند. عباسيان اين حقيقت را به عيان در مى يافتند، لذا مجبور شده بودند كه علويان را از صحنه سياست، بهر ترتيبى شده، بيرون برانند و بدين وسيله نفوذ ونيروهايشان را محدود گردانند. براى اين منظور، شگردهاى مختلفى به كار مى برند: نخست از راه استدلال و اقامه دليل بر حقانيت خود برآمدند. دگرگون ساختن نظريه ميراث اين يكى از شگردهاى عباسيان بود كه براى مقابله با علويان در سلسله وراثت پيامبر، كه مردم مشروعّيت خلافت را بدان اثبات مى كردند، تغيير دادند. اينان نخست رشته وصايت خود را به اميرالمؤمنين عليه السلام متصل مى كردند كه از او بدين ترتيب پايين مى آمد: از على عليه السلام به فرزندش مّحمد حنيفّه، سپس ابوهاشم، على بن عبدالله بن عباس، فرزندش محمد بن على، ابراهيم امام، سپس به برادرش سفاّح (۶۲) و همينطور. البتّه آنان مشروعيت خلافت ابوبكر و عمر و عثمان و خلفاى اموى و ديگران را منكر بودند. درباره اين مطلب، متون تاريخى فراوان موجود است، از آن جمله داستان ابن عون است در رابطه اش با مهدى. وى در خطبه اى كه در رابطه با اهل مدينه در همان سالى كه سفاّح به حج رفته بود، مى گفت: « بعد از پيامبر، شما هر روز كسى را بر خود حاكم قرار داديد: گاهى تيمى، گاهى عدوى، زمانى اسدى، يكبار هم سفيانى و بالاخره روزى هم مروانى تا سرانجام كسى بر شما ظهور كردكه نه نامش را مى شناختيد و نه خاندانش را (مقصودش خودش بود)! او با شمشير بر سر شما تاخت و شما به زور و با ذلّت در برابرش تسليم شديد. بدانيد كه خاندان محمّد امامان هدايتند، و مشعل راه تقوا و سروران و رهبران ما بشمار مى روند … » (۶۳) پس در آغاز كار عباسيان رشته قدرت را در امر وصايت به حضرت على عليه السلام متّصل مى كردند و مشروعيت خلافت سه خليفه را منكر مى شدند. البته پس از مدتى از اين موضع عدول كردند ولى باز با اعتراف به اين مطلب كه وصايت در اولاد على عليه السلام استوار مانده است. مهدى به تأسيس گروهى (۶۴) پرداخت كه مدّعى بودند پس از پيامبراسلام، پيشوا عباس بن عبدالمطلب است كه بعد از او فرزندش عبدالله، سپس نوه اش على، و سپس فرزندش على، محمّد و همينطور به پايين يكى پس از ديگرى به مقام امامت رسيده اند. اينان از ابوبكر، عمر و عثمان همچنان برائت مى جستند، ولى بيعت با على بن ابيطالب را جايز مى شمردند زيرا عباس نيز خودش اين اجازه را صادر كرده بود. (۶۵) اين گروه به نام « راونديه » و شيعه عبّاسى خوانده مى شدند. اما در زمان مأمون اثرى از اين گروه نبود، زيرا سياست وى اقتضا مى كرد كه ولو براى مدت كوتاهى هم كه شده، از اشاعه اين فكر جلوگيرى كند. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357