. آه مادر ✍️نجمه صالحی داغدار فراق پدر بود و ناراحت از جوری عظیم! مجبورش کردند از خانه‌اش بیرون برود تا گوش همسایه‌ها صدای ناراحتی او را نشنود، تا کسی متوجه اصل غم او نشود! بیرون از خانه، با کودکانش خیمه‌ عزا برپا می‌کرد. غروب که می‌شد همسرش او‌ را به خانه بازمی‌گرداند. پس از گذشت چند روز از رحلت پدرش، بر اثر شدت بیماری دیگر حتی نتوانست به آنجا برود تا بگرید تا حجم غمش کم شود تا ....* به راستی اگر با کسی صحبت می‌کرد بیشتر از چه می‌گفت؟ کدام گوش لیاقت شنیدن غم‌های او را داشت؟ او از کدامین غم می‌خواست سخن بگوید؟! فراق پدرش، شکستن دست و پهلو، از دست دادن فرزند، جسارت به فرزندان و همسرش، غصب اموالش، یا غم بی‌یاوری امام زمانش؟! مصائبی که خود می‌گفت:« اگر بر روزها فرود می‌آمدند، شب می‌شدند...« صِرنَ لَیالیاً.»* کار را به جایی رساندند که در دعای خود به درگاه پروردگار، گفت: «اللهم عجل وفاتی سریعا»*. و مادر پر کشید! آن روز فرزندان او محتاج شنیدن صدایش بودند، حتی شده یک کلمه! حتی شده یک آه! پایین پای او حلقه زده بودند. اولین گل باغ زندگی‌اش با بغض می‌گفت: «ی‍َا أُمَّاهْ كَلِّمِينِي قَبْلَ أَنْ تُفَارِقَ رُوحِي بَدَنِي...» پیکر مقدّس او را حرکت می‌داد و می‌فرمود: «مادر جان! قبل از اینکه روح از بدن من مفارقت کند با من تکلم کن!» برادرش می‌گفت:«يَا أُمَّاهْ أَنَا ابْنُكِ الْحُسَيْنُ كَلِّمِينِي قَبْلَ أَنْ يَتَصَدَّعَ قَلْبِي فَأَمُوتَ»« مادر جان! من پسر تو حسینم. قبل از اینکه هلاک شوم و بمیرم با من صحبت کن!»* آن روز مادر نتوانست‌ سخن بگوید، نشد که درخواست پسرانش را اجابت کند اما یک روز دیگر، در صحرایی داغ و نفس‌گیر، شاید حوالی غروب، صدای مادر می‌آمد: «بُنَیّ...» 🥀وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ*🥀 *بحارالانوار، علامه مجلسی ، ج ۴۳، ص ۱۷۷ـ ۱۷۸؛ مقتل مقرّم ، ص ۹۷. *مسکن الفؤاد عند فقد الأحبّة و الأولاد،شهید ثانی، زین الدین بن علی‏، ص ۱۱۲. *احقاق الحق و ازهاق الباطل، نورالله الحسينی المرعشی للتستری، ج۱۹، ص ۱۶۰. *بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج‏۴۳، ص ۱۸۶_۱۸۷ *شعرا، آیه ۲۲۷. #فاطمیه #حضرت_زهرا #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اللهم_بارک_لمولانا_صاحب_الزمان #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«ماهی که نکوست از بهارش پیداست» ✍🏻 فاطمه شکیب رخ هوای بارانی و طراوت طبیعت باران خورده، آنهم در اولین روز از ماه رجب المرجب، حال و هوایی تازه به انفوس مومنان بخشیده است. چه زیباست که بیاد بیاوریم، دگربار عمر تعیین شده ی ما مجوز ورود به ‌«ماه أصَبّ» را دریافت کرده است. پيغمبر اکرم (ص) این ماه را چنین ناميده‌اند؛ زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مى‌ريزد. از روايات متعددى که درباره روزه‌هاى ماه رجب وارد شده؛ اهميت فوق‌العاده اين ماه برای عبادت و خودسازى روشن مى شود، تا جایی که امام صادق (ع) در وصف اهمیت ماه رجب به يکى از ياران خویش، که توفیق روزه گرفتن از وی سلب شده بود، فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را کسى جز خدا نمى‌داند! ولی خدا در ادامه تاکید کردند که اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماه‌ها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداش‌هاى مهمى قرار داده است. سپس ثواب‌هاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ. ماه رجب را ماه رحمت خداوند نامیده اند؛ زیرا که پیامبر خدا(ص) آن را ماه خدا نامیده است. و ما شوریده احوالان درگه یار،‌ تنفس در رجب المرجب را شکر و‌ سپاس می گوییم، باشد که به شکرانه ی این ثناء، صاحب این ماه خریدار احوال ما شود. #اللهم_بارک_لمولانا_صاحب_الزمان #ماه_رجب #جهاد_روایت #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZