eitaa logo
ظهور نزدیک است
3.4هزار دنبال‌کننده
9.9هزار عکس
19.2هزار ویدیو
93 فایل
آپارات https://www.aparat.com/Morteza_1450 زمین کروی نیست Eitaa.com/zamin_kore_nist سروش splus.ir/zohoornazdikast صلّی الله علیکِ یا فاطمة الزهرا (س) شهدای گمنام را بذکر صلوات یاد کنیم
مشاهده در ایتا
دانلود
رابطین خوب آمریکا (4) ✡ ارتش سرّی روشنفکران (قسمت دوم) 🌐 جاسوسان در تهران (2) 1⃣ از ابتدای دهه‌ی 1370 «زنگ خطر» را به صدا درآورده بود و هفته‌نامه کیهان هوایی نیز روز 21 تیرماه و یک هفته پس از سفر محرمانه‌ی سروش به آلمان، گزارشی مفصل از اهداف و انگیزه‌های آن چاپ کرد. 2⃣ طبیعتاً افشای یک جلسه محرمانه که با ترتیبات امنیتی منحصر به فرد برنامه‌ریزی و برگزار شده است، سیستم اطلاعاتی کشور را حساس می‌کرد و سروش را در موقعیت یک قرار می‌داد. 3⃣ از این‌رو چند اقدام سلسله‌وار برای سرپوش گذاشتن روی ماجرای «رسوایی امنیتی سروش» انجام شد: 4⃣ اتفاق اول به فاصله‌ی کوتاهی رخ داد و روز 3 مرداد 1374 انتشار «نامه‌ی سرگشاده 107 نویسنده، روشنفکر و سیاستمدار» به رئیس جمهور در حمایت از سروش بستر تازه‌ای را برای تحلیل ابعاد دیگر ماجرا به وجود آورد. 5⃣ نقش چهره‌های برجسته‌ی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در تهیه و نشر این نامه‌ی سرگشاده نقشی برجسته به چشم می‌آمد؛ خصوصاً با حضور بهزاد نبوی، محسن آرمین، مصطفی تاج‌زاده، هاشم آغاجری و مهمتر از آنان کسی که کنار سروش می‌توانست یک حلقه‌ی سیاسی بسازد: که روزگاری با (معروف به سعید اسلامی، عنصربرجسته‌ی امنیتی) در وزارت اطلاعات همکاری داشت و با اسم مستعار جهانگیر صالح‌پور در می‌نوشت. 6⃣ غیر از امضاء مدیران مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری مثل محسن کدیور و عباس عبدی، این نامه امضاء یک سیاستمدار مرموز دولت هاشمی رفسنجانی یعنی (رئیس شرکت ملی فولاد ایران) را پای خود داشت. فقط یک سال بعد بسیاری از این افراد در ستاد انتخاباتی معروف به «به آفرین» برای حمایت از کاندیداتوری گردهم آمدند. 7⃣ امضاءکنندگان نامه‌ی «107 نفر» به رئیس جمهور از محدودیت‌های برای سخنرانی در دانشگاه‌های کشور شکایت کردند و نیز در حاشیه نامه خطاب به سیدمصطفی میرسلیم (وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی) دستور داد: «بازرسی شورای عالی انقلاب فرهنگی سریعاً پیگیری کند.» 8⃣ فردای انتشار نامه سرگشاده به رئیس جمهور، با انتشار یادداشتی در کیهان نوشت این نامه برای سرپوش گذاشتن روی رسوایی امنیتی سروش است: ✍ اگر موضوع سخنرانی آقای سروش مباحث «علمی» بوده است، چرا درخواست «جلسه سرّی» و «محرمانه» کرده‌‌اند؟! مگر مطالب علمی را درگوشی و سرّی مطرح می‌کنند؟! بالاخره بعد از افشای این ماجرا -که هرگز احتمال آن را نمی‌دادند- و بعد از روبه‌روشدن با سوالات فراوانی که درباره این اقدام مشکوک مطرح شده بود، آقایان به فکر چاره افتاده و برای آنکه این «ماجرای رسواکننده» را تحت‌الشعاع قرار دهند، با «دستپاچگی» اعلامیه (نامه) فوق‌الذکر را تهیه و پخش کرده‌اند تا به زعم خود «علاج واقعه» را قبل از وقوع کرده باشند!! 9⃣ سرانجام وزارت امور خارجه آلمان وادار گشت تا با صدور بیانیه‌ای درباره‌ی این جلسه جنجالی توضیح بدهد. بیانیه صریحاً تأیید کرد که سفر عبدالکریم سروش به دعوت رسمی و برای رایزنی [!!] مقامات وزارت خارجه این کشور با این شخصیت ایرانی انجام شده است. 🔟 و این‌گونه بود که جناح سیاسی حامی با رسوایی نابه‌هنگامی مواجه شدند؛ نه یک رسوایی سیاسی ساده، یک رسوایی سیاسی امنیتی که بلافاصله معنای را به ذهن تحلیلگران زبده اطلاعاتی متبادر می‌ساخت. 🔹 ادامه دارد... 📚 پیام فضلی‌نژاد @jscenter