#منبرک
آبروی مؤمن، امانت خداست!
آیت الله جوادی آملی
انسان اگر عزیز شد، آبرویی پیدا کرد در اثر ایمان، این عزت امانت است، این آبرو امانت است. انسان امین الله است. چون امین الله است، نباید کاری بکند که به حیثیت و آبروی او آسیب برساند. آبروی مؤمن، مال مؤمن نیست، امانت خداست. کسی حق ندارد خودش را مسلوب الحیثیة بکند؛ نه فرد، نه مملکت. یک کشور هم حق ندارد خودش را ذلیل و پست نشان بدهد در برابر دیگری. جامعهٔ اسلامی موظف است که آبروی خودش را حفظ بکند.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
فریب امیدهای احتمالی و مقطعی را نخوریم!
حجتالاسلام علی علیزاده
یکی از مهمترین تفاوتهای حیوان و انسان این است که حیوان برای زندگی نیاز به امید ندارد، ولی انسان برای زندگی محتاج به امید است. اگر انسان دستش به امیدهای بالا نرسد، برای خودش امیدهای دمِدستی درست میکند. بعضیها تولیدی امید دارند! امیدهای سطحی! «کِی بشه این کارت پایان خدمتم رو بگیرم، کِی بشه بچهدار بشم، کِی بشه بچهام بره مدرسه و...» اینها بد نیستند، امید هستند، منتها امیدی ارزش دارد انسان به آن دل ببندد که دو ویژگی داشته باشد: [اول،] قطعی باشد. احتمالی نباشد. فریب امیدهای احتمالی را نخوریم. به یک امیدی دل خوش کنیم که قطعی و حتمی باشد. [دوم،] ابدی و دائمی باشد. بعضی وقتها یک چیزهایی هستند که قطعیاند و احتمالی نیستند، اما باز هم نمیشود به آنها امیدوار شد، چون مقطعی هستند. یک روز، یک سال، پنجاه سال، بیشتر با من نیستند. ما چند تا قطعیِ ابدی در عالم داریم؟ یکی؛ الله تبارک و تعالی. ولی ما خیلی به وعدههای خدا دلخوش نیستیم و روی حرف خدا حساب نمیکنیم. کسی میتواند بگوید به خدا امیدوار است که از غیر خدا ناامید باشد.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
ضیافت اجباری رمضان، نشانهای از محبت خدا
خدایی که همیشه منتظر میشد تا خودمان به سوی او برویم، دیگر در این ماه منتظر اراده و اقدام بندههای خود نمیشود و با وجوب تکوینی رمضان، انگار ناز خود را کم کرده و دست همه را گرفته، بر سر سفرۀ رحمتش آورده است. مهمانی اجباری ترکیبی از عظمت و محبت خدا نسبت به بندگان است. خدا بهقدر کافی برای خوبشدن به ما آزادی داده است و ما هم به اندازۀ کافی خراب کردهایم، دیگر وقت آن است که خدا ما را قدمی بهسوی خود بکشاند. اجبار خدا، از شدت علاقهاش به بندگان است.
📚بخشی از کتاب "برای مهمانی خدا آماده شویم"
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
آیت الله سید علی قاضی:
سحرهای ماه مبارک رمضان را خیلی غنیمت شمارید و تمام سحر را به سحری خوردن صرف نکنید حتما در سحرهای ماه مبارک نماز شب را بخوانید که بسیار در رساندن انسان به سعادت دنیا و آخرت موثر است.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
چرا وقت دیدن فیلم سینمایی خمیازه نمیکشی؟!
حجتالاسلام والمسلمین ماندگاری
پرسید: اشکال دارد اگر در نماز خمیازه بکشیم؟ گفتم اشکالی ندارد. فقط بگو چرا وقت دیدن فیلم سینمایی خمیازه نمیکشی؟! شاید به این دلیل است که طعم فیلم سینمایی را میفهمیم ولی طعم نماز را درک نمیکنیم. این غصه ندارد؟ در ماه مبارک رمضان از خدا بخواهیم تا طعم نماز را به ما بچشاند.
@zane_ruz
#منبرک
رمضان، ماه زمامداری فطرت بر طبیعت است
آیت الله حائری شیرازی
طبیعت انسان تشنه میشود و میخواهد آب بخورد؛ امّا خدا گفته است صبر کن، که حکم فطرت است. طبیعت میگوید، بخواب اما فطرت میگوید برای رضای خدا شبی را احیا بدار و با خدای خودت راز و نیاز کن. طبیعت میگوید غیبت کن و فطرت میگوید، از این کار خوشت میآید، ولی خدا هم خوشش میآید؟ وقتی انسان به نفع فطرت فشار آورد و بر طبیعت حکومت کرد، مهار اسب وحشی را برای فطرت هموار کرده است. طبیعت انسان هر چه بیشتر کنترل شود، رامتر میشود و هر چه رهایش کنی، وحشیتر.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
قدر قرآن را نمیدانیم...
حضرت آیت الله بهجت
ما اگر این کتاب را در اختیار نداشتیم، ولی خصوصیات آن را برای ما بیان میکردند و میگفتند کتابی در آن سوی عالَم وجود دارد که شفای هر درد و آرامشدهندۀ دلها است و گنجینههای فراوانی در آن وجود دارد، حاضر بودیم هرچقدر باشد هزینه کنیم تا به آنجا برویم و این کتاب را از پشت ویترین ببینیم. خب؛ این کتاب هماکنون بهراحتی در دسترس همۀ ماست، اما متأسفانه همین حجاب نزدیکی و قُرب و در دسترس بودن باعث شده تا قدر این کتاب را ندانیم.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
غفلت از سرمایه!
