#سؤال حقیقت اینکه بسيارى از #يوگی‌ها در #مديتيشن #مکاشفاتی را بدست می‌آورند چیست؟ #پاسخ: آن‌چه #يوگى‌ها و #مرتاضان در حالات خاصی مثل #مديتيشن مشاهده می‌کنند در حقيقت مكاشفه‌ی باطنى ناميده می‌شود. ولی ديدن رؤيا یا مکاشفه سه حالت دارد: 1. مكاشفات و مشاهدات #رحمانى: كه منشأ آن، يا ملائك هستند يا در مراتب عالى آن خدا و اسماء اوست. [مصباح الشریعة، ص 446] 2. خطورات #نفسانى: اين سنخ از مكاشفات تماماً ساخته و پرداخته‌‌ی ذهن است؛ به‌طور مثال: كسى كه عقيده خود را حقّ می‌داند و نسبت به عقيده خود تعصّب شديدى دارد ممكن است در حال خواب يا #خلسه، مخالفين عقيده خود را، با صورتى زشت مشاهده کند. مسيحيان معتقدند خدا در عين يكى بودن سه تاست و عيسى مسيح، خداى مجسّم است.[یوحنا، باب 3، آیه‌ی 17] لذا ممكن است اين عقيده براى يك مسيحى اهل رياضت، تمثل يابد، چنانكه مسيحيان برای قديسه ترزا چنين مشاهده‌ای را باور دارند. 3. القائات #شيطانى: برخى از مشاهدات نيز در حقيقت القائات شياطين جنّ است. «همانا شياطين به دوستان خود امورى را القاء می‌کنند.»[الأنعام/ 121] همان‌طور که شیاطین در حالت عادى می‌توانند خيالاتى را به انسان القاء كنند در حالت خواب و خلصه و مديتيشن نيز قادر به چنين كارى هستند، بلكه در خواب براى شياطين راحت‌تر است. حاصل کلام این‌که #مکاشفه و #رؤیا هیچ‌گونه #حجیتی بر صحت عمل شخص ندارد. 🔰 @Adyanuniv

💠جذبه و خلسه، شرط وصول صوفیه به مقام نبوت 🔸از عقاید عجیب صوفیان نسبت به مقام نبوت، این است که آنان قائل به وجود این مقام در عده‌ای از اولیاء صوفیان هستند و عجیب‌تر اینکه شرط لازم برای رسیدن به مقام نبوت را، در حالت خلسه و جذبه ذکر کرده‌اند. 🔹دکتر غنی می‌نویسد: «اولیاء در حال خلسه و جذبه به مقام نبوت و اخبار از مغیبات می‌رسند و شرط لازمِ وصول به این مقام هم، نه علم عمیق در حکمت الهی است، نه متصف بودن به اعمالی که پسندیده‌ی خلق است و نه ریاضت و تجرد،...تنها چیزی که شرط لازم است جذبه و بی‌خودی است که علامت خارجی فنا و رهایی از تعینات شخصی است.» [1] 🔸با توجه به آیات و روایات فراوان درباره‌ی نبوت باید گفت که مقام نبوی یک وجود تکوینی است که با نفس پیامبر متحد می‌شود و نفس او عین مقام و مرتبه نبوت می‌گردد. 🔅به فرموده‌ی قرآن، یکی از شرایط اساسی پیامبران که به مقام نبوت می‌رسیدند، داشتن یقین، یعنی ایمان صد درصد به خداوند بود: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُون»]سجده/ 24[ و از آنان امامان(و پیشوایانى) قرار دادیم که به فرمان ما(مردم را) هدایت می‌کردند چون شکیبایى نمودند، و به آیات ما یقین داشتند.» ♻️این سخن متصوفه که اولیاء در حال خلسه و جذبه به مقام نبوت می‌رسند، علاوه بر کذب بودن و جسارت به مقام نبوت، چیزی جز ادعای بی‌اساس نیست. 📚پی نوشت 1. غنی، قاسم، تاریخ تصوف در اسلام، تهران، زوار، چاپ پنجم، 1369، ج2، ص241. #نقد_تصوف #نبوت #جذبه #خلسه 🔰 @adyanuniv🌹