ای زیبا اندیشان ،حيطه‌ي كاري اين دو رشته تا حدودي به هم نزديك است؛ اما نكته‌ي اصلي آن است كه#مشاوران، بيش‌تر در راستاي #پيش‌گيري از بروز فشارهاي رواني، به #افراد سالم از حيث #رواني مشاوره مي‌دهند درحالي‌كه روان‌شناسان بيش‌تر درصدد درمان افرادي هستند كه به نوعي از يك #اختلال رواني رنج مي‌برند. به بيان ديگر، حوزه‌ي #فعاليت مشاوران #گسترده‌تر و تقريباً تمام افراد جامعه است اما حوزه‌ي فعاليت روان‌شناسان محدود به جمع #كوچكتري از افراد جامعه يعني دارندگان مشكلات روحي و رواني است.  💦 مشاور بعد از فارغ التحصیلی در دوره‌ی کارشناسی ارشد می‌تواند برای خود #دفتری دایر کند و به ارائه‌ی خدمات مشاوره‌ای از قبیل مشاوره‌ي خانواده (که شامل ا#زدواج، #مسائل زناشویی، #مسائل عاطفی و ...)، #شغلی و تحصیلی بپردازد. در واقع زمینه‌ی کاری یک مشاور شبیه به آن چیزی است که عموم مردم از یک روانشناس در ذهن دارند. البته به افرادی که به یک مشاور رجوع می‌کنند، مراجع کننده می‌گویند نه بیمار زیرا این افراد داری مسئله و مشکلاتی كوچك هستند نه بیماری. #اما یک روانشناس (بالینی) بعد از فارغ التحصیلی در دوران کارشناسی ارشد می‌تواند #مطبی دایر کند و به درمان افرادی که دارای #مشکلات روانی هستند بپردازد. به افرادی که به روانشناس بالینی مراجع می‌کنند عنوان #بیمار داده می‌شود چون دارای بيماري‌هاي روانی هستند. روانشناسان بالینی اغلب در بیمارستان‌های روانی مشغول به کار می شوند.