استاد علی صفائی حائری
ما تا هنگامی که سرمایههای خود را ندیده و غافلیم، باکی نداریم و سرحالیم و در جمعها برای خالی نبودن عریضه میگوییم ما ضرر کردهایم و خسارت دادهایم، آن هم با خنده و شکستهنفسی... میگویند یکی از تجار بزرگ بغداد یکی کشتی چای از هندوستان خریداری کرده بود. در راه کشتی دچار توفان میشود و صدمه میبیند، اما با تلاش ملاحان خسارتی بار نمیآید و خبر سلامتیِ کشتیِ به غرقاب نشسته به تاجر بغداد میرسد. تا روزی که کشتی در کنار سامراء لنگر میاندازد و بارهای عظیم چای را از آن بیرون میکشند و روی هم میگذارند و تاجر برای دیدار از مال التجارهٔ به سلامت رسیده میآید... میگویند هنگامی که چشمش به کوههای بزرگ چای افتاد که روی هم سوار شده بودند، حالش عوض شد و با تعجب پرسید که این... این... اینها... میخواسته غرق... غرق بشود؟ و افتاد و مرد. تاجر مادام که مقدار و عظمت سرمایهها را ندیده، مسألهٔ غرق شدن برایش جدی نیست و همچون شکستهنفسیِ مجلسداران برایش جالب است، اما هنگامی که میبیند چقدر سرمایه در شرف غرق بوده و تا کام مرگ رفته، در این هنگام میسوزد و قالب تهی میکند.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
رمضان؛ فرصتی برای هماهنگشدن با امام زمان
استاد اصغر طاهرزاده
جایگاه «روزه» عبارت است از غلبه بر «طبع حیوانی» جهت رسیدن به «حقایق قدسی». دائماً باید به خودمان گوشزد کنیم «تو که از سرای طبیعت بیرون نمیروی، به کوی حقیقت راهت نمیدهند». در «شب قدر» کسی به کوی حقیقت نظر میکند که حداقل با بیست و چند روز روزهداری بر طبع خود غلبه کرده باشد و با رعایت حرام و حلال الهی یک نحوه هماهنگی با حضرت «صاحب الزمان» (عج) که صاحب شب قدر است، بهدست آورده باشد.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
خيلی فرق است كه خدا «عمل» كسی را قبول بكند يا «خود» او را!
آیت الله جوادی آملی
گاهی انسان مال حلال دارد و در راه خدا صرف میكند و خدا كار او را قبول میكند، عمل او را میپذيرد [و] وقتی عمل او را قبول كرد يا ده برابر پاداش میدهد يا هفتصد برابر يا ۱۴۰۰ برابر يا بيش از آن؛ يك وقت بالاتر از اين است؛ خدا نهتنها عمل انسان صالح را قبول میكند، بلكه خود او را میپذيرد. دربارهٔ حضرت مريم (س) آمده است كه ﴿فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتاً حَسَناً﴾ مريم (س) را خدا قبول كرد، نه عمل مريم (س) را. وقتی عمل مريم(س) را قبول بكند به او پاداش خير میدهد، وقتی خود مريم (س) را قبول بكند او را مادر پيغمبر میكند. وقتی خديجه (س) را قبول بكند او را مادر سيدهٔ نساء عالميان قرار میدهد. خيلی فرق است كه خدا عمل كسی را قبول بكند يا نه، خود او را قبول بكند.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
همهٔ انسانها همان یخفروشاند!
حضرت آیت الله خامنهای
بزرگترین خسارت برای انسان این است که از جان او، هستی او، که بزرگترین سرمایهٔ اوست، استفادهای عاید انسان نشود؛ خود او هم بهتدریج از بین برود و آب بشود؛ مثل یخی که بهتدریج آب میشود. فخر رازی در تفسیر سورهٔ والعصر [از قول شخصی] میگوید: من معنای خُسر را در فلان شهر که بودم فهمیدم؛ دیدم که یک مردی آمده بازار یک مقدار یخ گذاشته وسط، فریاد میزند میگوید مردم! بیایید از من این جنس را ببرید، اگر نبرید من ضرر خواهم کرد، خسارت خواهم کرد؛ آنجا فهمیدم خسران یعنی چه. همهٔ انسانها همان یخفروشاند و عمر شما همان یخ است؛ این عمری که شما دارید، دارد لحظهبهلحظه آب میشود... آن کسی هم که این سرمایه را از انسان میخرد خداست. البته بندگان خدا هم میخرند، اما حیف است که انسان به آنها بفروشد؛ حیف است.
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97
#منبرک
چه کسی به درد رفاقت میخورد؟!
استاد علی صفایی حائری
چه جرمی بالاتر از اینکه انسان از محبوبش، از ربّش، از حبیبش بریده؟! میگویند اگر میخواهی بدانی بندهای به درد رفاقت میخورد یا نه، ببین با نمازش چطور است. کسی که از خدا دریغ کرد، به خلق خدا نخواهد بخشید. ما اگر با دوستمان بیگانه شدیم، با چه کسی میتوانیم دوست شویم؟!
@zane_ruz
ارتباط با ادمین:
@zaneruz97