«یک بام و دو هوای شورای امنیت در مورد اسرائیل» رضا نصری در مواردی که مانند مورد فلسطین نقض حقوق بشر، نقض حقوق بشردوستانه (حقوق جنگ)، پاکسازی قومی و نقض حق خودمختاری برقرار بوده، شورای امنیت سازمان ملل معمولاً مطابق وظیفه‌اش وارد عمل شده، این تخطی‌ها را صراحتاً مصداق «تهدید علیه امنیت و صلح بین‌المللی» خوانده، برای بازگرداندن وضعیت صلح و حاکمیت قانون قطعنامه‌‌های الزام‌آور صادر نموده و قطعنامه‌های خود را نیز به صورت قاطعانه‌ای به اجرا درآورده است. ✅در این میان، تقریباً تنها موردِ جنایات بین‌المللی رژیم اسرائيل استثنا بوده است. به واقع، در راستای مقابله با جنایات مشابه جنایاتی که اسرائيل سال‌هاست در غزه و کرانه باختری مرتکب می‌شود، شورای امنیت تا بحال ده‌ها رژیم تحریمی در پنج قاره جهان به اجرا گذاشته است، کمیسیون‌های تحقیقاتی، سازوکارهای بازرسی و ماموریت‌های حقیقت‌یاب بسیاری دایر کرده، «مناطق امن» (safe area) در مراکز نزاع تاسیس نموده، نیروهای حافظ صلح در ده‌ها منطقه بحرانی اعزام داشته، حتی به سازمان‌های نظامی منطقه‌ای و کشورهای مستقل اجازه توسل به زور داده، مناطق پرواز ممنوع اعلام کرده و هر آنچه اهرم و ابزار در اختیار داشته برای برقراری وضعیت عادی بکار بسته است. ایضاً در راستای مبارزه با جنایات جنگی و نسل‌کشی و پاکسازی قومی (که مصادیق همه آنها در غزه امروز مشاهده می‌شود)، شورای امنیت تا آنجا پیش رفته که با یک تفسیر بسیار موسع از منشور سازمان ملل و اختیارات خود، حتی دادگاه‌های بین‌المللی کیفری (مثلاً در یوگوسلاوی سابق و رواندا) دایر کرده، برخی کشورها (مانند سیرالئون) را با ابزار مذاکره ترغیب به تشکیل دادگاه‌های ویژه کیفری نموده و از این طریق برای آمرین وعاملین این دست جنایات «مسئولیت شخصی» قائل شده است. شورای امنیت در برخی موارد از حق ویژه خود مطابق اساسنامه رُم بهره برده است و در برخی موارد نیز - مثلاً برای پیگیری یک قتل سیاسی - حتی در امور داخلی و نظام حقوق جزایی برخی کشورها مانند لبنان نیز مستقیماً مداخله کرده تا در آنجا «دادگاه ویژه» تشکیل دهد! شورای امنیت، در موارد دیگر (مثلاً قطعنامه ۶۶۲) ، علیه مرزگشایی‌های غیرقانونی و اکتساب زوری سرزمینی (که مصادیق عینی آن نیز سالهاست در مناطق اشغالی فلسطین آشکار است) به صراحت موضع گرفته و همه دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی را نیز به «عدم به رسمیت شناختن» مرزهای جدید ملزم ساخته است. فراتر از اینها، شورای امنیت حتی در موارد دیگر (مثلاً در قطعنامه ۸۲۰ مربوط به وضعیت بوسنی هرزگووین) تمام اظهارات و تعهداتی را که تحت شرایط زور و فشار در زمان جنگ و اشغال بدست آمده - به ویژه اظهارات و تعهدات مرتبط با املاک و زمین‌ها - را باطل و ناپایدار اعلام کرده است. در مورد مسئله «پناهندگان» و آوارگان جنگی نیز - که همواره از دغدغه‌های اصلی فلسطینیان بوده است - شورای امنیت در بسیاری از مواقع به این موضوع اهمیتی ویژه‌ بخشیده و نه تنها طی قطعنامه‌های الزام‌آور خواستار بازگشت پناهندگان به منازل خود شده بلکه در برخی موارد