#بی_پر_پروانه_شو #قسمت176 نذاشتم ادامه بده با لبخند تلخی گفتم -من نیازی به پذیرش اونا نداشتم ... منظورمو نفهمید -اصلا گیریم خود سامان میگرفتت ... با شرایطی که تو داری شاید به یه سالم نمیکشید کم می آورد... حرفاش درد داشت خودش نمیفهمید نه ؟! اولین قطره که از چشمام ریخت انگار اونو به خودش آورد ... لبخند مسخره ای زد -هی شوخـ... شوخی کردم .. لبخندم تلخ بود ... اونقدر تلخ که تو جون امیر ارسلانی که داداش بودم فرو رفت -بچه هام وقتی بچن شوخی شوخی به گنجشکا سنگ میزنن ولی گنجشکا راست راستکی میمیرن .... آدمام عین تو شوخی شوخی زخم میزنن ولی دلها جدی جدی میشکنن. دست و پاشو گم میکنه و من هنوز تو درک معنای حرفاش و حقیقتشون دست و پا می نم -ببین ... ببین پناه منظورم اینه تاکی میخوای خوشبختی خودتو با فکر به سامان و گذش ته به باد بدی ... -بعضی از فکرا هستن که از حافظت پاک cیشن بیرون نمیرن ..همینان که داغونت میکن ... من بخوامم نمیتونم فراموشش کنم و بگم نبود سامان بود ... تو همه لحظه های کم ولی شیرین زندگیم حضورش پر رنگ تر از هر کسی بود ... فکر به اونم از همون فکرایی که تاابد میمونن و داغونت میکنن ... تو نمیفهمی ... نمیفهمی کسی که بار اول شده همه دنیات ... عشقی که روش برچسب عشق اول بودن خورده تا ابد فراموش نمیشه .... من تنهایام با حس عشقی که تو دلم جونه زد پر شد ... نمیتونم ... میخوام ولی نمیتونم فر اموش کنم کسی و که اولین بار حس تنهایمو با عشق پر کرد بازومو از بین دستاش بیرون کشیدم و قدم گذاشتم به فرار ... به دور شدن .... به رفتن... حتی ارسلانم نمی فهمه ... نمی فهمه چون خودشو زده به نفهمی ... از خدا میخوام روزات بگذره خوشحال و راحت از ته دلم زندگی رو با عشق میخوام واست باز خیسه چشام ولی نمیخوام دل تو بسوزه دیگه برام بی توجه به آدمای دورم دستامو حلقه کرد دور خودم و خیره موندم به سن و به سرنوشتی که همرنگ سن تو شبا بودو عین اون متلاطم بدون تو شبام پر از غم و آهه اگه تنها بری میبینی آخرش اشتباهه آره این گناهـــــه نفسام عمیق و پشت سر همه ....من سعی میکنم زندگی کنم ولی حیف خیلی وقته روحم مرده خیره بودم به ثانیه شماری که بی هیچ وقفه ای داره دور میزنه ثانیه های ساعت و دوساعتی میشه که از رفتنش میگذره ... بهش گفتم بخشیدم اما وقتی به دل خودم رجوع میکنم میبینم اون ته مهای دلم چرکین شده از دستش ... از زور حقیقتایی که به رخم کشید و اسم شوخی روش گذاشت ... من حالم خوب شده بود .. خوب خوب ولی با اومدن ارسلان باز شدم همون پناه یک ساله پیش ... نگام چرخ خورد روی خشاب قرصا ... تو این دوروزه بیشتر از کل این چند ماه مصرف کردم ... اونقدرآرام بخش مصرف کردم که دیگه افاقه نمیکنه به دلمو دلپیچه امونم نمیده ... هر نیم ساعت یبار دارم بالا میارم .... "شاید زندگی رو " سرمو تکیه میدم به پشتی کاناپه ... طعم تلخ دهنمو دوست ندارم ... انگار طعم اسیدی که بیست دیقه پیش خالیش کردم ... د یه چیز شیرین میخواد ... بلند میشم و قدمامو میکشم سمت آشپز خونه .... دست میبرم سمت یخچال و درشو باز میکنم ... با دیدن ژله بستنی که تو یخچاله دلم باز زیر و رو میشه ... بیرون میکشمشو با قاشق می افتم به جونش ... حتی شیرینی اونم نمیتونه تلخی دهنمو برطرف کنه ... حوصله تو خونه نشستن و ندارم ولی مجبورم میشینم پشت لب تاپم و فایلمو باز میکنم ... انگشتام روی کیبورد تکون تکون میخورن ولی انگار ذهنم قفل شده .... هی مینویسم و پاک میکنم .. هی مینویسم و هی پاک میکنم و فک میکنم .... میخوام بنویسم از همه اون روزایی که ارسلان میخواد فراموششون کنم و من میگم که ن میتونم ... مینویسم و ناخداگاه اشک میریزم با نوشتن هر سطری یه تصویری ازش میاد تو سرم و رد میشه.... مینویسم و کیبوردم خیس میشه .... مینویسم و دلم آروم میشه ... از وقتی نوشتن و شروع کردم به یه نتیجه ای رسیدم ... نویسنده ها تو نوشته هاشون داستان زندگی خودشونو حسای خودشونو نقط به نقطه اتفاقای اطراف خودشونو میارن روی کاغذ تا آروم شن ... وقتی پشت مانیتور هشت ساعت میشینی و انگشتات و تاب میدی بین کلیدا تو سرت هزار و یک ماجرا میادو رد میشه ....مجبوری برای خالی کردنش بیاریشون روی صفحه ... احساس نویسنده لابه لای همون کلمه هایی که گاهی لبخند و گاهی اشک و میاره رو لب خواننده هاش ... نویسنده ای که عاشق نشده باشه ... طعم عشق و جدایی رو نچشیده باشه هیچوقت نمیتونه به مخاطبش بفهمونه عشق چیه ... عاشقی چیه ... فقط میشه یه سری حرف و کلمه که اون مینویسه و از کنارش رد میشه و خواننده میخونه و از کنارش رد میشه ... این فرصت استثنایی رو از دست ندید✅#تلاش_کن ، #طلاش_کن مسیرسبز راه پولدار شدن 🌲 @Be_win مسیرسبز ☞☜ ایــتا 🌲 @Be_win_3 مسیرسبز ☜ تلگرام اینجا زندگیتو متحول کن