در شب چهلمین سال شهادت #علمدار‌گردان‌کمیل و پرچمدار کانیمانگا تقدیم به پدرم که در آرزوی دیدنش سوخته ام...: آنقَدَر وسوسه دارم بنویسم که نگو... تو کجایی پدرم...؟! آنقَدَر حسرت دیدار تو دارم که نگو... بسکه دلتنگ تو ام ،از سر شب تا حالا... آنقَدَر بوسه به تصویر تو دادم که نگو... جانِ من حرف بزن! امر بفرما پدرم. آنقَدَر گوش به فرمان تو هستم که نگو... کوچه پس کوچه ی این شهر پر از تنهاییست آنقَدَر بی تو در این شهر غریبم که نگو... پدر ای یاد تو آرامش من...! امشب از کوچه ی دلتنگیِ من میگُذری؟! جانِ من زود بیا بغلم کن پدرم...! آنقَدَر حسرت آغوش تو دارم که نگو... به خدا دلتنگم! رو به رویم بِنِشینی کافیست همه دنیا به کنار... گرچه از دور ولی، من تو را میبوسم آنقَدر خاک کف پای تو هستم که نگو. .. تقدیم به پدری که بعد از ۸ سال ، از قامت همچون سروش، جز چند استخوان و یک پلاک... چیزی نمانده بود... پدرم یادت گرامی ، روحت شاد چهلمین سالگرد وصالت به امام‌حسین‌ع مبارک... ازطرف پسرت، زهیر... @zohe72.کانال کمیل