بسم الله الرحمن الرحیم عنوان یادداشت: #بادکنک_سخنگو 🔻سوار تاکسی شدم. اولین نفری بودم که عقب نشستم. متوجه شدم که دو خانوم و یک دختر بچه ای کوچک هم میخواهند عقب بنشینند. 🔻 دیدم اول این دختر کوچولوی 3 یا 4ساله اومد داخل. خیلی خوشحال بود. چون دستش یه بادکنکی بود که فکر میکنم از قد خودش بزرگتر بود. 🔻حالا تصور کنید فضای تاکسی و سایز اون بادکنک رو. احسنت! چیزی نگذشت که بادکنک به گوشه ای بگرفت و هوایش همی خارج گشت. لازم به ذکر هست این امر به دست مادر محترمه صورت گرفت. 🔻واکنش بعدی هم جیغ و گریه های دخترونه ای بود که بلند شد و می‌گفت : «مامان بد... بادکنکم رو سوراخ کردی... دوسش داشتم». 🔻 مادرش در کمال آرامش، سعی می‌کرد آرامش کنه و می‌گفت چیزی نیست... یکی دیگه... 🔰دیدم انگار این اتفاق می‌خواد چیزهایی رو بهم بگه. 🗣 تو اندازه ی همون چیزهایی هستی که دوستشون داری. درست مثل یه بچه که دنیاش قد بادکنکش هست! 🗣 ببین رفتن و از دست دادن چیا تو زندگی ات جیغت رو در میاره، بدون همون قدریا، بیخود خودت رو گول نزن! 🗣 هرچی بزرگتر میشیم بادکنک مون هم بزرگتر میشه، اینقدر بزرگ میشه تا میشه قد کل کره ی زمین! 🗣 اگه همه عالم بشه بادکنک تو دست تو ، بازم نمی ارزه تو خرجش بشی، آخه اون در مقایسه با تو خیلی خیلی خیلی کمه! 🗣گاهی خدا این بادکنک های زندگی مارو میترکونه تا یکم به خودمون بیاییم و حرکتی کنیم، اما ما به جاش فقط ناراحت میشیم و غر میزنیم. 🔰 به ذکری بپیوندید... 🆔 @zeekra 🆔 http://zeekra.blog.ir/