#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_عنکبوت
اين زندگى دنيا جز مايه سرگرمى كه آدميان را از حيات برتر اخروى باز مىدارد و جز بازيچهاى كه به سرعت پايان مىپذيرد، نيست، و به يقين زندگى سراى آخرت زندگى واقعى است. اگر اهل دانش بودند درمىيافتند كه حقيقت همين است كه گفته شد. (64)
از آنجا كه مشركان درست نمىانديشند و در آراء خود گرفتار تناقضاند، وقتى سوار كشتى مىشوند خدا را در حالىكه عبادت و اطاعت خود را ويژه او مىكنند، مىخوانند، ولى هنگامى كه خدا آنان را به خشكى مىرساند و از ورطههاى هلاكت نجاتشان مىدهد، همان لحظه به شرك مىگرايند و ديگرى را پروردگار خود مىپندارند. (65)
بگذار هرآنچه را به آنان دادهايم ناسپاسى كنند و از هر آنچه در اختيار دارند بهره برند، ولى به زودى فرجام شوم كار خود را خواهند دانست. (66)
آيا اين مشركان نديدهاند كه ما شهر مكه و حومه آن را حرمى امن قرار داديم با اينكه مردم از اطراف آنان ربوده مىشوند؟ با اينحال، آيا اين مشركان به بتها كه پوچ و بىاساساند ايمان مىآورند و نعمتهاى خدا را ناسپاسى مىكنند؟ (67)
كيست ستمكارتر از آنكس كه بر خدا دروغ بسته و براى خدا شريك قرار داده است؟ و كيست ستمكارتر از آنكس كه وقتى حق به سويش آمد آن را تكذيب كرد؟ اينان كفرپيشگانند؛ آيا در سراى آخرت جايگاه كافران دوزخ نخواهد بود؟ (68)
و كسانى كه در آنچه مربوط به ماست، با تمام وجود تلاش كرده و هيچگاه از ايمان و اطاعت بازنماندهاند، قطعا آنان را به راههايى كه به ما منتهى مىشود، راهنمايى مىكنيم، و به راستى كه خداوند با نيكوكاران است و رحمت و عنايت خود را بر آنان مىگستراند. (69)
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_روم
به نام خداوند گستردهمهر مهربان
الف. لام. ميم. (1)
روميان در نبردشان با ايرانيان شكست خوردند؛ (2)
ميدان اين نبرد و شكست در نزديكترين موضع به سرزمين حجاز بود، و [بدانيد كه] روميان پس از اين شكستشان پيروز خواهند شد. (3)
زمان اين پيروزى در ظرف چند سال آينده- كه از نه سال تجاوز نمىكند و زودتر از سه سال نيز نخواهد بود- رخ مىدهد. همه امور- چه پيش از شكست روميان و چه پس از پيروزى آنان- در اختيار خداوند است، و در آن روز كه روميان پيروز شوند، مؤمنان شادمان مىگردند. (4)
شادمانى مؤمنان از آنروست كه خداوند روميان را يارى خواهد كرد. خداوند هر كه را بخواهد يارى مىكند و تنها او عزيز و مهربان است پس هر كه را بخواهد عزّت مىبخشد، و هر كه را بخواهد از رحمت خود برخوردار مىسازد. (5)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_روم
غلبه روميان در آيندهاى نزديك و شادمانى مؤمنان در آن روز را خدا وعده كرده است و او وعده خود را به انجام مىرساند و از آن تخلف نمىكند، ولى بيشتر مردم از شئون خدا ناآگاهاند و به تحقق وعدههاى او اطمينان ندارند. (6)
عدم اعتقاد مردم به تحقق وعدههاى الهى از آنروست كه آنان ظاهرى از حيات دنيا را مىشناسند و از حيات اخروى كه وراى آن است، بىخبرند. (7)
