چهارشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۳/۹ موضوع: #آفات_دین سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.  سه مورد آفت دین انسان است.(یعنی اگر فردی دچار یکی از سه چیز شود دینداری فرد، کم رنگ و افت زده می شود و اگر جامعه دچار یکی از این سه مورد شود فضای دینداری جامعه کمرنگ و آفت زده می شود ):  مورد اول: الحسد. : یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است حسد بورزد و و از خدا بخواهد که آن نعمت را آن فرد از دست بدهد. این یک آفت بسیار بزرگ است. اما اگر انسان نعمتی را که به دیگری داده، آرزوی آن را داشته باشد حسد محسوب نمی شود و اشکالی ندارد.  حال چکار کنم حسادتم درمان شود: اولا حسود باید با تقویت اعتقاد و ایمان به عدل خداوند و حکمتش، حسادت خود را درمان کند. زیرا حسادت، ناشی از ضعف شخصیت و خواری نفس اوست. دوما: در مرحله عمل هم ولو با زحمت و تکلف با محبت‌کردن به شخص مورد حسادت و خوش‌رویی و تجلیل از او و ذکر نکات مثبتش، به نفس خودش بفهماند، نعمتی که نصیب فرد شده از ناحیه خداوند است و شاید بخاطر لطف و توفیقی بوده.  مورد دوم: العجب: یعنی خودشیفته. اینکه به سبب کمال ظاهری یا مادی یا معنوی که در خودش می بیند، خودش را بزرگ بشمارد. مثلا به جهت زیبایی یا عبادت که انجام میدهد، افتخار کند و خودش را بزرگ بشمارد. در حالی که عبادت برای این است که انسان بت درون خود را بشکند و منیت را از بین ببرد. مورد سوم: الفخر: فخر ورزدیدن نسبت به دیگران است. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر می‌آید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی می‌کند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران می‌کشد.  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند به ما توفیق دوری از رذائل اخلاقی را عنایت فرماید به برکت صلوات   متن اصلی:   المسالة الثالثة العشرة: الغناء، جلسه 303، 1388/8/17  حدیث:فی الکافی، عن الصادق(علیه‌السلام): آفة الدین: الحسد و العجب و الفخر.  این سه چیز را آفت دین انسان دانستند. یا به احتمال بیشتر، مراد، دین شخصی هر کسی است، که اگر این سه آفت پیدا شد، دینداری انسان مورد آفت قرار می‌گیرد، آفت‌زده می‌شود، یا فضای دینی جامعه است، که اگر چنانچه در بین مردم این صفات رذیله به وجود آمد، فضای دینداری در جامعه کمرنگ خواهد شد، آفت‌زده خواهد شد.        1- حسد: یعنی انسان بر نعمتی که دیگری از آن برخوردار است رشک بورزد و زوال آن را بخواهد. یک وقت شما آرزو می‌کنید که شما هم آن نعمت را که خدا به او داده، داشته باشید، این، عیبی ندارد، این حسد نیست، طالب زوال این نعمت از آن طرف مقابل نیستید. این، غَبطه است، اغتباط است. امّا یک وقت چون خود شما دستتان به آن نعمت نرسیده است، آرزو می‌کنید که از آن دیگری هم این زایل بشود! این، می‌شود حسد. این، آفت خیلی بزرگی است.        2- عجب. عجب یعنی خودشگفتی، انسان از آنچه که در خودش هست به شگفت دربیاید، این را بزرگ بشمارد، اعجاب بورزد. یا نیکوییهای ظاهری و مادّی است، مقام یا مالی که انسان دارد، یا چیزهای معنوی است؛ عبادتی انسان می‌کند، رقّت قلبی پیدا می‌کند، به انسان حالت خودشگفتی دست بدهد که این منم طاووس علیّین شده. این، خیلی چیز بدی است. همۀ این عبادات و تضرّعات و توسّلات برای این است که انسان آن بت درون خودش را بشکند، آن منیّت را از بین ببرد. خشوع در مقابل پروردگار، تذلّل در درون نفس برای همین است. ما در درون خودمان یک بتی داریم، یک طاغوتی داریم، که گاهی رشد می‌کند و بر همۀ وجود ما مسلّط می‌شود. آن را بایستی آرام کرد. آن را باید کنار زد. عبادات، مهمترین تأثیرش این است که انسان این حالت تذلّل را پیدا کند. عجب که آمد، همۀ اینها را خراب می‌کند. یعنی خود آن عجب، آن بت را دوباره رشد می‌دهد و بزرگ می‌کند. عجب باطل می‌کند عبادات را.       

