eitaa logo
اگر الگو زینب "س" است...💞💞
114 دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
2.1هزار ویدیو
44 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
❓چه کنیم که حوصله داشته‌ باشیم؟ 1⃣ به کار بردن مهارت‌های مبارزه با خشم ✨دستورهایی که در معارف دینی در بارۀ خوش‌اخلاقی و مبارزه با عصبانیت آمده، در بالا بردن حوصلۀ ما بسیار مؤثّر است. 2⃣توجّه به کودکیِ کودک 🔰برخی از امور، به قدری واضح است که مورد غفلت، واقع می‌شود. یکی از اینها کودک بودنِ کودک است. ✅ شما وقتی با کسی که هم‌زبان شماست و گوشش هم می‌شنود، صحبت می‌کنید، امّا او به جهت بی‌دقّتی، حرف‌های شما را نمی‌فهمد، از دستش عصبانی می‌شوید؛ امّا اگر با کسی که هم‌زبان شما نیست یا قدرت شنوایی ضعیفی دارد، صحبت کنید و او دیر متوجّه شود، عصبانی نمی‌شوید؛ زیرا قبول کرده‌اید او هم‌زبان شما نیست یا قدرت شنواییِ ضعیفی دارد. ❌ ما نپذیرفته‌ایم که بچّه‌ها، بچّه‌اند و با بزرگ‌ترها، فرق دارند. درست به همین دلیل هم وقتی آنها بچّگی می‌کنند، حوصله‌مان زود، سر می‌رود. اگر بپذیریم که بچّه، بچّه است و به آزادی هم نیاز دارد، دیگر به این راحتی حوصله‌مان سر نمی‌رود. ⚠️اگر خوب به این مسئله دقّت کنیم و به آن معتقد شویم، آن وقت است که اگر فرزندمان گوشه‌گیر بوده، جست و خیز نداشته باشد، نگران و ناراحت می‌شویم؛ زیرا آزادی را یک نیاز می‌دانیم و وقتی فرزندمان به نیازش توجّه نمی‌کند، به صورت طبیعی نگران می‌شویم؛ درست مثل وقتی که کودک، غذا نمی‌خورَد. ما از غذا نخوردن کودکمان، نه تنها خوش‌حال نمی‌شویم، ناراحت هم می‌شویم. ⬅️ ادامه دارد..... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۸۱ @abbasivaladi "مامان باید شاد باشه" @madaranee96
🔻آیا آزاد گذاشتن بچّه‌ها برا غذا خوردن یا آب بازی اسرافه؟ 🔻 ♨️ بعضیا معتقدن که لازمۀ آزادی، اسراف و تبذیره. وقتی ما به کودک اجازه می‌دیم که با غذاش 🍛بازی کنه، مقداری غذا از بین می‌ره. آب‌بازی هم هدر دادن آبه. وقتی که اجازه می‌دیم کودک اسباب‌بازی‌هاش رو بشکنه، در حالی که برای این اسباب‌بازی ‌ها پول خرج شده، یه نوع اسرافه و ... .🤔 ⁉️ معنی دقیق اسراف و تبذیر چیه؟ ✅ اسراف در لغت، به تجاوز از حد در هر کاری گفته می‌شه. هر کاری به نسبت خودش، اندازۀ شایسته‌ای داره که اگه از اون اندازه گذشت، اسراف می‌شه. تبذیر هم در اصطلاح به معنی ضایع کردن مال هست که شاید بتونیم معادل فارسی اونو «ریخت و پاش بیهوده» بدونیم.👌 💯 این جا هم مثل بحث نظم، شما فقط چیزی رو می‌بینید که در حال از بین رفتن یا مصرف شدنه؛ یعنی آب، غذا، اسباب‌بازی ؛ امّا خود کودک👶رو نمی‌بینید.🤦‍♀ ⚠️ کسی که دورۀ کودکیش رو گذرونده و به سنّ رشد رسیده، وقتی بلایی سرِ غذاش می‌یاره که باید اون رو دور ریخت، تبذیر کرده. یا وقتی با آب، بازی می‌کنه و اون رو الکی رو زمین می‌ریزه، اسراف کرده. ولی وقتی کودکی با غذاش بازی می‌کنه، در حال پاسخ دادن به نیاز خودشه، آب‌بازی هم نیاز کودکه، بازی با آب و غذا برا کودک، خارج شدن از حدّ اعتدال نیست تا اسراف باشه.☺️ 😉 درسته که تو این بازی‌ها یه مقدار از غذا یا آب، به ظاهر از بین می‌ره؛ امّا از اون جایی که کودک تو این بازی، خوراک روحی خودش رو به دست می‌آره، نمی‌شه گفت که غذا از بین رفته. بدون مبالغه باید گفت که این جا از آب و غذا، استفادۀ بهینه شده؛ چون غذا برا بچّه تنها برای خوردن😋 نیست؛ برای بازی کردن هم هست. 🤗 @abbasivaladi
