🔘دایره دیانت حضرت امام جواد (ع)، از این هستی‌شناسی مؤمنانة ولایی به مثابه دیانتی یاد می‌کنند که هرکس از دایرة آن خارج شود، دینش را باطل کرده است. ▫️محمّدبن سنان می‌گوید: نزد امام محمّدتقی بودم و اختلاف شیعه را مطرح کردم. حضرت فرمودند: 🔹«ای محمّد! همانا خدای تبارک و تعالی همواره به یگانگی خود یکتا بود (یگانه‌ای غیر او نبود). سپس محمّد و علی و فاطمه را آفرید. آنها هزار دوران بماندند. 🔹سپس چیزهای دیگر را آفرید و ایشان را بر آفرینش آنها گواه گرفت و اطاعت ایشان را در میان مخلق جاری ساخت (بر آنها واجب کرد) و کارهای مخلوق را به ایشان واگذاشت. 🔹 پس ایشان هرچه را خواهند، حلال کنند و هرچه را خواهند، حرام سازند؛ ولی هرگز جز آنچه خدای تبارک و تعالی خواهد، نخواهند.» ▫️سپس فرمودند: 🔹«ای محمّد! این است آن دیانتی که هر که از آن جلو رود (غلو کند، از دایرة اسلام) بیرون رفته و هر که عقب بماند (و وارد دایره نشود) نابود گشته دینش را باطل کرده و هر که به آن بچسبد، به حق رسیده است. 🔹ای محمّد! همواره ملازم این دیانت باش.» ▫️با این درجه از معرفت، نزد اهل ولایت، همة ظرف زمان و مکان در هم شکسته شده و او درمی‌یابد که حضرت «ولیّ‌الله»، امام معصوم، در هیئت نوری و روحی، همه‌جا، با همه‌کس و در همة عوالم حاضر و ناظر بوده است و خواهد بود. «شاهدی»، و حجّتی که درک بزرگی صفات و کمالاتش آدمی را مهیّای درک و شناخت مراتب عالی توحیدی (معرفة‌الله) می‌سازد. ▫️مفضّل می‌گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم؛ آنگاه که در اظلّه (عالم ارواح و عالم مثال یا عالم ذر) بودید، به چه کیفیت بودید؟ فرمودند: 🔹«نزد پروردگار خود بودیم. کسی جز ما نزد او نبود. در سایة سبزی بودیم و خدا را تسبیح و تقدیس و تهلیل و تمجید می‌گفتیم و هیچ فرشتة مقرّب و جانداری غیر ما نبود تا آنکه خدا آفرینش چیزها را اراده کرد. 🔹پس آنچه خواست، چنان‌که خواست، از ملائکه و غیر آنها آفرید و سپس علم آن را به ما رسانید.» ▫️تقدّم امام در خلقت نوری و روحی و حضور و شهود ایشان در همة عوالم است که امام را به عنوان «شاهد» بر جمیع آفریده‌ها معرّفی می‌کند. ▫️چنان‌که همین منزلت این مجال را فراهم می‌آورد تا امام مهیّای پاسخ‌گویی دربارة همة امور جزئی و کلّی و رافع تمام سؤالات و ابهامات باشد. ▫️امام صادق(ع) فرمودند: 🔹«همانا خدا بود و هیچ پدیده‌ای نبود. سپس پدیده و مکان را آفرید و نورالانوار را آفرید که همة نورها از او نور گرفت و از نور خود که همة نورها از آن نور یافت، 🔹در آن (نورالانوار) جاری ساخت و آن نوری است که محمّد و علی را از آن آفرید. 🔹 پس محمّد و علی دو نور نخستین بودند، زیرا پیش از آنها چیزی پدید نیامده بود و آن دو همواره پاک و پاکیزه در صلب‌های پاک جاری بودند تا آنکه در پاک‌ترین آنها، یعنی عبدالله و ابوطالب از یکدیگر جدا گشتند.» 📚#جان‌جهان/#ولایت‌ولیّ‌الله #دکتر_اسماعیل_شفیعی_سروستانی 🔸نفس مطمئنه http://eitaa.com/joinchat/1868431360C70b0fb3381