3- یکی هم فخر نسبت به دیگران است، تفاخرورزیدن. عجب این است که انسان پیش خودش، در نزد خودش بزرگ به نظر می‌آید، فخر این است که به دیگران فخرفروشی می‌کند و چیزهایی که در خودش هست - گاهی هم نیست - آنها را به چشم دیگران می‌کشد. الشافی صفحۀ 578 @AhkameHarameRazavi

چهارشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۳/۹ موضوع: #یقین_باطنی سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم.  یکی از خصوصیاتی از خدا در دعاها از خدا می خواهیم و بسیار در مسیر زندگی معنوی انسان موثر است، یقین است.( در دعا می خوانیم: و اجْعَلْ النّور في بصري والبصيرةَ في ديني واليقين في قلبي ) یقین به خدا و معاد و نبوت.  یقین به خدا و نبوت و معاد و دیگر مسائل اعتقادی، یک بعد ظاهری دارد که انسان از طریق برهان و استدلال اطمینان و باور پیدا کند.اما اینکه انسان علاوه بر ظاهر در باطن هم بخدا و معاد و نبوت یقین دارد چند نشانه دارد که در این زمینه به چند مورد اشاره می کنم:  نشانه اول: أَنْ لَا تُرْضُوا النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ. اگر ما یقین داریم، یعنی اگر خود را در حضور خدای متعال می‌دانیم، حرکتی که خلاف رضای الهی است برای اینکه مردم راضی بشوند، انجام ندهیم. متاسفانه گاهی اوقات حرفی می زنیم که فرد یا مردم خوششان بیایید در حالی که یا دروغ است یا افترا است یا غیبت است یا موجب غلبه دشمن یا تشویق دشمن می شود، اینها موجب سخط الهی است و این چه اشتباهی است که حرفی بزنیم یا کاری کنیم دل شخص خاصی یا مردمی راضی بشود اما خدا ناخشنود کنیم؟خیلی خطرناک است.  نشانه دوم: وَ لَا تَكْرَهُوهُمْ‌ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ، گاهی انسان می بیند که خدای متعال از روی فضل و رحمت خودش به شخصی نعمتی داده مثلا زندگی خوبی یا پول و مقامی داده، ما از آن فرد ناراحت می‌شویم، بدمان می‌آید که او چرا این نعمت را دارد؟! این هم خلافِ یقین است. در حالی که باید بدانیم کار خدا بی حکمت نیست حتما بر اساس یک علتی او را متنعم کرده است. علتش یا لیاقت خودش بوده یا امتحان است و یا علت دیگری داشته.  نشانه سوم: فَإِنَّ الرِّزْقَ لَا يَسُوقُهُ حِرْصُ حَرِيصٍ وَ لَا يَرُدُّهُ كُرْهُ كَارِهٍ، وَ لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ فَرَّ مِنْ رِزْقِهِ كَمَا يَفِرُّ مِنَ الْمَوْتِ لَأَدْرَكَهُ كَمَا يُدْرِكُهُ الْمَوْتُ. رزق انسان با حرص باز نمی شود لذا انسان باید طبق وظیفه تلاش کند زیرا اگر  خدا رزقی را برای انسان مقدر کرده است چنانچه از این رزق فرار کنید مثل اینکه از مرگ فرار می کنید باز هم رزق مقدر نصیب شما خواهد شد همچنان که مرگ شما را پیدا می کند.   در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند در ک صحیح معارف دینی را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلوات    متن اصلی: فصل دوم: قواطع سفر؛ جلسه 245، 1396/7/25 ؛حدیث:عن ابی عبدِ الله جعفرِ بنِ محمدٍ«علیهماالسلام» قال: إنَّ مِن الیقین أن لاتُرضُوا الناسَ بِسَخَطِ الله. در روایات توصیه شده است، از خدای متعال یقین بخواهید! «و الیقینَ فی قلبی و الاخلاصَ فی عملی». یقین یک رویه‌ها و وجوهِ ظاهری دارد؛ مانند: یقین به مبدأ، به معاد، به نبوّت. یقین در این جهات اعتقادی، معنایِ روشنی دارد، لکن یک بطون و ابعاد باطنی هم دارد، یکی از آنها همین است که: أن لاتُرضوا الناسَ بسخطِ الله. لازمۀ ‌یقین این است که در صدد برنیایید که دلِ مردم را بدست بیاورید بوسیلۀ غضب و سخط الهی- العیاذُ بالله- یعنی یک حرکتِ خلاف رضای الهی انجام بدهید برای اینکه مردم راضی بشوند، برای اینکه دلِ مردم را بدست بیاورید. خیلی مهم است. ماها در معرض چنین اموری هستیم. برای جمعیت‌ها حرف می‌زنیم، برای مردم صحبت می‌کنیم، منبر داریم، گاهی یک حرفی است که وقتی زدیم، مردم از این حرف خوششان می‌آید، راضی می‌شوند، اما این حرف موجب سَخط الهی است. یا دروغ است، یا افتراء است، یا غیبت است، یا تهمت است، یا اغراء به جهل است، یا موجب غلبۀ دشمن است، یا موجب تشویق دشمن است، اینها همه‌اش موجب سخط الهی است. این سخط الهی را ابلهانه به جان بخریم برای اینکه دلِ مردم راضی بشود! مگر رضای مردم مقابله می‌کند با رضای خدا؟! مگر سخط مردم مقابله می‌کند با سخط الهی؟! این چه اشتباهی است که گاهی ما می‌کنیم که یک حرفی می‌زنیم یا یک کاری می‌کنیم که دلِ زید و عمرو از ما راضی بشود، خوششان بیاید، اما خدا را ناخشنود می‌کنیم؟! خیلی کار خطرناکی است.

رضای مردم هم اینطور نیست که همیشه بدست بیاید و بتوان دلِ همه را راضی کرد؛ گاهی چند نفر را راضی می‌کنید، چند نفر دیگر ناراضی می‌شوند! غالباً اینطور است. پس اگر ما یقین داریم، یعنی خود را در حضور خدای متعال می‌دانیم، یکی از علائمش این است که: أن لاتُرضُوا الناسَ بسخط الله. یکی دیگر: و لاتَکرَهوهم علی ما لم‌یؤتِکُمُ الله مِن فضله. گاهی می‌بینیم خدای متعال از فضل و لطف خود به یک نفری نعمتی داده یا نامِ نیکی داده یا زندگیِ نیکی داده یا پول و مقامی به او داده؛ کارِ خدا که بی‌حکمت نیست، لابد یک علّتی داشته که او اینطور متنعّم شده و ما نشدیم. ما از آن فرد ناراحت می‌شویم، بدمان می‌آید که او چرا این نعمت را دارد؟! این هم خلافِ یقین است. اگر یقین به حکمت الهی و به توحید افعالی به معنای واقعی دارید، این کارِ خداست که او را به جهتی ترجیح داده؛ برادران یوسف گفتند: «قالوا تالله لقد آثرَک الله علینا»! یا آن جهت در خودِ اوست، یا علّت در دیگری است، یاامتحانِ برای اوست، بالاخره یک علتی دارد. این موجب نشود که دل شما به او ناصاف بشود و از او کراهت پیدا کنی؛ فإنّ الرزقَ لایَسوقُه حرصَ حریصٍ، اینطور نیست که اگر ما حرص بزنیم، راهِ رزق به سمتِ ما باز بشود. هیچکس با حرص، به رزق نمی‌رسد. و لایَرُدُّه کُرهُ کارهٍ، با بدآمدنِ من و شما هم رزق از کسی برنمی‌گردد. و لو أنَّ أحدَکم فَرَّ مِن رزقِه کما یَفِرُّ مِن الموت، اگر شما از رزقی که خدا برایتان مقدّر کرده فرار کنید آنطور که از مرگ فرار می‌کنید، لأدرَکَه کما یُدرِکُه الموت، این رزق شما را پیدا می‌کند همچنان که موت شما را پیدا می‌کند! واقعاً چه بیانات لطیف و حکیمانه‌ای!![1]  امالی شیخ طوسی، صفحۀ 61 @AhkameHarameRazavi

پنجشنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۳/۱۰ موضوع: #آداب_سفر سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.برای مسافر احکام و آدابی وجود دارد که به برخی از آنها در این فرصت اشاره می کنم: 1. برخی از آداب سفر: صدقه دادن، مستحب است خواندن آيه الكرسي، سوره حمد، سوره قدر، سوره توحيد  و معوذتين(سوره ناس و فلق) هنگام سفر، انتخاب  همسفران  هم شأن و نیکو و کمک به دوستان و همراهان  در سفر، خوش اخلاق بودن در سفر، اهمیت دادن به نماز در سفر. 2. در سفر معصيت نماز کامل است مثل سفر زن بدون اجازه شوهر حتي در سفر زيارتي مگر اينكه سفر واجب مثل حج واجب باشد. و مثل سفر فرزند با نهي پدر يا مادركه موجب اذيت ايشان شود، مگر در سفر واجب (نهي به تنهائي: بهجت، نوري؛ اذيت به تنهائي: امام، سيستانی) 3. مستحب است كسي كه نمازش شكسته است بعد از نمازهايي كه در اصل چهار ركعتي بوده و شكسته مي خواند اگر وقت دارد 30 مرتبه تسبيحات اربعه بگويد. (العروه الوثقي، آداب السفر .رساله مراجع، احكام سفر شرط پنجم، قبل ازمساله 1297) در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.   خداوند سفر مسافرين اسلام را بي خطر فرمايد به ‌بركت صلوات بر‌محمد ‌و‌آل محمد @AhkameHarameRazavi

پنجشنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۳/۱۰ موضوع: #غیبت سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از گناهان کبیره که آسیبهای مختلف اجتماعی و خانوادگی دارد، غیبت کردن است که در این زمینه چند نکته را یادآوری می کنم: 1.تعریف غیبت مطابق نظر امام خامنه ای حفظه الله این است که انسان به قصد مذمت و عیب جویی، عیب پنهان کسی را در غیابش نزد دیگری بیان کند. 2.در حرام بودن بیان عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا ‏آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان و گفتارش باشد و همچنین فرقی نمی‌کند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را در فضای مجازی پخش کند.  3.هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند و ‌‌اگر‌‌ غیبت شونده زنده است و امکان حلالیت طلبیدن از او می‌‌باشد، به نظر امام خامنه ای و اکثر مراجع معظم تقلید باید از او طلب مغفرت و بخشش کند و اگر در قید حیات نیست یا امکان حلالیت طلبیدن نیست از او نیست، برایش استغفار نماید.(مخالف: ایت الله سیستانی:حلالیت طلبیدن واجب نیست اگر حلالیّت خواستن از او، عرفاً جبران هتک حرمت و توهین به وی محسوب گردد، بنابر احتیاط، لازم است در صورتی که مفسده‌ای نداشته باشد، از وی حلالیّت بطلبد. رساله جامع ج 2م 464) .در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند  ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. جهت شادی ارواح طیبه شهدا  و گذشتگان صلوات منابع: (استفتائات بهجت ج 4 ص 562 س6475 و توضیح المسانل مراجع ج 2‌ص‌833 م‌31‌، استفتائات امام ج3 س59- 58حضرت امام، استفتائات‌س9و 16و53؛ فاضل‌‌جامع‌الاحکام‌ج1‌س982،منهاج سیستانی ج1ص 17) نکته: 1.برخی از فقها صرف اظهار عیب مخفی را نزد دیگری غیبت می دانند.ایت الله سیستانی...  @AhkameHarameRazavi

جمعه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۳/۱۱ موضوع: #آداب_زیارت مناسبت: شب شهادت امام رضا علیه السلام به روایتی سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. فردا که به نقلی روز شهادت امام رضا علیه السلام است را تسلیت عرض می کنم و برای فردا زیارت قبر مولایمان علی بن موسی الرضا علیهما السلام نیز سفارش شده است به همین مناسبت به برخی از آداب زیارت اشاره می شود:  1.وضو داشتن و ‏غسل زیارت نمودن، پوشیدن لباس نو و تمیز، دوری از سخنان بیهوده و لغو، اذن دخول خواندن، و در هنگام تشرف ذکر‌گفتن و گامها را کوتاه برداشتن، خواندن زیارت نامه هایی که از ائمه اطهار علیهم السلام نقل شده (مثل زیارت امین الله و جامعه کبیره) توجه به معانی آن‌ها، خواندن نماز زیارت، تلاوت کردن قرآن و هدیه کردن ثواب آن به روح مطهر حضرت رضا و در نزد قبر امام معصوم توبه و استغفار کردن و برخی از اداب دیگر که در کتاب مفاتیح به آنها اشاره شده است. 2.زیارت و نماز زیارت را می توان به نیابت از افراد زنده یا اموات بجا آورد و می توان یک نماز زیارت را به نیابت از افراد متعددی خواند. و مناسب است که در روز زیارتی حضرت رضا علیه السلام از زیارت نیابتی برای گذشتگان خصوصا علما و شهدا خصوصا شهدای خدمت فراموش نشود .