حتی کشورهای خاطی را به پرداخت خسارت‌های سنگین به متضرران جنگ نیز ملزم نموده است. به عنوان مثال، کمیسیون‌ خسارت سازمان ملل - که پیرو قطعنامه ۶۸۷ شورای امنیت در سال ۱۹۹۱ تشکیل شد - عراق را به پرداخت ۵۳ میلیارد دلار خسارت به کویت محکوم ساخت که از این مبلغ بیش از ۱۱ میلیارد دلار به جنگ‌زدگانی اختصاص یافت که در پی حمله عراق و اشغال کویت زیان مالی دیده بودند. و اما البته در مورد فلسطین، شورای امنیت در واکنش به تخطی‌های بیشمار و بسیار جدی رژیم اسرائيل عملکردی کاملاً نامتعادل و نامتعارف داشته است. به واقع، شورای امنیت سازمان ملل در ارتباط با جنایات اسرائيل، نه تنها علیرغم وظایف و اختیارات قانونی‌اش داوطلب و مبتکرعمل نشده، بلکه اقدامات بالفعل و بالقوه سایر نهاد‌های بین‌المللی - از جمله دیوان بین‌المللی دادگستری، شورای حقوق بشر، دادگاه کیفری بین‌المللی و کمیسیون‌های تحقیقاتی و ماموریت‌های حقیقت‌یابی (مانند کمیسیون گُلدستون) - را نیز در نطفه خنثی کرده است. در عصر کنونی، از منظر اکثریت قاطع اعضای جامعه جهانی، کشورهای جنبش عدم تعهد و افکار عمومی جهان، این تناقض در رفتار شورای امنیت، که با روح منشور سازمان ملل متحد و اصل برابری دولت‌ها هیچ‌‌ تناسبی ندارد، دیگر توجیه‌پذیر نیست. امروز، در پرتو فجایع غزه - که تصاویر دلخراش آن هر لحظه بر صفحات تلویزیون و مانیتور‌های میلیاردها انسان قابل مشاهده است - تداوم این بی عملی و بی تفاوتی شورای امنیت بسیار بیش از پیش سئوال‌برانگیز شده است. امروز اعتبار و آینده سازوکارهای سازمان ملل در گرو برخورد صحیح با فجایع غزه است.

#آباد‌سازی_خرمشهر(!) خرمشهر آزاد شد ولی آباد نشد.شهری که آباد نباشد آزاد‌ نیز نخواهد ماند. شهری که اسیر فقر باشد چگونه آزاد است؟!‌ خرمشهر شاید تنها بندری باشد که جوانانش این قدر بیکارند! تنها شهری است که در تقاطع کارون و اروند، مشکل "آب" دارد! آری! خرمشهر آزاد شد ولی خرم نشد! خرمشهر نماد مقاومتِ بعضی‌ها ، و نماد مدیریت‌ بعضی دیگر است!!! ۱۴۰۰/۳/۳ سید زین‌العابدین صفوی @

واقعاً "لا اله الا‌الله" (!) آقای صادق آملی لاریجانی دیروز گفت: "در تمام این مدت، از شورای نگهبان دفاع کرده‌ام، اما هیچ گاه تصمیمات شورا را تا این حد غیر قابل دفاع نیافته‌ام" گویند شخصی در تشییع جنازه پدرش به مردم تشر می‌زد که چرا ذکر "لااله‌الا‌الله" را این‌ قدر بی‌احساس می‌گویید؟ این دفعه باید بگویید: "واقعاً لا اله الا الله" (!) ۱۴۰۰/۳/۵ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

ظلمِ بی‌ظالم(!) در مناظرات ریاست جمهوری " فرصت رسانه" را چه دقیق، میان نامزدها تقسیم می‌کنند! و چه طبیعی در پیش‌چشم‌مخاطب قرعه می‌کشند تا کمترین شبهه‌ای برای تبعیض باقی نماند. بسیار خوب. اما ای‌کاش که این برابری، برای همیشه و برای همگان جاری بود! و‌ گرنه این‌ مساوات‌های مقطعی، کسی را "عادل" نمی‌کند همان‌گونه که با برخی از ظلم ‌ها و جفاها" هیچ‌کس ظالم نشد(!) ۱۴۰۰/۳/۱۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safav

