[• #حرفاے_خودمـونے☺️ •] 🌹|•مےگفت: فڪرت ك شد امام زمان.... دلتـــ میشہ امام زمانے عقلتـــ میشہ امام زمانے تصمیم هاتـــ میشہ امام زمانے تمام زندگیتـــ میشہ امام زمانے رنگــ💚ــــ آقا رو میگیری ڪم ڪم... فقط اگہ توی فڪرت دائم امام زمانتـــ😍 باشه...💙 #خوب_میگفت👌 ☔️ #خــدا_رو_احساس_ڪن 🦋@zeinabiha2🦋

•~ | #تلنـگر | ~• . اگہ خــدا دری رو میبنده دست ازکوبیدنش بردار! [°~°]هرچے ڪہ پشت اون در بـوده، قسمتـت نبوده ؛)) بہ این فکـر کـن کـه اون کسی که در رو بستـه، میدونسـته کـه ارزش تـو بیشــتر از ایناس^_^ →∞ . 🦋@zeinabiha2🦋

#حرف_قشنگ اگر انسان از چیزهایی که دلش می خواسته به دست بیاورد ، اما به دست نیاورده قطع امید کند، بدنش راحت میشود. به عبارت ساده ضعف اعصاب نمی گیرد! یعنی در فکر این نباش که ای کاش به دست میاوردم! ای وای ک فلان چیز از دستم رفت!... این افکار باعث فشار عصبی و روحی تو می شود. این به نفع تو است که از چیزهایی که به آن دست پیدا نکردی امید نبندی. به دست نیامده که نیامده! نشد که نشد! " وَ مَنِ انقَطَعَ رَجاءهُ مِمّا فاتَ استراحَ بَدَنُهُ " #حاج_آقامجتبی_تهرانی 🦋@zeinabiha2🦋

خیلی وقتا میگیم توکل به خدا ولی آیا واقعا توکل میکنیم؟ نمیگم تو کل زندگی و تمام امورات زندگی میگم ایا حداقل تو بخشی از کارامون واقعا به خدا توکل میکنیم؟ اینکه نتیجه کارو واگذار کنیم به خدا دیگه حرص نخوریم بگیم خدایا هر چی تو میخوای هر چی رضای توعه من که میدونم تو بد منو نمیخوای رضای تو خوشبختیه منه میگیم؟ بیا بگیم😊 #ادمین_نوشت 🦋@zeinabiha2🦋

•{🌱}• 📸|•° #والیپر ✨|°• #ماه 🦋@zeinabiha2🦋

☘ حتی اگر خیال منی دوست دارمت ای آن‌که دوست دارمت اما ندارمت... #مجید_آژ 🦋@zeinabiha2🦋

☘ اِلهي هَبْ لي كَمالَ الإِنْقِطاعِ اِلَيْكَ خدایا منو از همه به غیر خودت قطع کن... #خدای‌ِمن❤️ +مناجات شعبانیه 🦋@zeinabiha2🦋

•{ #پس_زمینه ♥️🌿 #چریکی 🌸}• 🦋@zeinabiha2🦋

• #چریکی • #تم_متفرقه 📲 • #تم_تیره 🦋@zeinabiha2🦋

#بسم_رب_عشق #قسمت_ 11،12،13😍 #رمان_من باتو 👇 👇 👇 👇 👇 👇

با خستگے نگاهم رو از ڪتاب گرفتم. _عاطے جمع ڪن بریم دیگہ مخم نمے ڪشہ! سرش رو تڪون داد،از ڪتابخونہ اومدیم بیرون و راهے خونہ شدیم رسیدیم جلوے درشون،مادرم و خالہ فاطمہ رفتہ بودن ختم، قرار شد برم خونہ عاطفہ اینا،عاطفہ در رو باز ڪرد،وارد خونہ شدیم خواستم چادرم رو دربیارم ڪہ دیدم امین تو آشپزخونہ س، حواسش بہ ما نبود، سر گاز ایستادہ بود و آروم نوحہ میخوند! _ارباب خوبم ماہ عزاتو عشق ہ،ارباب خوبم پرچم سیاتو عشق ہ... چرا با این لحن و صدا مداح نمیشد؟! ناخودآگاہ با فڪر یہ روضہ دونفرہ با چاے و صداے امین لخند نشست روے لبم! عاطفہ رفت سمتش. _قبول باشہ برادر! امین برگشت سمت عاطفہ خواست چیزے بگہ ڪہ با دیدن من خشڪ شد سریع بہ خودش اومد از آشپزخونہ بیرون رفت! سرم رو انداختم پایین،بہ بازوهاش نگاہ نڪردم! عاطفہ بلند گفت:خب حالا دختر شانزدہ سالہ! نخوردیمت ڪہ یہ تے شرت تنتہ! روے گاز رو نگاہ ڪردم،املت مے پخت،گاز رو خاموش ڪردم عاطفہ نگاهے بہ گاز انداخت و گفت:حواسم نبود روزہ س! _چیز دیگہ اے نیست بخورہ؟ _چہ نگران داداش منے! با حرص ڪوبیدم تو بازوش، از تو یخچال یہ قابلمہ آورد،گذاشت رو گاز. _اینم آش رشتہ، نگرانیت برطرف شد هین هین؟ _بے مزہ! امین سر بہ زیر از اتاق بیرون اومد پیرهن آستین بلندے پوشیدہ بود،زیر لب سلام ڪرد و سریع رفت تو حیاط! عاطفہ مشغول چیدن سینے افطارش شد،چند دقیقہ بعد گفت:بیین عاطے جونت چہ ڪردہ! نگاهے بہ سینے انداختم با تعجب بہ آش رشتہ اے ڪہ روش با ڪشڪ نوشتہ بود یا محمد امین نگاہ ڪردم! _این چیہ؟! _از تو ڪہ آب گرمے نمیشہ خودم دست بہ ڪار شدم! سینے رو برداشت و رفت حیاط امین روے تخت نشستہ بود و قرآن میخوند، سینے رو گذاشت جلوش. _امین ببین هانیہ چقدر زحمت ڪشیدہ! با تعجب نگاهش ڪردم بے توجہ بہ حالت صورتم بهم زبون درازے ڪرد دوبارہ گفت: هانے باید یادم بدے چطور با ڪشڪ رو آش بنویسم! انگشت اشارہ ام رو بہ نشونہ تهدید ڪشیدم زیر گلوم یعنے مے ڪشمت! با شیطنت نگاهم ڪرد و رفت داخل،خواستم دنبالش برم ڪہ امین صدام ڪرد:هانیہ خانم! لبم رو بہ دندون گرفتم،برگشتم سمتش،سرش سمت من بود اما نگاهش بہ زمین،حتما با خودش میگفت چراغ سبز نشون میدہ! بمیرے عاطفہ! _ممنون لطف ڪردید! من من كنان گفتم: ڪارے نڪردم،قبول باشہ! دیگہ نایستادم و وارد خونہ شدم، از پشت پنجرہ نگاهش ڪردم،زل زدہ بود بہ ڪاسہ آش و لبخند عمیقے روے لبش بود! لبخندے ڪہ براے اولین بار ازش میدیدم و دیدم همراہ لبخندش لب هاش حرڪت ڪرد به:یا محمد امین!

