هدایت شده از پژوهشکده لبیک
#حدیث_راهبردی (قسمت سوم)
ذهنِ بیمار، امتِ بیمار: چگونه «غذای غیر طیب»، یک جامعه را به اسارت نظام سرمایهداری میکشد؟
امام صادق (علیه السلام): زیاد خوابیدن، معلولِ زیاد نوشیدن است و زیاد نوشیدن، معلولِ زیاد خوردن است.
✍️ #پژوهشکده_لبیک
در دو یادداشتِ قبل، به ابعادِ «اقتصادی-فردی» و «تربیتی-سلوکیِ» این حدیثِ راهبردی پرداختیم. اما عمیقترین و خطرناکترین لایهی این معادله، «بُعدِ اجتماعی» آن است. در این نگاه، یک ذهن بیمار که «الگوی تغذیه» ارزان و پرهزینه را انتخاب میکند، در حال انتخاب یک «محصولِ مهندسیشده» برای حاکمیت «نظام سرمایهداری» است.
کالبدشکافیِ یک «اسارتِ اجتماعی»: سه حلقهی زنجیر
نظام سرمایهداری، برای به بردگی کشیدنِ جامعه، یک زنجیرِه سهحلقهایِ قدرتمند را طراحی کرده است:
حلقهی اول: ترویجِ «آشغالخوریِ صنعتی» و خلقِ اولین زنجیره «اقتصاد سرمایهداری»
«صنعتِ غذای غیرطیب»، با تبلیغاتِ گسترده، «آشغالخوری» را به یک «فرهنگ» و «سبکِ زندگیِ مدرن» تبدیل میکند. همانطور که در یادداشت اول گفتیم، این فرآیند، جامعه را به «پرخوری» و «ضعفِ عمومی» دچار میکند و اولین زنجیره نظام سرمایهداری یعنی زنجیره «مصرفکنندگان» محصولات این نظام را برای فربه شدن بیشتر سرمایهداران شکل میدهد.
حلقهی دوم: وابستگی به «صنعتِ درمان» و خلق دومین زنجیره «اقتصاد سرمایهداری»
بیماری «تحفه»ای غیر قابل انفکاک از این سبک مصرف غذایی است. جامعهی بیمار، اکنون به یک «مشتریِ دائمی» برای «صنعتِ داروسازیِ» تبدیل میشود. این صنعت، اغلب نه به دنبالِ «ریشهکن کردنِ» بیماری، که به دنبالِ «مدیریتِ» آن با داروهای شیمیایی و پرهزینه است. در این مدل، «بیماریِ» جامعه، «سودِ» نظام سرمایهداری و شکلدهنده دومین زنجیره بهرهکشی نظام سرمایهداری است.
حلقه سوم: «انسان بیمار» و «هزینههای درمان» و خلق سومین زنجیره «اقتصاد سرمایهداری»
حالا نوبت آن رسیده است که جامعهای که به فریب ارزانخوری و لذتطلبی آنی دچار پرخوری و بیماری شده است، هزینه این «ذهنِ بیمار» خود را در قالب «حق بیمه» درمانی و بازنشستگی نه به جهت ترس کاذب از بیماری و ناتوانی بلکه به جهت پذیرش بیماری و از کار افتادگی به عنوان یک «واقعیت ملموس» بپردازد.
این چرخهی سهگانه ( مصرف غذایی › مصرف دارویی › مصرف خدمات بیمه)، یک «بردگیِ اجتماعی کامل» را رقم میزند.
راهکارِ عملیاتی: «جهادِ اجتماعی» برای بازپسگیریِ حاکمیت بر غذا
راهِ شکستنِ این زنجیر، یک «تهاجمِ ساختاریِ چندلایه» و یک جهادِ مردمی است.
راهکار برای مردم و نخبگان: «نهضتِ حمایت از تولیدات طیب»:
اولین و مهمترین گام، «خریدِ آگاهانه» و حمایتِ مستقیم از تولیدکنندگانِ کوچکی است که شجاعانه در حالِ تولیدِ «محصولاتِ طیب» در برابرِ غولهای صنعتی هستند. هر خریدِ ما، یک رأی به «رهایی از بردگی» است.
راهکار برای حلقههای میانی (وظیفهی معماریِ ساختارِ جایگزین):
وظیفهی ما، نه فقط تبیین، که «ساختنِ اکوسیستمِ اقتصادیِ جایگزین» و ایجاد ساختارهای توزیع محصولات تولیدکنندگان خرد است.
نتیجهگیری:
چالش امروز، یک «چالش غذایی» است. ساخت یک جامعه توحیدی، از «سلامت غذاییِ» آن آغاز میشود. بازپسگیریِ حاکمیت بر «سفرهها»، اولین و حیاتیترین گام در مسیرِ ساختنِ یک جامعه قدرتمند و سالم است.
