امین رحیمی: اطرافیانش آمدند برایش تبلیغ کنند و یک عکس خوب داشت همراه یک پیرمرد و این شد ماجرا: «زیر عکس معروفی که یک پیرمرد چانه ایشان را گرفته است، ما از قول آن پیرمرد نوشته بودیم: من از تو حمایت می‌کنم، ولی از تو می‌خواهم که بروی و اسلام را پیاده کنی. این تنها پوستر تبلیغاتی ریاست‌جمهوری او بود. دیدیم اگر این متن را از زبان آن پیرمرد بیاوریم، خیلی گیرایی دارد، ولی ایشان با متن مخالفت کرد و گفت: این دروغ است! چون این پیرمرد در این دیدار چیز دیگری به من گفت و مطلبش این نبود. هرچه ما با اصرار زیاد به او گفتیم این، یک کار تبلیغی است، ایشان نپذیرفت و گفت: نه، چاپ این عکس، به‌تنهایی و بدون متن کافی است». شعار هم که نداشت. این چیزها همان‌موقع هم مرسوم بود ولی رجایی موافق نبود چرا که به‌نظرش «این‌گونه تبلیغاتی که برای کاندیداها می‌شود، تبلیغات ناشی از نظام سرمایه‌داری است». ۲ مرداد سال ۱۳۶۰ مردم می‌رفتند که به «محمدعلی رجایی» رأی بدهند؛ مردی که نه شعار داشت، نه پوستر چاپ کرده بود و نه اصلاً موافق تبلیغات مرسوم بود و می‌گفت تبلیغات باید مردمی باشد. به‌جای همه این‌جور کارها رجایی یک کار مهم کرد. #انتخابات #رجایی #تبلیغات_انتخاباتی ذره بین 🇮🇷@zarrehbin🇮🇷