مثل فنر بالا و پایین می پریدم، شهریار با تاسف نگاهم کرد و سری تکون داد! رو به مادرم گفت: مامان بیا دخترتو جمع کن حالا انگار دکترا گرفته! مادرم با جانب داری گفت:چیکار داری دخترمو؟! بایدم خوش حال باشه، معدل بیست اونم امسال چیز کمی نیست! برای شهریار زبون درازی کردم و دوبارہ نگاهی به کارنامه ام انداختم، میخواستم هرطور شدہ امین بفهمه امتحان هام رو عالی دادم! صدای زنگ در اومد شهریار به سمت آیفون رفت. _هانیه بدو قُلت اومد! با خوشحالی به سمت حیاط رفتم،عاطفه اومد، قیافه اش گرفته بود با تعجب رفتم سمتش! _عاطی چی شدہ؟! با لحن آرومی گفت:یکم امتحانا رو خراب کردم می ترسم خرداد بیافتم! عاطفه کسی نبود که بخاطرہ امتحان اینطور ناراحت بشه،حتما چیز شدہ بود! با نگرانی گفتم:اتفاقی افتادہ؟ سرش رو به نشونه منفی تکون داد! شهریار وارد حیاط شد همونطور که به عاطفه سلام کرد شالم رو داد دستم،حیاط دید داشت! سریع شالم رو سر کردم، نمیدونم چرا دلشورہ داشتم! نکنه برای امین اتفاق افتادہ بود؟ با تردید گفتم:برای امین اتفاقی افتادہ؟ _نه بابا از من و تو سالم ترہ! هانیه اومدم بگم فردا نمیام مدرسه به معلما بگو! نگرانی و کنجکاویم بیشتر شد،با عصبانیت گفتم: خب بگو چی شدہ؟جون به لبم کردی! همونطور که به سمت در می رفت گفت:گفتم که چیزی نیست حالا بعدا حرف میزنیم! در رو باز کرد،دیدم امین پشت د ر نفس راحتی کشیدم! امین سرش رو انداخت پایین و گفت: کجا رفتی؟بدو مامان کارت دارہ! امین سلام نکرد! مثل همیشه نبود! با تعجب نگاہ شون کردم شاید مسئله خصوصی بود ولی مگه من و عاطفه خصوصی داشتیم؟! عاطفه با بی حوصلگی گفت:تازہ اومدم انگار از صبح اینجام! تعجبم بیشتر شد کم موندہ بود عاطفه داد بکشه! امین با اخم نگاهش کرد، عاطفه برگشت سمتم. _خداحافظ هین هین! هین هین گفتن هاش با انرژی نبود اصلا هین هین گفتن هاش مثل همیشه نبود، یک دنیا حس بد اومد سراغم! با زبون لبم رو تر کردم. _خداحافظ! امین خواست در رو ببندہ که با عجله گفتم:راستی سلام! تحمل بی توجهیش رو نداشتم، کمی دو دل بود دوبارہ نیت کرد در رو ببندہ، با پررویی و حس اعتماد به نفس که انگار مطمئن بودم جوابم رو میدہ گفتم:جواب سلام .... نگذاشت ادامه بدم با لحنی سرد که از سرمای کلماتش تمام وجودم یخ بست گفت:علی سلام،جواب سلام واجبه اما سلام کردن واجب نیست! صدای وحشتناک بسته شدن در تو گوشم پیچید، باورم نمی شد این امین بود اینطور رفتار کرد! ذهنم از سوال های بی جواب درموندہ بود این امین، امینی نبود که با عشق گفت هانیه!__