📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۶۴ | آمریکا، ایران و ظاهربینان! 🖼 #سرمقاله شصت و چهارمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ این بار نه با ۵+۱ مذاکره می‌کردیم و نه با پیغام کشورهای حافظ منافع و دیگر روش‌ها؛ جمهوری اسلامی پنج دور غیرمستقیم با فرستاده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا مذاکره کرد. امّا درست در همان میانه، باند جنایتکار و نیابتی آمریکا در منطقه به خاک ایران و خانه‌های شهروندان حمله کردند و برخی از مسئولان و فرماندهان ارشد نظامی و دانشمندان هسته‌ای را شبانه ترور کردند. ترامپ هم وقیحانه در مصاحبه با سی.ان.ان با افتخار و رضایت گفت: «مذاکره‌کنندگانی که من پیش‌تر در ایران با آن‌ها سر و کار داشتم، همگی کشته شده‌اند!» این جمله روشن کرد که آمریکا مذاکره را نه برای حل مسائل که برای تسلیم کردن طرف مقابل به کار می‌گیرد. 🔹️ مذاکره در سیاست خارجی ابزاری شناخته‌شده است و جمهوری اسلامی نیز با مجوز رهبر انقلاب در مقاطع مختلف از آن بهره برده است، اما تجربه چهل‌وپنج ساله نشان می‌دهد هیچ مذاکره‌ای قادر به پایان دادن به دشمنی بنیادین آمریکا با ایران نبوده و نخواهد بود. 🔹️ علت روشن است: دشمنی آمریکا نه به بهانه حقوق بشر است و نه به خاطر فناوری هسته‌ای و امثال اینها؛ اینها صرفاً پوشش‌اند. ریشه ماجرا چیز دیگری است. ایران حاضر نیست به خواسته آمریکا برای «تسلیم بی‌قید و شرط» تن بدهد. این ایستادگی است که آمریکا را خشمگین می‌کند و همین استقلال است که دشمنی را ماندگار ساخته است. کسانی که می‌گویند «شعار ندهید علیه آمریکا که عصبانی می‌شوند» یا کسانی که تحلیل می‌کنند «چرا با آمریکا مستقیم مذاکره نمی‌کنید تا مسائل حل شود»، به‌واقع دچار ظاهربینی‌اند؛ چون باطن قضیه این نیست. 🔹️ مذاکره ‌و اقدامات دیپلماتیک با کشورهای غیرمتخاصم منافعی را در پی خواهد داشت همان‌طور که تحرکات دیپلماتیک وزیر محترم خارجه کشور در روزهای قبل و بعد جنگ در همسویی کشورها با جمهوری اسلامی موثر بود اما باید دانست این کلید، قفل دشمنی آمریکا را باز نخواهد کرد. جنگ ۱۲ روزه نشان داد که تنها راه عقب‌نشاندن دشمن از تجاوز و توقف حملاتش، قوی شدن و بازدارندگی است؛ نه بستن با کدخدا. دنیای امروز فقط زبان قدرت را می‌فهمد. نمونه روشن دیگر این حقیقت، اوکراین است؛ کشوری که خواست خود را عضوی از ناتو و بازوی نظامی آمریکا تعریف کند و همه ظرفیتش را در اختیار غرب گذاشت. اگر قرار بود هم‌پیمانی با آمریکا مشکلات را حل کند، اوکراین باید در بالاترین سطح حمایت می‌شد. امّا نه تنها حمایت واقعی ندید، بلکه پشتش خالی شد و گرفتار جنگی عمیق‌تر و ویرانگرتر گردید و امروز در کاخ سفید سر مقدار خاک تقدیمی به روسیه باید چانه بزند. 🔹️ بخشی از ظاهربین‌ها دچار ترس نیز هستند و سعی می کنند ترس خود از دشمن را پشت نقاب ادعای عقلانیت پنهان کنند. البته مشکل آنها در ترسیدن نیست، مشکل اینجاست که برای مواجهه با این ترس نسخه «خودکشی» را تجویز می کنند. آنان خیال می کنند با دادن برخی امتیازات و خالی کردن دست ایران از عناصر قدرت، دشمنی آمریکا تمام می‌شود در حالی که چنین نسخه‌ای نتیجه ای جز افزایش فشار و تهدید امنیت ملی ندارد. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۶۴ | آمریکا، ایران و ظاهربینان! 🖼 #سرمقاله شصت و چهارمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ این بار نه با ۵+۱ مذاکره می‌کردیم و نه با پیغام کشورهای حافظ منافع و دیگر روش‌ها؛ جمهوری اسلامی پنج دور غیرمستقیم با فرستاده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا مذاکره کرد. امّا درست در همان میانه، باند جنایتکار و نیابتی آمریکا در منطقه به خاک ایران و خانه‌های شهروندان حمله کردند و برخی از مسئولان و فرماندهان ارشد نظامی و دانشمندان هسته‌ای را شبانه ترور کردند. ترامپ هم وقیحانه در مصاحبه با سی.ان.ان با افتخار و رضایت گفت: «مذاکره‌کنندگانی که من پیش‌تر در ایران با آن‌ها سر و کار داشتم، همگی کشته شده‌اند!» این جمله روشن کرد که آمریکا مذاکره را نه برای حل مسائل که برای تسلیم کردن طرف مقابل به کار می‌گیرد. 🔹️ مذاکره در سیاست خارجی ابزاری شناخته‌شده است و جمهوری اسلامی نیز با مجوز رهبر انقلاب در مقاطع مختلف از آن بهره برده است، اما تجربه چهل‌وپنج ساله نشان می‌دهد هیچ مذاکره‌ای قادر به پایان دادن به دشمنی بنیادین آمریکا با ایران نبوده و نخواهد بود. 🔹️ علت روشن است: دشمنی آمریکا نه به بهانه حقوق بشر است و نه به خاطر فناوری هسته‌ای و امثال اینها؛ اینها صرفاً پوشش‌اند. ریشه ماجرا چیز دیگری است. ایران حاضر نیست به خواسته آمریکا برای «تسلیم بی‌قید و شرط» تن بدهد. این ایستادگی است که آمریکا را خشمگین می‌کند و همین استقلال است که دشمنی را ماندگار ساخته است. کسانی که می‌گویند «شعار ندهید علیه آمریکا که عصبانی می‌شوند» یا کسانی که تحلیل می‌کنند «چرا با آمریکا مستقیم مذاکره نمی‌کنید تا مسائل حل شود»، به‌واقع دچار ظاهربینی‌اند؛ چون باطن قضیه این نیست. 