(عروه الوثقی کتاب الاجاره مسائل متفرقه م 16، ایت الله مکارم سایت:نیابت مستحبات از حی و میت صحیح است یا باید به صورت اهدای ثواب باشد؟ نیابت مستحبات از حی یا میت اشکالی ندارد هرچند بهتر ، اهدای ثواب است.  3. زائران محترم توجه بیشتر نمایند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود. تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود. 4. همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال زیارت با معرفت معصومین علیهم السلام را نصیب همه ما بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد. @AhkameHarameRazavi

شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۳/۱۲ موضوع: #توصیه_های_امام_رضا_علیه_السلام مناسبت: شهادت امام رضا علیه السلام سلام علیکم. بسم الله الرحیم. ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت امام رضا علیه السلام به نقلی . اجتماع شما عزیزان در کنار مضجع نورانی حضرت رضا علیه السلام قطعا از روی عشق و علاقه به مقام شامخ حضرت رضا علیه السلام می باشد و جالب است بدانید که حضرت رضا علیه السلام از طریق عبد العظیم حسنی به شما شیعیان و دوستان حضرت، سلام رسانده است البته به شما عزیزان و زائرین با صفا و همه شیعیان حضرت سفارش هایی را بیان کرده اند که به برخی از آنها اشاره می کنم: توصیه اول به شما: مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِی الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَة. در گفتار خویش راست گو باشند و امانت را ادا کنند راستگویی مایۀ عزّت انسان است؛ زیرا دروغ، خواه در گفتار و خواه در عمل که همان نفاق است، موجب بی‌اطمینانی مردم به دروغگو می‌شود و در نتیجۀ بین مردم خوار می‌گردد. بلکه انسان به خود نیز بی‌اعتماد شده و وقتی عادت به دروغ کرد، یک حالت خواریِ درونی در او بوجود می‌آید.(توضیح حضرت اقا درس خارج فقه جلسه 76، 1379/7/4) توصیه دوم حضرت به شما و شیعیان: مُرْهُمْ بِالسُّکوتِ. خاموشی را پیشه خود سازند.اگر انسان اهل صمت و سکوت بود راستگویی هم آسان می‌شود آدمی که پر حرفی می‌کند، از دهانش همه چیز بیرون می‌آید، حرف دروغ، حرف ضعیف، حرف مبالغه‌آمیز و… اما وقتی اهل صمت است حواسش جمع است. توصیه سوم: وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَی بَعْضٍ وَ الْمُزَاوَرَة فَإِنَّ ذَلِک قُرْبَة إِلَیّ. شیعیان به همدیگر روی آورند و به دیدار و ملاقات هم بروند؛ زیرا این کار موجب نزدیکی به من است. الاختصاص، ص 247؛ بحار الأنوار، ج 71، ص 230.. با توجه به کمبود زمان به همین سه توصیه اکتفا می کنم و در در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات @AhkameHarameRazavi

شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۳/۱۲ موضوع: #شکر_گزاری سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت رضا علیه السلام در روایتی می فرمایند: أحسِنوا جِوارَ النِّعَمِ ؛ فإنّها وَحشِيَّةٌ ما نَأَت عَن قَومٍ فعادَت إلَيهِم . با نعمتهای الهی برخورد شایسته و نیکو داشته باشید، یعنی شاکر بوده و بر طبق اقتضای آنها عمل نمایید؛ زیرا اگر شکر نِعَم آنطور که شایسته است بجا آورده نشود خداوند متعال آنها را سلب می‌نماید؛ «و لئن کَفرتم إنّ عذابی لشدید». چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1.شکر نعمت مرکب از سه بخش است: اول: شناختن نعمت و توجه پیدا كردن به آن است.  