آيا اين بىخبران، از سرگرمى به امور دنيا به خود بازنيامدهاند تا با فراغت و حضور ذهن بينديشند كه خداوند آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آنهاست جز به حق نيافريده و آنها را بىهدف قرار نداده است و اينها را جز تا سرآمدى معين باقى نمىگذارد و سپس از ميانشان مىبرد؟ آيا نينديشيدهاند كه اگر آخرتى در كار نباشد اين جهان كه فرجامش نابودى است بيهوده و بىهدف خواهد بود؟ شگفت است كه بسيارى از مردم لقاى پروردگارشان و بازگشت به سوى او را انكار مىكنند. (8)
آيا اينان، در زمين سير و سفر نكردهاند كه به ديده عبرت بنگرند كه فرجام امتهاى كفرپيشهاى كه پيش از آنان مىزيستند چگونه شد؟ آن امتها بسى نيرومندتر از اينان بودند و زمين را براى آبادانى و زراعت كند و كاو مىكردند و بيشتر از آنچه اين مردم آن را آباد كردند به عمران آن دست يافتند. پيامبرانشان با دلايلى روشن و روشنگر به سراغشان آمدند؛ پس خداوند با اين كيفرها به آنان هيچ ستمى نكرد و نشايد كه او ستم روا دارد.
آنان خود با تكذيب پيامبران و ارتكاب گناهان [سزاوار عذاب شدند و] به خويشتن ستم كردند. (9)
آرى، فرجام كسانى كه بد كردند چيزى جز بدى و عذاب ناگوار نبود، چرا كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را به استهزا مىگرفتند. (10)
خداوند، آفريدگان را نخست پديد مىآورد، سپس با پايان يافتن اجلشان آفرينش آنها را تجديد مىكند و آنگاه به او بازگردانده مىشويد. (11)
و آن روز كه قيامت برپا مىشود و مردم براى حساب و جزا به سوى خدا بازمىگردند، گناهكاران از رحمت او نوميد مىشوند. (12)
و از معبودانشان كه آنها را شريكان خدا مىپنداشتند شفاعتكنندهاى ندارند و در آن روز پرستش خدايان خود را پنهان مىدارند. (13)
و آن روز كه قيامت برپا مىشود، در آن هنگام مؤمنان نيكوكار از مجرمان جدا مىشوند. (14)
اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، در بوستانى كه در نهايت زيبايى و دلنشينى است جاى مىگيرند، در حالىكه مسرورند و شادى از چهرههاى آنان نمايان است. (15)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_روم
و اما كسانى كه كفر ورزيده و آيات ما را تكذيب كرده و ديدار آخرت را دروغ شمردهاند، اينان در عذاب احضار خواهند شد. (16)
خداوند در همه حال از كارهاى ناروا و آنچه مشركان درباره او مىپندارند منزّه است. پس تسبيح و تنزيه خداى را آنگاه كه به شب درمىآييد و آنگاه كه وارد بامداد مىشويد. (17)
ستايش خداى را در آسمانها و زمين، و تسبيح و تنزيه او را به هنگام عصر و آنگاه كه به نيمروز درمىآييد. (18)
موجود زنده را از مرده پديد مىآورد و از موجود زنده مرده برمىآورد (او پيوسته از خاك مرده موجود زنده مىآفريند و هماره موجودات زنده را به خاك بىجان مبدل مىسازد) و زمين را پس از آنكه خشك و بىجان شد، با رويش گياه زنده مىكند. شما آدميان نيز بسان گياهان، پس از مردن، حياتى دوباره مىيابيد و از گورها برانگيخته مىشويد. (19)
و از نشانههاى ربوبيت خدا آن است كه شما را از خاك مرده و بىجان پديد آورد و ناگهان انسانهايى شديد كه براى تنظيم امور زندگى در همهجا پراكنده مىشويد. (20)
و از جمله نشانههاى او اين است كه براى شما از جنس خودتان همسرانى آفريد تا در كنارشان آرامش يابيد و ميان شما الفت و رحمت برقرار ساخت تا نسل بشر را تداوم بخشد. به يقين در آنچه ياد شد، براى مردمى كه مىانديشند نشانههايى است بر اينكه تدبير امور انسانها در اختيار خداوند است. (21)