یادداشت چهار سال‌پیش: #بچه‌ها_مواظب_باشید! آدم‌های‌کوچکی چون من، هرگاه بخواهند از آدم‌های بزرگی چون‌ شما یک انتقاد کوچکی بکنند، بعضی‌ها فوری این هشدار تکراری را لقلقه می‌کنند که: " بچه‌ها مواظب باشید که دشمن سوء استفاده نکند!" از نظر اینان، تنها کوچک‌تر‌ها بهانه به دست دشمن می‌دهند! پس همیشه باید خیلی مواظب باشند! و بزرگان نیز فقط باید خیلی مواظب بچه‌ها باشند! بیچاره بچه‌ها، هم باید مواظب سوء استفاده دشمن باشند و هم باید مواظب خودشان باشند! گویا این دشمن غدار فقط بلد است از خطای کوچکِ ما کوچکتر‌ها سوء‌ استفاده کند! نه از خطاهای بزرگ شما بزرگتر‌ها !   گویا فقط "بچه‌ها"  باید سر‌‌‌وصدا نکنند و مواظب باشند بزرگان را بدخواب  و ناراحت نکنند! یعنی بیچاره بچه ها کلا باید "مواظب" باشند! البته بعضی وقت‌ها بچه‌ها  در میان دو راهی می‌مانند و نمی‌دانند که الآن باید ساکت بمانند یا حرف بزنند؟ از صدایشان "جناب دشمن" سوء استفاده می کند! واز سکوتشان "جناب دوست"! ۱۴۰۰/۳/۱۸ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

نامزد من تا کنون هیچوقت ندیده بودم که مخالفان اکثریت، با مخالفان اقلیت، این‌قدر "انتخابات" را بد بدانند و به صندوق‌های نیمه خالی دل‌خوش دارند! تا زمانی که "انتخابات" فاصله خود را از "انتصابات" حفظ کرده باشد، احترام دارد.این احترام دقیقاً به اندازه همان "فاصله‌" است.من به همین فاصله چشم دوخته‌ام و تا آن اندک فاصله را ببینم رای‌خواهم داد اما نه به حساب دیگران! نامزد من خودِ "انتخابات" است. تا زمانی که صددرصد به "انتصابات" تبدیل نشده‌باشد. رای می‌دهم تا شاید چراغ "انتخابگری" از سوسو نیفتد."انتخابات" خودش، بخشی از نتیجه است و هنوز تنها نشانگری است که می‌تواند اراده مردم را نشان دهد. ۱۴۰۰/۳/۲۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#صدای_خاموشان! بعضی‌ها که همواره میزان رفاه‌‌ ایران را با یَمن‌ و سومالی مقایسه می‌کردند و میزان امنیت ما را با سوریه، اکنون میزان‌مشارکت در انتخابات ایران را با فرانسه و سوئیس مقایسه‌ می‌کنند! آیا به راستی، نوع خاموشان انتخابات‌ ما با اروپا، قابل مقایسه‌است؟ آیا مسئولان اروپایی انتخابات کشورشان را صحنه جنگ مسیح و شیطان! می‌دانستند؟ آنها نه انتخابات خود را رفراندوم دین و نظامشان می‌دانند.نه‌سکوتشان را حرام شرعی. اما در جامعه‌ ما که جز مردم، سرمایه‌ دیگری ندارد، و برایش "هزار‌دوست کم است و یک دشمن بسیار"، در جامعه‌ما که "ملتِ‌همیشه در‌صحنه‌" به آسانی کنار نمی‌کشد مگر آن‌که کنارشان بزنند.در جامعه‌ ما که"خانه‌نشینان" را "لشگر دشمن‌"می‌دانند. در جامعه‌‌ ما که "در صحنه بودن" آن‌چنان مقدس است که می‌گویند:"اگر امروز در صحنه نباشی فرقی نمی‌کند که یک عمر به نماز ایستاده باشی یا به شراب نشسته باشی"(!) رای ندادن هرگز مانند سوئیس نیست.سکوت در این جامعه تفسیر دیگری دارد.سکوت در این میدان، سرشار از سخن است. اما آیا کسی سخن‌خاموشان را‌ می‌شنود؟ کسانی‌که رای ندادن را حرام شرعی و موجب کفر خواندند و "سکوت هر مسلمان را خیانت به قرآن" دانستند، چگونه پس از انتخابات، از کنار نیمه خاموش ایران خاموش و بی‌اعتنا می‌گذرند؟ و چگونه سکوت نیمی از ملت و دوسوم پایتخت را به هیچ نمی‌گیرند و به همین‌سادگی آن را به حساب "اروپایی شدن" می‌گذارند؟! ۱۴۰۰/۴/۳ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#ظلم_سیاسی در مناظرات نامزدها، انقلابی‌ترین‌ها نیز، شعار اقتصادی سر دادند. گویی تازه برگشته‌‌بودیم به شعار"نان، مسکن، آزادی"(!) پس از یک‌قرن ادعا که اقتصاد چیز مهمی نیست. ما هیچگاه از "نوع" وعده‌ها نتوانستیم"جنس" نامزد‌ها را بشناسیم ولی توانستیم وضع جامعه را بشناسیم. هر دوره که‌ می‌گذرد، وعده‌‌های اقتصادی پررنگ‌تر و شعارهای عقیدتی کمرنگ‌تر می‌شود. نامزدها عوض نمی‌شوند. آنان ثابت و استوار(!) یک چیز(رای) می‌خواهند. اما چون مردم عوض شده‌اند، آنها نیز حرف عوض می‌کنند! نامزدهای‌ ارزشی و ذی‌صلاح، همان هفت‌نفری که از هفت‌خان نظام گذشتند، هیچ‌یک حاضر نشدند نام ابر بدهکاران بانکی را به زبان آورند! یا از گشت ارشاد، حجاب اجباری و فیلترینگ فضای مجازی دفاع و شعارهای خصوصی را عمومی کنند. نه از اسلامی کردن بانک‌ها و دانشگاه‌ها گفتند و نه از نهی‌ازمنکر. بلکه همه، از آزادی، بخشش، صلح و سلام گفتند و از آزادی زبان و زنان و اقوام و اقلیت‌ها و اهل سنت، سخن راندند و یک‌صدا از فساد در کشور اسلامی ناله کردند و وعده "مبارزه با فساد" دادند. همین یعنی "اجماع مرکب" بر وجود فسادی زاینده و فزاینده در مدیریت کشور. آن هم پس از چهار دهه شعارهای ارزشی. اما به گمانم همه نامزدها نشانی غلط دادند از "وجود" فساد" گفتند ولی از ماهیت‌اش هیچ‌نگفتند. نگفتند فساد اصلی‌ ما در سیاست است نه در اقتصاد. فساد اصلی در همان ظلم‌ها و #جفاهای غیر اقتصادی است که در این دوره دامن عفیف‌های غیر ضعیف را نیز گرفت و جبران‌نشد. ۱۴۰۰/۴/۵ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

صدا‌های ناشناس هر رئیسی، به جای"سخن مخالفان" بهتر است به"سخنان مخالف" گوش‌دهد و هیچ نداند که این صدا از کدام "حنجره" برآمده است. صداهای ناشناس، "معنا" را بهتر منتقل می‌کنند. اشتباه رئیس‌ها از همین جا آغاز می‌شود که نام گوینده‌ها را به سخن سنجاق می‌کنند. این نام‌ها چشم و گوش آنان را به خطا می‌افکنند. ۱۴۰۰/۴/۱۴ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#حقیقت_یا_مزاج رئیس‌ها وقتی کتاب می‌خوانند تنها "خطرجاسوسان" را نخوانند، گاهی هم نگاهی به کتاب "هنرچاپلوسان" بکنند. برای یک رئیس، "چاپلوس‌" از "جاسوس" خطرناک‌تر است. زیرا جاسوس چهره خود را می‌پوشاند و چاپلوس چهره"واقعیت" را. چاپلوس "مزاج‌شناس" است و دلخواسته‌های پنهانیِ رئیس را استخراج می‌کند و بر آن لعاب حقیقت می‌زند و تحویلِ رئیس می‌دهد.از این رو رئیس‌ها باید مزاج خود را به مزه‌های شیرین عادت ندهند و از زبان‌های پرچرب پرهیز کنند! ۱۴۰۰/۴/۱۸ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#دیکتاتورهای_حقیر اگر وزیری "توهین" می‌کند، وکیلی سیلی می‌زند، معاونی بی‌ادبانه می‌نشیند، مسئولی عضوی را ازجلسه بیرون می‌اندازد، مطمئن باشید همین آدم‌‌ها تنها با زیردستان و ضعیفان این‌گونه عمل می‌کنند.