eitaa logo
ظهور نزدیک است
1.7هزار دنبال‌کننده
55.9هزار عکس
57.4هزار ویدیو
1.2هزار فایل
گلچینی از بهترین مطالب #مهدوی #ولایی #شهدایی #سیاسی #معنوی #معرفتی #تربیتی کانال شهدایی ما👈 @ba_shaheidan ارتباط با خادم 👈 @mohebolMahdi
مشاهده در ایتا
دانلود
2 ❇️ سعيد بن قيس همدانى گويد: روزى در ميدان جنگ متوجّه مردى شدم كه دو جامه دربرداشت، اسب خود را به سوى او حركت دادم ناگهان ديدم امير المؤمنين عليه السلام است. پرسيدم: اى اميرمؤمنان در چنين جايى؟ فرمود: آرى، اى سعيد! هيچ بنده‏اى نيست مگر اين كه خداوند براى او حافظ و نگهدارنده‏اى قرار داده است. او دو فرشته دارد كه او را حفظ مى‏كنند تا از بالاى كوهى سقوط نكند و يا در چاهى نيفتد ولى هرگاه اتفاقى پيش آيد او را رها مى‏كنند.» البته در اين حركت حضرت كه به جاى زره و سپر دو لباس در جنگ پوشيده است؛ مقصود اين نيست كه به تقديرات الهى توجه نداشته است، بلكه خواسته به سائل بفهماند كه ما دو فرشته حافظ و مراقب داريم كه در اعمال و آفات و بلايا نظارت دارند و به امر خداوند عمل مى‏كنند. امام باقر عليه السلام درباره آيه: لَهُ مُعَقّبتٌ مّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ براى انسان از پيش رو و پشت سر، مأمورانى است كه همواره او را به فرمان خدا [از آسيب‏ها و گزندها] حفظ مى‏كنند. فرمود: به فرمان خدا او را از اين كه در جايى بيفتد يا ديوارى بر سرش خراب شود يا آسيبى به او برسد، حفظ مى‏كنند و همين كه أجلش رسيد او را با آن تنها مى‏گذارند و به سوى مقدّراتش مى‏رانند. اين معقّبات عبارتند از دو فرشته كه در شب از او مراقبت مى‏كنند. و دو فرشته كه در روز محافظتش مى‏نمايند و اين كار را به نوبت انجام مى‏دهند. «3» از آيات و روايات استفاده مى‏شود اين دسته از فرشتگان كه مأموريت ثبت احوال و اسناد انسان‏ها را به عهده دارند؛ مسؤوليت پاسدارى از جان آدمى از حوادث ناگوار و آفات و وسوسه‏هاى شياطين را هم در دستور كار دارند. و اين برنامه نگهبانى تنها بخش اندكى از زمينه‏هاى ضمانت سلامتى و نگه‏دارى از بشر است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 338 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«2» فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ لَا تُدْرِكُنَا فِيهِ تَبِعَةٌ وَ لَا تَلْحَقُنَا فِيهِ سَئْمَةٌ حَتَّى يَنْصَرِفَ عَنَّا كُتَّابُ السَّيِّئَاتِ بِصَحِيفَةٍ خَالِيَةٍ مِنْ ذِكْرِ سَيِّئَاتِنَا وَ يَتَوَلَّى كُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْرُورِينَ بِمَا كَتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا و اگر در جنب كار و كوشش، فراغت و آسايشى براى ما مقدّر فرموده‏اى، آن فراغت و آسايش را قرين سلامت قرار ده كه در عرصه‏گاه آن، پى‏آمد بدى به ما نرسد، و ملالت و دل‏تنگى به ما نپيوندد، تا نويسنده بدى‏ها، با پرونده‏اى پاك و خالى از ثبت بدى‏هاى ما برگردند، و های نويسنده خوبى‏ها، به سبب خوبى‏هايى كه از ما نوشته‏اند، خوشحال و شادان باز آيند. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
2 ❇️ علّامه طباطبايى رحمه الله در فصل پانزدهم از گفتارى كه پيرامون روابط اجتماعى در اسلام دارد (تفسير الميزان: 4/ 131- 132 ) مى‏نويسد: «دين حق سرانجام جهان را فرا مى‏گيرد؛ و عاقبت، از آن پرهيزگارى است؛ زيرا نوع انسانى به موجب فطرتى كه در او به وديعه سپرده شده است در پى تحصيل سعادت حقيقى خويشتن است و سعادت واقعى او در اين است كه زندگى جسم و جان او هر دو تأمين شود و از دنيا و آخرتش هر دو بهره‏مند گردد و اين همان اسلام و آيين توحيد است. و اما انحرافاتى كه در حركت انسان به سوى هدفش و صعود او به اوج كمالش پيش مى‏آيد. اين در حقيقت ناشى از خطا و اشتباه در تطبيق است؛ نه اين كه فطرت باطل باشد. و هدفى كه دستگاه آفرينش دنبال مى‏كند دير يا زود به ناچار تحقق پيدا خواهد كرد ...» امام صادق عليه السلام تفاوت اراده خداوند و حرف مردم در عاقبت انسان را، چنين بيان مى‏كند: يُسْلَكُ بالسَّعِيدِ طَرِيقَ الأَشْقياءِ حَتَّى يَقُولَ النَّاسُ: ما أَشْبَهَهُ بِهِم، بَلْ هُوَ مِنْهُم! ثُمَّ يَتَدارَكُهُ السَّعَادَةُ. وَ قَدْ يُسْلَكُ بِالشَّقِىِّ طَريقَ السُّعَداءِ حَتَّى يَقولَ النَّاس ما أَشْبَهَهُ بِهِم بَلْ هُوَ مِنْهُم! ثُمَّ يَتَدارَكُهُ الشَّقاءُ. إِنَّ مَنْ عَلِمَهُ اللَّهُ تَعالى‏ سَعِيداً وَ إِنْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيا إِلَّا فُواقُ ناقَةٍ خَتَمَ لَهُ بِالسَّعادَةِ. گاه انسان خوشبخت راه زيانكاران را مى‏پيمايد چندان كه مردم مى‏گويند چقدر او شبيه نگون‏بختان است بلكه يكى از آنان است. امّا سرانجام خوشبختى به سراغش مى‏آيد و گاه انسان بدبخت راه سعادتمندان را مى‏پيمايد تا آن جا كه مردم مى‏گويند: چقدر شبيه رستگاران است بلكه از آنان است. امّا سرانجام بدبختى او فرا مى‏رسد. كسى كه علم خدا بر خوشبختى او تعلق بگيرد اگر از عمر دنيا به اندازه فاصله بين دو دوشيدن شتر باقى مانده باشد، سرانجام خوشبخت مى‏شود. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 347 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«3» وَ إِذَا انْقَضَتْ أَيَّامُ حَيَاتِنَا وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا وَ اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُكَ الَّتِي لَا بُدَّ مِنْهَا وَ مِنْ إِجَابَتِهَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ خِتَامَ مَا تُحْصِي عَلَيْنَا كَتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لَا تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ وَ لَا مَعْصِيَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا خداوندا ... و هنگامى كه روزگار زندگيمان سپرى شود، و مقدار مان بگذرد و به پايان برسد و دعوتت به كه چاره از آن و اجابتش نيست، ما را آماده افتادن به كام مردن كند. پس بر محمد و آلش درود فرست، و پايان آنچه در پرونده ما خواهند نوشت، پذيرفته شده قرار بده، توبه ‏اى كه پس از آن ما را بر گناهى كه كسب كرده‏ايم و معصيتى كه مرتكب شده‏ايم، نايستانى. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
1 ❇️ آنان كه در ميان مردم براى آبرو و حيثيت خود ارزش قائل نيستند و در برابر ديدگان جمع از هيچ گناه و معصيتى باك ندارند چگونه مورد پوشش عنايت حق و رحمت حضرت رحيم قرار بگيرند؟ آنان كه آبروى بين مردم را سرمايه و مايه زندگى و خمير عزّت و شخصيّت خود مى‏دانند و در حدّ خود سر و سرّى هم با حضرت محبوب دارند، چون آلوده به گناه شوند و بر خلاف رضاى دوست قدمى بردارند، ستّار العيوبى حقّ، عيوب آنان را مى‏پوشاند و آبروى آنان را حفظ مى‏نمايد. يا سَتَّارَ الْعُيُوبِ، وَ يا كاشِفَ الْكُرُوبِ. اى و پرده انداز بر عيوب و اى برطرف كننده رنج‏ها و ناراحتى‏ها. وَ بِرَحْمَتِكَ أخْفَيْتَهُ، وَ بِفَضْلِكَ سَتَرْتَهُ. تويى آن آقايى كه معاصى و گناهانم را با رحمتت پنهان داشتى و با فضل و عنايتت بر جرمم پرده پوشيدى. در آن روزى كه درباره آن فرموده‏اى: يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ روزى كه رازها فاش مى‏شود. و نيز فرموده‏اى: وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إلى‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ و بگو: عمل كنيد يقيناً خدا و پيامبرش و مؤمنان اعمال شما را مى‏بينند، و به زودى به سوى داناى نهان و آشكار بازگردانده مى‏شويد، پس شما را به آنچه همواره انجام مى‏داديد، آگاه مى‏كند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 358 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
بند پایانی «4»وَ لَا تَكْشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ يَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِكَ «5» إِنَّكَ رَحِيمٌ بِمَنْ دَعَاكَ وَ مُسْتَجِيبٌ لِمَنْ نَادَاكَ. یا پرده ‏اى كه بر ما پوشاندى، در برابر حاضران روز ، از روى گناهان ما برندار، روزى كه خبرهاى بندگانت را آشكار مى‏كنى. مسلّماً تو نسبت به كسى كه مى‏خواندت، مهربانى و نسبت به كسى كه صدايت مى‏زند، جواب دهنده ‏اى. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
3‏ ❇️ بخشندگى از بزرگترين خصلت‏هاى خداوند است كه موجب نزديكى خدا و بنده اوست. بخشندگى يكى از درختان بهشت است كه شاخه‏هاى آن در دنيا آويزان است. بنابراين هر كه بخشنده باشد به يكى از شاخه‏هاى آن آويزان شده و آن شاخه او را به طرف بهشت مى‏كشاند. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: السَّخاءُ سَتْرُ الْعُيُوبِ. بخشش‏گرى، پوشش عيب‏هاست. غِطاءُ العُيُوبِ السَّخاءُ وَ الْعَفافُ. روپوش عيب‏ها، بخشش و مناعت طبع است. چگونه بخشش و بزرگوارى معايب را مى‏پوشاند؟ همان گونه كه خداوند تعالى با بخشش و گذشت از خطاها و عيب‏هاى بندگان زمينه‏هاى زندگى طبيعى و نيكوتر را فراهم مى‏سازد و آنان را به مرز توبه و اصلاح نفس مى‏رساند، نسبت به مؤمن هم اين گونه است كه بزرگ‏منشى و بخشش او پوششى بر معايب است. بنابراين اميرمؤمنان عليه السلام نشانه‏اى از فضيلت خردمند را چنين بيان مى‏فرمايد: إِحْتَمِلْ ما يَمُرُّ عَلَيْكَ؛ فَإِنَّ الْاحْتِمالَ سَتْرُ الْعُيُوبِ وَ إِنَّ الْعاقِلَ نِصْفُهُ احْتِمالٌ وَ نَصِفُهُ تَغافُلٌ. آنچه را بر تو مى‏گذرد تحمّل كن؛ زيرا تحمّل پوشش عيب‏هاست و همانا عاقل نصف او بردبارى و نصف او چشم‏پوشى است. به تعبير ديگر از حوادث روزگار شكوه و ناله نكن؛ زيرا در بردبارى و آسان‏گيرى ناخوشى‏ها و چشم‏پوشى از نادانى‏ها و كمبودهاى اخلاقى مردم، نشانه‏اى از خردمندى است. از اثرات آن بخشندگى‏ها تحوّل انسان‏هاست. جماعتى را به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آوردند. آن حضرت به اميرمؤمنان عليه السلام دستور داد گردنشان را بزند و سپس امر فرمود: يك نفر از آنان را جدا كند و او را نكشد. آن مرد پرسيد: چرا مرا از دوستانم جدا كردى در حالى كه جنايت من و دوستانم يكسان است. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: خداى عزوجلّ وحى فرمود: تو بخشنده قوم خود هستى؛ تو را نكشم. مرد گفت: پس من نيز گواهى مى‏دهم كه خدايى نيست مگر اللّه و تو رسول خدايى. «1» هر گاه خداوند سبحان مصلحت بنده‏اى را بخواهد، كم‏گويى و كم‏خورى و كم‏خوابى را در دل او قرار مى‏دهد چون هر كه در سخن و خوراك و خواب زياده‏روى كند خطاهاى او بسيار مى‏شود بى‏شرم و بى‏حيا شده سپس پارساييش كم مى‏گردد، بعد دلش مى‏ميرد و به آتش دوزخ مى‏رود. بر اين اساس امام على عليه السلام به همه دوستداران اهل بيت عليهم السلام سفارش مى‏فرمايد: اگر علاقمند جان خود و پوشيده ماندن عيب‏هايت هستى، كمتر سخن بگو و بيشتر خاموش باش، تا انديشه‏ات فزونى گيرد و دلت نورانى شود. پس نادان، اسير زبان خويش است و با سخنى نابجا و نپخته نفس خود و جان ديگران را به زحمت مى‏اندازد و به آلودگى‏ها و لغزش‏هاى اخلاقى دامن مى‏زند. از اين رو حضرت على عليه السلام در اين باره فرموده: قِلَّةُ الكَلامِ يَسْتُرُ الْعُيُوبَ وَ يُقَلِّلُ الذُّنُوبَ. كم گويى، عيب‏ها را مى‏پوشاند و گناهان را مى‏كاهد. خلاصه اين كه: تلافى آنچه به خاطر خاموشى از دست برود، آسانتر از جبران چيزى است كه به موجب فك زدن از بين رفته باشد و نگهدارى آنچه در ظرف است با بستن درِ آن امكان‏پذير است. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 358 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
بند پایانی «4»وَ لَا تَكْشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ يَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِكَ «5» إِنَّكَ رَحِيمٌ بِمَنْ دَعَاكَ وَ مُسْتَجِيبٌ لِمَنْ نَادَاكَ. یا پرده ‏اى كه بر ما پوشاندى، در برابر حاضران روز ، از روى گناهان ما برندار، روزى كه خبرهاى بندگانت را آشكار مى‏كنى. مسلّماً تو نسبت به كسى كه مى‏خواندت، مهربانى و نسبت به كسى كه صدايت مى‏زند، جواب دهنده ‏اى. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2