یکی از آفتهای ما انسانها این است که به نعمت توجه نمی‌كنیم؛ نعمت سلامت را ‌جز بعد از مریض شدن و ناقص‌العضو شدن نمی‌فهمیم؛ نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن، درست تشخیص نمی‌دهیم؛ نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم كوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند، كه حجاج بالای سرشان آمد. بخش دوم شکر نعمت: این است که نعمت را از خدا بداند سوم: در جای خود مصرف کردن و درست مصرف کردن است.  2.اگر شکر نعمت بدرستی انجام نگیرد، همین نعمت وبال انسان می شود به تعبیر امروزی فرصت تبدیل به تهدید  می شود.مانند پدری که سرمایه ای را در اختیار فرزندش می گذارد چنانچه از این سرمایه بدرستی استفاده نکند بلکه در راه انحراف استفاده کند، فرصت تبدیل به تهدید می شود. 3.خصوصیت شکر این است که انسان را متوجه خدا می کند و ذکر او را در دل انسان زنده می کند و هچنین فایده مهم شکر این است که به انسان صبر می دهد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند ما را شاکر نعمت ولایت قرار دهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد متن اصلی: شروط معتبر در قصاص الشرط الثالث: عدم کون القاتل أباً جلسه 170، 1380/11/8 من مواعظ الامام علی بن موسی الرضا(علیهماالسلام) لعلی بن شعیب: یا علیّ! أحسنوا جوار النعم فإنّها وحشیة ما نأت عن قوم فعادت إلیهم. (تحف العقول، صفحۀ 448) با نعمتهای الهی برخورد شایسته و نیکو داشته باشید، یعنی شاکر بوده و بر طبق اقتضای آنها عمل نمایید؛ زیرا اگر شکر نِعَم آنطور که شایسته است بجا آورده نشود خداوند متعال آنها را سلب می‌نماید؛ «و لئن کَفرتم إنّ عذابی لشدید». و اگر نعمتها از جامعۀ انسانی گرفته شد، برگشت آنها بسیار مشکل است. علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «قَلّ ما أدبر شیءٌ فأقبل». یکی از نِعَم بزرگ الهی در زمان ما، اقبال و توجّه مردم به دین است که باید قدر آن را دانست، اگر بی‌توجّهی کنیم در اثر ناسپاسی ما این نعمت بزرگ از ما سلب خواهد شد و به آسانی برنمی‌گردد. المسألة التاسعة: سب المؤمن جلسه 212، 1386/11/21 حدیث اخلاقی « فی الکافی و التهذیب عن الصادق (ع) انّ الله تعالی انعم علی قوم فلم یشکروا فصارت علیهم و بالاً و ابتلی قوما بالمصائب فصبروا ، فصارت علیهم نعمةً» گاهی خداوند متعال به مردمی نعمتی می‌دهد، مثلاً ثروت زیادی یا موقعیّت سیاسی اجتماعی جهانی به آنها عطا می‌کند ، ستعدادهایی به آنها می‌دهد ، نعمتهای گوناگونی که خدای متعال به یک قومی و یک ملتی می‌بخشد آنها شکر گذاری نمی‌کنند ، این نعمت به وبال ، به وزر ، تبدیل می‌شود ، به تعبیر رائج این روزها فرصتی است که تبدیل می‌شود به تهدید . چه طور شکر نمی‌کنند ؟ این نعمت را از خدا نمی‌دانند توجه نمی‌کنند که این نعمت ، نعمتِ خداست ، آن را در جای خود مصرف نمی‌کنند ، در مورد آن اسراف می‌ورزند ، آن نعمت را در واقع تضییع می‌کنند ، خود این نعمت برای آنها می‌شود وبال یعنی غرور ناشی از نعمت برای آنها می‌ماند ،‌ امّا منافع ناشی از آن نعمت برای آنها باقی نمی‌ماند . فرض بفرمائید خدای متعال به یک ملتی نفت عنایت می‌فرماید که یک نعمتِ زیر زمینی است ، شکر این نعمت به این است که آن را درست بشناسند ، از خدا بندانند آن را درست مصرف کنند ، اینکارها را نمی‌کنند ، چنانچه در کشورهای نفت خیز از جمله کشور ما اتفاق افتاد ، دشمنان را ، بیگانگان را مسلط کردند ، پولش را هدر دادند ، درآمدهایش را به نا حقّ بین غیر مستحقین تقسیم کردند ؟ خود این نفت شد مایة وبال ! بر اثر عدم شکر نعمت .