رفتارشان در برابر بالادستی‌ها بسیار تماشایی است! اینان، "دوچهره‌"های واقعی‌اند.چهره‌ای اًخمگین رو به پایینی‌ها، و چهره‌ای متبسم‌ رو به بالایی‌ها دارند. "اّشِدّاءُ علی‌الضعفاء و رُحَماءُ للاقویاء"! بارها مشاهده کرده‌ام، کسی که با زیر‌دستانش، بسیار درشت و زشت سخن می‌گوید، حتماً پشتش به پشتیبانان بالاتر گرم بوده و در نزد آن "زَبَردستان" بسی خوار و زبون ظاهر می‌شود و به پشتوانه همان سِفلگی است که جرات می‌کند به آسانی بر سر "زیرمجموعه" خود، نعره بکشد. عربده‌های:"برو‌گم شو"،"خفه‌شو"، "غلط‌کردی"، به برکت همان نامه‌های"فدایت شوم" تولید‌ می‌شود و این بی‌ادبی‌ها، با تکیه بر همان ادبیات چاکرانه‌ و بی‌نمک رخ می‌دهد. گویند تاریخ همین بوده و هست ولی به‌گمانم به تازگی بعضی‌از این دیکتاتورهای روبه پایین، آن چنان‌ شورِ خودشیرینی ‌را درآورده‌اند که رفتارشان حتی برای چاپلوسان‌نیز چِندش‌آور شده است! اما همچنان بزرگترین گناه، به گردن رئیس‌هایی است که زبان چرب را دوست دارند و این دیکتاتورهای حقیر را در دامن خود تولید‌ و تکثیر می‌کنند. ۱۴۰۰/۴/۲۷ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi #دیکتاتور_های_کوچک #بی_ادبیات_رجال #زشت‌تر_از_چاپلوسی #حقیقت_یا_مزاج؟ #نفوذی‌ها_کجایند؟ #موریانه_فساد                        

#غدیر_جشن_لیاقت غدیر یک جشن خاندانی نیست."امام"چون شایسته است، منصوب می‌شود نه چون منصوب است شایستگی می یابد.خدایی که خود به "عدل" و "اهلیّت در امانت" امر می‌کند، هرگز شایسته را وا نمی‌گذارد و برای هیچ مصلحتی"خوب" را بر"عالی" ترجیح نمی‌دهد.مهمترین پیام غدیر توجه به همین شایستگی است توجه به سابقه ایمان، جهاد و ایثار است. همه می دانیم که انتصاب و معارفه غدیر به تصدی منجر نشد و حضرت علی(ع) هیچگاه بر اساس حدیث غدیر به خلافت نرسید، پس جشن غدیر جشن آغاز قدرت نیست بل جشن لیاقت‌است و نشان می‌دهد که "کسب لیاقت" از "کسب قدرت" ازشمندتر است و شیر اگر در زنجیر هم باشد باز همچنان شیر است! جشن غدیر یک نزاع تاریخی نیست. اکنون غدیر، نمی‌خواهد و نمی‌تواند تاریخ‌ما را عوض کند اما می‌خواهد و می‌تواند سیاست ما را درست کند. می‌تواند در زندگی و گزینش‌های امروز و فردای ما اثر بگذارد و توجه ما را به سوی شایسته‌تر‌ین‌های هر زمان جلب کند. در غدیر ، پیامبر(ص) با "مردم" سخن می‌گوید. یعنی تا مردم‌ نخواهند، بهترین انتصاب‌‌ها بی‌اثر و بهترین‌منصوبان‌ بی‌اختیار می‌شوند.(لا رای لمن لا یطاع) علی(ع) بزرگترین صاحب امتیاز غدیر ، و به یقین، غدیری‌تر از همه ما است. خود ان حضرت با غدیر و غیر غدیری‌ها چه‌کرد؟ آیا شیوه آن حضرت را در این خصوص شناخته و به کار بسته‌ایم؟ راستی! اگر پس از رحلت رسول خدا(ص) مسلمانان، غدیر را پاس می‌داشتند و علی(ع) را بر اساس آن‌حدیث بر مسند خلافت می‌نشاندند، ما امروز با او چه می‌کردیم؟ آیا جز همان کاری که اکنون با او و نهج‌البلاغه‌اش می‌کنیم؟ ۱۴۰۰/۵/۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi #غدیری_یا_سقیفه‌ای؟ #شعارهای_غدیری_و_رفتارهای_سقیفه‌ای