🔹️ مذاکره ‌و اقدامات دیپلماتیک با کشورهای غیرمتخاصم منافعی را در پی خواهد داشت همان‌طور که تحرکات دیپلماتیک وزیر محترم خارجه کشور در روزهای قبل و بعد جنگ در همسویی کشورها با جمهوری اسلامی موثر بود اما باید دانست این کلید، قفل دشمنی آمریکا را باز نخواهد کرد. جنگ ۱۲ روزه نشان داد که تنها راه عقب‌نشاندن دشمن از تجاوز و توقف حملاتش، قوی شدن و بازدارندگی است؛ نه بستن با کدخدا. دنیای امروز فقط زبان قدرت را می‌فهمد. نمونه روشن دیگر این حقیقت، اوکراین است؛ کشوری که خواست خود را عضوی از ناتو و بازوی نظامی آمریکا تعریف کند و همه ظرفیتش را در اختیار غرب گذاشت. اگر قرار بود هم‌پیمانی با آمریکا مشکلات را حل کند، اوکراین باید در بالاترین سطح حمایت می‌شد. امّا نه تنها حمایت واقعی ندید، بلکه پشتش خالی شد و گرفتار جنگی عمیق‌تر و ویرانگرتر گردید و امروز در کاخ سفید سر مقدار خاک تقدیمی به روسیه باید چانه بزند. 🔹️ بخشی از ظاهربین‌ها دچار ترس نیز هستند و سعی می کنند ترس خود از دشمن را پشت نقاب ادعای عقلانیت پنهان کنند. البته مشکل آنها در ترسیدن نیست، مشکل اینجاست که برای مواجهه با این ترس نسخه «خودکشی» را تجویز می کنند. آنان خیال می کنند با دادن برخی امتیازات و خالی کردن دست ایران از عناصر قدرت، دشمنی آمریکا تمام می‌شود در حالی که چنین نسخه‌ای نتیجه ای جز افزایش فشار و تهدید امنیت ملی ندارد. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۶۵ | خنجر یمنی بر شریان صهیونی 🖼 #سرمقاله شصت و پنجمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹 «از چه کسی در این دنیا یاری بخواهیم که کشتار را محکوم کند؟! هر طور که می‌خواهی محکوم کن چه ارزشی دارد... محکومیت آنچه در سلاخ‌خانه می‌گذرد؟! محکوم کردن قدرت باروت را کم نمی‌کند...» 🔹 اینها بخش‌هایی از ترانه‌ای است که «امیر عید» خوانندۀ مصری پس از هجوم ماشین کشتار صهیونی به غزه در اواخر پاییز ۱۴۰۲ در یک جشنواره اجرا کرد. او در بخش دیگری از همین قطعه چنین می‌خواند: «مهم نیست دنیا چه می‌گوید، آزاده بمیر و در ذلت زندگی نکن، و الهام‌بخش نسلی پس از نسل دیگر باش و یادشان بده، چگونه برای این قضیه (فلسطین) زندگی کند و بمیرد...» خوانندۀ ۴۱ سالۀ مصری شخصیتی سیاسی نبود اما با شهودی فرهنگی و هنری به درک درستی از نظامات بین‌المللی و مواجهه با رژیم اسرائیل رسیده بود. 🔹 دنیا و نظامات فعلی حاکم بر آن جنگلی بیش نیست. قدرت نداشته باشی، توسط گرگ‌های انسان‌نما دریده خواهی شد. در چنین صحنه‌ای مهم نیست دیگران، عملیات دریدن انسان‌ها را محکوم می‌کنند. صهیونیسم، این گل سرسبد غرب و آمریکا از ابتدای جنگ غزه جان حدود ۶۰ هزار انسان را به انحای مختلف گرفته؛ از توپ و تانک و اسلحه و گرسنگی دادن و قطحی تحمیلی گرفته تا همین امروز با حمله به امدادگران و خبرنگاران در برابر دوربین‌های زندۀ تلویزیونی. 🔹 اروپایی‌ها کشتارها را محکوم می‌کنند. امریکایی‌ها اسرائیل را دعوت به کند کردن لبۀ تیز حملات می‌کنند. در میانۀ همه این محکومیت‌ها و خویشتن‌داری‌ها اما زنجیرۀ تامین ماشین کشتار صهیونی همچنان برقرار است. دُم خط زنجیرۀ تامین هم به هزارتویِ زهدان صنعتی و تسلیحات همین کشورهایی می‌رسد که برخی با قوت مشغول محکومیت اسرائیل یا دعوت به خویشتن‌داری‌ او هستند. خیلی که رگ بشری و انسانی‌شان بجنبد، رضایت صهیونیست‌ها را جلب کنند که با هواپیماهای ترابری، محموله‌هایی معدود از هوا برای گرسنگان غزه پرتاب کنند و مگر می‌شود نیازهای یک‌میلیون و ۹۰۰ هزار نفر انسان را با چند سورتی پرواز ترابری تامین کرد؟! پروازهایی که صرفا به درد عکس یادگاری جلوی رسانه و خواباندن تورم حقوق بشری می‌خورد. 🔹 در چنین جنگلی فقط باید قوی بود. یا باید تودۀ سرطانی ابلیس را یکجا ازاله کرده یا رگ‌های حیاتی‌اش را قطع کرد و زخم‌‎های پی‌درپی به او و زنجیرۀ تامین حیات و بقایش وارد کرد؛ زخمی از پی زخم دیگر. ترجمان این راهبرد همان اقدامی است که این‌روزها برادران مسلمان یمنی مشغول انجام آنند. خوانندۀ محبوب مصری یک‌بار روی صحنۀ یک جشنواره چنین اجرا کرده بود: «هر طور که می‌خواهی محکوم کن؛ چه ارزشی دارد محکومیت آنچه در سلاخ‌خانه می‌گذرد؟! قدرت باروت را کم نمی‌کند» حالا اما مسلمانان آزاده یمن دارند این منطق را روی صحنۀ دنیایی با قوانین جنگل‌ اجرا می‌کنند. 🔹 باید به رگ حیات و پاشنۀ آشیل صهیونیسم ضربه زد. ضربه از پی ضربه دیگر. ضربه زدن است که قدرت باروت را کم می‌کند. