اوج اخلاص و صلابت رزمنده بسیجی در اول خط مقدم جبهه؛

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

و همچنین فرمود: هرگاه گناهی را بزرگ دانستی، حق خدا را بزرگ شمرده ای، و چون گناه را کوچک شمردی، خدا را کوچک دانسته ای. و هیچ گناهی نیست که آن را بزرگ شماری مگر اینکه نزد خدا کوچک و هیچ گناهی نیست که آن را کوچک شماری مگر اینکه نزد خدا بزرگ است. پرده پوشی همچنین فرمود: اگر مؤمنی را در حال فحشا ببینم، با لباسم آن را چنین و چنان می‌پوشانم. (لو وجدت مؤمناً علی فاحشة لسترته بثوبی «بثوبه هکذا»). خرید غیر ضروری همچنین فرمود: هرکس آنچه لازم ندارد بخرد، هر آنچه که به آن محتاج است، می‌فروشد. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه نماز خوب @zandahlm1357

.......: ۲۵- نماز، پرواز روح پرتوی از اسرار نماز » نماز، پرواز روح در احادیث، از نماز به عنوان «معراج مؤمن» یاد شده است. لیکن این عروج و پرواز، نه در فضای باز آسمان، بلکه در فضای معنویت بندگی است و برای رسیدن به «قرب پروردگار» است، نه اوج گرفتن تا چند هزار پا در ارتفاع. در یک مقایسه، می‌توان طیران معنوی و عروج عرفانی یک نمازگزار را با یک خلبان و پرواز او با هواپیما در آسمان، مقایسه کرد، با تفاوت‌هایی که در این دو پرواز وجود دارد: ۱- بیشترین نیرو و فشار، هنگام کنده شدن هواپیما از زمین است، در عبادت و نماز هم، بیشترین سختی و فشار، غلبه بر هوای نفس و شروع به عبادت است. ۲- اهمیّت هر پرواز، به فرود سالم و بدون خطر، هواپیماست. شروع عبادت هم، وقتی ارزش دارد که پایان آن سالم و بدون آفتِ عُجب و غرور، و بدون ضایعه «حبط اعمال» باشد. ۳- هواپیما، برای سوخت خود، نیاز به بنزین خالص ویژه دارد. معراج روحی نمازگزار هم، محتاج توجّه خالص و نفی همه عبودیّت هاست. که با بالا بردن دست تا بیخ گوش، و نفی و «لا لبیک» گفتن به غیر خدا، خلوص نیّت بدست می‌آید. ۴- برای پرواز، خلبان باید از سلامت کامل برخوردار باشد، در نماز و بار یافتن به محضر خداوند نیز، «قلب سلیم» لازم است «اِلاَّ مَنْ اَتَی اللّه بِقَلْبٍ سَلیمٍ» ۵ - پرواز هواپیما، با دو بال است، و با یک بال طیرانی صورت نمی گیرد. در نماز هم، همراه با ارتباط با خدا، ارتباط سالم با مردم لازم است و در کنار ادای «حق الله» باید «حق الناس» را هم ادا کرد. قرآن همراه با «یُقیمونَ الصَّلوةَ»، معمولاً «یُؤتُونَ الزکوةَ» را هم دارد. ۶- هواپیما برای پرواز، مقداری روی زمین حرکت می‌کند و دور برمی دارد، تا امکان برخاستن از زمین داشته باشد. مقدمات نماز و اذان و اقامه و ذکرهای مستحب نیز، مقدمه آن پرواز ملکوتی است. دعاهای پس از نماز و ذکر تعقیبات هم، حرکتِ روی زمین، پس از نشستن در «باند» است. و از همینجاست که آیه «اِنَّ الصَّلوةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْکَر» مفهوم روشنتری پیدا می‌کند و معلوم می‌شود که برپائی این فریضه، چگونه مانع مفاسد در جامعه اسلامی می‌گردد. ۷- در پرواز، اولین خطا، آخرین خطا هم هست و سقوط، همراه با نابودی است. در عبادت نیز، شرک و عُجب و ریا، انسان را به دره سقوط می‌افکند، و ابلیس با سابقه