و از نشانههاى او آفرينش آسمانها و زمين و اختلاف زبانها و رنگهاى شماست. قطعا در آنچه ياد شد، براى دانشوران نشانههايى است بر اينكه خداوند تنظيمكننده امور آدميان است. (22)
و از نشانههاى ربوبيت او خواب شما در شب براى آرامش يافتن و تلاشتان در روز براى دستيابى به رزق خداست. به راستى در آنچه ياد شد، براى كسانى كه شنواى حقيقتاند نشانههايى است. (23)
و از نشانههاى او اين است كه برق آسمانى را به شما مىنماياند تا هراس از صاعقه و اميد به بارش باران در شما پديد آيد، و از آسمان باران مىفرستد، سپس به وسيله آن، زمين را كه خشك و مرده بود با رويش گياهان زنده مىكند. به يقين در آنچه بيان شد، براى كسانى كه خرد را به كار مىگيرند، نشانههايى است بر اينكه تدبير امور هستى در اختيار خداوند است. (24)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_روم
و از نشانههاى ربوبيت و يكتايى خدا اين است كه آسمانها و زمين به فرمان او برپا و استوارند؛ سپس هنگامى كه خداوند شما آدميان را با يك ندا فراخواند كه از زمين برآييد! ناگهان از گورها بيرون مىآييد. (25)
و همه كسانى كه در آسمانها و زمينند مملوك اويند؛ پس حق اوست كه آنان را از سراى دنيا به سراى آخرت كوچ دهد. همه كسانى كه در آسمانها و زمينند (فرشتگان، جنيان و آدميان) خاضعانه به فرمان او گردن نهادهاند. (26)
و اوست آنكه موجودات را نخست پديد مىآورد، سپس آنها را با آفرينشى جديد به سوى خود باز مىگرداند. تجديد حيات و بازگرداندن آنها براى او در نهايت آسانى است، زيرا هر كمالى كه در آسمانها و زمين هست، خداوند برتر از آن را كه مطلق و نامتناهى است داراست، چرا كه او عزيز است و ذلت و كاستى در او راه ندارد. و حكيم است و در كارش هرگز سستى راه نمىيابد. (27)
خداوند براى شما از خودتان مثلى زده و آن اين است:
آيا شما از ميان بردگان زرخريد خود كه مالك آنهاييد، در آنچه روزى شما كردهايم شريكانى داريد بهگونهاى كه شما و آنان در آن روزىها حقى برابر داشته باشيد و از اينكه بدون رخصتشان در آن اموال، تصرّف كنيد، بهراسيد همانگونه كه از شريكان همسان خود كه آزادند مىهراسيد؟ هرگز چنين نيست كه بردگانتان شريك شما باشند و تصرف شما در اموالتان با رخصت آنان باشد. پس چگونه ممكن است آفريدههاى خداوند كه همگى مملوك اويند شريك وى و شايسته پرستش باشند؟! خداوند اينگونه، آيات خود را براى مردمى كه به عقل خويش درمىيابند به روشنى بيان مىكند. (28)
ولى مشركان باورهايشان را براساس علم و خرد استوار نساختهاند، بلكه اين ستمكاران از هواهاى نفسانى خود پيروى كردهاند. پس كسانى را كه خداوند به خاطر ستمهايشان به گمراهى افكنده است چه كسى هدايت مىكند؟ آنان هدايتكنندهاى ندارند و ياورانى نخواهند داشت كه آنان را يارى دهند و نجاتشان بخشند. (29)
حال كه روشن شد آفرينش و تدبير در اختيار خداوند است و او هيچگونه شريكى ندارد و كسانى كه از وى روى گرداندهاند در قيامت راه نجاتى ندارند، پس روى خود را به سوى اين دين [تسليم خدا بودن] بگردان و بى آنكه به راست يا چپ گرايش يابى، تنها به آن چشم بدوز. بر اين دين پايدار باش؛ دينى كه فطرت خداداديت تو را به آن گرايش مىدهد؛ همان فطرتى كه خداوند همه انسانها را بر آن آفريده است.