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۶۶ | لو داد 🖼 #سرمقاله شصت و ششمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ آمریکایی‌ها از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا چندی پیش، بیشتر در الگویی مبهم با جمهوری اسلامی ایران تعامل کرده و بیشتر تلاش داشتند، نیت درونی خود را نسبت به نظام سیاسی ایران آشکار نکنند. آنان خصومت خویش با ایرانیان را در چهارچوب‌های همه‌پسند جهانی چون حقوق بشر، مبارزه با تروریسم، حمایت از حقوق زن، آزادی و دموکراسی‌خواهی، تزیین و پنهان می‌کردند. لکن ریاست جمهوری ترامپ و الگوی سیاسی وی، این الگو را تغییر داده است و آشکار از تسلیم ایران در برابر آستان قدرت آمریکایی -آن هم بدون‌شرط- سخن می‌گوید. چرایی این تغییر رفتار را در چند علت می‌توان یافت: 🔹️ «قدرت روزافزون جمهوری اسلامی ایران و ایستادگی بر آرمان‌های انقلاب اسلامی»، باعث شده است که دیگر تعارف و تلاش را در ایجاد یک مفاهمه کنار بگذارند. اگر روزگاری طمع داشتند که می‌توانند از درون، نظام را تغییر داده و یا تدریجاً انقلاب را از اهداف اصیل خویش دور کرد، امروز دیگر این مهم را ناممکن یافته‌اند. 🔹️ «بی‌اطلاعی از ظرافت‌های سیاسی یک مرد کاسب‌پیشیه»، عامل دیگر است. ترامپ برخلاف بسیاری از سیاست‌مداران آمریکایی از مسیری متفاوت از صحنه‌ی سیاسی آمریکا به قدرت رسید و بهره‌گیری از ابزار رسانه‌ای مدرن و فرصت‌های سیاسی صاحبان ثروت در نظام سیاسی آمریکا، صاحب قمارخانه‌ها و مراکز فساد پردرآمد را به صحنه‌ی سیاست منتقل کرد. 🔹️ به‌نظر، ترامپ در شرایط جهانی جدید به دنبال ایجاد نظم جهانی مطلوب آمریکایی است. چین از شرق و آمریکا در غرب، مدعی ایجاد نظم جدید هستند. نظم جدید زمانی شکل می‌گیرد که آشکارا ترسیم شود و همگان آن را پذیرا باشند، به‌زور یا به‌اراده‌ی خویش. ترامپ در تعامل با اروپایی‌ها و دیگر بازیگران جهانی تعارفات را کنار گذاشته است و جایگاه خویش را به ایشان دیکته می‌کند. وی به‌راحتی ارزش‌های نظم گذشته -چون مرزهای ملی- را زیر پا می‌نهد و در بازی جدید، مرزهای ملی اوکراین را با روس‌ها معامله می‌کند. 🔹️ ترامپ نماینده‌ی رئالیسم کلاسیک در دنیای مدرن است که همه‌چیز را با قدرت تفسیر می‌کند و برخلاف روایت‌های رمانتیک، فانتزی و غیرواقع‌بین که از نظم عادلانه‌ی لیبرالی سخن می‌گفتند، نشان داد که قدرت، یگانه ارزشی است که جنگل تمدن غرب به رسمیت می‌شناسد. 🔹️ ورود اینترنت و به‌ویژه ظهور پلتفرم‌های تعاملی وب، دیپلماسی عمومی را وارد عصر دیجیتال کرد. در این میان، پلتفرم ایکس (توییتر سابق) به دلیل معماری منحصربه‌فرد خود، به سرعت به ابزار منتخب رهبران جهان تبدیل شد و پدیده‌ای نوین با عنوان «دیپلماسی توییتری» (Twiplomacy) را رقم زد. این پلتفرم با بیش از ۵۶۰ میلیون کاربر فعال به یک اکوسیستم اطلاعاتی جهانی تبدیل شده که در آن دیپلماسی به صورت آشکار و در برابر چشم همگان اجرا می‌شود. 🔹️ ترامپ یک شخصیت رسانه‌ای است و سیاست را از دالان‌های لابی‌های سیاسی به صحنه رسانه آورده است و بدیهی است که این رفتار وی، سیاست پنهان را آشکار و چهره آمریکایی را برای جهانیان شفاف‌تر نمایان می‌کند؛ «این آقایی که امروز سر کار است در آمریکا، مسئله را لو داد، آن هدف حقیقی را روشن کرد؛ گفت مقابله‌ی ما با ایران، با ملّت ایران برای این است که ایران گوش‌به‌فرمان آمریکا باشد!» 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۶۷ | وارثان گوبلز 🖼 #سرمقاله شصت و هفتمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ یوزف گوبلز، وزیر تبلیغات حزب نازی، شخصیتی معروف در ایجاد پروپاگاندا و جنگ روانی طی تاریخ معاصر بود که از ابزارهای هنری ـ رسانه‌ای و فناوری‌های تبلیغاتی از جمله کاربرد «دروغ‌های بزرگ» برای ایجاد ترس و انفعال در روحیه مخاطبان خود استفاده می‌کرد. رویکرد گوبلز این‌ بود که با ایجاد شایعات متنوع و تکرار توأمان آن‌ها، همچنین از طریق انگ‌زنی خیانت ملی به امتناع‌کنندگان همکاری با تجاوزگری‌های حزب فاشیستی‌ هیتلر، می‌کوشید تا یک «مارپیچِ سکوت» رسانه‌ای بسازد. دالانی دهشتناک که در خفقان آن، تنها موافقان نسل‌کشی حزب، جرئت اظهارنظر داشتند. 🔹️ امریکا هم در جنگ با فیلیپین و عراق، از همان سیاست‌های مشهور فاشیستی بهره برد تا مدافعان مورد حمایت مردم و حامیان مردمی نظامیان ملی را از اتحاد در برابر متجاوزان، دلسرد کند و پیش از تحقق پیروزی حقیقی، وادار به تسلیم نماید. سانسور واقعیت، معکوس‌سازی مفاهیم، تغییر نقش مهاجم به مدافع و مقتول به جانی، از سیاست‌های ثابت متفقین پس از جنگ دوم جهانی بود که در رفتار آمریکایی‎ها و سپس رژیم اشغالگر قدس، احیا شد. 