.......: پيام به ملت ايران براى كمك به مردم مسلمان و ستم ديده عراق پيام به ملت ايران براي كمك به مردم مسلمان و ستم ديده عراق بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم ملت شريف و عزيز ايران گزارش‌هايي كه از كشور مسلمان و برادر عراق مي‌رسد حاكي از وخامت وضع مردم و فِقد اوليّات زندگي است كه بدنبال تخريب منابع حياتي اين ملّت با بمبارانهاي وسيع توسط مهاجمان پديد آمده و تلفات سنگين انساني و آلوده سازي محيط زيست و ضربه بر اقتصاد و منابع آن كشور را موجب گشته و مشكلات فراوان روحي و جسمي و هزاران مجروح و معلول و يتيم و بي خانمان به جاي گذاشته است. مشاهده گوشه‌هايي از اين صحنه‌هاي فجيع در سيما، كوهي از غم و اندوه بر جان هر آزاده اي مي‌گذارد. تلخ تر اينكه اين مصائب سنگين و فقر و درماندگي بر مردمي وارد مي‌شود از جمله ثروتمندترين كشورها و داراي ذخائر فراوان مادي و معنوي مي‌باشند. اينجانب با قلبي مالامال از حزن و ماتم و با استغاثه به خداوند ذوالجلال و الاكرام براي نصرت اين مظلومان، همدردي، رسيدگي، همبستگي و اهتمام به رفع مشكلات حياتي مردم شريف عراق را وظيفه اي اسلامي و انساني مي‌دانم و از شما ملّت شريف مي‌خواهم به اين وظيفه ي مهم اقدام كنيد و به ياري برادران و خواهران مظلوم و ستمديده خود بشتابيد و كمك‌هاي مالي و انساني خود را براي امدادرساني به طرز متناسب و محترمانه، بوسيله ي متصديان اين كار در اختيار آنان قرار دهيد. از دولت محترم مي‌خواهم كه با ترتيبي درست، كمك‌هاي مردم را دريافت و با سرعت و سازمان مناسب به مردم عراق برسانند و تأمين نيازهاي اوليه حياتي و دارويي و درمان مجروحان را در اولويت قرار دهند. از خداوند بزرگ، رفع گرفتاري و محنت از ملت عراق و خذلان دشمنان اسلام و قطع يد متجاوزان را خواستارم. سيدعلي خامنه اي - ۲۷/۰۱/۱۳۸۲ #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: ۳۲- راه انتقال مسائل به مقام معظّم رهبری همان طور که حضرتعالی فرمودید، گمراهی خواص باعث گمراهی عوام خواهد شد. بعضی از آقایان که بلاواسطه یا با واسطه در حوزه ی مدیریّت حضرتعالی دچار خلافهایی میشوند، چگونه میتوان این را به جنابعالی منعکس کرد؟ این را بدانید؛ الان منعکس کردن مطلب به من، از منعکس کردن مطلب به هر مسؤولی در کشور آسانتر است. اگر یک وقت کسی بخواهد یک چیزی به من منعکس کند و نکند، تقصیر خودش است؛ وَالّا من دیدارهای فراوانی دارم، حضورهای زیاد مردمی دارم. روزهای دوشنبه - البتّه با قرار قبلی - عدّه ی زیادی از جاهای مختلف، از قشرهای مختلف، با من ملاقات میکنند؛ گاهی دانشجوها می‌آیند، دیگران می‌آیند؛ لذا من خیلی دیدار دارم. بعلاوه مراکزی در دفتر ما هست، مخصوص گرفتن نامه‌های مردمی. دفتر ارتباطات مردمی ما هر روز گاهی صدها نامه - الان من درست آمارش را نمیدانم - از مردم میگیرند و خلاصه میکنند و خلاصه هایش را هر روز به صورت یک جزوه - یا به قول شماها بولتن - برای من می‌آورند؛ من هم تا آنجا که وقت کنم، نگاه میکنم. بنابراین میشود مطالب را منعکس کرد. #پاسخ پرسشهای دانشجویان ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

