#روزانه_نویسی امشب روزانه‌ام، خوابی پریشان است. باید قلم را در دست گرفت و نوشت بنویسم از این روزها. روزهای محرم ۱۴۰۰ شمسی.که از ترس حمله‌ باید همه جا مراقب باشیم. دشمن تا عنق خاک که نه ولی تا وسط اجتماعاتمان نفود کرده. هرجا جمعی باشد ،باید احساس خطر کرد. یادم میاید اربعین ۱۳۹۸بود. دیدن آن شکوه، عظمت، دلدادگی، آرمان‌گرایی د برنامه‌ایی که کارشناسش (راه قدس از کربلا می‌گذرد ) را شرح می‌داد نظرم را جلب کرد. صدای تلویزیون را باز کردم و دل سپردم و لذت بردم. ولی گوشه‌ی ذهنم را چیزی مانند چنگ‌های رنگی شیطان زخمی می‌کرد(سپاه ابلیس برای خاموش کردن این حرکت عظیم حتما برنامه‌ای مفصل خواهند ریخت. بدون شک انتقام این عدالت‌خواهی و آزاد زیستی را خواهند گرفت. چه می‌تواند باشد برنامه‌ی شومشان برای جلوگیری کردن از این حرکت؟!) ده‌ها و صدها ترفند و خیانت به ذهنم خطور کرد، از حمله‌ی انتحاری گرفته تا ...حتی حمله‌ی نظامی. اما تاریخ اثبات کرده هیچکدام توانایی ندارد جلوی این موج را بگیرد. زائران اربعین حسینی که با بیماری بسیار سهمگین‌تر از انفولانزا وارد ایران شدند جرقه‌ای در ذهنم زد. ممکن است (ویروسی، میکروبی چمیدانم ،مریضی را بین زائران پخش کنند! خدا کند این یکی به ذهن کثیفشان خطور نکند) و بعد از چند ماه متوجه شدیم که حتی خبیث‌تر از انچه به نظرمن ممکنه می‌نمود،‌ طراحی شده است. ویروسی که نه تنها شیعیان بلکه همه دنیا را درگیر کند تا سپاه ابلیس به خواسته‌های شوم خود برسد. #یدالله_فوق_ایدیهم #هاشمی #000525