🔹️ رژیم آپارتاید صهونیستی پس‌از آنکه از میانه تجاوز به ایران، محتاج وساطت آمریکا برای تحقق آتش‎بس گردید، به صحنه‌پردازان رسانه‌ای، دستور کار تغییر سوژه‌های انسجام‌آفرین به نفرت‌افکن را صادر کرد. آن‌ها نه‌تنها به اصلی‌ترین هدف خود یعنی همراهی توده‌های مردمی در پشت کردن به ایران دست نیافتند، بلکه در برابر ساکنان معترض سرزمین های اشغالی هم دفاعیه‌ای نداشتند. اسرائیل نتوانست در مقابل تسلیحات ایرانی، با بهره از قدرتمندترین پدافندهای جهانی مصونیت ایجاد کند، بلکه با تصمیم متهورانه خود، ناخواسته به اتحاد هرچه بیشتر ایرانیان با رزمندگان مدافع وطن، کمک کرده بود. او به‌سرعت دریافت که تنها مسیر، بهره‌گیری از حربه‌های روانی برای معکوس‌سازی نتایج جنگ است. 🔹️ بنابراین، تقبیح عملکرد دولت، تحریف دستاوردهای نظامی و تخریب تصویر آینده را، برای تضعیف مقاومت بیشتر ایرانیان، در دستور کار جدی خود قرار داد. رسانه‌های وابسته به متجاوزین، به‌صراحت و با وقاحت تجاوز به کشور را «نجات مردم» نامیدند، به دولت مستقر و سپاهیان مدافع مرزهای ملی برچسب «غاصبان ایران» ‌زدند و در توهین به شعور مردم ایران تا آنجا راندند که قصابان غزه را ناجی مشکل خشکسالی و کم‌آبی خواندند! 🔹️ صهیونیست‌ها به‌وضوح فهمیدند ایران با ترور و بمباران به زانو درنمی‌آید و چه بسا منسجم‌تر و متحدتر نیز می‌شود پس برای رسیدن به اهداف شوم باند جنایتکار و کارفرمای قلدر آن، آنچه که باید شکسته شود، اتحاد مقدس میان مردم، حاکمیت و خطوط امنیت است. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۶۸ | لاینحل 🖼 #سرمقاله شصت و هشتمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ در ایام پس‌از جنگ، برخی نسخه مذاکره مستقیم و توافقی جامع با آمریکا را می‌پیچند و معتقدند برای برون‌رفت از وضعیت تهدید و فشارهای اقتصادی باید چنین مسیری را در پیش گرفت و این نسخه را به زبان‌های مختلف بیان می‌کنند. موضوع این نوشتار بررسی نیت این افراد نیست. 🔹️ قبل از پرداختن به ابعاد این نسخه و نقد آن، توجه به یک نکته ضروری است. اگرچه تجاوز اخیر به ایران را رژیم اسرائیل کلید زد اما در واقع این جنگ آمریکا با ایران بود. بدون چراغ‌سبز، حمایت و همراهی آمریکا، این رژیم جرئت و توانایی حمله به ایران نداشت. به عبارت دیگر آمریکا با استفاده از باند جنایتکار حاکم بر سرزمین‌های اشغالی به عنوان نیروی نیابیتی خود در منطقه، این جنگ را آغاز کرده و پیش برد. 🔹️ آنهایی که نسخه مذاکره مستقیم و توافق جامع با آمریکا را می‌پیچند به دلایل مختلف، از کنار حقیقت کلیدیِ فوق عبور می‌کنند و یا سعی دارند به نوعی نقش آمریکا در تجاوز اخیر را تخفیف دهند. در نظر داشتن این حقیقت، بخش مهمی از موضوع را روشن می کند. 🔹️ رئیس جمهور آمریکا چند روز پس از آغاز جنگ چه گفت و از ایران چه خواست؟ تسلیم بی‌قیدوشرط! ایران یک‌تنه مقابل جبهه‌ای بزرگ، مظلوم اما مقتدر ایستاد و رؤیای آمریکا برای به زانو درآوردن ایرانیان نه تنها تعبیر نشد بلکه در انتهای جنگ، ایران به بزرگترین پایگاه هوایی آمریکا در منطقه نیز حمله‌ای سنگین کرد تا نشان دهد از رویارویی مستقیم با آمریکای متجاوز نیز هراسی ندارد. 🔹️ کمی بیش از دو ماه از توقف درگیری گذشته است و دولت آمریکا هرازگاهی همان یاوه‌های پیشین را با تکبر تکرار می‌کند. در چنین شرایطی، توصیه به مذاکره و توافق جامع با آمریکا، روکشی برای قالب کردن همان تسلیم بی‌قیدوشرط است. 🔹️ اما چرا مسئله میان آمریکا و ایران حل‌شدنی نیست؟ پاسخِ ساده و کوتاه آن به مسئله استقلال برمی‌گردد. ایران میخواهد مستقل باشد و خودش در زمینه‌های مختلف سیاسی و اقتصادی و نظامی و بین‌المللی تصمیم بگیرد اما این موضوع برای آمریکایی‌ها قابل پذیرش نیست. چرا؟ چون هم با ذات استکبار در تعارض است و هم می‌تواند الگویی برای دیگران نیز باشد. 🔹️ وضعیت سوریه امروز، عبرتی زنده و قابل تأمل است. رژیمی که هرنوع سواری را آشکاروپنهان به آمریکا و اسراییل داده است. حاکم سوریه با ترامپ دیدار کرد و عکس یادگاری گرفت، نمایندگانش با آمریکایی‌ها بارها مذاکره کردند و هرچه طرف مقابل می‌خواست تقدیمش کردند، حتی با اسراییلی‌ها نیز دیدار و مذاکرات متعددی کردند و امتیازات ریزودرشتِ زیادی دادند اما ارتش متجاوز اسراییل روزبه‌روز به دمشق نزدیکتر می‌شود و هیچ نقطه‌ای در سوریه از بمباران این رژیم در امان نیست. وضعیت سوریه اثبات عملی این مدعاست؛ هزینه سازش بسیار بیشتر از مقاومت است. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۶۹ | مارپیچ سقوط 🖼 #سرمقاله شصت و نهمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ «ایران باید فلج شود!» این گزاره مهم‌ترین هدف اسرائیل در جنگ بود هم در سطح راهبردی و هم تاکتیکی. اهداف تاکتیکی بستر لازم را برای اهداف راهبردی تامین می‌کنند. اقدام تاکتیکی طراحی می‌شود تا مجری را به یک هدف راهبردی برساند. اگر ضربه به حاکمیت سیاسی جمهوری اسلامی و تسهیل فروپاشی آن را یک هدف راهبردی برای صهیونیست‌ها بدانیم، این هدف راهبردی در سطح تاکتیکی تبدیل به تعداد اقدام می‌شود که بمباران جلسۀ شورای عالی امنیت ملی و طراحی برای حذف یکبارۀ تعدادی زیادی از شخصیت‌های سیاسی نظام، یکی از آنها محسوب می‌شد. 