آفرينش خدا دگرگونى ندارد و با اختلاف افراد و اختلاف زمانها و مكانها، تغيير و تبديل نمىپذيرد. اين است دين استوار ولى بيشتر مردم نمىدانند. (30)
تو و پيروانت بىهيچ انحرافى به اين دين روى آوريد و به درگاه خدا بازآييد و از او پروا كنيد و نماز را برپا داريد و از مشركان مباشيد. (31)
از كسانى نباشيد كه براساس هواهاى نفسانى خود در دينشان اختلاف كردند و يكپارچگى آن را از بين بردند و به گروههاى پراكندهاى كه هر يك پيرو انديشهاى است تقسيم شدند. هر گروهى به آيينى كه برگزيده است شادمان است. (32)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_روم
و آنگاه كه مردم را مختصر زيانى برسد، پروردگار خود را در حالىكه به سوى او بازآمدهاند مىخوانند تا رنج و محنت را از آنان بگرداند، ولى هنگامى كه خدا از سوى خود اندك رحمتى به آنان چشانيد، گروهى از آنان بىدرنگ به شرك مىگرايند و ديگران را شريك پروردگار خويش مىگيرند. (33)
بگذار آنچه را به آنان دادهايم ناسپاسى كنند! اى مشركان، كامياب شويد و از هرچه در اختيار داريد بهره گيريد، زود است كه فرجام شوم كار خود را بدانيد. (34)
آيا ما دليل و برهانى در اختيار آنها نهادهايم كه چيزى را بيان مىكند كه مشركان به سبب آن براى خدا شريك قرار دادهاند.
[كه اينگونه بر شرك پايدارند]؟ (35)
و آنگاه كه مردم را رحمتى بچشانيم بدان شادمان مىگردند و ما را از ياد مىبرند، و اگر بر اثر كارهاى ناروايى كه دستاورد خودشان است مصيبت و رنجى به آنان برسد، بىدرنگ نوميد مىشوند. (36)
اينان در اشتباهند؛ نه نعمت هميشگى است كه شادمانى داشته باشد و نه رنج و درد دائمى است كه مايه يأس گردد.
و مشيت الهى تعيينكننده است؛ آيا نديدهاند و درنيافتهاند كه خداوند روزى را براى هر كه بخواهد فراخ مىگرداند و بر هر كه بخواهد تنگ مىگيرد؟ به راستى در اين امر، براى كسانى كه ايمان مىآورند نشانههايى بر ربوبيت خدا و يكتايى او در تدبير جهان است. (37)
اى پيامبر، حق خويشاوندت را بپرداز و همچنين نصيب بينوا و در راه مانده را شما مردم نيز حق خويشاوند پيامبر را بدهيد و نيز نصيب بينوا و در راه مانده را، رعايت اين امر براى كسانى كه خواهان تقرب به درگاه اويند و خشنودى او را مىطلبند بهتر است و آنان قطعا سعادتمندند. (38)
هر مالى از اموال خود را به رسم ربا دادهايد تا در ميان اموال مردم افزون شود (بهرهاى حاصل كند) نزد خدا فزونى نمىگيرد، ولى هر مالى را به عنوان زكات پرداختهايد و خواهان تقرب به درگاه خداونديد و خشنودى و پاداش او را مىطلبيد، آنان اموالشان دو چندان افزون مىگردد. (39)
خدا همان كسى است كه شما را آفريد، آنگاه به شما روزى داد، سپس شما را مىميراند و بعد از آن به شما حياتى دوباره مىبخشد. اينها ويژگىهاى ربوبيت و شايستگى پرستش است. آيا از ميان معبودانى كه آنها را شريك خدا پنداشتهايد كسى هست كه حتى بخش اندكى از اين كارها را انجام دهد؟ مىدانيد كه آنها نمىتوانند. و او منزه و برتر از اين است كه به او شرك ورزند. (40)