💠اشخاصی که سر راه انقلاب ایستاده اند و می خواهند این نهضت پیروز نشود!خیال خامی ست حالا ملت ها دیگر کم کم بیدار می شوند ملت ما بیدار شده است منتها الان اشخاصی که وابسته به همان ها هستند در سر راه ایستاده اند،می خواهند نگذارند که ما به نهضت خودمان ادامه بدهیم این خیال خامی است که آنها میکنند.نهضت ما پیروز است و نهضت ما جلو خواهد رفت. #امام_سید_روح_الله_موسوی_خمینی #صحیفه_امام #امام_خمینی 📚صحیفه نور ، جلد ۱۱ ، صفحه ۲۴۰ 👈بیانات امام خمینی(ره) در جمع نمایندگان سازمان های آزادی بخش جهان 🗓مورخ: ۱۳۵۸/۱۰/۲۰ 🌷اللهم عجل لولیک الفرج🌷 https://eitaa.com/zandahlm1357

ﺍی ﻳﺎﺭ ﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﻏﺎﻳﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺍی ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﺍﻋﻈﻢ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩ ﺍﻣﺸﺐ ﺯ ﺧﺪﺍ ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﺭﺍ می‌ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍی ﺁﺭﺯﻭی ﺷﺐ ﺭﻏﺎﺋﺐ ﺑﺮﮔﺮﺩ #الهم_عجل_لولیک_الفرج در شب آرزوها برای هم آرزو کنیم روزی همه افزون وساز زندگی هاکوک کوک شادی،خوشی،موفقیت وخیروبرکت همراه همیشگی زندگی همه باشه آرزو کنیم هیچ کس ﺩﻟﺶ ﻧﮕﯿﺮﻩ،ﺍﮔﻪ ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺖ ؛؛؛ ﺧﺪﺍ ﯾﻪ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮﺏ ،ﺑﺬﺍﺭﻩ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﺶ! آرزو کنیم کـه ﻫﯿﭽکس ﺍﺷﮑﯽ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﻧﯿﺎﺩ، ﺍگرم اﻭﻣﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺑﺎﺷﻪ! آرزو کنیم ؛ ﻫﯿﭽﮑﯽ ﺩﻟﺶ ﭘﺮ ﻧﺸﻪ، ﺍﮔﻪ ﻫﻢ ﭘﺮ ﺷﺪ ﭘﺮ ﺑﺸﻪ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ! آرزو کنیم هیچکی ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﻧﺸﻪ، ﺍﮔﻪ ﻫﻢ ﺷﺪ ﺧﺪﺍ ﺯﻭﺩ ؛ ﯾﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻬﺶ ﺑﺪﻩ! آرزو کنیم ﻫﺮ ﮐﯽ ﻫﺮ ﭼﯽ ﺗﻮ ﺩﻟﺶ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﻬﺶ ﺑﺮﺳﻪ! آرزو کنیم ،حکمت خدا ؛ با آرزوهامون یکی باشه آرزو کنیم برای همه کسانی که دوست شان داریم و دوست مان دارند و دوست داشتنی هستند. https://eitaa.com/zandahlm1357

🌼وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ(۲۵) ☘و اوست خدایی که توبه بندگانش را می‌پذیرد و گناهان را می‌بخشد و هر چه کنید می‌داند.

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: ۹. ۴- صدوق گويد: محمد بن علي بن ماجيلويه (رض) به حديث براي ما گفت: علي بن ابراهيم بن هاشم، از مختار بن محمد بن مختار همداني، از فتح بن يزيد جرجاني از ابوالحسن (ع) نقل نمود كه شنيدم: حضرتش درباره خداوند عزّوجلّ مي‌فرمود: او لطيف، آگاه، شنوا، بينا، يگانه، يكتا، بي نياز، آن كه نه زاييده و نه زاده شده، بي هيچ همتا و مانندي، به وجود آورنده همه چيز، حيات و جسم بخشنده به همه جسمها و صورتگر صورتهاست، و اگر آن گونه كه مي‌گويند بود، آفريدگار از آفريده، و به وجود آورنده از به وجود آمده بازشناخته نمي شد كه او به وجود آورنده بوده، آنچه را بدان جسم، صورت و حيات بخشيده از خود متفاوت بيافريده و نه چيزي به او شبيه و نه او شبيه چيزي است، گفتم: درست، خداي مرا فداي تو قرار دهاد، اما شما فرموديد: او يكتاي بي نياز و به چيزي شبيه نباشد در حالي كه خدا يكي و انسان نيز يكي است، آيا در يگانگي شباهتي به يكديگر ندارند؟ فرمود: اي فتح! حرف محالي مي‌زني، خدايت پايدار دارد، تشبيه تنها در معاني است اما در مورد اسمها همه يكي است و نشانگر مسمّي است، يعني اگر گفته شود انسان "يكي " است بدان معني است كه پيكري واحد داشته و دو تا نيست، بنابر اين نفس انسان يگانه نيست زيرا عضوهاي گوناگون و رنگهاي متفاوت بسياري دارد، انسان عبارت است از مجموعه اجزايي كه با هم فرق مي‌كنند، خون او چيزي جز گوشت و گوشت او متفاوت از خون وي است، عصب او جز رگها و مويش جز چهره و سياهي اش متفاوت از سپيدي اش است، چنانكه ديگر آفريدگان نيز اينگونه اند. بنابر اين انسان در لفظ يكي و در معني (حقيقت) يگانه نيست، در حالي كه خداوند جلّ جلاله يگانه بوده، جز او يكتايي نباشد. نه اختلافي بدو راه يافته و نه تفاوت، فزوني يا كاستي، ديگر آن كه انسان آفريده، ساخته شده و فراهم آمده از اجزاي مختلف و جوهرهاي گوناگون است كه به سبب (اعتبار) اجتماع (گرد هم آمدن) يك چيز شناخته مي‌شود، گفتم: فدايت شوم، خاطرم را آسوده ساختي خدا خاطرت را آسوده گرداند، برايم اللطيف الخبير را روشن كن چنان كه الواحد را روشن نمودي، من برآنم لطف او متفاوت از لطف آفريدگانش است اما دوست دارم آن را برايم شرح دهي. فرمود: اي فتح! گوييم لطيف است چون آفرينشي لطيف داشته، به هر لطيف و غير لطيفي آگاه است، در ميان آفريده‌هاي لطيف از حيوانات كوچك مي‌توان پشه و كوچكتر از آن را نام برد كه تقريبا با چشم ديده نمي شود، بلكه از فرط كوچكي نر و ماده، يا تازه متولد شده و كهن عمر آن دانسته نشود. بنابر اين چون كوچكي اين موجودات با همه لطافت شان را مي‌بينيم، و اينكه چگونه از پي روزي برآمده، راه گريز از مرگ را شناخته و هر آنچه كار او را به سامان برد، جمع مي‌آورد، چه در اعماق درياها و چه در پوست درختان و ميان صحراها باشد، از سويي سخن يكديگر بازشناخته، به فرزندان خود دانسته خويش آموخته و سير از غذاي شان مي‌كند، برخوردار از رنگهايي گوناگون، از قرمر و زرد و سفيد و سبزند و آن اندازه كوچكند كه تقريبا چشم آنها را نمي بيند، دست از لمس و حسّ آنها ناتوان است، از اينها همه در مي‌يابيم آفريدگار اين آفرينش لطيف، لطيف است و او را در آفريدن اين چيزها بدون ابزار و وسيله لطفي است، و هر سازنده اي، ساخته خود را از از چيزي ساخته، اما خداوندِ لطيف و جليل آفرينش و صنع خويش از هيچ به هستي آورده است۱۰. ۵- مفيد گويد: شريف صالح ابومحمد حسن بن حمزه علوي حسيني طبري (رض) به من چنين خبر رساند كه محمد بن عبدالله بن جعفر حميري، از پدرش، از احمد بن محمد بن عيسي، از مروك بن عبيد كوفي، از محمد بن زيد طبري براي ما حديث كرد و گفت: از علي بن موسي الرضا (ع) شنيدم كه در توحيد خداوند سبحان مي‌فرمود: آغاز بندگي خداوند شناخت او، و أصلِ شناخت او يگانه دانستن او، و نظام توحيد او دور ساختن هر حدّ و مرزي از اوست، كه همه خردها گواه آنند كه هر محدودي آفريده شده است، و هر آفريده اي گواهي دهد كه آفريدگارش آفريده شده نيست، و آن كه حادث نباشد قديم ازلي است، پس هر كه ذات او را وصف كند پرستش خدا ننموده، و هر كه قصد شناخت كنهِ ذاتِ او كند توحيد او را نپذيرفته، و هر كه براي او مثل و مانندي پندارد به حقيقت او نرسيده، و هر كه جايي را از او خالي بيند او را تصديق ننموده، و هر كه با حسّي به او اشاره كند قصد او نكرده، و هر كه او را به چيزي شبيه گرداند رويي به او ننموده، و هر كه او را جزئي از چيزي يا چيزي را جزئي از او داند در برابرش به خاك بندگي ننشسته، و هر كه او را گماني پندارد اراده او نكرده است، هر شناخته شده اي ذاتا مصنوع است، و هر تكيه بر غير كرده اي معلول است، به آفريده خدا بر او استدلال شود، و معرفت به او با خردها فراهم آيد، و با فطرت حجّت او تمام است. خلقت مخلوقات از سوي خداوند بزرگ، خود، حجابي است ميان او و آنها، و مباينت او با آفريدگان نشانه جدايي و مفارقت ميان ذات او و آنهاست. ابتدا داشتن مخلوقات خود

دليل آن ا ست كه خداوند را آغاز و ابتدايي نيست ; چون هر موجودي كه آفرينش او آغازي داشته باشد نمي تواند آغازگر همانند خود باشد . پس، نامهاي خداوند متعال براي بيان (ذات او) است، و افعال و آثارش براي تفهيم و اثبات وجود او. كسي كه براي خداي تعالي حدّ قايل شود بي گمان او را نشناخته است، و هر كس او را محاط داند از مرز معرفت او تجاوز كرده است، و هر كس بخواهد به كنه ذات او برسد راه خطا رفته است. هر كس بگويد: او چگونه است؟ او را تشبيه كرده است، هر كس درباره خداوند بگويد: چرا؟ برايش علت فرض كرده است، هر كس بگويد: از كجا؟ او را در زمان قرار داده است، هر كس بگويد: در چيست؟ او را در چيزي گنجانده است. هر كس بگويد: تا كجاست؟ براي او نهايت قرار داده است. هر كس بگويد: تا كي؟ برايش غايت در نظر گرفته است و هر كس برايش غايتي شناسد او را محاط و محدود دانسته و هر كس محاط و محدودش بداند از مسير درست شناخت او بيراهه رفته است. خداوند تعالي با دگرگوني مخلوقات دگرگون نگردد، و با حدّ پذيري محدود، حدّ و مرز نپذيرد، او يكي است اما نه به معناي عددي آن، آشكار است اما نه اين كه لمس شود، پيداست اما نه به اين معنا كه با چشم ديده شود، ناپيداست اما نه اين كه از مخلوق جدا باشد، دور است اما نه به مسافت، نزديك است اما نه به معناي نزديكي مكاني، لطيف است اما نه به معناي لطافت جسماني، موجود است اما نه اين كه از عدم به وجود آمده باشد، فاعل است اما نه از روي جبر و بي اختياري، تدبير كننده است اما نه به ياري انديشه، گرداننده است اما نه با به حركت در آوردن عضوي، اراده كننده است اما نه با عزم و آهنگ قبلي، خواهنده است اما نه با نيت قبلي، مدرِك است اما نه به كمك حسّي، شنواست اما نه با عضوي (گوش)، بيناست اما نه با ابزاري (چون چشم)، زمانها با او همراه نباشد، و مكانها او را در بر نگيرد، و چرت و خواب او را نربايد، صفات او را محدود نسازد، و ابزارها و ادوات به كار او نيايد. بود او بر زمانها پيشي دارد، و وجودش بر عدم، و ازليّتش بر ابتدائيت. از اين كه موجودات همانند را آفريده است دانسته مي‌شود كه خود او همانندي ندارد، و از اين كه اشياء متضادّ را خلق كرده معلوم مي‌شود كه خود او ضدّي ندارد، و از اين كه ميان امور مقارنت برقرار ساخته دانسته مي‌شود كه خود او را قريني نيست، روشني را ضدّ تاريكي ساخت و سردي را ضد گرمي، ميان اشياي دور از هم پيوند و نزديكي بر قرار ساخت، و اشياي بزرگ به هم را از يكديگر جدا ساخت. با جدايي افكندن ميان آنها نشان داد