که شکر نعمت شناختن نعمت است اوّلاً ، از خدا دانستن آن است ، ثانیاً ، در جای خود مصرف کردن است ، ثالثاً ، شکر نعمت مرکب از این سه چیز است .  ................................ «شكر» چیست؟ شكر، چند پایه‌ی اصلی دارد: اول، شناختن نعمت و توجه پیدا كردن به آن است. آفتِ اول ما این است كه به نعمت توجه نمی‌كنیم؛ نعمت سلامت را ‌جز بعد از مریض شدن و ناقص‌العضو شدن نمی‌فهمیم؛ نعمت جوانی را جز بعد از پیر شدن، درست تشخیص نمی‌دهیم؛ اشكال كار این است. نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم كوفه، وقتی نعمت امیرالمؤمنین را فهمیدند، كه حجاج بالای سرشان آمد؛ مردم مدینه نعمت وجود امیرالمؤمنین و امام حسن را آن روز فهمیدند، كه مسلم‌بن‌عقبه بالای سرشان آمد، قتل‌عامشان كرد، زنهاشان را بی‌ناموس كرد، بعد هم گفت همه‌تان باید اقرار كنید كه برده‌ی یزید هستید. مردم یكی یكی آمدند و جلویش اقرار كردند و هر كس اقرار نكرد، گردنش را زد. آن مردم، آن وقت فهمیدند كه حكومت امیرالمؤمنین و حكومت امن و امان و حكومت احترام و تكریمِ به مردم در دورانِ قبل، چقدر ارزش داشته است.۱۳۸۵/۰۳/۲۹ بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ........................................ خودِ شکر، یک نعمت است. اولاً، وقتی شکر کردید، این شکر موجب ذکر می‌شود؛ متوجه خدا می‌شوید؛ خود شکر انسان را ذاکر می‌کند. ثانیاً، شکر به ما صبر می‌دهد.۱۳۸۵/۰۳/۲۹ بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی @AhkameHarameRazavi

یکشنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۳/۱۳ موضوع: #والدین سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. اسلام یک سبک زندگی برای ما آورده است که در بخش های مختلف زندگی است مثلا یکی از بخش ها که اسلام عنایت ویژه دارد و در فرهنگ های غربی مشاهده نمی شود یا کمتر مشاهده می شود، احسان به والدین است  که از نگاه اسلام احسان به والدین در برخی موارد واجب است که به برخی موارد اشاره می شود: مورد اول: اگر پدر و مادر فقیر باشند بر فرزندان کمک مالی و تأمین نیازهای زندگی‌شان در صورت فقر و نیاز لازم است  مورد دوم: برخورد نیک با آنان و بی‌ادبی نکردن نسبت به آنها؛ چه از نظر گفتار و چه از جهت رفتار، هرچند والدین به او ظلم کرده باشند. مورد سوم:اگر پدر و مادر درخواست معمولی و بجا داشته باشند که عدم توجه به خواسته ایشان عرفاً ناسپاسی نسبت به رفتارهای خوب پدر و مادر با او به حساب می‌آید، خواسته ایشان بر آورده شود. گاهی اوقات ، شانه خالی کردن از مسؤولیّت نگهداری والدین در دوران پیری و سپردن آنها به خانۀ سالمندان از همین مصادیق ناسپاسی در حقّ والدین به حساب میآید.(1) در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا را در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال توفیق ترویج وعمل به سبک زندگی اسلامی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال  محمد @AhkameHarameRazavi