جاده لحظه به لحظه میپیچید و‌ حال منم از این رو به اون رو میشد...سرمو تکیه دادم به شیشه ماشین که نگاهم به آسمون افتاد؛تاریک بود و پرستاره...حالا دیگه کلا محو ستاره ها بودم ویادم رفت که تا همین چندثانیه پیش چه حال بدی داشتم..گذرزمان رو حس نمیکردم...یاد این جمله افتادم که میگفت : (نگاهت به آسمون باشه زمین گیر نمیشی)، راست میگفت! دستای کوچولوشو گرفتم سمت آسمون؛مامان جون نگاه کن ،ستاره! دلم میخواد از همین حالا با آسمون آشنا بشه...تا بلکه مثل من زمین گیر نشه و راه های آسمونو یاد بگیره ... به زبون کوچولوی خودش که هنوز نمیتونه خیلی کلماتو بگه گفت: شیتاله! کلی هم از دیدنشون ذوق کرد.حالا دیگه حتی وقتی منم حواسم نبود با هیجان آسمونو نشون میداد:شیتاله..شیتاله... #آرامش #آسمون #شب #ستاره #شیتاله