🌸🌸🌸🌸🌸 ✨ حکمتی از نهج‌البلاغه حضرت علی«ع» 📖 موضوع: #یاد_قیامت_و_آمادگی . ▫▫▫ وَ قَالَ ( عليه السلام ) :  مَنْ تَذَكَّرَ بُعْدَ السَّفَرِ اسْتَعَدَّ . ⭕ امام علیه‌السلام فرمودند: ⬅كسى كه به ياد سفر طولانى #آخرت باشد خود را #آماده مى سازد. ▫▫▫ ‼ نکات : ✅ در اين حديث شريف، #مردمِ_دنيا به مسافرانى تشبيه شده اند كه به سوى منزلگاه دوردست اما بسيار مرفه و پربركت در حركتند ➖و بايد براى رسيدن به سرمنزل مقصود مركبى راهوار و زاد و توشه اى فراوان آماده سازند و گرنه در وسط راه مى مانند و به #مقصد نخواهند رسيد.  ✅ #قرآن_مجيد نيز مى گويد: «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى)؛ زاد و #توشه (براى سفر آخرت) برگيريد كه برترين زاد و توشه همان #تقوا و پرهيزكارى است». ✅ در #حديثى زُهرى، يكى از سرشناسان اهل سنت از تابعين، امام على بن حسين«ع» را در شبى سرد و بارانى ديدار كرد در حالى كه بر پشت آن حضرت مقدارى آرد بود و حضرت به سويى حركت مى كرد. 🔸زهرى عرض كرد: اى #پسر_رسول_خدا ! اين چيست؟ حضرت فرمود: 🔹قصد #سفرى دارم و مشغول تهيه زاد و توشه آن و گذاشتن در محل مطمئنى هستم. 🔸زهرى گفت : غلام من اينجاست به شما كمك مى كند. حضرت قبول نكرد. زهرى عرض كرد: خودم آن را برمى دارم و براى شما مى آورم. 🔹#امام_سجاد«ع» فرمود: من ميل ندارم چيزى كه موجب #نجات من و سبب حسن ورودم به مقصد است خودم حمل نكنم، 🔸تو را به خدا سوگند میدهم كه سراغ كار خود بروى و من را رها سازى. زهرى از آن حضرت جدا شد و رفت. 🔹بعد از چند روز امام«ع» را ديد عرض كرد: اى پسر رسول خدا! اثرى از آن سفرى كه فرمودى نمى بينم. 🔸امام«ع» فرمود: آرى اى زهرى. آن گمانى كه كردى (كه منظورم سفر دنياست) درست نبوده است منظورم #سفر_آخرت و آماده شدن براى آن است. آرى. آماده شدن براى #مرگ وسفر آخرت به وسيله پرهيز از حرام و بذل و #بخشش در راه خير حاصل مى شود. 📚 حکمت۲۸۰ _ (اعتقادی، اخلاقی) 🙏 ترجمه مرحوم استاد محمد دشتی. 🔻 نفس مطمئنه http://eitaa.com/joinchat/1868431360C70b0fb3381

🔟 🔘 رهنما و بلد در طی طریق 🔹این مطلب مورد پذیرش عقل است که مخلوق نابلد، برای سیر در مسیری که خالق آن را ترسیم کرده و او را به سوی مقصد غایی می‌خواند، الزاماً، به بلدی و راهنمایی نیازمند است که او را دستگیری و #هدایت کند و در همان حال، آن رهنما، تمامی حکمت آن خالق را بداند و مشرف بر مسیر بوده و #مقصد غایی را به خوبی بشناسد. 🔹 از مطالعه آیات معلوم می‌شود که این گمارده یا بلد خداوند که جامه هدایتگری بر تن کرده، ناگزیر باید حائز شرایط زیر باشد: 🔹 1. صاحب مقام #عصمت باشد از سهو و نسیان و خطا تا خلق تابع و پیرو را در جاده ضلالت یا باتلاق شبهات گرفتار نیاورد. 🔹 2. صاحب مقام #صبر باشد. در «سوره سجده» درباره صبر امام هدایت‌گر آمده است: «و چون شکیبایی کردند و به آیات ما #یقین داشتند، آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند.» 🔹 3. صاحب مقام #یقین باشد؛ چنان‌که در آیه یادشده، آمد. یقین، درجه بلندی از کشف باطن و حقایق جهان است و نوعی آگاهی یقینی از اعمال و آنچه در دل‌های مردم می‌گذرد. 🔹4. صاحب #اذن_هدایت‌گری باشد. ائمه(ع)، وظیفه هدایت جامعه به سوی اهداف و مقاصد الهی را دارند. این وظیفه الزاماً باید از سوی خالق هستی و آگاه به مسیر و مقصد، به آنان اعطا شده باشد؛ 🔹 5. صاحب مقام #واسطگی_فیض الهی باشد. امام بر حق، واسطه فیض الهی در امور مختلف برای مردم است. در غیر این صورت، بشر پی به گوهر مقصود نمی‌برد؛ بلکه در اولین گام به مغاک ضلالت نیز درمی‌غلتد. 🔹 از مجموع مطالب، برداشت می‌شود که فرض یله و رها شدن زنجیره «خلقت و هدایت» و سپرده شدن امور به دست تندباد حوادث و هواجس محال عقلی است و این واقعه، مغایر با شأن خالق حکیم و در جهت مخالف با حکمت حضرت خداوندی در طراحی خلقت هستی و هدایت و حراست آفریده‌هایش از آن است. 📚 کتاب « #ولایت_ولی_الله» اثر #اسماعیل_شفیعی_سروستانی از مجموعه #حریم_یار 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 #معرفت_امام #ولایت @mouood_org