📌ارتباط بین طرز لباس و شخصیت این درست است که مهم‎ترین کاربرد پارچه و لباس، پوشاندن انسان و حفظ عفت اوست اما جدا از این کاربرد، در اکثر فرهنگ‎ها و جوامع پوشش یکی از اصلی‎ترین نشانه‎های آراستگی، زیبایی، وقار و شخصیت مردم آن جوامع نیز به شمار می‎رود. حتی در برخی جوامع تاثیر پوشش یک فرد نشانگرطبقه اقتصادی او نیز هست. به نظر می‎رسد میان طرز لباس پوشیدن و شخصیت افراد ارتباط مستقیمی وجود دارد. به این صورت که نوع پوشش هر فرد، شخصیتش را پیش چشم دیگران شکل می‎دهد. پارچه‎ها و لباس‎ها نقش افرادی که آنها را می‎پوشند را به دیگران دیکته می‎کنند. مثلا از نظر بیشتر افراد یک مرد شریف که قرار است برای شام یکشنبه دعوتش کنند، یک شلوار جین خوب و یا یکی از لباس‎های خوبی که برای وقت‎های خاص کنار گذاشته ‎است را می‎پوشد و تیپ مرتبی در شان یک مهمانی می‎زند. مردم معمولا دراین باره تا جایی پیش می‎روند که صفات و ویژگی‎های مختلفی را نیز براساس تاثیر پوشش افراد به آنها نسبت می‎دهند. در سال 1994 در دانشگاه کالیفرنیای شمالی یک مطالعه انجام شد که نتیجه این مطالعه نشان داد، مردم صفاتی مانند مسئولیت‎پذیری، صلاحیت، صداقت و قابل اعتماد بودن را به افرادی که بهتر لباس می‎پوشند، بیشتر نسبت می‎دهند. معمولا مردم به این نکته توجه می‎کنند که چگونه حالت مختلف بدن اعتماد به نفس بیشتری به افراد می‎دهد و حتی در مواردی باعث افزایش تستوسترون بدن نیز می‎شود. درطول تاریخ افراد باهوش زیادی نیز این نقطه ضعف بشری رادرک و از آن استفاده کرده‎اند. آنها توانسته‎اند با پوشیدن لباس‎های آراسته، مردم را به‎راحتی فریب دهند و به کلاهبرداری بپردازند. شاید با خود بگوید تا این میزان قضاوت کردن از روی پوشش افراد کمی زیاده‎روی است اما در دنیایی که مردم کمتر وقت شناخت هم را دارند این یک حقیقت عریان که فضاوت‎ها بیشتر از روی ظاهر افراد صورت می‎گیرد تا باطنشان را نمی‎توان نادیده گرفت. 📌نوع پوشش چه تاثیری روی خود فرد می‎گذارد آنچه که در بالا ذکر شد می‎خواست این مساله را روشن سازد که نوع پوشش چه تاثیری روی قضاوت دیگران از ما می‎گذارد و در بیانی کلی‎تر لباس و پارچه در نقش مهمی را در فرهنگ‎ها ایفا می‎کند. اما یقینا لباس پوشیدن ما جدا از دیگران روی خودمان نیز تاثیراتی دارد. روانشناسان و جامعه‎شناسان معتقدند نوع پوشش علاوه‎بر تاثیر شگرفی که روی روابط انسان‎ها با هم می‎گذارد ، بر روی روان افراد و شناختشان از خود نیز تاثیر دارد. اهمیت پوشش روی ناخودآگاه افراد نیز نقش می‎بندد. اگر به فردی بارها گفته شود که #خوش‎پوش است مطمئنا اعتماد به نفسش بالا می‎رود و برعکس آن نیز صادق است. حتی ممکن است غروری که برخی افراد در رفتار خود نشان می‎دهند و یا عدم اعتماد به نفسی که در رفتارشان بروز می‎دهند، با این مساله مطابقت داشته باشد، به این معنی که افرادی فقط به خاطر خوش‎پوش بودن خود را برتر از دیگران بدانند و برخی فقط به خاطر اینکه گمان می‎کنند خوش لباس نیستند خود را کمتر از دیگران بدانند. چیزی که در دنیای امروزی بسیار در جامعه دیده می‎شود و برای هیچکدام از ما مساله غریبی نیست. اینجاست که به اهمیت پارچه، چه به‎صورت فردی و چه به‎صورت اجتماعی پی خواهیم برد. شاید پارچه در ابتدای امر برای پوشاندن بدن انسان‎های بدوی اختراع شده باشد اما هر چه در تاریخ پیش می‎ریم می‎بینیم این اختراع بخش زیادی از فرهنگ، اقتصاد و دیگر مسائل را درگیر خود کرده و گره کوری با فرهنگ خورده است که باز کردن این گره امکان‎پذیر نمی‎باشد. اینکه می‎گویند #نوع‌لباس‌پوشیدن‌هر‌شخص‌نشانگرسلیقه‌اوست در بعد روانشناسی فردی بیشتر اهمیت پیدا می‎کند. انسان‎ها براساس جهان‎بینی‎شان و اینکه معنای زندگی را چگونه درک می‎کنند، طرح و رنگ لباس‎هایشان را انتخاب می‎کنند. شاید در ظاهر چنین چیزی را بیان نکنند اما انتخابشان کاملا به آنچه در ناخودآگاهشان شکل بسته بستگی دارد. @zarrhbin