⁉️ اگه نتیجۀ بعضی از آزادیا مریض شدن بچه‌ها باشه بازم باید بهشون آزادی بدیم؟ بازیایی مثل آب‌بازی تو هوای سرد یا جلوی باد کولر، خاک‌بازی، گِل‌بازی و... ✅ همون طور که قبلاً هم گفتیم، آزادی بچّه‌ها با دو خطّ قرمز کار خطرناک و کار زشت، محدود می‌شه. یکی از خطرایی هم که بچه‌هارو تهدید می‌کنه، مریضیای خطرناکه.😔 💯امّا چند نکته رو، نباید فراموش کرد: 1⃣حسّاسیت افراطی، ممنوع⛔️ 😏 بعضی از والدین، به شدّت دربارۀ مریضی بچه‌هاشون، دچار وسواس شدن. مثلاً وقتی کودک یه کاسۀ آب برداشته و بازی می‌کنه و کولر هم روشنه، مانع بازی کودک می‌شن، به این بهونه که مبادا سرما بخوره🤧؛ در حالی که واقعاً اگه کودک این اندازه در برابر سرماخوردگی حسّاس باشه، باید با پزشک در این باره، مشورت کرد. بله! اگه بچه جوری آب‌بازی کنه که سر و سینه‌اش حسابی خیس بشه و همینجوری جلوی باد کولر قرار بگیره، امکان مریضی هست و حسّاسیت در این جا هم حسّاسیت به‌جا و درستیه.🤗 2⃣خلّاقیت به جای محدودیت 😉در مواردی که امکان مریضی هست، راه جلوگیری از مریضی، ممانعت از آزادی نیست. خیلی از مواقع، می‌شه بدون محدود کردن آزادی بچه‌ها، با هنرمندی و خلّاقیت، از راه دیگه‌ای در مقابل مریضی ایستاد. مثلاً به جای این که کودک رو از خاک‌بازی به دلیل آلوده بودن خاک منع کنیم، براش خاک تمیز تهیّه کنیم. 😜 3⃣زیاده‌روی در بهداشت، ممنوع🚫 💯این نکته رو فراموش نکنید، همون طور که کوتاهی در رعایت بهداشت بچه‌ها، راه مریض شدن رو براشون هموار می‌کنه، زیاده‌روی در رعایت بهداشت هم بچه‌ها رو در برابر مریضیا آسیب‌پذیر می‌کنه. بدن کودکان مثل بزرگ‌سالان، سیستم دفاعی داره و این سیستم دفاعی، اگه با دشمنان خودش مبارزه نکنه، ضعیف می‌شه و در مقابل بیماریا، توان خودش رو از دست می‌ده.🤒 ✅ حواسمون باشه که محقّقان علم پزشکی، علاوه بر نهی از کوتاهی کردن در رعایت بهداشت بچه‌ها، به والدینی که نسبت به بهداشت بچه‌هاشون افراط می‌کنن هم، هشدار دادن.🤷‍♀ @abbasivaladi @zeinabion98
🔰آزادی و مراقبت از وسایل🔰 ⁉️ پس کی باید مراقبت از وسایل شخصی رو به بچه‌ها آموزش داد؟🤔 ❌بعضیا معتقدن باید مراقبت از وسایل شخصی رو از همون ابتدا به بچه‌ها یاد داد، ولی این دسته از پدر و مادرا از دو نکته غافلن:👇 1⃣ بچه‌ها، مخصوصاً تو سن دو، سه سالگی و پایین‌تر از اون، مراقبت از وسایل شخصی رو تو سالم نگه‌داشتن اونها نمی‌دونن. بچه دوست داره از وسایلش استفاده کنه و خراب کردن اسباب‌بازی رو هم نوعی استفاده از اون می‌دونه.🤷‍♂ 2⃣ بچه‌ها هر اندازه به هفت سالگی نزدیک‌تر می‌شن، حسّ مراقبت از وسایل درونشون قوی‌تر می‌شه.🙃 🤗 شما اجازه بدید حسّ کنجکاوی بچه‌ها با خراب کردن اسباب‌بازی‌هاشون، پاسخ داده بشه تا آروم آروم، جذّابیت این کار برای اونها از بین بره.😜 @abbasivaladi @zeinabion98
❓چه کنیم که حوصله داشته‌ باشیم؟ 1⃣ به کار بردن مهارت‌های مبارزه با خشم ✨دستورهایی که در معارف دینی در بارۀ خوش‌اخلاقی و مبارزه با عصبانیت آمده، در بالا بردن حوصلۀ ما بسیار مؤثّر است. 2⃣توجّه به کودکیِ کودک 🔰برخی از امور، به قدری واضح است که مورد غفلت، واقع می‌شود. یکی از اینها کودک بودنِ کودک است. ✅ شما وقتی با کسی که هم‌زبان شماست و گوشش هم می‌شنود، صحبت می‌کنید، امّا او به جهت بی‌دقّتی، حرف‌های شما را نمی‌فهمد، از دستش عصبانی می‌شوید؛ امّا اگر با کسی که هم‌زبان شما نیست یا قدرت شنوایی ضعیفی دارد، صحبت کنید و او دیر متوجّه شود، عصبانی نمی‌شوید؛ زیرا قبول کرده‌اید او هم‌زبان شما نیست یا قدرت شنواییِ ضعیفی دارد. ❌ ما نپذیرفته‌ایم که بچّه‌ها، بچّه‌اند و با بزرگ‌ترها، فرق دارند. درست به همین دلیل هم وقتی آنها بچّگی می‌کنند، حوصله‌مان زود، سر می‌رود. اگر بپذیریم که بچّه، بچّه است و به آزادی هم نیاز دارد، دیگر به این راحتی حوصله‌مان سر نمی‌رود. ⚠️اگر خوب به این مسئله دقّت کنیم و به آن معتقد شویم، آن وقت است که اگر فرزندمان گوشه‌گیر بوده، جست و خیز نداشته باشد، نگران و ناراحت می‌شویم؛ زیرا آزادی را یک نیاز می‌دانیم و وقتی فرزندمان به نیازش توجّه نمی‌کند، به صورت طبیعی نگران می‌شویم؛ درست مثل وقتی که کودک، غذا نمی‌خورَد. ما از غذا نخوردن کودکمان، نه تنها خوش‌حال نمی‌شویم، ناراحت هم می‌شویم. ⬅️ ادامه دارد..... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۸۱ @abbasivaladi @zeinabion98