🔹️ «ایران باید فلج شود!» برای صهیونیست‌ها هم هدف تاکتیکی بود هم هدف راهبردی. هدف تاکتیکی بود از این نظر که قرار بود با ترور همزمان بال‌های سیاسی و نظامی کشور، بستر لازم را برای سایر اقدامات ضدامنیتی فراهم کنند. اقداماتی که بخشی از آن توسط خودشان انجام می‌گرفت. فعال کردن نسخۀ جایگزین برای حاکمیت و رایزنی با اپوزیسیون جمهوری اسلامی برای ایفای این نقش و حتی اقدام برای فعال کردن هسته‌های ضدامنیتیِ تجزیه‌طلبانه بخشی از طرح بود که از سوی خودشان هدایت می‌شد. بخشی از طرح را هم به زعم خودشان به مردم ایران سپرده بودند. 🔹️ به گمان‌شان ضربه به بال‌های سیاسی و نظامی کشور بستر لازم را برای یک آنارشیسم فراهم می‌کرد تا جریان‌های خفتۀ مردمی را علیه جمهوری اسلامی تحریک و عرصه را برای نظام تنگ کنند. چنان به این بخش از طرح امید داشتند که در همان روزهای نخست و پیش از اطمینان از اینکه اصولا آیا مردم پای این طرح ضدایرانی خواهند آمد یا نه رایزنی با اپوزیسیون و فعال کردن جبهۀ سیاسی علیه نظام را هم کلید زدند. سرکنگبین طرح ضدایرانی امریکایی‌ها و صهیونیست‌ها اما در عمل صفرا فزود. 🔹️ جریان‌های مختلف مردمی از طبقات مختلف فرهنگی و عقیدتی و حتی سیاسی در عمل نه تنها به خیابان نیامدند که پشت مشت محکم ایران علیه دشمن خارجی ایستادند و یکپارچه به حمایت از نیروهای مسلح کشور در مبارزه با دشمن امریکایی-صهیونی پرداختند. تیر رها شده از چلۀ صهیونیستی-امریکایی به سنگ خورد و این بخش از هدف راهبردی را ناکام گذاشت. سمت دیگر ماجرا اما فلج کردن ایران در سطح تاکتیکی و عملیاتی بود. حملۀ غافلگیرانۀ صهیونی در نیم‌روز اول جنگ از بامداد ۲۳ خرداد تا ظهر همان روز قرار بود همان اتفاقی را برای ایران رقم بزند که رژیم پیش‌تر در جنگ هایی مانند جنگ ۶ روزه آزموده بود. 🔹️ در عمل اما اتفاق دیگری افتاد. سنگین‌ترین پاسخ موشکی ایران از نظر کیفی در همان شب اول و دوم حمله رخ داد یعنی شبی که قرار بود تا چند هفته بعد هیچ موشکی از خاک ایران شلیک نشود. در ادامه هم در نیمۀ دوم جنگ ورق از نظر تاکتیکی هم به نفع ایران برگشت. نواخت پاسخ‌های ایران نه تنها قطع نشد بلکه با مدیریتی هوشمندانه از نظر کیفی هم افزایش پیدا کرد و تا توقف آتش‌ ادامه پیدا کرد. «ایران باید فلج شود» نه در سطح راهبردی و نه در سطح تاکتیکی به دستاوردی ختم نشده بود. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۷۳ | «نگاه به شرق»؛ از حرف تا عمل 🖼 #سرمقاله هفتاد و سومین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ نشست امسال سران سازمان همکاری شانگهای در چین در شرایطی برگزار شد که ایران پس از جنگ دوازده‌روزه در موقعیتی تازه و حساس قرار گرفته است. این جنگ، اگر چه در حوزه نظامی متوقف شده اما در سایر حوزه‌ها به شدت در جریان است. همان‌طور که موشک‌ها پیام قدرت را در میدان نبرد مخابره کردند، دیپلماسی نیز وظیفه دارد در عرصه‌های بین‌المللی صدای ایران را به گوش جهانیان برساند. در این میان، حضور ایران در این اجلاس از اهمیت مضاعفی برخوردار است؛ زیرا کشورمان به مثابه بازیگری کلیدی در معادلات امنیتی و اقتصادی غرب آسیا شناخته می‌شود. 🔹️ «سازمان همکاری شانگهای» امروزی، در سال ۱۹۹۶ با عنوان «شانگهای 5» و با محوریت چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان تأسیس شد. هدف نخستین این چارچوب، ایجاد توازن در برابر نفوذ فزاینده آمریکا و ناتو در منطقه بود. با پیوستن ازبکستان در سال ۲۰۰۱، نام فعلی بر آن گذاشته شد و بعدها اعضایی چون هند، پاکستان، بلاروس و ایران به آن ملحق شدند. اکنون این سازمان حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان، ۲۰ درصد تولید ناخالص جهانی و سهم قابل‌توجهی از ذخایر انرژی دنیا را در اختیار دارد و اعضای آن در عرصه‌های مختلف امنیتی، اقتصادی و ژئوپولیتیکی، ائتلافی مهم در برابر یک‌جانبه‌گرایی غرب ایجاد کرده‌اند. 🔹️ عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای، امتداد سیاست «نگاه به شرق» است؛ سیاستی که سال‌ها در سطح شعار مطرح شده اما کمتر به‌طور عملی پیگیری شده است. جنگ دوازده‌روزه نشان داد که تقابل ایران با غرب صرفاً نظامی نیست، بلکه ابعاد حقوقی، اقتصادی و دیپلماتیک نیز یافته است. در چنین شرایطی، حضور رئیس‌جمهور ایران در سطح عالی در نشست مذکور فرصتی برای «یارگیری بین‌المللی» و شکستن طرح فشار و انزوای سیاسی کشور است؛ طرحی که غرب با ابزارهایی همچون «مکانیزم ماشه» دنبال می‌کند. 