. سفره را جمع نکن تا ببرم روزی خویش ✍نرگس ایرانپور هلال رمضان المبارک به سرانجام می‌رسد و بساط نفس‌های عبادت و خواب‌های تسبیح جمع می‌شود. دوباره آغوش سرد زمین در حسرت آسمان و ملکوت خواهد سوخت. حریصانه دستان توبه‌ام را به سطر سطر ابوحمزه گره می‌کنم؛ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَاأَرْجُو غَيْرَهُ وَلَوْ رَجَوْتُ غَيْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجائِى، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى وَكَلَنِى إِلَيْهِ فَأَكْرَمَنِى وَلَمْ يَكِلْنِى إِلَى النَّاسِ فَيُهِينُونِى سپاس آن مهربان خدایی را که تنها پناهگاه امید من است و دستان امیدم تنها به در خانه او دراز است که امید به غیر در خانه او نهایت ناامیدی است، سپاس خدایی را که مرا به خودش واگذاشت و با این نیازمندی به درگاه خویش اکرامم کرد، مرا به دیگران نسپرد تا خوار و بی احترام مخلوق سرتاپا نیازش شوم. گاه در هوای افتتاح نفس می‌کشم، اللّٰهُمَّ إِنَّ عَفْوَكَ عَنْ ذَنْبِى وَتَجاوُزَكَ عَنْ خَطِيئَتِى وَ صَفْحَكَ عَنْ ظُلْمِى وَسَِتْرَكَ عَلَىٰ قَبِيحِ عَمَلِى، وَحِلْمَكَ عَنْ كَثِيرِ جُرْمِى عِنْدَ مَا كانَ مِنْ خَطَإى وَ عَمْدِى أَطْمَعَنِى فِى أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَاأَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ؛ چنان بخشیدی و گذشتی و پوشاندی و رد شدی که پا از حد خود فراتر گذاشته و از درگاهت آن چنان درخواست کردم که هرگز شایسته آن نبودم. معبود من! نفس‌های آلوده‌ام به هوای مغفرتت عادت کرده و چشمان امیدم به دستان کرم توست. از من درگذر و آبرویم را بخر. #وداع_با_رمضان_مهربان #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI