ما از مدت ها پیش فهمیده‌ایم
که دیگر ممکن نیست این جهان را واژگون کرد
و نه حتی شکل آن را تغییر داد
یا بدبختیِ پیش رونده‌ی آن را متوقف ساخت.
یک راه مقاومت بیشتر نمانده است؛
جدی نگرفتنِ جهان !
کاش همه‌مون یکیو داشتیم
که بهمون می‌گفت:
«أنا لك حِين يَثقلُ العَالمُ عَلَى كَتِفيك.»
وقتی جهان به شانه‌هایت سنگینی می‌کند،
من را داری…(:♥️
آسِمٰــونِـــ⁷اُمـ
همون جایی که علی یاسینی میگه:
هر جا که پشتت خالی شد از همه رو شونم غمتو بزار؛)
هدایت شده از من؛
-میان‌زیبایی‌های دنیا من ماه را آنقدر نزدیک دیدم که توانستم اورا در آغوش بگیرم و آغوشش شبیه به آغوش‌های‌تو بود، انگار که از عصاره‌های آغوشت به ماه رسیده تا که من تورا از آن فاصله‌ی دور حس‌کنم:)