🔹️ از سوی دیگر، همکاری‌های عملیاتی میان ایران، چین و روسیه ــ از رزمایش‌های دریایی مشترک گرفته تا صدور بیانیه‌های هماهنگ علیه فشارهای غرب ــ نشان می‌دهد که یک مثلث راهبردی در حال شکل‌گیری است. هر سه کشور درگیر منازعات مستقیم یا غیرمستقیم با نظم تک‌قطبی به رهبری آمریکا هستند و همین اشتراک منافع، بستری برای تقویت همکاری‌ها فراهم کرده است. 🔹️ در کوتاه‌مدت، مهم‌ترین آورده ایران از حضور در این سازمان، خنثی‌سازی فشارهای غرب است. همگرایی ایران با قدرت‌هایی چون چین و روسیه، که علاوه بر جایگاه ژئوپولیتیکی، عضویت دائم در شورای امنیت را نیز دارند، می‌تواند سپری در برابر فشارهای غرب باشد. در بلندمدت نیز این سازمان، مکملی برای بریکس به شمار می‌رود و امکان هم‌افزایی در حوزه‌های اقتصادی و مالی ــ از جمله مقابله با هژمونی دلار ــ را فراهم می‌آورد. 🔹️ نشست سران سازمان همکاری شانگهای در چین، برای ایران فراتر از یک رویداد دیپلماتیک معمول است؛ این اجلاس نمادی از گذار تدریجی کشور به سوی تثبیت جایگاهش در جهان جدید و ایجاد توازن در برابر نظم غربی است. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۷۳ | «نگاه به شرق»؛ از حرف تا عمل 🖼 #سرمقاله هفتاد و سومین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ نشست امسال سران سازمان همکاری شانگهای در چین در شرایطی برگزار شد که ایران پس از جنگ دوازده‌روزه در موقعیتی تازه و حساس قرار گرفته است. این جنگ، اگر چه در حوزه نظامی متوقف شده اما در سایر حوزه‌ها به شدت در جریان است. همان‌طور که موشک‌ها پیام قدرت را در میدان نبرد مخابره کردند، دیپلماسی نیز وظیفه دارد در عرصه‌های بین‌المللی صدای ایران را به گوش جهانیان برساند. در این میان، حضور ایران در این اجلاس از اهمیت مضاعفی برخوردار است؛ زیرا کشورمان به مثابه بازیگری کلیدی در معادلات امنیتی و اقتصادی غرب آسیا شناخته می‌شود. 🔹️ «سازمان همکاری شانگهای» امروزی، در سال ۱۹۹۶ با عنوان «شانگهای 5» و با محوریت چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان تأسیس شد. هدف نخستین این چارچوب، ایجاد توازن در برابر نفوذ فزاینده آمریکا و ناتو در منطقه بود. با پیوستن ازبکستان در سال ۲۰۰۱، نام فعلی بر آن گذاشته شد و بعدها اعضایی چون هند، پاکستان، بلاروس و ایران به آن ملحق شدند. اکنون این سازمان حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان، ۲۰ درصد تولید ناخالص جهانی و سهم قابل‌توجهی از ذخایر انرژی دنیا را در اختیار دارد و اعضای آن در عرصه‌های مختلف امنیتی، اقتصادی و ژئوپولیتیکی، ائتلافی مهم در برابر یک‌جانبه‌گرایی غرب ایجاد کرده‌اند. 🔹️ عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای، امتداد سیاست «نگاه به شرق» است؛ سیاستی که سال‌ها در سطح شعار مطرح شده اما کمتر به‌طور عملی پیگیری شده است. جنگ دوازده‌روزه نشان داد که تقابل ایران با غرب صرفاً نظامی نیست، بلکه ابعاد حقوقی، اقتصادی و دیپلماتیک نیز یافته است. در چنین شرایطی، حضور رئیس‌جمهور ایران در سطح عالی در نشست مذکور فرصتی برای «یارگیری بین‌المللی» و شکستن طرح فشار و انزوای سیاسی کشور است؛ طرحی که غرب با ابزارهایی همچون «مکانیزم ماشه» دنبال می‌کند. 🔹️ از سوی دیگر، همکاری‌های عملیاتی میان ایران، چین و روسیه ــ از رزمایش‌های دریایی مشترک گرفته تا صدور بیانیه‌های هماهنگ علیه فشارهای غرب ــ نشان می‌دهد که یک مثلث راهبردی در حال شکل‌گیری است. هر سه کشور درگیر منازعات مستقیم یا غیرمستقیم با نظم تک‌قطبی به رهبری آمریکا هستند و همین اشتراک منافع، بستری برای تقویت همکاری‌ها فراهم کرده است. 🔹️ در کوتاه‌مدت، مهم‌ترین آورده ایران از حضور در این سازمان، خنثی‌سازی فشارهای غرب است. همگرایی ایران با قدرت‌هایی چون چین و روسیه، که علاوه بر جایگاه ژئوپولیتیکی، عضویت دائم در شورای امنیت را نیز دارند، می‌تواند سپری در برابر فشارهای غرب باشد. در بلندمدت نیز این سازمان، مکملی برای بریکس به شمار می‌رود و امکان هم‌افزایی در حوزه‌های اقتصادی و مالی ــ از جمله مقابله با هژمونی دلار ــ را فراهم می‌آورد. 🔹️ نشست سران سازمان همکاری شانگهای در چین، برای ایران فراتر از یک رویداد دیپلماتیک معمول است؛ این اجلاس نمادی از گذار تدریجی کشور به سوی تثبیت جایگاهش در جهان جدید و ایجاد توازن در برابر نظم غربی است. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۷۴ | باند جنایتکار و منفور 🖼 #سرمقاله هفتاد و چهارمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️ رژیم صهیونیستی که دهه‌ها با تکیه بر امپراتوری رسانه‌ای و حمایت غرب، سعی داشت تصویری جعلی از خود به‌عنوان قدرتی مشروع ترسیم کند اکنون در سایه عملیات طوفان الاقصی و جنگ غزه با بحرانی بی‌سابقه در این زمینه مواجه است. این رژیم درحالی‌که از بیرون با موجی از انتقادات جهانی و از درون با شکاف‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دست‌وپنجه نرم می‌کند در تنگنای بی‌سابقه‌ای گرفتار شده است. 