بسم رب العشق⚘ امروز داشتم در کلاس آموزه های روانشناسی در قرآن درس می دادم رسیدم به آیه‌ای ڪہ‌ گویی نازل شده برای در هم کوبیدن آرامش‌های خیالی‌ام. این آیه‌ها چه ناگهان از آدم می‌گیرند آرامش و قرارش را. آیه داشت از دل‌هایی سخن می‌گفت ڪہ‌ چونان سنگ‌اند و از سنگ هم سنگ‌تر. همیشه سنگ را نماد سخت‌دلی و قساوت می‌دانستم این آیه به من گفت: دل‌هایی هستند ڪہ‌ سنگ‌ها در سختی، از آنان کم می‌آورند. سنگی ڪہ‌ نماد قساوت است گاهی از سینه‌اش چشمه‌ای می‌جوشد و زمین‌های تشنه را سیراب می‌کند. من دیده‌ام کوه‌هایی را ڪہ‌ از سنگِ سخت‌اند،ولی از دلشان رود جاری می‌شود. همین سنگ، گاهی خودش را بر دو نیم می‌کند تا ‌آبی جاری شود و جگر تشنه و تفتیده‌ای را خنک کند. چه قدر سنگ برایم مهربان می‌شود وقتی به آبی ڪہ‌ از دلش می‌جوشد فکر می‌کنم. آیه می‌گفت: بعضی از سنگ‌ها از خشیت و ترس خدا،از بالا به پایین می‌آیند و حالا من مانده‌ام و این آیه و آرامشی ڪہ‌ بر باد رفته. یک نظر به دلم نگاه می‌کنم و گوشه چشمی به سنگ‌هایی ڪہ‌ می‌بینم . دل من سخت‌تر است یا این سنگ‌ها؟! تا امروز حتّی به این سؤال فکر نکرده بودم تا چه رسد به این ڪہ‌ بخواهم در پاسخش بیندیشم. #دل من سخت‌تر است یا این سنگ‌ها؟! آقای من! اجازه بده به جای فکر کردن به پاسخ این سؤال مثل همیشه به شبیه شدن خودم به تو فکر ڪنم. کسی اگر شبیه تو شد، دلش از برگ گل نازک‌تر می‌شود. اگر دل‌هایی هست ڪہ‌ سنگ نمی‌تواند نماد قساوتشان باشد دل‌هایی هم هست ڪہ‌ برگ گل نمی‌تواند نماد لطافتشان باشد. دل‌هایی ڪہ‌ شبیه دل توست خودشان نماد لطافت شده‌اند. گلبرگ‌ها در برابر این دل‌ها احساس سختی و زبری دارند. دل تو لطیف است؛ نه آه یتیمی را تاب تحمّل داریو نه گناه بنده‌ای دور افتاده از مولا را. آه و گناه هر دو تو را آتش می‌زنند. اشک‌های همیشه جاری تو حاصل دل لطیفی است ڪہ‌ بی‌خیال زندگی کردن را گناه نابخشودنی خویش می‌داند. محتاجم، سخت محتاجم به دلی ڪہ‌ مثل دل تو لطیف باشد. #بی‌خیال زندگی کردن تنها از دل‌هایی بر می‌آیدڪہ‌ از سنگ هم سخت‌تر شده باشند. من از سنگ بودن دلم می‌ترسم چه رسد به سخت‌تر شدن از سنگ. #بادل لطیفت دعایم ڪن! #التماس دعا آقای من! @zibaandish