. مثل خورشید ✍راضیه کاظمی زاده چند روزی بود که در کانال‌های مختلف تیزر تبلیغی اختتامیه چهارمین همایش ملی کتاب سال بانوان به چشم می‌خورد، همایشی در سطح ملی آن هم تنها همایش ویژه بانوان مولف! منتظر بودم و برای رسیدن روز اختتامیه لحظه شماری می‌کردم اگرچه خودم اثری ماندگار نداشتم اما کسانی بودند که منتظر دیدن نام و آثارشان بودم. بالاخره روز اختتامیه فرا رسید، هوا ابری بود و خبری از خورشید در آسمان نبود. وارد سالن بیداری شدم، مانند همیشه او را دیدم که با لبخندی مهربانانه به سمتم آمد و خوش آمد گفت. به پاس قدردانی از زحماتش دستش را فشردم و از ته دل خداقوتی نثارش کردم. در دل خوشحال بودم از داشتن همچون اویی در کنار خودم. وارد سالن اصلی شدم، همایش با قرائت سوره‌ای از قرآن شروع شد. سرود ملی که با سلام به حضرات معصومین علیهم‌السلام زینت داده شده بود و با نام خاص پیشوای غایب‌مان حضرت حجت عجل الله فرجه میهمانان ایستادند، چه انتخاب هوشمندانه‌ای! برنامه‌های از پیش تعیین شده یکی پس از دیگری اجرا شد و خبرهای خوبی شنیده می‌شد، به لطف خدا، خانم‌های سرزمینم بار دیگر توانسته بودند با وجود تمام دل مشغولی‌هایشان، گاه با مسئولیت مهم همسری، مادری، در عرصه پژوهش نیز بدرخشند و نمونه بارز الگوی سوم و زن تراز باشند. برایشان خوشحال بودم و به جای آن‌ها، قند در دلم آب می‌شد‌. در میان این جمعیت انبوه، چشمانم دنبال آن چهره‌ی مهربان می‌گشت، و گوش‌هایم منتظر شنیدن نام او از طرف مجری بود اما... بعضی از انسان‌ها مانند خورشید در پشت ابر در روزهای بارانی‌اند، اگر چه دیده نمی‌شوند اما گرمای وجودشان حس طراوت و سرزندگی را به همه منتقل می‌کند، درست مانند استاد مهربانم. استاد عزیزم تلاش‌های بی وقفه‌ات به ثمر نشست امیدوارم همیشه شاهد موفقیتت باشم. "کسانی که به زندگی دیگران نور می ‌بخشند، روزی خورشید خواهند شد" #نجمه‌_صالحی_دبیر_اجرایی #چهارمین_همایش_کتاب_سال_بانوان #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI