-پرسه‌میزنم میان دست‌هایت، میان‌خنده‌هایت،‌آغوشت و میان وجودِ‌ دوست‌داشتنی‌ات در قلب‌کوچکم:).

-

-میان‌زیبایی‌های دنیا من ماه را آنقدر نزدیک دیدم که توانستم اورا در آغوش بگیرم و آغوشش شبیه به آغوش‌های‌تو بود، انگار که از عصاره‌های آغوشت به ماه رسیده تا که من تورا از آن فاصله‌ی دور حس‌کنم:) -شب‌خوش.

یکی از خوبی چنل داشتن اینه که هرازگاهی برمیگردی به همون لحظاتی که اون جمله ها رو نوشتی و دوباره حس‌شون میکنی.

حسی بی‌نهایت دوست‌داشتنی.

ازمیان نوشته‌ها خواهم رسید به آنچه در قلب‌َم میگذرد..

-هرآنچه نوشتم از تو شروع شد و با تو به‌پایان رسید.

-در انباری‌کوچک‌‌خانه‌ی مادربزرگ یک کتابخونه‌خواهم ساخت و بر دیوار‌های کهنه‌و‌کاهگلی‌اش کاغذ‌به‌کاغذ از نوشته‌های ِخودم میپوشانم تا‌به زمانی که تورا به آنجا ببرم و میان نوشته‌ها به دنبال خودت بگردی.

نمیخواین کمی‌، اندکی با من سخن بگویید؟!

دل ِ‌من میان آن‌همه خوب تورا زیبا دید.

که دگر شب شد و من‌به آغوشی از فکرِ‌تو به سر خواهم برد.

و اما شاید امروز به تقدیر زیبا نوشته شود.