بر اثر شرك ورزيدن مردم و گناهانى كه مرتكب مىشوند، فساد و تباهى، خشكى و دريا را فرا گرفت. تا خداوند وزر و وبال برخى از رفتارها و باورهاى نادرست مردم را به آنان بچشاند، باشد كه از شرك و گناه بازگردند و به توحيد و فرمانبردارى از او گردن نهند. (41)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_روم
اگر ترديد دارند كه گناه و شرك سبب ويرانى و فساد است و باور ندارند كه آدميان كيفر اعمال خود را خواهند ديد، به آنان بگو: در زمين سير كنيد و ببينيد فرجام كسانى كه پيشتر در زمين مىزيستند چگونه شد. بيشتر آنان مشرك بودند كه خداوند، بخشى از سزاى اعمالشان را به آنان چشانيد. (42)
حال كه فرجام كفر و شرك را دانستى، پيش از آنكه روز قيامت فرا رسد، روى خود را به اين دين (يكتاپرستى) كه آيينى استوار است بگردان و تنها متوجه آن باش. روز قيامت حتمى است و هيچچيز از جانب خدا مانع آن نخواهد شد. در آن روز مردم به دو گروه تقسيم مىشوند، گروهى به بهشت مىروند و گروهى به دوزخ درمىآيند. (43)
كسانى كه كفر مىورزند، آن روز عقوبت كفرشان دامنگيرشان مىشود، و كسانى كه كار شايسته مىكنند، بساط زندگى جاويد را براى خود مى گسترانند. (44)
[خداوند روز قيامت را مقرر فرمود] تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند از فضل خود سزا دهد.
خداوند از آنرو مؤمنان شايستهكار را از فضل خود بهرهمند مىكند كه دوستدار آنان است، و او كافران را دوست نمىدارد. (45)
از نشانههاى خدا اين است كه بادها را مىفرستد تا نويدبخش باران باشند و بدينوسيله از رحمت خود به شما بچشاند و تا كشتىها به فرمان او بر آبها روان شوند و شما در طلب رزق و بخشش الهى برآييد. اين نعمتها را به شما ارزانى داشته است باشد كه سپاسگزار او باشيد و او را پرستش كنيد. (46)
و همانا پيش از تو پيامبرانى را به سوى قومشان به رسالت فرستاديم. آنان براى مردم خود دلايل روشن و روشنگر آوردند، ولى تنها گروهى از مردم ايمان آوردند و ديگران به مخالفت برخاستند. ما هم مؤمنان را يارى كرديم و از كسانى كه مرتكب گناه شدند انتقام گرفتيم. آرى، يارى مؤمنان و نجاتشان از عذاب حقى است بر عهده ما كه خود آن را بر عهده گرفتهايم. (47)
خدا همان كسى است كه بادها را مىفرستد كه ابرى را به حركت درمىآورند؛ سپس آنگونه كه خدا مىخواهد آن را در پهنه آسمان مىگستراند و از آن پارهابرهايى فشرده و به هم آميخته مىسازد؛ آنگاه مىبينى قطرات باران از لابه لاى آنها بيرون مىآيد. پس هنگامى كه خداوند باران را به هر كس از بندگانش كه خواهد، برساند، ناگهان آنان شادمان مىشوند. (48)
و قطعا پيش از اينكه باران بر آنان فروريزد، آرى لحظهاى پيش از آن مأيوس و نااميد بودند. (49)
پس به آثار رحمت الهى و نتايج باران بنگر و ببين چگونه خداوند زمين را پس از آنكه خشك و مرده بود، با رويش گياهان و درختان زنده كرد. به يقين، همان خداى رحمتآفرين مردگان را دوباره جان مىبخشد، و او بر هركارى تواناست. (50)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_روم
