شهيد اشراف در دست نويس خاطرات خود که مختصرا و با عبارات بالاشروع مي شود،مي نويسد: اگر مي خواهي با خداوند حرف بزني نماز بخوان،اگر مي خواهي خداوند با تو حرف بزند قرآن بخوان و اگر مي خواهي ارتباط دو طرفه باشد،قرآن بنويس. با چنين تفکري ،اين شهيد بزرگوار تقرير مصحف شريف را در سال 1347 آغاز مي کند،نگارنده وقتي دست نويس شهيد را مطالعه مي کرد. با دو سوال مواجه شد: فلسفه تقرير قرآن چيست و و ي از کدام معجزات سخن مي گويد؟ اين سوال را همسر شهيد به نيکي پاسخ مي دهد: در سال 1347 ،شهيد در گارد خدمت مي کرد و ماحسب اعتقاداتمان ،هر شب جمعه را در جوار حرم ملکوتي حضرت معصومه (س) سپري مي کرديم. روزي ،در موزه حرم در حال تماشاي قرآن هاي قديمي و دست نوشته بوديم که من پيشنهاد تقرير قرآن را دادم.همسرم چند روز بعد گفت :اين پيشنهاد مرا مصمم به اين کار نموده است و بدين ترتيب کار نوشتن کتاب آسماني قرآن از ماه رمضان المبارک سال 1347 هجري شمسي آغاز شد. شهيد اشراف معتقد بود پس از پايان تقرير قرآن، به آرزوي خود ، يعني شهادت نايل مي شود و چنين نيز شد، يک ماه پس از پايان قرآن که با مقدمه فوق آغاز شد،لحظه ديدار فرا مي رسد. همسر شهيد مي گويد: واقعه تکان دهنده شهادت تيمسار اشراف مار ا به ياد روز هايي انداخت که با تبسم ،قرآن را رو نويسي مي کرد و مي گفت: شهادت من پس از پايان اين کار مقدر شده است #شهید_سرلشکر‌_شریف_اشراف @zendagibazendagishohada