🔹️ جنایات جنگی در غزه، همراه با تحولات رسانه‌ای و بیداری افکار عمومی، چهره‌ای از اسرائیل به‌عنوان ناقض حقوق بشر و عامل نسل‌کشی نمایان ساخته است. از اکتبر ۲۰۲۳، حملات اسرائیل به غزه که طبق گزارش سازمان ملل و وزارت بهداشت غزه تاکنون بیش از ۶۳ هزار شهید برجای گذاشته خشم جهانی را برانگیخته است. 🔹️ اتهامات نسل‌کشی در دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح‌شده توسط آفریقای جنوبی و گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری مانند عفو بین‌الملل، این رژیم را در جایگاه عامل جنایت جنگی محکوم کرده است. حتی دو سازمان حقوق بشری اسرائیلی، جنایات غزه را مصداق «نسل‌کشی» دانسته‌اند. 🔹️ نظرسنجی مرکز پیو در بهار ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که در ۲۰ کشور از ۲۴ کشور بررسی‌شده، اکثریت پاسخ‌دهندگان دیدگاه منفی به اسرائیل دارند: ترکیه (۹۳درصد)، هلند (۷۸درصد)، و اسپانیا و سوئد (هر دو ۷۵درصد). در آمریکا حمایت از اسرائیل از ۵۸درصد در ۲۰۲۲ به ۴۷درصد در ۲۰۲۵ کاهش یافته و ۶۶درصد آمریکایی‌ها با جنگ غزه مخالف‌ هستند. در اروپا محبوبیت اسرائیل در کشورهای کلیدی مانند فرانسه و آلمان بیش از ۴۰درصد افت کرده است. 🔹️ شبکه‌های اجتماعی با فراهم آوردن دسترسی مستقیم نسل جوان به تصاویر واقعی و مستقیم از جنایات غزه، سلطه رسانه‌ای سنتی اسرائیل را درهم شکسته‌اند. این تحول همراه با رشد جنبش‌هایی مانند «بایکوت» به آگاهی جهانی از جنایت های جنگی و سیاست‌های اشغالگرانه، شهرک‌سازی غیرقانونی و قوانین تبعیض‌آمیز دامن زده است. در سطح دیپلماتیک، تصمیم کشورهایی مانند فرانسه برای به‌رسمیت‌شناختن فلسطین و هشدار انگلیس مبنی بر اقدام مشابه در صورت شکست مذاکرات آتش‌بس نشان‌دهنده فشار افکار عمومی بر سیاستمداران غربی است. این اقدامات هرچند گاهی نمایشی تلقی می‌شوند، بازتاب‌دهنده تغییر پارادایم جهانی‌اند. 🔹️ در داخل اسرائیل بحران‌های چندوجهی رژیم را متزلزل کرده‌اند. اختلافات سیاسی بر سر اصلاحات قضایی نتانیاهو، به تظاهرات گسترده در تل‌آویو و حیفا منجر شده است. شکاف‌های اجتماعی بین مذهبی‌های افراطی به‌ویژه حریدی‌ها، و سکولارها بر سر مسائل فرهنگی و خدمت نظامی همبستگی را تضعیف کرده است. از نظر اقتصادی، جنگ غزه فشار سنگینی بر طبقه متوسط و کسب‌وکارها وارد کرده است. افزایش قیمت مسکن و کالاهای اساسی، همراه با فساد مالی، اعتماد عمومی به کابینه نتانیاهو را کاهش داده است. حتی ارتش ستون سنتی امنیت اسرائیل، با امتناع برخی نیروهای ذخیره از خدمت به دلیل اختلافات سیاسی دچار تزلزل شده است. 🔹️ این بحران‌های داخلی و خارجی همراه با تداوم محاصره غزه، جنایت جنگی و فاجعه انسانی ناشی از کمبود غذا و دارو، اسرائیل را در انزوای بی‌سابقه‌ای قرار داده است. تداوم سیاست‌های کنونی اسرائیل جامعه جهانی را بیش از پیش با خوی این رژیم آشنا خواهد کرد. 📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📲 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۷۵ | ماشین کشتار کودکان 🖼 #سرمقاله هفتاد و پنجمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️غزه امروز نه فقط یک جغرافیا، بلکه نماد درد و مقاومتی است که کودکان در خط مقدم آن قربانی می‌شوند. اسرائیل در حدود 2 سال گذشته علاوه بر بمب با سلاح های خاموش خود یعنی تحریم مواد غذایی و دارویی، کودکان فلسطینی را در شدید ترین وضعیت قرار داده است.  🔹️ از اکتبر ۲۰۲۳ محاصره‌ای همه‌جانبه، ورود غذا، دارو و آب آشامیدنی را به نوار غزه به حداقل رسانده و شرایطی ایجاد کرده که گرسنگی و تشنگی به سلاحی خاموش اما مرگبار تبدیل شده‌اند. گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد در حالی‌که غزه روزانه به حداقل ۵۰۰ کامیون کمک نیاز دارد، کمتر از ۵۰ کامیون وارد می‌شود؛ بسیاری از آن‌ها نیز در مسیر به غارت می‌روند. 🔹️این محدودیت‌ها به سوءتغذیه گسترده در میان کودکان انجامیده است: یونیسف اعلام کرده از هر پنج نوزاد یکی نارس یا کم‌وزن به دنیا می‌آید و بسیاری به دلیل نبود تغذیه یا شیر خشک جان می‌بازند. بیمارستان‌ها به دلیل کمبود دارو و برق عملاً به گورستان کودکان بدل شده‌اند. طبق آمار وزارت بهداشت غزه ۷۱ هزار کودک در معرض مرگ ناشی از سوءتغذیه حاد قرار دارند. 🔹️محاصره‌ای که از سال ۲۰۰۷ آغاز شده، امروز ابعادی سازمان‌یافته به خود گرفته و بنا بر گزارشگران سازمان ملل، به ابزاری برای نسل‌کشی تبدیل شده است. از اکتبر ۲۰۲۳ بیش از ۱۹۴ هزار فلسطینی شهید یا زخمی شده‌اند که بخش اعظم آنان زنان و کودکان هستند. بیش از ۴۰ هزار کودک شهید یا زخمی، ۱۷ هزار کودک بی‌سرپرست و یک میلیون کودک محروم از تحصیل بخشی از این آمار هولناک‌ است. 🔹️ مدارس و پناهگاه‌های تحت مدیریت آنروا نیز بارها هدف قرار گرفته و امنیت حداقلی خود را از دست داده‌اند. رئیس این نهاد وضعیت کودکان غزه را چنین توصیف می‌کند: «آن‌ها نه زنده‌اند و نه مرده، بلکه جثه‌هایی نحیف‌اند که از گرسنگی فرو می‌ریزند.» 🔹️جامعه جهانی در برابر این جنایت واکنشی جز بیانیه‌های تکراری و ابراز نگرانی نشان نداده است. حمایت قدرت‌های بزرگ از رژیم صهیونیستی، هشدارهای یونیسف و گزارشگران ویژه سازمان ملل را بی‌اثر کرده و کودکان غزه همچنان در میان مرگ خاموش و بمباران روزانه گرفتارند. تصاویر کودکانی که خاک می‌خورند یا برای جرعه‌ای آب جان می‌دهند، نه‌تنها افشاگر ماهیت این جنایت است بلکه وجدان جهانی را به چالش می‌کشد. 🔹️ یونیسف با وجود تلاش‌های محدود برای توزیع آب و غذا اعتراف کرده است که سرعت گسترش سوءتغذیه از ظرفیت کمک‌رسانی فراتر رفته و بدون توقف جنگ و باز شدن معابر، فاجعه مهارنشدنی خواهد بود. 🔹️کودکان غزه چیزی جز حق ابتدایی زندگی نمی‌خواهند: کودکی، امنیت و فرصت تحصیل. اما آنچه نصیبشان شده، قحطی، مرگ و محرومیت است. این وضعیت نه‌تنها حیات جسمی آنان را می‌گیرد، بلکه روح انسانیت را در جهان به چالش می‌کشد. وقتی کودکی در غزه خاک می‌خورد یا برای سطل آبی کشته می‌شود، مسئله فقط فلسطین نیست، بلکه سقوط وجدان بشری است.  📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper

📣 «#صدای_ایران»؛ شماره ۷۵ | ماشین کشتار کودکان 🖼 #سرمقاله هفتاد و پنجمین شماره روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR👇 🔹️غزه امروز نه فقط یک جغرافیا، بلکه نماد درد و مقاومتی است که کودکان در خط مقدم آن قربانی می‌شوند. اسرائیل در حدود ۲ سال گذشته علاوه بر بمب با سلاح‌های خاموش خود یعنی تحریم مواد غذایی و دارویی، کودکان فلسطینی را در شدیدترین وضعیت قرار داده است.  🔹️ از اکتبر ۲۰۲۳ محاصره‌ای همه‌جانبه، ورود غذا، دارو و آب آشامیدنی را به نوار غزه به حداقل رسانده و شرایطی ایجاد کرده که گرسنگی و تشنگی به سلاحی خاموش اما مرگبار تبدیل شده‌اند. گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد در حالی‌که غزه روزانه به حداقل ۵۰۰ کامیون کمک نیاز دارد، کمتر از ۵۰ کامیون وارد می‌شود؛ بسیاری از آن‌ها نیز در مسیر به غارت می‌روند. 🔹️این محدودیت‌ها به سوءتغذیه گسترده در میان کودکان انجامیده است: یونیسف اعلام کرده از هر پنج نوزاد یکی نارس یا کم‌وزن به دنیا می‌آید و بسیاری به دلیل نبود تغذیه یا شیر خشک جان می‌بازند. بیمارستان‌ها به دلیل کمبود دارو و برق عملاً به گورستان کودکان بدل شده‌اند. طبق آمار وزارت بهداشت غزه ۷۱ هزار کودک در معرض مرگ ناشی از سوءتغذیه حاد قرار دارند. 🔹️محاصره‌ای که از سال ۲۰۰۷ آغاز شده، امروز ابعادی سازمان‌یافته به خود گرفته و بنا بر گزارشگران سازمان ملل، به ابزاری برای نسل‌کشی تبدیل شده است. از اکتبر ۲۰۲۳ بیش از ۱۹۴ هزار فلسطینی شهید یا زخمی شده‌اند که بخش اعظم آنان زنان و کودکان هستند. بیش از ۴۰ هزار کودک شهید یا زخمی، ۱۷ هزار کودک بی‌سرپرست و یک میلیون کودک محروم از تحصیل بخشی از این آمار هولناک‌ است. 🔹️ مدارس و پناهگاه‌های تحت مدیریت آنروا نیز بارها هدف قرار گرفته و امنیت حداقلی خود را از دست داده‌اند. رئیس این نهاد وضعیت کودکان غزه را چنین توصیف می‌کند: «آن‌ها نه زنده‌اند و نه مرده، بلکه جثه‌هایی نحیف‌اند که از گرسنگی فرو می‌ریزند.» 🔹️جامعه جهانی در برابر این جنایت واکنشی جز بیانیه‌های تکراری و ابراز نگرانی نشان نداده است. حمایت قدرت‌های بزرگ از رژیم صهیونیستی، هشدارهای یونیسف و گزارشگران ویژه سازمان ملل را بی‌اثر کرده و کودکان غزه همچنان در میان مرگ خاموش و بمباران روزانه گرفتارند. تصاویر کودکانی که خاک می‌خورند یا برای جرعه‌ای آب جان می‌دهند، نه‌تنها افشاگر ماهیت این جنایت است بلکه وجدان جهانی را به چالش می‌کشد. 🔹️ یونیسف با وجود تلاش‌های محدود برای توزیع آب و غذا اعتراف کرده است که سرعت گسترش سوءتغذیه از ظرفیت کمک‌رسانی فراتر رفته و بدون توقف جنگ و باز شدن معابر، فاجعه مهارنشدنی خواهد بود. 🔹️کودکان غزه چیزی جز حق ابتدایی زندگی نمی‌خواهند: کودکی، امنیت و فرصت تحصیل. اما آنچه نصیبشان شده، قحطی، مرگ و محرومیت است. این وضعیت نه‌تنها حیات جسمی آنان را می‌گیرد، بلکه روح انسانیت را در جهان به چالش می‌کشد. وقتی کودکی در غزه خاک می‌خورد یا برای سطل آبی کشته می‌شود، مسئله فقط فلسطین نیست، بلکه سقوط وجدان بشری است.  📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید. 🖼 روزنامه #صدای_ایران 📱 @sedaye_iran_newspaper