شش هزار سال عبادت، با یک خطا و عصیان، مطرود و ملعون ابدی می‌شود! ۸ - یک خلبان، به فرمان برج و اتاق فرمان حرکت می‌کند و تابع دستور است. نماز و عبادت هم طبق دستور است، و حتی یک دقیقه دیر و زود یا خلاف قانون، آنرا باطل می‌کند. ۹- خلبان، گاهی پرواز کرده و گاهی استراحت می‌کند و هواپیما نیز سرویس می‌شود. انسان هم در کنار نیایش و عبادت، گاهی هم به استراحت و لذّت‌های مباح و پرداختن به معاش نیاز دارد و کسی همچون پیامبر خدا صلی الله علیه وآله گاهی «کلّمینی یا حُمیرا» می‌گفت. ۱۰- برای ارتباط خلبان با برج مراقبت وکنترل، فقط یک زبان بین المللی رسمیّت دارد. ارتباط نمازگزار هم با خدا، فقط با زبان عربی است ودر عبادت حج نیز، شروع احرام، با «لبیک اللهم لبیک» است. ۱۱- قبل از پرواز، نیاز به اطلاّعات است (نسبت به هواشناسی نقشه خوانی، جهت یابی و... ) در عبادت نیز آگاهی‌های مقدّماتی لازم است و عبادت بدون علم و فقه، بی ارزش است. حتی در تجارت نیز آشنائی به احکام خدا لازم است. «اَلفِقه ثم الْمَتْجَر» تا چه رسد به نماز و عبادات. ۱۲- خلبان، هر چه بالاتر می‌رود و اوج می‌گیرد، زمین در نظرش کوچکتر جلوه می‌کند. انسان الهی هم هر چه بیشتر با عظمت خداوند آشنا می‌شود، غیر خدا در نظرش کوچکتر می‌شود. به فرموده امیرالمؤمنین علیه السلام: «عَظُمَ الْخالِقُ فی انْفُسِهِم فَصَغْرَ مادُونَهُ فی اَعْیُنِهم» (۲۰۱) ۱۳- هواپیما، هر چه بزرگتر باشد، تکانش کمتر وآرامش مسافرین بیشتر است. در نماز وعبادات هم آنچه به صورت جمعی است (مانند نمازجماعت وحج) ثواب بیشتر وامکان قبولی افزون تر است. ۱۴- معمولاً همراه خلبان، کمک خلبان است، برای مواقع اضطراری. در نماز جماعت هم، خوب است افراد عادل و متقی در صف اوّل بایستند که اگر برای پیشنماز مسئله ای پیش آمد، یکی از آنان، نماز جماعت را به آخر برسانند. ۱۵- در پرواز مادّی، وقتی خلبان و سرنشینان در اوج هستند، از مسائل و مشکلات خانه و زندگی فاصله گرفته، بی خبر می‌شوند. در طیران معنوی هم، وقتی روح، اوج گرفت، توجّه به مادّیات کمتر می‌شود، تا آنجا که در نماز، تیر از پای حضرت امیر علیه السلام می‌کشند و متّوجه نمی شود. ۱۶- در یک پرواز، همینکه از آن اوج، مقداری پائین تر می‌آید، نامش را «کم کردن ارتفاع» می‌گویند، هر چند نسبت به زمینیان، هنوز در اوج است. عبادت اولیاء الله نیز گرچه نسبت به نماز و بندگی افراد معمولی، همواره در اوج است، ولی خودشان کاهش ارتفاع را از آن اوج نهایی، نوعی قصور و تنزل م

ی‌دانند و استغفار می‌کنند. و اینست مفهوم «حَسَناتُ الاْبرارِ سَیّئاتُ الْمُقَرّبین». به هر حال، نماز که توجّه به خالق هستی و دل کندن از علایق دنیوی است، برای اهل معرفت یک پرواز به حساب می‌آید، پروزای فراتر از طیران پرندگان در فضا، یا پرواز هواپیما در جو و بالاتر از آن. آنچه انسان را زمین گیر می‌کند، وابستگی‌های او به مادّیات و شهوات است: به قول سعدی: طیران مرغ دیدی؟ تو ز پای بند شهوت بدر آی تا ببینی طیران آدمیّت #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥سید مجید بنی فاطمه: هیچکس با لگد و تو سری نماز خون نشد! فقط محبت!