🌙 شهری که تمام كوچه پس كوچه های آن به خود خدا منتهی می‌شود! 🔻شهرها همه در ظرف مكان جای ندارند. خداوند مهربان در عالم شهری دارد، كه در ظرف زمان قرار يافته است. شهر خدا كه در زمانی معلوم و با گنجايشی نامحدود، همه ساله محل اقامت مهمانان خدای بزرگ می شود، همان خانه ملكوتی خداست و ضيافت خانه ملك پادشاهی پروردگار رحمان است؛ كه با عظمت بی نظيری مانند قلعه‌ای با برج و باروهای بلند بر روی تپه‌ای از باغستان بهشت بنا شده است. شهری كه در آن اين بار ملائكه به دور ساكنان خانه خدا طواف می‌كنند، و برای پذيرايی از مهمانان خدا مُحرِم می‌شوند. 🔻اين شهر باستانی كه قدمت آن به ابتدای خلقت می‌رسد و در جای جای آن اثر قدم‌های پاك اولياء الهی پيداست، در ابتدا مهمان خانه پيامبران خدا بوده است و هم اكنون آن قدر وسعت يافته است كه تمام امت آخرين پيامبر می‌توانند به آن راه يابند. 🔻كوچه پس كوچه‌های اين شهر قديمی، همه به خود خدا منتهی می‌شوند. با آنكه شهر بسيار بزرگ و پهناور است، اما مسيرها همه كوتاه هستند و سفرها به سرعت انجام می‌گيرد. كوچه باغ‌های شهر گرچه قديمی‌اند اما فرسوده نيستند. كوچه‌ها آب و جارو شده با درختانی سرسبز كه سايه‌های پر مهر خود را بدون تاريكی بر رهروان گسترانيده‌اند، برای پذيرايی از مهمانان خدا، آماده‌اند. 👈🏼 بخشی از کتاب " #شهر_خدا اثر علیرضا پناهیان 📎 Panahian.ir/post/22 @Panahian_ir

🌙تنها در این شهر می‌شود حقیقت دنیا را دید، و شیرنی آخرت را چشید! 🔻در شهر خدا به مهمان‌ها وعده داده شده است که اگر تا شام لب به آب و نان نزنند و جسم خود را از طعام و شراب خالی نگه دارند، خداوند جان آنان را از جام خود سیراب می‌کند و از جانب خود سیرشان می‌گرداند. ایشان هم، حاضرند از گرسنگی و تشنگی بمیرند، اما جای خوان خدا را در جانشان خالی نگه دارند، تا هنگامه تحقق وعده الهی را در اوج ضعف جسمانی روزه داری خود تجربه نمایند. گویا از نور او نیرو می‌گیرند و از سیر به سوی اون سیراب می‌گردند. 🔻تنها در این شهر می‌شود حقیقت دنیا را دید، و شیرنی آخرت را چشید. آدم قبل از ورود به این شهر، باور نمی‌کند که زندگی بدون دست آلودن به دنیا چگونه می‌تواند این همه دلچسب باشد. تازه آنجا می‌شود فهمید در زندگی هر چه از دنیا بیشتر بهره مند شوی، کمتر از لذت حیات برخوردار می‌شوی. از حداقل خورد و خوراک گذشتن، تو را قوی می‌کند و دنیا را ضعیف و حقیر. در این شهر میشود دید دنیا چگونه اسیر آدمی است و هرگز نمی‌تواند بر او سلطه یابد. 🔻واقع مطلب آن است که در این شهر آنچه مهم است، رابطه مهمانان با میزبان است. و آن قدر این امر مهم است که اگر گرسنگی کشیدن، آن رابطه را نزدیک‌تر می‌کند؛ همه با کمال رضایت آن را می‌پذیرند. 👈🏼 بخشی از کتاب " #شهر_خدا اثر علیرضا پناهیان 📎 Panahian.ir/post/22