كه آنها را جدا افكننده اي است، و با گرد هم آوردن آنها نشان داد كه آنها را گرد آورنده اي است. خداي عزّوجلّ مي‌فرمايد (از هر چيزي جفتي آفريديم باشد كه پند آموزيد) ۱۱. معناي ربوبيّت در او بود آن گاه كه هنوز مربوبي نبود، و حقيقت الوهيت (و معبوديت) در او بود آن گاه كه هنوز عبادتي در كار نبود، و معناي عالميت را دارا بود آن گاه كه هنوز معلومي در ميان نبود، چنين نيست كه از وقتي آفريد سزاوار معناي آفريدگاري شده و يا از زماني كه موجودات را پديد آورد معناي پديدآورندگي را دست آورد، نه واژه (منذ: كه براي ابتداي زمان است) او را از فعلش غايب مي‌كند (يعني فعل و آفرينش خداوند متوقف بر زماني خاص نيست كه تا آن زمان فرا نرسد فعلش را انجام ندهد و منتظر فرا رسيدن آغاز آن زمان باشد) و نه واژه (قد: كه براي تقريب زمان است) او را به فعلش نزديك مي‌سازد (چرا كه خداوند براي انجام فعلي منتظر وقتي خاص نمي ماند بلكه همه زمانها براي او يكسان است)، و نه واژه (لَعلّ: كه براي اميدواري است) او را از خواستش حاجب و مانع مي‌شود (يعني براي انجام چيزي كه مراد و خواست اوست اميد به فرا رسيدن چيزي ديگر نمي بندد; بلكه ايجاد به فرمان اوست و هر چه اراده كند بيدرنگ تحقق مي‌يابد) و نه واژه (متي: چه وقت؟ ) او را مشمول زمان مي‌سازد (يعني گفته نمي شود: كي دانست؟ كي توانست؟ و كي مالك شد؟ ) و واژه (حين: زمان) شامل او نمي گردد (يعني ذات و صفت و فعل خداوند مشمول و محدود به هيچ زماني نمي شود چرا كه او خود فاعل و آفريننده زمان است) و واژه (مع: با) كه براي معيت و همراهي است با او قرين نشود (يعني هيچ چيز با او و در مرتبه او نيست). هر ويژگي و اثري كه در مخلوق باشد در خالقش وجود ندارد، و هر چيزي كه در مخلوق امكان وجود دارد در آفريدگارش ممتنع است. حركت و سكون در او راه نيابد. چگونه چيزي در او راه يابد كه خود او را پديد آورده است، يا چگونه به او باز گردد چيزي كه او خود آن را آغاز كرده است. در اين صورت ذات او دستخوش تغيير و تفاوت مي‌شد، و معناي ازليت خود را از دست مي‌داد، و براي آفريدگار معنايي جز مخلوق بودن باقي نمي ماند، اگر پسي براي او فرض شود بي گمان پيشي هم برايش فرض خواهد شد، و اگر كمال يابي برايش فرض گردد لازم آيد نقصان او، چگونه سزاوار ازليت باشد كسي كه حدوث براي او ممتنع نيست؟ و چگونه اشياء را ايجا

د كند كسي كه خود از ايجاد شدن امتناع ندارد؟ اگر معاني (و صفات مخلوق) به او تعلق گيرد بي گمان نشانه مصنوع و مخلوق بودن در او باشد، و در اين صورت به جاي آن كه چيزي دليل وجود او باشد خود دليل بر وجود ديگري خواهد شد. در سخن محال (و خلاف حق و واقعيت) حجّت و دليلي وجود ندارد، و پرسش از چنين سخني پاسخي ندارد; معبودي جز خداوند بلند مرتبه و بزرگ نيست ۱۲. ۶- صدوق گويد:... عبدالعزيز بن مهتدي گويد: از حضرت رضا (ع) در باره توحيد پرسيدم، فرمود: هر كس سوره (قل هو الله أحد) را بخواند و به آن ايمان آورد توحيد را شناخته است. عرض كردم: چگونه آن را بخواند؟ فرمود: همان طور كه مردم مي‌خوانند و پس از خواندن آن سه مرتبه بگويد: كذلك الله ربي (چنين است پروردگار من) ۱۳. ۷- صدوق گويد:... أبو محمد، فضل بن شاذّان از امام رضا (ع) نقل كرد كه فرمود: اگر كسي بگويد: چرا مردم مأمور شده اند به اين كه به خداوند و فرستادگان و حجّتهاي او و به آنچه از نزد خداي عزّوجلّ آمده است اقرار كنند؟ در جواب گفته شود: به دلايل فراواني ; يكي اين كه: كسي كه به خداي عزّوجلّ ايمان نياورد از نافرماني او نپرهيزد و از ارتكاب گناهان بزرگ خودداري نورزد و در انجام فساد و ظلم ملاحظه كسي را نكند. و چون مردم اين كارها را بكنند و هر انساني آنچه را مي‌خواهد و هوس مي‌كند مرتكب شود و ملاحظه احدي را نكند و كسي را مراقب اعمال خود نداند جامعه به كلّي فاسد مي‌شود و مردم به جان يكديگر مي‌افتند و به ناموس و اموال هم تجاوز مي‌كنند و خونها و حرمتها را مباح مي‌شمارند و يكديگر را بناحق و بدون گناه مي‌كشند. در نتيجه، دنيا خراب مي‌شود و انسانها از بين مي‌روند و حرث و نسل به تباهي كشانده مي‌شود. دوم اين كه: خداوند عزّوجلّ حكيم است، و حكيم نيست و به حكمت وصف نشود مگر كسي كه از فساد و تباهي منع كند و به صلاح و پا كي فرمان دهد و از ظلم جلوگيري كند و از زشتكاريها باز دارد جلوگيري از فساد و امر به صلاح و پاكي و نهي از زشتكاريها هم ميسر و مؤثر واقع نشود مگر پس از اقرار به وجود خداي عزّوجلّ و شناخت كسي كه امر و نهي مي‌كند. اگر مردم بدون اقرار به خداوند عزّوجلّ و بدون شناخت او به حال خود رها شوند در آن صورت امر به صلاح و پاكي و نهي از فساد ثابت نشود; در اين صورت آمر و ناهي در كار نباشد. سوم اين كه: ما ملاحظه مي‌كنيم كه انسانها گاه در نهان و بدور از چشم خلق مرتكب فساد مي‌شوند: پس اگر اقرار به خدا نباشد و كسي در خفا از او نترسد هيچ كس، وقتي با خواستها و هوسهاي خود خلوت كند، ملاحظه كسي را نمي كند و كسي را ناظر اعمال خودنمي داند تا ترك معصيت كند و هتك حرمت نكند و مرتكب گناهان كبيره نشود، چه، اعمال او از چشم مردم پنهان است و كسي را مراقب خود نمي داند. و اين خود باعث تباهي همه مردم و جامعه مي‌شود; بنابر اين، قوام جامعه و صلاح مردم تحقق نيابد مگر با اقرار و اعتراف ايشان به موجودي كه دانا و آگاه است و اسرار و نهانيها را مي‌داند، به صلاح و پاكي امر مي‌كند و از فساد و تباهي باز مي‌دارد و هيچ امر پنهاني بر او پوشيده نيست ; اقرار و اعتراف به وجود چنين خدايي باعث مي‌شود كه از ارتكاب فساد و گناه در خفا خودداري ورزند ۱۴. منبع حديث ۱- أعراف / ۱۸۰. ۲- حاقه / ۱۷. ۳- غافر / ۷. ۴- أصول كافى ۱/ ۱۳۰- ۱۳۲. ۵- اخلاص / ۱ - ۴. ۶- شوري / ۱۱. ۷- بقره / ۱۳۷. ۸- توحيد صدوق ۹۵. ۹- توحيد صدوق ۶۸. ۱۰- عيون أخبار الرضا ۱/ ۱۲۷ - ۱۲۹. ۱۱- ذاريات / ۴۹. ۱۲- أمالى مفيد ۲۵۳ - ۲۵۸. ۱۳- عيون أخبار الرضا ۱/ ۱۳۳- ۱۳۴. ۱۴- عيون أخبار الرضا ۲/ ۹۹ - ۱۰۰. .......: #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

🎤💭🎤💭🎤💭🎤 ✅پاسخ به شبهات وهابیت علیه مهدویت ⬅️قسمت 2⃣2⃣ از 2⃣3⃣ 💭شبهه ی شماره 2⃣2⃣ ⚠️این شبهه یکی از مهمترین شبهاتی است که وهابی ها در شبکه ها📡 و کانالهای مختلف مطرح کردند .. 📕″کتاب الغیبة النعمانی، ص321″ می‌گویند مهدی شیعه به قانون و کتاب حضرت داوود (ع) حکومت می کند، اما مهدی اهل سنت مطابقت از پیغمبر رسول الله می کند. یعنی می گویند مهدی شیعیان از 👥پیغمبر بنی اسرائیل و یهودی ها تبعیت می کند، مهدی اهل سنت از شریعت رسول الله (ص).