آیا امام حسين(عليه السلام)به خواهرش حضرت زینب (سلام الله علیها)فرموده برای من عزاداری نکن؟؟!
امام حسين عليه السلام شب عاشورا به خواهرش ام المصائب حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) فرمود:
وَ قَالَ لَهَا يَا أُخَيَّةُ إِنِّي أَقْسَمْتُ فَأَبِرِّي قَسَمِي لَا تَشُقِّي عَلَيَّ جَيْباً وَ لَا تَخْمَشِي عَلَيَّ وَجْهاً وَ لَا تَدْعِي عَلَيَّ بِالْوَيْلِ وَ الثُّبُورِ إِذَا أَنَا هَلَكْتُ [1]
وَقَالَ لها: يَا أخية، إني أقسم عَلَيْك فأبري قسمي، لا تشقي علي جيبا، وَلا تخمشي علي وجها، وَلا تدعي علي بالويل والثبور إذا أنا هلكت[2]
خواهر جان من ترا سوگند ميدهم- و بايد بدين سوگند رفتار كنى- وقتی من كشته شدم گريبان و یقه چاك نزن و پاره نکن، و روى خود با ناخنت نخراش ، و ويل و ثبور و حسرت بر نبودنِ من نكن (چرا مُردی ؟ خدایا چرا ازم گرفتی؟ کاش نمی مُردی!کاش من بجات می مُردم! و ...).
👇و آنچه در تاریخ آمده 👇
بعد از واقعه عاشورا و قبل از آنکه لشکر عمر سعد از کربلا بروند(روزیازدهم محرم) زینب سلام الله علیها و زنان اهل بیت علیهم السلام وقتی از کنار بدن های بی سر شهداء و بدن آغشته به خون برادرش عبور دادند👇
قُرَّة بْن قَيْس تَمِيمِيّ مىگويد: لا أنسَ زَيْنَبَ ابْنَةَ فَاطِمَةَ حِينَ مَرَّتْ بِأَخِيهَا الْحُسَيْنِ [عَلَيْهِ السَّلاَمُ] صَرِيعاً فراموش نمىكنم هنگامى را كه زينب دختر فاطمه از كنار قتلگاه برادرش مىگذشت، در حالى كه مىگفت: يَا مُحَمَّدَاهْ! يَا مُحَمَّدَاهْ! صَلَّى عَلَيْكَ مَلاَئِكَةُ السَّمَاءِ ملائكه آسمان بر تو درود مىفرستند، هَذَا الْحُسَيْنُ بِالْعَرَاءِ، اين همان حسين است زير آسمان [بىسايهبان] قرار گرفته، مُرَمَّلٌ بِالدِّمَاءِ به خاك و خون آغشته، مُقَطَّعُ الْأَعْضَاءِ و اعضايش قطعهقطعه شده است. يَا مُحَمَّدَاهْ! وَ بَنَاتُكَ سَبَايَا دخترانت اسير گرديده، وَ ذُرِّيَّتُكَ مُقَتَّلَةً فرزندانت كشته شدهاند، تَسْفِي عَلَيْهَا الصَّبَا باد صبا گرد و غبارش را بر آنان مىگستراند!
[قرّة كه خود جزو لشكر عمر بن سعد بوده مىگويد:] فَأَبْكَتْ وَ اللَّهِ كُلَّ عَدُوٍّ وَ صَدِيقٍ به خدا قسم زينب دوست و دشمن را به گريه انداخت! وَ صِحْنَ النِّسْوَةُ بطورى كه زنان صيحه زده ، وَ لَطَمْنَ وُجُوهَهُنَّ بر صورتهاى خويش سيلى مىزدند[3]
تعبیر وارده از حالت زنان صِحْنَ النِّسْوَةُ وَ لَطَمْنَ وُجُوهَهُنَّ است و "لَطَمْنَ وُجُوهَهُنَّ = سیلی به صورت خود زدند" غیر از "خَمَشْنَ وُجُوهَهُنَّ = با چنگ و ناخن صورت خود را مخدوش کردند و خراشیدند" است.
توجه در این روایت که شیعه و سنی نقل کرده سخنی از عزاداری نکردن به میان نیامده!!!!!
الْوَيْلُ: حلول الشر. و الْوَيْلَةُ: الفضيحة و البلية، و إذا قال: وا وَيْلَتَاهُ، فإنما معناه: وا فضيحتاه[4]
و الثُّبُورُ: الهلاك.[5]
و الثُّبُور: الويل و الهلاك؛ و كذلك فسِّر في التنزيل: دَعَوْا هُنالِكَ ثُبُوراً ، أي ويلًا، و اللّه أعلم. [6]
و الخَمْشُ: في الوجه، و قد يستعمل في الجسد. و الخُمَاشَةُ : الجناية و الجراحة و الكَدْمَة[7]
و الخَمْش: خَمْش الوجه بالأظفار حتى تَدْمَى، و كان النساء يفعلن ذلك في المآتم [8]
اللَّطْمُ: ضرب الخد، و صفحات الجسم ببسط اليد. و الْمَلَاطِمُ: الخُدُود [9]
و الصّياح، الصوت الشديد. صاحَ صَيْحة و صِياحا [10]
[1] الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ، شیخ مفید رحمة الله علیه(متوفی413هـ)؛ ج2 ؛ ص92.
[2] تَارِيخ الطَّبَرِيّ(متوفی٣٦٩هـ)= تاريخ الرسل والملوك، وصلة تاريخ الطبري؛ ج5ص 421. 👈 از منابع اهل سنت👉
[3] همان؛ ج5ص 456.
[4] كِتَابُ «الْعَيْن»، فَراهِيدِيّ خليل بن احمد(متوفی175 ه. ق)؛ ج8 ؛ ص: 366- قم، چاپ: دوم، 1409 ه.ق.
[5] همان؛ ص222.
[6] جَمْهَرَةِ اللُّغةِ، ابْن دُرَيْد محمد بن حسن(متوفی321 ه. ق)؛ ج1 ؛ ص259- بيروت، چاپ: اول، 1988 م.
[7] كِتَابُ «الْعَيْن» ؛ ج4 ؛ ص174
[8] جَمْهَرَةِ اللُّغةِ ؛ ص602.
[9] كِتَابُ «الْعَيْن» ؛ ج7 ؛ ص433.
[10] همان؛ج3 ؛ ص270.
#پاسخ_به_شبهه #شبهه #پاسخ
#عزاداری #عاشورا
فهرست