#فقه_تمدنی
#جهاد_اقتصادی
🌐 @andisheyelabbayk | پژوهشکده لبیک
هدایت شده از پژوهشکده لبیک
#حدیث_راهبردی (قسمت سوم)
ذهنِ بیمار، امتِ بیمار: چگونه «غذای غیر طیب»، یک جامعه را به اسارت نظام سرمایهداری میکشد؟
امام صادق (علیه السلام): زیاد خوابیدن، معلولِ زیاد نوشیدن است و زیاد نوشیدن، معلولِ زیاد خوردن است.
✍️ #پژوهشکده_لبیک
در دو یادداشتِ قبل، به ابعادِ «اقتصادی-فردی» و «تربیتی-سلوکیِ» این حدیثِ راهبردی پرداختیم. اما عمیقترین و خطرناکترین لایهی این معادله، «بُعدِ اجتماعی» آن است. در این نگاه، یک ذهن بیمار که «الگوی تغذیه» ارزان و پرهزینه را انتخاب میکند، در حال انتخاب یک «محصولِ مهندسیشده» برای حاکمیت «نظام سرمایهداری» است.
کالبدشکافیِ یک «اسارتِ اجتماعی»: سه حلقهی زنجیر
نظام سرمایهداری، برای به بردگی کشیدنِ جامعه، یک زنجیرِه سهحلقهایِ قدرتمند را طراحی کرده است:
حلقهی اول: ترویجِ «آشغالخوریِ صنعتی» و خلقِ اولین زنجیره «اقتصاد سرمایهداری»
«صنعتِ غذای غیرطیب»، با تبلیغاتِ گسترده، «آشغالخوری» را به یک «فرهنگ» و «سبکِ زندگیِ مدرن» تبدیل میکند. همانطور که در یادداشت اول گفتیم، این فرآیند، جامعه را به «پرخوری» و «ضعفِ عمومی» دچار میکند و اولین زنجیره نظام سرمایهداری یعنی زنجیره «مصرفکنندگان» محصولات این نظام را برای فربه شدن بیشتر سرمایهداران شکل میدهد.
حلقهی دوم: وابستگی به «صنعتِ درمان» و خلق دومین زنجیره «اقتصاد سرمایهداری»
بیماری «تحفه»ای غیر قابل انفکاک از این سبک مصرف غذایی است. جامعهی بیمار، اکنون به یک «مشتریِ دائمی» برای «صنعتِ داروسازیِ» تبدیل میشود. این صنعت، اغلب نه به دنبالِ «ریشهکن کردنِ» بیماری، که به دنبالِ «مدیریتِ» آن با داروهای شیمیایی و پرهزینه است. در این مدل، «بیماریِ» جامعه، «سودِ» نظام سرمایهداری و شکلدهنده دومین زنجیره بهرهکشی نظام سرمایهداری است.
حلقه سوم: «انسان بیمار» و «هزینههای درمان» و خلق سومین زنجیره «اقتصاد سرمایهداری»
حالا نوبت آن رسیده است که جامعهای که به فریب ارزانخوری و لذتطلبی آنی دچار پرخوری و بیماری شده است، هزینه این «ذهنِ بیمار» خود را در قالب «حق بیمه» درمانی و بازنشستگی نه به جهت ترس کاذب از بیماری و ناتوانی بلکه به جهت پذیرش بیماری و از کار افتادگی به عنوان یک «واقعیت ملموس» بپردازد.
این چرخهی سهگانه ( مصرف غذایی › مصرف دارویی › مصرف خدمات بیمه)، یک «بردگیِ اجتماعی کامل» را رقم میزند.
راهکارِ عملیاتی: «جهادِ اجتماعی» برای بازپسگیریِ حاکمیت بر غذا
راهِ شکستنِ این زنجیر، یک «تهاجمِ ساختاریِ چندلایه» و یک جهادِ مردمی است.
راهکار برای مردم و نخبگان: «نهضتِ حمایت از تولیدات طیب»:
اولین و مهمترین گام، «خریدِ آگاهانه» و حمایتِ مستقیم از تولیدکنندگانِ کوچکی است که شجاعانه در حالِ تولیدِ «محصولاتِ طیب» در برابرِ غولهای صنعتی هستند. هر خریدِ ما، یک رأی به «رهایی از بردگی» است.
راهکار برای حلقههای میانی (وظیفهی معماریِ ساختارِ جایگزین):
وظیفهی ما، نه فقط تبیین، که «ساختنِ اکوسیستمِ اقتصادیِ جایگزین» و ایجاد ساختارهای توزیع محصولات تولیدکنندگان خرد است.
نتیجهگیری:
چالش امروز، یک «چالش غذایی» است. ساخت یک جامعه توحیدی، از «سلامت غذاییِ» آن آغاز میشود. بازپسگیریِ حاکمیت بر «سفرهها»، اولین و حیاتیترین گام در مسیرِ ساختنِ یک جامعه قدرتمند و سالم است.
#فقه_تمدنی
#جهاد_اقتصادی
🌐 @andisheyelabbayk | پژوهشکده لبیک