و به يقين اگر بادى سرد بفرستيم كه باغ و كشتزارشان را زرد كند و آنان بنگرند كه باغ و زراعتشان زرد شده و خشكيده است، بىدرنگ نعمتهاى الهى را انكار مىكنند. (51)
اى پيامبر، به اينگونه مردم مشرك دل مبند و بر آنان اندوهگين مباش، چرا كه آنان مردگانند و تو نمىتوانى سخن خود را به مردگان بشنوانى و آنان را هدايت كنى. اينان كرانند و تو بر شنواندن دعوتت به آنان ناتوانى. اين در حالى است كه آنان روى مىگردانند و پشت مىكنند، و گرنه امكان داشت حتى با اشاره سخنت را به آنان بفهمانى. (52)
اى پيامبر، اين مشركان كورند و بىراهه مىروند و تو نمىتوانى كوران را از گمراهى بازدارى و هدايتشان كنى؛ تو نمىتوانى سخنت را جز به كسانى بشنوانى و هدايتشان كنى كه آيات ما را- كه همه نشانگر توحيد است- تصديق كنند. اينانند كه در برابر ما تسليم مىشوند و ايمان مىآورند. (53)
خداوند كسى است كه شما را به هنگام نوزادى ناتوان آفريد، آنگاه پس از ناتوانى نيرو و توان به وجود آورد و شما را به دوران جوانى رسانيد، آنگاه پس از توانايى ضعف و سستى پديد آورد و شما را به پيرى رسانيد آرى، او هرچه بخواهد مىآفريند.
اوست كه هم داناست و هم توانا. (54)
و روزى كه قيامت بر پا شود، مجرمان سوگند ياد مىكنند كه جز زمانى كوتاه در قبرهاى خويش نمانده و دوباره به حيات دنيوى بازگشتهاند. اينان هماره چنيناند كه از حقيقت باز داشته مىشوند و به باطل كشيده مىشوند. (55)
اما كسانى كه دانش و ايمان به آنان داده شده بود در پاسخ كافران تبهكار مىگويند: شما پس از مردن، تا روز قيامت درنگ كرده و در قبرهايتان ماندهايد. اين حقيقت را قرآن بيان كرد كه: پس از مردن تا روز قيامت فاصله و برزخى است. اين مدت كه مرده بوديد همان فاصله و برزخ است.
پس امروز روز رستاخيز است، ولى شما اين روز را نشناختيد و آن را باور نكرديد. (56)
در آن روز، نه عذرخواهى آنان كه ستم كردهاند به حالشان سودبخش است و نه از آنان خواسته مىشود كه با انجام كارهاى شايسته و تدارك گناهان خود در صدد برآيند توبيخ و سرزنش را از خود بگردانند. (57)
همانا در اين قرآن براى مردم از هرمثل و توصيفى كه حق را به دلها نزديك كند و بطلان راه كفر را آشكار سازد، نمونهاى بيان كردهايم، و اگر نشانه و معجزهاى براى آنان بياورى، قطعا كسانى كه كفر ورزيدهاند خواهند گفت: شما جز باطل چيز ديگرى نياوردهايد. (58)
اينگونه خداوند بر قلب كسانى كه خدا و آيات او را نمىشناسند و قيامت را باور ندارند مهر مىزند كه نه مثلهاى قرآن را بفهمند و نه نشانهها و معجزهها را باور كنند. (59)
پس در برابر برخوردهاى ناپسند كافران كه حق را باطل مىشمرند شكيبا باش؛ خدا وعده پيروزى به تو داده است. وعده خدا حق است و به آن وفا مىكند. مبادا كسانى كه به راستى و درستى وعدههاى الهى اطمينان ندارند تو را به ترديد افكنند و باورت را سست كنند. (60)
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