❌🙄 ✅جواب شبهه👇👇 👌در جواب می گوییم اولا اینجا آن حکمی🗞 که در آن روایت آمد به معنای قضاوت است، یعنی حضرت مهدی (عج)👈 شبیه حضرت داوود قضاوت می کند نه، آن بحث حکومت!👉 🤔اما حالا شاید بگویند چرا مثل حضرت داوود قضاوت می کند⁉️ باز هم این را وهابی ها مطرح می کنند، چرا شبیه حضرت داوود🌟، چرا شبیه پیغمبر (ص) ما نه..⁉️👇 ⚠️ادامه روایت را وهابی ها ذکر نمی کنند❌ ادامه روایت این است که چون 👈قائم آل محمد قیام کند به حکم داوود و سلیمان حکم می کند و (در ادامه می گوید) شاهد نمی خواهد.👉 یعنی اگر امام زمان (عج) شبیه حضرت داوود قضاوت می کند از این باب است که شاهد نمی خواهد 👈یعنی شاهد نخواستنش شبیه حضرت داوود🌟 است، نه اینکه کل قضاوت ایشان شبیه حضرت داوود باشد! چون آخر روایت را وهابی ها📚 نمی‌آورند اینجا شبهه وارد می کنند. ❌وهابیهای کثیف چنین شبهات سخیفی را مطرح📚 می کنند بدون اینکه آخر روایت و ادامه ی روایت را بیان کنند. ✅در روایت های شیعه هم داریم (نمی‌دانیم چرا اینها را مطرح نمی کنند!) کتاب 📙″ارشاد شیخ مفید، ج2، ص384″ که چون حضرت قائم قیام کند به عدالت حکم می کند و دوران او ستم برداشته می‌شود و 👈به حکم حضرت داوود و حضرت محمد (ص) در میان آنها حکومت می کند👉. این روایت اینجا پیغمبر و حضرت داوود را کنار هم آورده، 🌀یعنی اگر شبیه حضرت داوود است فقط 👈به این خـاطر است که بینه و شاهد از مردم👥 طلب نمی کند و خودش با علم غیب می‌تواند بفهمد حق با چه کسی است.👉 از این باب شبیه حضرت داوود است نه کل حکومت و.. 🎤استاد احسان عبادی #پاسخ_به_شبهات_وهابیت_علیه_مهدویت 🎤💭🎤💭🎤💭🎤

🔰 سلسله نوشتارهای #لحظه_شناسی 1 👈 بررسی رفتاری لحظه شناسی ها و لحظه نشناسی های مهم و عبرت آمیز تاریخ در کلام رهبری 🎬 جلسه اول 1️⃣ شیخ بالای دار ! ✳️ در صدر مشروطه علمای بزرگی بودند -که من اسم نمی آورم، معروفند- که اینها ندیدند توطئه‌ای را که آن روز غربزدگان طراحی میکردند؛ توجه نکردند که حرفهائی که اینها دارند در مجلس شورای ملىِ آن زمان میزنند، یا در مطبوعاتشان مینویسند، مبارزه‌ی با اسلام است؛ مماشات کردند. نتیجه این شد که کسی که میدانست و میفهمید - مثل مرحوم شیخ فضل‌اللَّه نوری - جلوی چشم آنها به دار زده شد و اینها حساسیتی پیدا نکردند؛ این اشتباهی است که آنجا انجام گرفت؛ این اشتباه را ما نباید انجام بدهیم ( 6 اسفند 88 / جالب اینکه رهبری این بیانات را در دیدار با اعضای مجلس خبرگان فرمودند !!! ) 👌 البته منظور رهبری از آن علمایی که نام نبردند ، مرحوم آیت الله عبدالله بهبهانی و مرحوم آیت الله محمد طباطبایی بود که دو مشروطه خواه در تهران بودند که ابتدا همراه با شیخ فضل الله بودند ، اما عمق بصیرت شیخ فضل الله را نداشتند تا تشخیص دهند انگلیس ، مشروطه را به انحراف برد .

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

اقدام زیرکانه و جالب از شهید چمران با قوطی کنسرو ! وقتی کنسروها را پخش می کرد، گفت "دکتر گفته قوطی ها شو سالم نگه دارین. منم پرسیدم آخه قوطی خالی کنسرو به چه درد میخوره! بعد خود #شهید_چمران پیداش شد، با کلی شمع. توی هر قوطی یک شمع گذاشتیم و محکمش کردیم که نیفتد. شب قوطی ها را فرستادیم روی رودخانه اروند. عراقی ها فکر کرده بودند غواص است، تا صبح آتش می ریختند! https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357